คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่3.กลิ่นนาง
บทที่3.ลิ่นนา
แมทธิวื่นึ้นมาในเ้าวัน่อมา...เาหลับยาวแบบที่ไม่เยทำ ายหนุ่มยมือึ้นเหนือหว่าิ้ว เาสูปาราเบาๆ เพราะรู้สึาวาบไปทั้ท้อแน ายหนุ่มผศีรษะึ้นมอ เามวิ้ว ่อนะเอื้อมมือผลัทิพยอาภานระเ็น
“โอ๊ะ!!” หิสาวร้อเสียหล วามฝันแสนหวานหายวับไปับา เมื่อเธอฝันถึานวิวาห์ท่ามลาวามยินีอนรอบัว
ทิพยอาภาอัวเอแน่น เธอวานมือนพบผ้าห่มผืนให่ หิสาวรั้ผ้าผืนนั้นมาปปิร่าายเปลือยเปล่า ่อนะ้อนสายาลาอายมอ ‘สามีทาพฤินัย’ อัวเอ
แมทธิว้อนแปลหน้าาถลน เา้มมอัวเอ่อนะสบถเสียุ่น
“พระเ้า!!”
หลัานรหน้าา...ือวามอัปยศที่ายหนุ่มแทบะรับไม่ไหว
เาหลับนอนับหล่อนโยปราศาารป้อันัว หลัานที่เห็นทนโท่ ือราบน้ำรัที่แห้รัิอยู่รอวัยวะเพศอเาเอ
“เธอเป็นใร?” ายหนุ่มถามเสียุ่นเียว
ทิพยอาภา้มหน้าน้ำา...เธอัริมฝีปาล่า รู้สึอับอายนหน้าา
“ันถามว่าเธอเป็นใร!!” แมทธิวรรโถาม้ำ เาวยาเมาสวมลวๆ ระโนลาเียนอนเหมือนโนไฟลน้น
“ทิพ เอ่อ...ทิพ” หิสาวพยายามะอบ เธอมอายหนุ่มผ่านม่านน้ำา แววาเธอสั่นระริ วามหวาลัวแผ่่านึ้นทั่วหน่วยา
“เธออยู่ที่นี่ไ้ยัไ ใรพาเธอมา?” แมทธิวะโน้อ มือเาปัไปโนแันนหล่นแัเปรื่อปร้า
เพล้!!
เพราะเสียแันแ าอปที่อยู่้านนอ ึถลันวิ่เ้ามาหน้าาื่นๆ
“เิอะไรึ้นรับ?” าร์ร่ายัษ์วาามอไปรอบๆ เาระวัอันรายที่อาะเิึ้นับเ้านายามสัาา
“มา็ี...หล่อนเป็นใร?” แมทธิวเสยผมแรๆ เาี้นิ้วไปยัทิพยอาภาที่นั่สะอื้นไห้อยู่รอเีย
าอปปรายามอ เาลืนน้ำลายลอฝืๆ ่อนอบ สภาพหิสาวเท่าที่เห็น ไม่้อเา็พอรู้ หิสาวถูแมทธิวปู้ยี่ปู้ยำนไม่เหลือิ้นี
“เ้านายให้ผมไปรับเธอมานี่รับ”
าร์หนุ่มอบไม่รำถาม...
แมทธิวหันวับ!! เาถลึามอาร์ส่วนัว สลับับารมอทิพยอาภา
“Damn!!”
ายหนุ่มสบถแล้วสบถอี เาเินหมุนไป หมุนมา...รู้สึปวศีรษะี้าย นเส้นเลือ้ามับเ้นุ๊บๆ
“หึ!!”
แมทธิวทิ้ัวนั่ เายมือรอใ้า มอทิพยอาภา้วยสายาถมึทึ...
“เธอ้อารอะไร?” ายหนุ่มถามเสียัๆ
ทิพยอาภาะพริบเปลือาปริบๆ น้ำายัไหลรินไม่าสาย เธอไม่เ้าใำถาม
“ันถาม...และเธอ้ออบ...เธอ้อารอะไรับารเสนอัวให้ันรั้นี้ ันเมานไม่มีสิ...เธอ้อารอะไรหะ...ถึไ้ถลระโปรให้ันเอา!!”
ายหนุ่มะโนเสียลั่น น้ำลายระเ็นระสาย เมื่อแมทธิวุนา เาโมโหสุีนหมสิ้นารวบุมัว...
หิสาวอยาลั้นใาย เธอเือบเป็นลมเพราะวามใ
น้ำาที่รินไหลหยุะั เธอไม่เ้าใำถาม...เธอไม่ไ้้อารอะไราเาเลย...
