คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตัดสินใจ (จบ)
“มอหาอะไร
ฤทธิ์”
“มอหาเมียนาย”
ำอบามรนั้นทำให้ทีป์มอหน้าเพื่อนสนิท
แล้วพลิเอสารรหน้าู่อเหมือนไม่อยาสนใ รันฤทธิ์มอหน้าอเ้านายแน่วแน่
อยาะรู้ว่าทีป์มีหัวใบ้าไหม ถึไ้ิเรื่อำระหนี้แบบนี้ึ้นมาเสียไ้
“นายเอาริหรือ?
เรื่อที่ว่าถ้าุยอีวาท้อ นายะปล่อยเาลับบ้าน”
“อืม”
“มันพราลูพราแม่นะโว้ย”
“อืม”
“ใอนายทำ้วยอะไรวะ” รันฤทธิ์สบถ
่อนะึระาเอสารมาามือเพื่อน อย่าเหลืออ ทีป์เหลือบมอหน้าเพื่อน
แล้วแบมือออ
“เอาืนมา ยัอ่านไม่เรียบร้อย”
“ไอ้ทีป์”
“นายะเือร้อนอะไรับเรื่อที่ยัไม่เิ
เายัไม่ไ้ท้อเสียหน่อย” น้ำเสียนิ่ๆ นั้น ทำให้รันฤทธิ์้อำมือไว้แน่น
เพราะไม่อยาให้เผลอปล่อยหมัั้นหน้าเพื่อนสนิทเ้า
“นายิอะไรอนายันแน่
ถึไ้ทำเื่อนไร้ายาพวนี้ึ้น”
“ถามให้มันไ้อะไรึ้นมา ในเมื่อมัน็ไม่ไ้เี่ยวับนายเสียหน่อย
เอาเอสารมา ันะไ้อ่านให้เรียบร้อย”
“เอ้า!”
เาระแทมันส่ให้เพื่อนรั แล้วลุพรวึ้นยืน
นึโมโหนไม่อยาะเห็นหน้าทีป์เสียอย่านั้น ทีป์หรี่าล
แล้วมอหน้าบึ้ึอเพื่อนสนิท
“เป็นบ้าอะไรอี”
“ถ้านายเสร็านแล้ว็โทรเรีย้วย็แล้วัน
ะไ้มารับานแล้ว็ลับออฟฟิศ” ว่าแล้ว็เินระแทเท้าออไปาห้อ
ทีป์มอามหลั ่อนะส่ายหน้าน้อยๆ
“นี่ลใรเป็นนาย
ใรเป็นลูน้อันแน่วะ”
เา้มลอ่านเอสาร่อ
แ่สมาธิ็พานะวอแว ไปถึนที่เพื่อนรัเป็นเือเป็นร้อนแทน ใบหน้าหวานแอร่ม
นัยน์าโสีน้ำาลสวยเหมือนนมอโแล และที่น่าินไปว่านั้น็ือลิ่นายหอมๆ
นั่นอเ้าหล่อน...
เพ้อไปันให่แล้ว นายทีป์
เาสั่นหน้าน้อยๆ
เพื่อะไล่เธอไปเสียาสมอ อยิ้มน้อยๆ
ไม่ไ้เมื่อเผลอิแวบไปว่าเาไ้สร้าเื่อนไอะไรไว้ให้เธอ
ทีป์อยาะรู้ว่าืนนี้แล้วเธอะทำท่าหวาลัวเาอีหรือเปล่า
เาะไ้รับาร้อนรับแบบไหน าเมียรับ้าันนะ
มันน่าสนุ
นแทบะอใรอไม่ไหวเลยทีเียว
ความคิดเห็น