S.Fic! SHINee [Minkey] No.1 : รออยู่ตรงนี้นะคนดี…ฉันเอง

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : “พยายามพิสูจน์ พยายามพูดคุย ไม่เห็นว่าเธอจะมองบ้างเลย แต่ไม่เคยท้อใจ”

เรื่อง รออยู่ตรงนี้นะคนดี....ฉันเอง

SHINee Short fic [Minkey] By เฮวอน :’]]]]]]

 

Chapter 2 : “พยายามพิสูจน์ พยายามพูดคุย ไม่เห็นว่าเธอจะมองบ้างเลย แต่ไม่เคยท้อใจ”

 

ตึก ตึก ตึก... คุณมินโฮเดินมาทางนี้แล้ว!! ผมควรจะทำไงดีเนี่ยยยย >O< อ๊ากกกก ไม่ไหวๆๆๆ ทำไมผมถึงสั่นขนาดนี้นะ หน้าของผมก็ร้อนวูบวาบไปหมด ทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆ ผมต้องทำยังไงดีนะ... หนีเหมือนครั้งก่อนๆ..ใช่แล้ว ผมต้องหนี!!

 

แฮกๆๆ ฟู่!! เฮ้อ! เหนื่อยเป็นบ้า! แล้วทำไมเราต้องวิ่งด้วยเนี่ยยยยย!! ไอคีย์เอ้ยยยย! ทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่คุณมินโฮเขาจะรู้จักมึงซักทีวะ! เฮ้อ!! TT TT

.

.

.

 

ผมอยู่หน้าห้องเรียน... ผมตั้งใจไว้แล้วครับ ว่าวันนี้ผมจะต้องทักทายคุณมินโฮให้ได้!!

 

ตึก ตึก ตึก อ๊ากกกก!!! คุณมินโฮเดินเข้ามาแล้วววววว >O< เอาไงดีๆ เอาไงดีๆๆๆ เอาวะคีย์! สู้!!

 

“สวัสดีครับ คุณมินโฮ!! >///////<” ผมโค้งตัว ตอนนี้หน้าผมเห็นแต่พื้น กับเท้าของใครคนนึง อึ๋ยยยย คุณมินโฮจะต้องรู้จักเราก็คราวนี้แหละ >O<

 

“^___^ มินไปนู่นแล้วอ่ะ...” ปัดโถ่!!! อะไรฟะเนี่ยยยย TT TT ผมเงยหน้าขึ้นมาอีกทีก็พบกับคุณจงฮยอนที่เป็นเพื่อนคุณมินโฮนี่เอง แม่เจ้า! เฮ้อ! แล้วเมื่อไหร่คุณมินโฮจะรู้จักผมซักทีนะ......

 

“นี่ไอ้แว่น...นายชอบไอ้มินมันหรอ??” เอ่อ...ไอ้หน้าเป็ด..(ขออนุญาตเรียกในใจครับ) มันเรียกผมว่าแว่น ซึ่งก็แน่นอน ทุกคนก็มักจะเรียกผมว่าแว่นเสมอ >O< ไม่ค่อยมีใครเรียกคีย์เท่าไหร่ หุหุ

 

“เอ่อ..ผม ผม...เอ่อ ผม...ผม...เอ่อ...ผม....เอ่อ.....”

 

“อีกนานป่ะ - -*”

 

“^___^; แหะๆ” ผมยิ้มเจื่อนๆไปให้คุณจงฮยอนครับ จะปฏิเสธแต่ก็ยังไงอยู่นะ แต่ดูๆแล้วไอ้หน้าเป็ดนี่มันเจ้าเล่ห์แปลกๆไงไม่รู้อ่ะ = =; เอาไงดีฟะ... ช่างเหอะคีย์ ยังไงแกกับคุณมินโฮก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว... TT TT พูดแล้วก็เสียจิต T^T

 

“นายชอบมันซินะ/ผมไม่ได้ชอบครับ!!” อ้าวกำ! เสือกพูดพร้อมกันอีก =[]=; แล้วคุณจงฮยอนเค้าจะได้ยินไหมเนี่ยยยยย....

 

“ฮ่าๆๆ เอาเหอะไอ้แว่น.... มินอ่ะมันไม่สนใจแกหรอก ฉันฟันธง!! ^^b” โคตรให้กำลังใจกูเลย!!!! TTT^TTT

 

“อ้อ...แต่ว่าคนหล่อๆอย่างพี่จงเนี่ย จะช่วยน้องเอง >____<d” เอ่อ....หล่อ(?) - -*

 

“จริงหรอครับ...แล้วคุณจงฮยอนจะช่วงผมยังไงหรอครับ >O< ผมต้องขอบคุณคุณจงฮยอนจริงๆนะครับ T^T”

 

“ไม่เป็นไรๆ หึหึหึ แต่ว่ามันต้องมีข้อแม้นะ!”

