คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตัวกวนเพิ่มมาอีกอ่ะดิเนี่ย
"เอาล่ะ ไหนล่ะ มาย พาร์ทเน่อร์ ที่รักของฉัน ฉัน ซินเซียร์เรียกง่ายๆว่า เซียร์ ก้อได้นะ แล้วเธอ ชื่อไรจ๊า... อ๊ะ!!!!!!!!" ฉันอึ้งทันที ที่ได้เหนหน้า พาร์ทเนอร์ของตัวเอง ก้อนั่นน่ะ คนที่ชั้นชนเมื่อเช้านี่นา
"เอ่อ...แล้ว... เสื้อนายล่ะ" ฉันถามเขาด้วย ท่าทาง เหมือนเดกทำผิดโดนจับได้
"ชั้นชื่อ ปอนด์ ส่วนเสื้อชั้นให้ที่บ้านมาเปลี่ยนให้แล้ว ไม่ต้องห่วง" เขาพูดด้วยหน้ายิ้มๆ "เออ แล้วค่าทำขวัญ เปนร้านไอติมแถวหน้า รร.นะ มาย พาร์ทเน่อร์" ง่ะ ทำไม รอยยิ้มนาย ถึงได้น่ากลัวงี้ล่ะ แล้วฉันจะเหลือซากจากพวกผู้หญิงในห้องที่กำลังมองด้วยสายตา จุดจุด จุด หรอ อีกอย่างร้านไอติมแถวหน้า รร.น่ะแพงจะตาย คนจนๆอย่างชั้นจะเหลือหลอ เรอะ!!!
คาบสุดท้าย
คิดสิ คิด ...เธอไม่ใช่คนโง่ไม่ใช่หรอ เธอผ่านอะไรมาตั้งเยอะ แล้วได้แค่นี้เองหรอเธอคิด พลางรับกระดาษคำตอบและแบบทดสอบวัดความรู้วิชาคณิตศาสตร์พื้นฐานก่อนเรียน โดยใครส่งต้องได้ 80%ขึ้นไป มิฉะนั้น ต้องเรียนเสริมหลังเลิกเรียน แต่ถ้าใครเสร็จก้อออกไปได้เลย
เฮ้อ น่าเบื่อจัง
เธอนั่งดูข้อสอบ แล้ว กา กา กา …
เสร็จซะที แม่ง แต่งมาได้ตั้ง 120 ข้อ น่าเบื่อที่สุด
ชั้นลุกไปส่งข้อสอบ หลังอาจารย์แจกมาได้ 3 นาที ก้ออยากหนีไอ้บ้านี่นิ่
เสร็จซะที แม่ง แต่งมาได้ตั้ง 120 ข้อ น่าเบื่อที่สุด
ชั้นลุกไปส่งข้อสอบ หลังอาจารย์แจกมาได้ 3 นาที ก้ออยากหนีไอ้บ้านี่นิ่
"แน่จัยนะ" ครูมองหน้าฉัน พลางรับข้อสอบมาตรวจอย่างหยิ่งๆ ฉันก้อพยักหน้ารับ หงืกๆ
"'จารย์คับ ส่งข้อสอบคับ" ไอ้บ้านี่ เสือกตามฉันมาติดๆ พลางยิ้มหวานให้อาจารย์ "จ้ะ" ครูรับกระดาษคำตอบของนายนี่มาตรวจอย่างทะนุถนอม เอ๊ะ นี่ยังลัดคิว ตรวจให้มันก่อนอีก
"ทั้งสองคนถูกหมด กลับบ้านดีๆนะจ๊ะ" ประโยคหลัง อาจารย์หยอดให้คนที่ยืนข้างๆฉันไง เออ ยิ้มให้กันเข้าไป๊
"ค่ะ งั้นหนูไปละนะคะ สวัสดีค่ะ!" ฉันตอบแบบห้าวๆ พร้อมก้าว สวบๆออกห้องไป
"หึงหรอ" ไอ้บ้านี่เริ่มกวน พลางสาวเท้าเดินมาข้างๆ
ชั้นเกลียดคนขายาวกว่าชะมัด ไรวt เดินเร็วก้อเดินเร็ว ใส่กางเกงไรก้อขึ้น อิจฉาโว้ยยย
"แป๊ะดิ่ อย่างนาย หมาที่ไหนก้อยังไม่แลเลย"
"หมาไม่แล แต่สาวแล"
"เชอะ ทำเปนพูดไปเหอะ" ปากพูดไปงั้น แต่ก้อเริ่มสังเกตเห็นตาวาวๆ ของสาวๆแถวนั้น โธ่~ ชั้นไม่ชินเลย ก้อปกติมีแต่ผู้ชายมองนี่นา...
