ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    S.Fic SHINee [Jonghyun X Taemin] No.3 : Soul Mate

    ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6 : เธออยู่ไหน.. แค่เพียงใครหนึ่งคน ที่ทำให้ฉันนั้นไม่ต้องเหงาตลอดไป…

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 330
      0
      4 พ.ค. 53

    Story : Soul Mate
    SHINee Short fic [Jonghyun X Taemin] By เฮวอน :’]]]]]]
     
    Chapter 6 : เธออยู่ไหน.. แค่เพียงใครหนึ่งคน ที่ทำให้ฉันนั้นไม่ต้องเหงาตลอดไป…
     
    “ทะ…แทมิน ลี แทมิน!!!!!!!!!” เมื่อผมได้ยินเสียงปืน.. มันเหมือนเป็นการเตือนผม มันกำลังจะบอกผมว่า แทมินกำลังจะจากผมไป!!
     
    “คะ..คุณจงฮยอนครับ ^___^;” รอยยิ้มเศร้าๆของคนบนตักเผยให้ผมเห็น.. เวลานี้ยังจะมายิ้มอีกหรอ!!
     
    “แทมิน! อย่าเป็นอะไรนะ! อึกๆๆ ฮือออออ ออออ นายอย่าทิ้งฉันไปนะ!!! ได้โปรด! ฮือๆๆๆๆ นายจะให้ฉันอยู่คนเดียวได้ยังไง! นายอย่าใจร้ายกับฉันนักได้ไหม! แค่หลอกฉันฉันก็โกรธมากพอแล้วนะแทมิน!! อึกก ฮืออออๆๆๆๆ ” ผมร้องไห้ฟูมฟายออกมาอย่างไม่อาย
     
    “คะ…คุณจงฮยอน ผมขอโทษครับ.. ผมขอโทษที่โกหกคุณ… ผมไม่ได้ให้ข้อมูลกับเขาเลย… ผมไม่สามารถทำร้ายคุณได้เลย คุณจงฮยอน…”
     
    “ช่างมันเถอะ!! แต่นายอย่าตายนะแทมิน! สัญญาสิว่าจะไม่ตาย! สัญญา! นายต้องสัญญากับฉันว่าจะไม่ตายนะแทมิน!! อึกกก ฮือออออ อออ!!”  
     
    “อึกๆ ฮืออออ ออ ผมสัญญาครับ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ตาย ผมจะไม่จากคุณไปไหน…ผมจะอยู่กับคุณ ผมรักคุณ ผมรักคุณครับคุณจงฮยอน…ผมรักคุณครับ…โซลเมทของผม…อึก!!!!”
     
    “ไม่นะ!! แทมินอย่าหลับนะ!!!!! ฮือออออออ อย่าทิ้งฉันไปนะแทมิน!!! ฮือออออ อออ นายจะทำแบบนี้นะไม่ได้นะ!!! ฮือๆๆๆๆๆ แทมิน! ฉันรักนายแทมิน!! ฮือออออ ออออ ฉันรักนาย! ตื่นมาฟังสิโว๊ยยยยย!!!”
     
    “น่าโมโห! มันให้ข้อมูลปลอมหรอเนี่ย! แบบนี้มันต้องยิงซ้ำ!”
     
    “หยุดได้แล้ว ไอ้สถุล!!!” ผมตะโกนอย่างเดือดดาล
     
    “เอาข้อมูลไปให้หมด!!! แลกกับชีวิตแทมิน!! อยากได้อะไรมึงเอาไปให้หมดเลยโว๊ย!!!!!”
     
    “เป็นถึงนักวิจัย..ไม่น่าโง่เลยนะแกอ่ะ! พรุ่งนี้มาพบฉันที่นี่… ไม่งั้นชีวิตไอ้แทมินไม่เป็นสุขแน่!”
     