 

“ข้อแม้อะไรหรอครับ???”

 

“ยังบอกไม่ได้หรอก...ความลับน่ะ...”

 

“ครับ ^^+ ผมขอแค่ให้ได้รู้จักกับคุณมินโฮก็ยังดี...ไม่ต้องถึงขนาดเป็นเพื่อนกันก็ได้ครับ แค่เท่านั้นผมก็ดีใจมากพอแล้ว ^___^”

 

“อื้อหือ! =[]=; อะไรจะขนาดนั้นฟะ! น่าหมันไส้จริงๆ -_-;” คุณเป็ดมีการแสดงความอิจฉาทางสีหน้านิดหน่อย >O< ความรักของผมที่มีต่อคุณมินโฮน่ะ ไม่ต้องการอะไรตอบแทนหรอกครับ แค่คุณมินโฮมีความสุข ผมก็พอใจ.... (กริ๊ดดดดดด!!!! ได้อีกป่ะเห่ย! -_-*)

 

“ขอบคุณมากนะครับคุณจงฮยอน”

 

“ไม่เป็นไร๊!! แค่นี้เล็กน้อย ฮ่าๆๆ” มีอะไรหน้าขำหรือเปล่า?? = =*

____________________________

 

ที่บ้าน...

 

“กลับมาแล้วคร๊าบบบบ~~~...” ผมพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ ก็วันนี้อ่ะสิ ผมไปซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้... จุดประสงค์ก็...เอิ่ม ^^; ผมไปแอบดูคุณมินโฮครับ! คุณมินโฮกำลังเล่นบาสอยู่ที่หน้าบ้านของเขา >O< ผมก็เลย...แหะๆ นิดนึงอ่ะครับ ^O^ แต่แล้วเหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น! พุ่มไม้ที่ผมซ่อนตัวอยู่...ดันมีอีหมาตัวนึงนอนอยู่ก่อนแล้วสิครับ! TT^TT แล้วผมก็ฟัดกับมันนานสองนานเลยอ่ะ TTTT^TTTT หันไปอีกทีคุณมินโฮก็หายไปแล้วง่ะ ฮือออออออออ ไอ้หมาเวร!

 

“เฮ้พี่! ทำไมสภาพอุบาทขนาดนั้นอ่ะ ไปฟัดกับหมามารึไง!!” ทำไมน้องของผมมันเดาเก่งจังฟะ! อัจฉริยะข้ามคืนจริงๆ =[]=b

 

“แทมิน วันนี้มีไรกินมั่งอ่ะ....” แทมิน คือชื่อน้องของผมเองครับ... มันก็ห่างจากผม ปีเดียวเอง ^^+

 

“มาม่า...”

 

“อ๊ากกกกก!!! 3วันติดแล้วนะโว๊ยยยยยย!!! แล้วเมื่อไหร่พ่อกับแม่จะกลับมาวะเนี่ยยยยยยย!!!  กูไม่ดงไม่แดกมันแล้วโว๊ยยยยยย!!!! TT^TT” ผมอยากจะบ้าตาย พ่อกับแม่ไปฮันนิมูนกัน 7 วันแล้วนะ! ผมอยากกินอาหารที่มันดีกว่ามาม่าและปลากระป๋อง!!!!! TT^TT

 

“จะ กิน ไหม เกร๊ก!!” อ๊ากกกกกกกกกกก!!!!! ไอ้โหดแทมิน!!! มันเอาปืนมาจ่อหัวผมแล้วววววว!!!! TT^TT

 

“เอ่อ...ฉันเป็นพี่แกนะแทมิน T T” เหมือนจะเป็นประโยคอ้อนวอนขอชีวิตไงไม่รู้อ่ะ.... คือน้องของผมมันมีความฝันครับ...

 

“ว่าด้วยเรื่องมาเฟีย!...กฎของแทมิน...ญาติพี่น้องก็ไม่เว้น!!” อ๊ากกกกกก!!! ไอ้น้องเวร! T^T ใช่ครับ! ความฝันของมันคืออยากเป็นมาเฟีย!!! คือมึง...เอ่อ...อย่าให้พูดเลยครับ! หน้ามันก็สวยอิ๊บอ๊าย! แต่แม่งอยากเป็นมาเฟีย!! แล้วในห้องนอนมันนะครับ อย่าได้ย่างกรายเข้าไปเชียว! T^T สยองอ่ะ!!

 

“โอเค๊! กูยอม T T มาม่าอร่อยที่สุดในโลกคร๊าบบบบบบ!!!! TTT___TTT” กูอยากตาย!

____________________________
ความรักของออมม่าจะสมหวังหรือไม่?? ติดตามต่อฮับ!
ตอน2ละจ้า ^^ เรื่องนี้ไรเตอร์ว่าแทมินเจิดดีเนอะ >.< ฮ่าๆ