ณ ร้าน TiกgLe !ce & Sp!cE Soda (ร้าน แถวๆ หน้า รร. ที่ต้องเดินต่อไปเกือบ 500ม.- -")
"ไง ทางนี้ๆ" สายตากวาดไปเจอหนุ่มหล่อ สูง บุคลิกดี 2 คน นั่งรออยู่ โดยคนนึงหน้าตาออกไปทางตะวันตก ตาสีน้ำตาลแดงโชติช่วง มองแล้วสะกดใจ สาวๆไว้ได้อย่างสบายๆ แต่อีกคน มองแวบเดียวก้อรู้ว่าเป็นเพล์บอย
"ทำไมมีเพื่อนอีกล่ะ อย่างงี้ชั้นคนจนๆอย่างชั้นจะเหลือหรอ" ฉันถามอย่างเซ็งๆ
"เอาน่า ผมพูดเล่น.. มีอย่างที่ไหน ให้ผู้หญิงเลี้ยงล่ะ ป่ะ ไปกินกันดีกว่า เออ นั่น ไอเก้น กะ ไอโม เพื่อนผมน่ะ" เค้าบอกพลางชี้ไปทาง คนที่ตาสีน้ำตาลแดงแซ้บๆนั่นและไอ้ท่าเก็กๆของเพล์บอยที่ชื่อโม
เยี่ยมเลย! มีพาร์ทเน่อร์ รวยๆงี้ 555 แถมหน้าตาดีอีก หึหึ ถ่ายรูปไปขายตอนงาน รร. ดีก่า 555 ฉันคิดเพลินๆ พูดถึงทางหาเงินแล้วเธอก้อ สบายใจ จนเผลอยิ้มออกมา
"ไงจ๊ะ หนุ่มๆ อ้าว แล้ว สาวสวยคนนี้ คัยจ้ะเนี่ย " บริกรสาวสวย เซ็กซี่ดูเปนผู้ใหญ่ ออกมาทักอย่างสนิทสนม เฮ้อ ชั้นอย่างเปนแบบนี้มั่งจัง
"ซินเซียร์ฮะ พาร์ทเน่อร์ ผมเองฮะ" ปอนด์ตอบ "ว่าแต่พี่ไอซ์ล่ะคับ พี่โซดา" ปอนด์พูดพลางส่งสายตาไปทางเก้น และพร้อมกัน กับ เก้นส่งสายตาอาฆาตมา
แปลกจังแฮะ ต้องมีอะไรแน่ๆ ชั้นคิดอย่างสนุกๆ ท่าทางมีงานมันๆให้เล่นแน่ๆ
"อ๋อ หรอ พี่ชื่อโซดานะ ส่วนพี่ไอซ์น่ะ เดี๋ยวพี่ไปเรียกให้นะ ว่าแต่จะรับอะไรดีล่ะ.."
"เหมือนเดิมค้าบบ"
"เหมือนเดิมฮะ"
"เหมือนเดิมคับผม"
"เอ่อ.. ชอคโกแลต กะมะนาวค่ะ"
คราวนี้พี่โซดาออกมาพร้อมกะกับสาวสวยอีกคน แต่คนนี้ สวยแบบเท่ๆหน่อย ตาสีดำ แต่ทำไมเป็นประกายสีน้ำเงินนะ แปลกจัง
"ไง หนุ่มๆ เปิดเทอมวันแรกไม่น่าจะมาหาพี่ได้นะ"พี่ไอซ์พูดขึ้น ขณะส่งไอศกรีมให้ทุกคน เห ไมไอปอนด์มันกินเหมือนกันล่ะ คิๆ ไม่น่าเชื่อ! หน้าตาโหดๆ อย่างเก้นจะกินรส สตอร์เบอร์รี่-วนิลา โมนี่คงปกติ กินรสกาแฟ-ชอคโกแลต
"ทานให้อร่อยนะ"พี่โซดาพูดยิ้มๆ
ชั้นรอจนร่างบางของพี่โซดานั้นลับหายไปแล้วจึงพูดออกมาว่า
"พี่โซดานี่ น่ารักจังแถมยังสุภาพด้วย" พูดจบแค่นั้นทุกคนก้อแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่
"หึ หึ หึ หนูน้อยกำลังติดกับดักจิ้งจอกแก่ซะละ"พี่ไอซ์พูดขึ้น
"นั่นสินะ" ปอนด์สนับสนุน
"ไมอ่ะ" ชั้นถามตามความสงสัยของคนที่พึ่งย้ายมาเมืองนี้ใหม่
"เอาเหอะ เดี๋ยวก้อรู้เองล่ะ"