    “เออ!!” ผมรับคำ แล้วกอุ้มแทมินขึ้น! ผมจะปล่อยให้แทมินตายไม่ได้เด็ดขาด!!!!!!!
    ________________________________________
     
    ‘ผมรักคุณครับ…โซลเมทของผม…’
     
    คำพูดของแทมินวนเวียนอยู่ในสมองของผมตลอดเวลา… วันนี้เป็นวันที่ 3 แล้ว แทมินนอนอยู่ที่โรงพยาบาล แทมินยังไม่ฟื้นเลย…
     
    “กลับมาแล้วครับ…” เสียงของผมเบามากจนเหมือนพูดในใจ.. ผมแทบจะไม่อยากพูดอะไรด้วยซ้ำ… ช่วงนี้ผมร้องไห้หนักมาก.. แม้แต่ตอนนอน ผมยังฝันว่าแทมินจะจากผมไป.. หรือ นายจะผิดสัญญากับฉันนะแทมิน???
     
    คนๆ หนึ่ง กับใจซึ้งๆ ที่ยังเฝ้าคอย…จะได้พบใครในสักวัน
    เดินคนเดียวอยู่ไปวันๆ มานานเหลือเกิน…มันเหงาเสียจนเริ่มท้อใจ
     
    รอใครสักคนที่จะเข้ามา เปลี่ยนชีวิตที่มันจำเจให้ได้รู้ว่า
    คนๆ นั้นยังมีอยู่จริง สิ่งที่ฉันรอมาแสนนาน…คนที่ฟ้าส่งมาให้ฉัน
     
    แต่ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ใดบนโลกนี้ที่มันช่างกว้างใหญ่ และฉันยังคงต้องรออีกนานเท่าไหร่
    กว่าจะพบคนนั้นที่รออยู่ คู่แท้ที่จะเข้ามาเปลี่ยน…ชีวิตคนธรรมดาคนนี้ให้ไม่ต้องเหงาอีกต่อไป
     
    วาเลนไทน์ ก็ยังเดียวดาย ผ่านไปเหมือนเคย ยังไม่มีซักคนเคียงข้างกาย
    มองใครใคร ได้จูงมือกัน แต่ฉันไม่มี ยังนั่งเหงาเหงาเพียงลำพัง
     
    รอใครสักคนที่จะเข้ามา เปลี่ยนชีวิตที่มันจำเจให้ได้รู้ว่า
    คนๆ นั้นยังมีอยู่จริง สิ่งที่ฉันรอมาแสนนาน…คนที่ฟ้าส่งมาให้ฉัน
     
    แต่ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ใดบนโลกนี้ที่มันช่างกว้างใหญ่ และฉันยังคงต้องรออีกนานเท่าไหร่
    กว่าจะพบคนนั้นที่รออยู่ คู่แท้ที่จะเข้ามาเปลี่ยน…ชีวิตคนธรรมดาคนนี้ให้ไม่ต้องเหงาอีกต่อไป
     
    ~~~~
     
    อีกต่อไป.. แค่เพียงใครหนึ่งคน ที่อยู่ด้วยกันแล้วทำให้โลกนี้สดใส
    เธออยู่ไหน.. แค่เพียงใครหนึ่งคน ที่ทำให้ฉันนั้นไม่ต้องเหงาตลอดไป~~~~
     
     
    ‘ผมรักคุณครับ…โซลเมทของผม…’  
     
    เสียงของแทมินดังก้องอยู่ในหัวผม พร้อมกับเพลงโซลเมทที่ยังเล่นไปตามหน้าที่ของมัน
     
    น้ำตาของผมไหลลงมาอีกแล้ว
     
    คิดถึง… คิดถึงวันเวลาสั้นๆที่ผ่านมา… คิดถึง…ผมคิดถึงแทมิน…
    _________________________________________
    ^_____^ ตอนนี้ก็อยู่ในช่วงปั่นเรื่องใหม่อยุ่ อย่าลืมติดตามด้วยน้า...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×