คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
หลังจบการแข่งวินเทอร์คัพ ได้ไม่นานโรงเรียนเซย์รินมีประกาศให้มีการเรียนระดับปี3ได้
เป็นที่พอใจของนักเรียนหลายคนมาก แต่หารู้ไม่ว่ากำลังจะเกิดเหตุการณ์ชุลมุนวุ่นรักข้ามโรงเรียนกันเกิดขึ้น
และแล้วเช้าวันใหม่ก็เริ่มขึ้นแสงแดดอ่อนค่อยๆส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามายังห้องของเด็กหนุ่มผมแดงที่ถูกเสียงนาฬิกาดังรบกวนอยู่
ทำให้เจ้าตัวต้องเอื่อมมือไปปิดเสียงอันแสนแสบแก้วหูนั่นซะ
“ อื้อออ ให้ตายเถอะง่วงชะมัดเลย ” ผมบ่นเล็กน้อยก่อนจะลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปโรงเรียน
ใช้เวลาไม่นานทำธุระส่วนตัวเสร็จ ตัวผมที่กำลังจะเดินออกจากห้องนั้นคิดว่าการที่ผมมาอยู่คนเดียวแบบนี้น่ะมันไม่เหงารึไงนะ
สำหรับคนอื่นอาจจะรู้สึกเหงามากนะครับแต่สำหรับผมแล้วมันเป็นเรื่องปกติ หรือเพราะผมอยู่คนเดียวจนชินก็ไม่รู้
ระหว่างเดินทางไปโรงเรียนนั้นผมก็เดินคิดอะไรไปเรื่อยๆจนถึงหน้าโรงเรียนแล้วชนเข้ากับอะไรบางอย่าง
“ ตุ้บบบ เอ๊ะ อ้าวคุโรโกะเองหรอ นายยืนทำไรอยู่ตรงนี้ล่ะเนี้ย ” ผมก้มลงมองก็เห็นคนตัวเล็กกว่าผมสีฟ้ายืนก้มหน้านิ่งอยู่ก่อนที่เขาจะเอ่ยขึ้นว่า
“ คางามิคุง คุณน่ะวันนี้ตัวหอมจังนะครับ อยากเอาไปนอนกอดทุกคืนจังเลยครับ ” แล้วหมอนั่นก็ยกมือมากอดผมเอาไว้ ให้ตายเถอะทำอะไรของแกเนี้ยยยย
“ เฮ้ยยย ปล่อยสิเฟ้ยนี่มันหน้าโรงเรียนนะอายคนอื่นหน่อยได้มั้ยย -///- ”
“ เอ๋~~~ คางามิคุงหน้าแดงแบบนี้น่ารักจังนะครับ ” เจ้าคุโรโกะนายนี่มันพูดไม่รู้เรื่องจริงๆ
และผมก็ตัดสินใจสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนนั้นแล้ววิ่งหนีขึ้นห้องเรียนไป
“ หึหึ เพราะแบบนี้สินะคนๆนั้นถึงได้ชอบคุณมากขนาดนั้นน่ะ คางามิคุง ” คุณเนี้ยน่ารักจริงๆเลยนะครับแต่น่าเสียดายที่ผมทำให้คุณเป็นของผมไม่ได้
ขืนเป็นแบบนั้นคนๆนั้นได้ฆ่าผมตายแน่ๆ
คางามิในตอนนี้นั้นไม่รู้เลยว่าตนเองกำลังตกเป็นเป้าหมายของใครบางคนอยู่
ใครคนนั้นที่คล้ายกับตัวเค้าแต่ก็มีความต่างกันอยู่บ้าง เจ้าตัวต้องคิดไม่ถึงแน่ๆว่านับจากวินาทีนี้เป็นต้นไป
จะเกิดเรื่องมากมายทั้งกับเขาและคนรอบข้างหลายต่อหลายคน
TBC.
ณ ดาดฟ้าของโรงเรียนแห่งหนึ่ง
“ ห๊าวววววว อื้ออออ ฉันอยากเจอนายเร็วๆจัง คางามิ ” คำพูดที่แสนอ่อนโยนถูกเอ่ยจากปากของอาโอมิเนะ ไดกิ
ในขณะที่กำลังนอนมองรูปภาพบนมือถือของตัวเองอยู่ซึ่งเป็นภาพหนุ่มผมแดงที่แก้มแดงระเรื่อกำลังทำหน้าตาไม่พอใจ
บางคนอาจคิดว่ามันก็แค่รูป แต่สำหรับเด็กหนุ่มผมน้ำเงินคนนี้มันเป็นรูปที่มีค่าที่สุดสำหรับเขา ต่อให้ต้องจ่ายเงินให้เท็ตซึมากแค่ไหนก็ยอมเพื่อให้ได้รูปของคนๆนี้มา
อาโอมิเนะปิดหน้าจอก่อนจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง
‘หวังว่าเราคงจะได้เจอกันในไม่ไม่ช้านี้นะ my angel ’
ความคิดเห็น