ปฏิบัติการรักเปลี่ยนหัวใจนายหน้าหล่อ

ลำดับตอนที่ #4 : แผนอ่อยเหยื่อ

ตอนที่ 3

อ๊อด ฮ้า~ เสียงสวรรค์ได้เวลากลับบ้านแล้วสินะ แต่วันนี้ฉันมีนัดนี่นา นัดที่ว่าคือ ต้องเริ่มแผนอ่อยเหยื่อซะก่อน แล้วเหยื่อของฉันตอนนี้อยู่ในห้องอัดเสียงของโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว

“ฮือ เฮ้ย นางฟ้า 0o0” เสียงนายคาร์เตอร์มือกลองจอมทะลึ่งถึงกับทำไม้กลองหล่นเมื่อฉันเดินเชิดเข้าไปหาพวกเค้าในห้องซ้อมดนตรี

“ยูดายอยู่ไหน” ฉันยังคงเชิดและมองไปทางอื่น เชิดอีก เชิดอีก

“เธอถามใคร”เสียงนิ่ง ๆ พูดขึ้นมาโดยแฝงแววเยาะเย้ย นายชินยองจอมโหดนั่นเอง

“ฉันถามว่ายูดายอยู่ไหน” ฉันขึ้นเสียงเล็กน้อยพร้อมใช้สายตาจิกไปที่พวกเค้านายคาร์เตอร์ถึงกับผงะเล็กน้อย

“สมแล้วที่ไอ้ยูทิ้งไป” นายชินยองปากเสียคนเดิมยังคงกวนทีนฉัน ให้ตายเถอะชาตินี้ฉันไม่มีวันญาติดีกับนายแน่ ฉันจิกตาไปที่ชินยองหมอนั่นก็มองกลับมาที่ฉันอย่างถือดีฉันเปรยตามองไปที่ห้องอัดเสียงยูดายต้องอยู่ในนั้นแน่

“ฉันว่าเธออย่าเข้าไปเลย” นายมาร์มือเบสพูดขึ้นในที่สุดฉันก็รู้ว่าเค้าไม่ได้เป็นใบ้

“ฉันจะเข้าไป” ฉันมองพวกนั้นอย่างท้าทยฉันเห็นนายคาร์เตอร์น้ำตาคลอทำหน้าเหมือนสงสารฉันเหลือเกิน ส่วนนายชินยองเบะปากใส่ฉันแล้วยิ้มเหยียด ให้ตายเถอะฉันเกลียดยิ้มนั่นที่สุด ส่วนนายมาร์ผู้ตายด้านมองฉันแล้วหาวหนึ่งทีก่อนลงไปนอนต่อ ฉันเห็นเค้าพึมพำอะไรด้วย

พรึบ ฉันกระชากประตูเข้าไปในห้องอัดเสียง

“ยะ ยูดาย” ฉันเห็นนายยูดายกำลังจูบกับนังแมวปีศาจอยู่ ยูดายมองมาที่ฉันนิดนึงก่อนผละจากยัยนั่นอย่างอ้อยอิ่ง ส่วนนังแมวปีศาจตกใจนิดนึงที่เห็นฉัน

“เข้ามาทำไม”นายยูดายถามฉันด้วยเสียงเย็นชา

“วันนี้นายบอกว่าจะไปส่งฉันที่บ้านไม่ใช่เหรอ” ฉันยังคงเชิดหน้าขึ้นอยู่ทำเหมือนไม่สะทกสะท้านกับภาพที่เห็นแต่ในใจฉันมันโกรธแทบบ้า นายนั่นเคยเป็นของฉันนะนังแมวผี

“ฉันไม่ได้...”

“ไปเดี๋ยวนี้ นี่ยัยแมวขโมยยูดายเป็นแฟนฉันนะต่อไปเธอห้ามยุ่ง”ฉันตัดบทนายนั่นก่อนที่จะปฏิเสธ พร้อมหันไปว่ายัยแมวผีที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่

“งั้น คิตตี้ขอตัวนะค่ะ” ยัยคิตตี้พูดเสียงสั่นคงเสียใจมากสินะเพราะฉันแอบเห็นยัยนั่นน้ำตาคลอ

สะใจซะไม่มี ฉันยิ้มสะใจก่อนหันกลับมาเผชิญหน้ากับสายตาอำมหิตนั่นอีก

“อย่ามายุ่งกับคิตตี้”นายนั่นพูดด้วยน้ำเสียงโกรธจัด ส่งผลให้ฉันถอยไปนิดนึง

“ฉันไม่สน”ฉันเองก็ย้อนเค้ากลับไปแทบจุกเหมือนกันก็ตั้งแต่เกิดมานอกจากพี่ลีล่าฉันเคยยอมใครที่ไหน

 

ในที่สุดฉันก็ขึ้นมานั่งบนรถโฟลค์สีดำสนิทของนายยูดายได้สำเร็จ ช่างมีความสุขจริง ๆ ทั้งที่นายนั่นนั่งกัดฟันพลางส่งสายตาโหดมาทางฉันอย่างเสร็จสรรพ ในขณะที่ฉันนั่งอมยิ้มตลอดทาง ก็มันสะใจนี่ในที่สุดนายนี่ก็ต้องมาส่งฉันใกล้ความจริงไป 0.5 %

“ร้ายนักนะ” นายนั่นกัดฟันพูดเบา ๆ ดูก็รู้ว่าเจ็บใจ

“หาซื้อปิ๊บไว้หรือยังล่ะ” ฉันเยาะเย้ยนายยูไปหนึ่งครั้ง

“ฝันหวานเกินไปมั้ง”

“.....”ฉันเงียบฟังว่าเค้าจะพูดอะไรต่อไป

“ฉันเกลียดเธอ ยัยบ้า”

“0o0”นายบ้านี่บอกว่าเกลียดฉันเป็นรอบที่ 2แล้วนะ