โมตอบและชวนคุยเรื่องอื่น ทำให้บรรยากาศที่อึมครึม เริ่มดีขึ้นและ ชั้นก้อสนิทกะทุกคนมากขึ้น แล้วก้อรู้ว่าเก้นก้อตลกดีเหมือนกัน โมเนี่ย ตลกสุดยอด มุกฮาจิงๆ แล้วอันที่จิงสองคนนี้ก้อเรียนห้องเดียวกันแต่ติดธุระ วันนี้เลยไปรร.ไม่ได้ แต่พรุ่งนี้คงไปแน่นอน.. ปอนด์ก้อนับว่าเปนคนใจดีเหมือนกัน ออกจะป้ำเป๋อๆ ติ๊งต๊องหน่อยๆ โง่เปนครั้งคราว และที่ทั้งสามคนมีเยอะพอๆกัน นั่นก้อคือ ความ ก ว น ส่วนพี่ไอซ์เนี่ย คุยแล้วได้ข้อคิดเก๋าๆหลายอย่างเลย ก้อ คนวันศุกร์อย่างชั้นน่ะเค้าบอกว่าเข้าได้ดีกะ คนเกิดวันอังคาร (พี่ไอซ์) นิ่
"เซียร์ต้องรีบกลับบ้านแล้วนะ ปอนด์นี่ กระดาษแบบฟอร์มวิชาแนะแนว กรอกมาด้วย เก้นกะโมโม่ด้วย พวกนายคงได้เปนพาร์ทเน่อร์กันแหละ ที่จิงชั้นเอามาเผื่อ เผื่อกระดาษมันใช้ไม่ได้น่ะ ไม่ได้แอบจิ๊กมาวาดรูปเล่นซะหน่อย" ชั้นรีบอธิบายเมื่อท่าทางทุกคนมองมาอย่างสงสัยเมื่อรู้ว่า ชั้นชอบจิ๊กกระดาษงานมาวาดเล่น
"อ่านะ จะพยายามเชื่อ" ปอนด์พูดและทำหน้าพยายามเชื่อแบบกวนๆ "เออ งั้น เดี๋ยวไปส่งเซียร์นะ"ปอนด์บอก
"อือ บาย" พี่ไอซ์ โมโม่ และเก้น ที่ยังอยู่คุยกันต่อบอก
"บายค้าบ/บายค่ะ" ชั้นและปอนด์ที่สุภาพเปนช่วงๆตามอารมณ์ (หรือตามมุกโมโม่ ก้อต้องเปน ตามอารมณ์ และขนรอบ) บอกลาทุกคน
"ปอนด์ บ้านนายอยู่ไหนอ่ะ"
"แถวๆนี้"
"ง่ะ ถามจิงๆ เพราะถ้าไกลนายก้อน่าจะกลับได้ไง เดี๋ยวก้อกลับไปถึงดึกหรอก"
"..."
"เดี๋ยวโดนสาวๆฉุดไปข่มขืนนะ แต่หน้าหยั่งงี้จะโดนสาวที่ไหนจะตาถั่วมาข่มขืนเนอะ
"ก้อไม่แน่สาวที่เดินมาข้างๆนี่ อาจจะคิดอยากทำอยู่ก้อได้"
"บ้าดิ่" หญิงสาวพูดพลางหลบสายตา ก้อเธอแอบคิดอยู่จิงๆนิ่
หลังจากนั้นเธอจึงเงียบไม่พูดอีก และเริ่มรู้สึกว่า ชายหนุ่มที่เดินมาข้างๆจะแอบมองเธออย่างเผลอไผล ถูกจ้องตรงๆเช่นนี้ แก้มระเรื่อ ก้อยิ่งแดงเข้าไปใหญ่ ยิ่งทำให้ชายหนุ่มจ้องเธอด้วยสายตาวิบวับมากขึ้น แถมยังแอบยิ้มอีก เธอเลยทำเปนเก็บของ เพื่อให้อุณหภูมิบนหน้าเธอลดลงบ้าง และก้อทำให้ชายหนุ่มนึกขึ้นได้ว่ากำลังจ้องเธออยู่จึงรีบถอนสายตาออกมา เธอจึงแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกปนเสียดาย
"ถึงบ้านชั้นละ เอ่อ นายหิวมะ"
"ไม่อ่ะ thanks"
"อือ งั้นกลับบ้านดีๆล่ะ บาย"
"เซียร์…"
"หืม..."ชั้นหันหลังกลับไปมองปอนด์ และสัมผัสได้ถึงปากนุ่มๆ ลมหายใจอุ่นๆ และกลิ่นหอมๆของจากปอนด์ ความรู้สึกนี้มันทั้งอบอุ่น ทั้งเย็นวาบ ทั้งเสียวซ่าน ไปทั่วร่างกายไปพร้อมๆกัน
"นาย..."
"Goodnight Kiss ไงไม่รู้จักหรอ.."
"บ้า.." นี่เปนคำพูดที่เบาที่สุดของเธอตั้งแต่เกิดมา
"หึ.. ฝันดีนะ บาย" ปอนด์เดินออกมา และแอบอมยิ้มที่ได้เหนหน้าแดงก่ำ ของสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า เค้าคงเปนคนโรคจิตแล้วละมั้ง เขาคิดอย่างขำๆ พร้อมเดิน ฮัมเพลงกลับบ้านไป
.
ความคิดเห็น