+: นักสืบสาวซ่าห์ ท้าหัวใจนายตัวร้าย :+ - นิยาย +: นักสืบสาวซ่าห์ ท้าหัวใจนายตัวร้าย :+ : Dek-D.com - Writer
×

    +: นักสืบสาวซ่าห์ ท้าหัวใจนายตัวร้าย :+

    ห๊า อะไรนะพ่อ หนูไม่เอาหนูไม่มีวันที่จะเข้าไปตีสนิทเพื่อสืบเรื่อง ของพ่อนายแทนให้หรอก ใครๆก้รู้ว่านายแทนอะแสบขนาดไหน บรือๆ คัยจะกล้าไปยุ่ง*----*

    ผู้เข้าชมรวม

    173

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    173

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:52 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                           ..1..

    "ไม่ๆๆ ไม่เด็ดขาด พ่อหนูไม่เอา"

    "นะ เดลลูกพ่อช่วยพ่อหน่อยนะลูกมันจำเป็น" พ่อทำหน้าอ้อนวอนสุดๆ

    "พ่ออย่าทำหน้าแบบนั้นหนูจะอ้วก" ฉันเบือนหน้าหนี

    "ถ้าลูกไม่ทำ พ่อก็จะคุกเข่าอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน" พ่อพูด พร้อมนั่งคุกเข่า

        เอาอีกแล้วพ่อมามุกนี้อีกแล้วงะ คราวนั้นก็ทีนึงสั่งให้ฉันไปซื้อกางเกงในรุ่นใหม่ของวัยรุ่นที่มันมีงวงช้างห้อยออกมา พอฉันบอกไม่ไปซื้อให้ พ่อก็บอกจะคุกเข่าตรงนี้มะไปไหน เฮ้อฉันละเหนื่อยใจกาบพ่อจิงๆ  แล้วสุดท้ายฉันก็ต้องเอาปี๊บคุมหัวไปซื้อกุงเกงลิงให้พ่อ

    "พ่อไม่เอานา ให้หนูทำอย่างอื่นเหอะเรื่องนี้มะไหวจิงๆ"ฉันทำหน้าเบื่อหน่าย

    "เดลพ่อแค่ขอให้ลูกไปตีสนิทนายแทนพงศ์ลูกชายนายวรุฒนักการเมืองใหญ่ เพื่อที่จะได้ไปสืบเรื่องการคอรัปชั่นของนายวรุฒ" พ่อพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

    "พ่อแค่ไปตีสนิทนายแทนพงศ์หรอ พ่อก็รู้นิว่านายแทนพงศ์อะมีอิทธิพลขนาดไหน" ฉันพูด

    "ลองดูหน่อยนะ ถือว่าช่วยพ่อนะลูกงานนี้ งานใหญ่นะ" พ่อขอร้องฉันอีกครั้ง

    "ไม่ ยังงัยหนูก็มะทำเด็ดขาด งานนี้หนูขอบาย" ฉันพูดบอกปัดพ่อไปแล้วก้เดินหนี

    "พิซซ่าหน้าฮาวายเอี้ยนถาดใหญ่ 2 ถาด พร้อมขนมปังกระเทียม และเงินสดอีก 2000 บาท"พ่อพูด

      ฉันหยุดเดิน หันหน้ามาทางพ่อ

    "พิซซ่าหรอ ไม่เด็ดขาด พ่อหาว่าหนูเห็นแก่กินหรอ หนุไม่ใช่คนอย่างนั้นนะพ่อ"ฉันโวยวายชุดใหญ่

      ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่กินซะหน่อย แค่ทำได้ทุกอย่างเพื่อแลกกับของกินแม้กระทั่งชีวิต ( แล้วมันไม่เห็นแก่กินตรงไหน -*- )

    "ไก่สไปส์ซี่ 2 กล่อง"พ่อพูด 

      ฮึ่มๆ พ่อเล่นไม้นี้ใช่มั้ย

    "โอเคพ่อ ให้ทำเมื่อไร ตอนไหน วันไหน บอกมาได้เรย ฉันพร้อมเสมอจ้า เออ แต่ว่าพิซซ่ากินวันนี้เรยนะ"

    "อืม"พ่อพยักหน้า

    +เช้าวันรุ่งขึ้น+

    "อืมรอแปปนึงนะแนกำลังจะออกจากบ้าน กร้วบๆๆ อืมๆๆออแอบอึงอะ"ฉันคุยโทรศัพท์พร้อมกระเดือกขนมปังก้อนโต

    "ไปแล้วนะค่ะพ่อ สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหว้

    "อย่าลืมเรื่องนั้นละ"พ่อย้ำ

    "คร้า"

    "เดลระวัง " โครม!!!

    "โอ้ย" ฉันร้องออกมาพร้อมเอามือจับที่บั้นเอว

    "โธ่เอย ไอซุ่มซ่าม พ่อกำลังจะบอกว่า ให้ระวังก้อนหิน"พ่อบ่นพร้อมเดินมาพยุงฉันขึ้น

    "ไปแล้วนะค่ะ"

    ...................................................................................................

    เพิ่งหัดแต่งนิยายยังงัยก็ช่วยกันติชมด้วยนะค่ะ

    ขอบคุณคร้า

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น