คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ชายหิว หญิงโหย
“มานี่มา มาให้พี่ินเสียีๆ” มืออเาว้ามืออเธอไว้แล้วึแรๆ เ้าหล่อน็ถลาลไปนอนอยู่ใ้ร่าเา พลาหัวเราะิัอย่ายวนยั่ว อีมือป่ายลไปที่เป้าาเออีฝ่าย ทำให้นที่ั้ใะรุสะุ้น้อยๆ เมื่อมืออหล่อนอบุมมันไว้เ็มที่ พลาปรายาึ้นมอเา แล้วแลบลิ้นสีมพูออมา
“เอริน่าหาะินพี่บอม มาให้เอรินินเี๋ยวนี้นะ”
“หิวหรือ?” เาใ้นิ้วไล้ปาอิ่ม ามอหิสาวในุนัศึษาที่อนนี้หลุลุ่ย ระุมเปิอ้าทุเม็ เผยให้เห็นทรวออวบล้นในยทรสีลูวา มันัับผิวาวลอออเธอ ทำให้เธอูน่าิน เาหลุบาลมอทรวอวบ้วยนัยน์าแพรวพราว มอไล่่ำลไปเรื่อยๆ ามสะเอวอ สะือบุ๋มและระโปรสั้นผ่า้าอเธอ
“พี่บอมหิวไหมะ?” เสียหวานนั้นเอ่ยอ้อนลับ พร้อมับับมือเาเบาๆ บุรินทร์ถึับแ็ึ้นมาว่าเิมับำพูนั้น เ้าหล่อน่ายั่วยวนเหลือเิน
“หิว...”
“ั้น็ินเอรินสิะ” เธอนอนลับเีย ปละอระโปร และรูมันออไปามลำายาวเนียน บุรินทร์ทรุลามไปอย่าไม่้อรอให้เรีย้ำ เาสลัาเออาัวรวมถึาเใน วามแ็ร้อนเผยัวออมาให้ับหิสาวที่นอนระทวยรอ...ิน...อยู่บนเียไ้เห็นมัน เธอลืนน้ำลาย
เา้มลุมพิเบาๆ ที่สะือสาว เอรินสะุ้น้อยๆ เธอับรส่วนนั้นอเาแล้วบีบลึ บุรินทร์ถึับำรามในลำอ
ฮอริๆ แม่เ้าประุเอ๋ย...เาิในใ แล้วเลื่อนมือึาเในลูไม้อหล่อนล
ลีบสาวเอ่อน้ำเผยให้เห็น มันยัปิแนบแน่น...และเป็นสีมพูเรื่อ เ้าอถนอมเป็นอย่าี...หึๆ และะีนเินไป นทำให้เอรินร้อน่า ร่านมาหาเาทันทีที่เาระินิ้ว
บุรินทร์ิอย่าระหยิ่ม ่อนะใบหน้าลไปแลบลิ้นเลียเล็ม เอรินร้อราเบาๆ แล้วอ้าาให้เาไ้บุรุให้วามสุับเธออย่าเ็มที่ ส่วนเธอำลัอ้าอมเาเ้าไปเ็มปาเ็มำ
ายหนุ่มราในลำอเมื่อถูู่โมแบบนั้น มือน้อยๆ นั่นสาวรู ปาอเธอำลัูเารปลายทำให้เาแทบระเบิ บุรินทร์ระริปลายลิ้นับิ่เสร ร่าามสะุ้ระุเมื่อเาี้ถี่แบบนั้น น้ำหวานำลัับออมาอย่าพรั่พรู หล่อนลีลาเหลือร้ายนเาแทบะทนไม่ไหว
“อา...เอริน๋า...มาให้พี่เอาีว่า เี๋ยวพี่ะแ” เธอผละปาออาส่วนแ็ที่แน่นับปาเธอ น้ำลายอเธอเยิ้มออมานิๆ เมื่อเาึมันออะทันหัน เอรินันายึ้นแล้วนอนว่ำ ุเ่า พลาแยาให้เา เผยลีบุหลาบสีมพูหยาน้ำท้าทายเา บุรินทร์เ้าประบเธอทา้านหลั เาับส่วนนั้น่อยๆ ถูไถ่อนะสอมันเ้าไปทีละนิ
“อา...ผัวา...เสียวริ แน่นไปหมแล้ว”
“ี้...” บุรินทร์เอ็สูปา เพราะวามับแน่น เาแทรลไปนหมัวน แล้วบับ่าไหล่ แผ่นหลัอเ้าหล่อนอย่ามันเี้ยว ่อนะเริ่มระแทัหวะใส่เธอ มืออเอรินิแน่นที่ผ้าปูที่นอน ปาอ้าราอย่าเสียว่าน บุรินทร์แรี อึนั ทำรัับเธอทีทำให้เธอระบม แ่มัน็เปี่ยมเ็มล้นไป้วยวามสุทุหน
“อะ อะ อ๊า ผัวา”
“อบแบบนี้ใ่ไหม” เาีสะโพเธอแรๆ อย่ามันเี้ยวเมื่อมันส่ายอบโ้ เอรินร้อรา เมื่อเาระแทเธอหนัึ้น สวรร์ใล้แล้วอยู่ลิบๆ ในที่สุ
“อ๊า...พี่บอม...อร๊าย”
เาับเธอพลิลนอน แล้วัเธอ่อในท่ามิันนารี สะโพอเาเลื่อนไหวพร้อมๆ ับมือที่บี้ลึิ่เสรไป้วย เอรินร้อนึ้นมาอีรั้ เธอโอบรัเาแน่น แอ่นอ้าให้เาระแทเ้ามา้วยวามสุเสียว
เาูบปาเธอแลลิ้นันอย่าเมามันะที่่วล่ายัยับเ้าออไม่หยุ ่อนะร้อำรามและระแทเ้าหาเธอสุแรพร้อมับหลั่ล้นออมาอย่าเปี่ยมสุ
เอรินนอนระรวยในอ้อมแนอเา...
ผู้ายที่เธอำลัหลในเ็์...
เสียยิ่ว่านรััวริอเธอ...
ความคิดเห็น