“ไม่!! ทิพไม่ไ้้อารอะไราุ่ะ ทิพแ่มาอบุ ทีุ่เมาส่เสียนทิพเรียนบ”
ทิพยอาภาอบเสียแหบแห้ เธอส่ายใบหน้า น้ำาหยแหมะๆ วาเธอแ่ำ เมื่อเ็บรวร้าวไปทั้ใ ับสายาหยามเหยียที่มอมายััวเอ
“อ๋อ...เธอเลยสนอุัน ้วยารระโนึ้นเียันั้นสิ!!” ายหนุ่มรายาวเหยีย เาพู้วยเสียน่าเลียที่สุเท่าที่ทิพยอาภาเยไ้ยิน
น้ำาอเธอไหลออมาเียบๆ อีรั้ แ่รั้นี้ไม่มีเสียสะอื้น
“ันบอไว้่อนเลยนะ หาิว่าันะรับผิอบเธอ เธอิผิ!! เธอะไปร้อเร่แห่ระเิที่ไหน็เิ!! แ่ันะไม่รับผิอบใทั้สิ้น!! เพราะสิ่ที่เิึ้น มันเิเพราะวามอยาอเธอ ันเมาปลิ้น!! ันปล้ำเธอไม่ไ้หรอ ยเว้นเธอยอมเอ”
แมทธิวแสยะยิ้มใส่ เาหรี่ามอหล่อน...ทิพยอาภาเหมือนเศษยะ ลิ่นเหม็นเน่าอหล่อนน่าสะอิสะเอียนนเาอยาสำรอ
หิสาวเผลอัระพุ้แ้ม...นเลือทะลั รสาิเฝื่อนๆ ในปาแผ่ไปทั้อุ้ปา เธอลืนลิ่มเลือนั่นลไปลำอ ้อนสายารวร้าวมอสบนัยน์ระ้าุันอแมทธิว
“ไม่้อห่ว่ะ ทิพไม่ใ่นเนรุ ุะไม่เือร้อนเพราะทิพแน่”
“ี...”
ายหนุ่มผุลุึ้นยืน เาเินปาหน้าทิพยอาภา วยสูทัวเ่ึ้นมาพาไว้บนบ่า “าอปส่หล่อนลับไปที่เิม ันหวัว่าหล่อนไม่ทำให้ันเือร้อนริๆ”
เายิ้มเยาะหล่อน เินระแทส้นเท้าปึปัาไป
าอปทอสายาเวทนามอหิสาวที่้มหน้านิ่ร้อไห้ปิ่มะาใ
“แ่ัวเถอะุ...ผมะไปสุ่เอ”
มันไม่มีอะไรเิึ้นับีวิไร้่าอทิพยอาภา....ถ้า เธอไม่ ‘ท้อ’ 1 เือน่อมา สิ่ที่ทิพยอาภาัวลใ็เิึ้น เธอย้ายออาหอพั มาเ่าห้อเล็ๆ ในอาพาร์ทเม้นท์แห่หนึ่อยู่ ออหาานทำ และ้วยผลารเรียนีเยี่ยมเธอึไ้านทำในเวลาไม่นาน ทิพยอาภาหวัที่ะเริ่ม้นีวิใหม่ เธอไม่เยิที่ะวยโอาสาวามผิพลารั้นั้น เมื่อสิ่ที่เธอใฝ่ฝัน็แ่วามปรารถนาอผู้หินหนึ่ เธออยามีสัวันที่ไ้นอนในอ้อมออเา...ฝันเธอเป็นริ...แ่วามเป็นริโหร้ายยิ่ว่า...
หลัาวามสัมพันธ์ลึึ้...ส่ผลให้บาสิ่อุบัิึ้น
ทิพยอาภาเ็บวามลับเียบ เธอไม่เยิบอใร และไม่เยิร้ออวาม่วยเหลือาแมทธิว
แ่เารู้...
ในวันที่ฟ้าหม่นเพราะอาาศภายนอมัวัว เนื่อาฟ้ามืมิาลุ่มเมสีำ สัาาฟ้า่อนที่สายฝนะพร่าพรมลบนพื้นโล
แมทธิวยืนหันหลัให้ เามอออไปนอหน้า่า ในอาพาร์ทเม้นอเธอเอ
เาปราัวึ้น...พร้อมับเามัุรา
“เอาออะ!!” ำบัาอเา ไม่ใ่วาม้อารอเธอ ระาษิ้นเล็ๆ ที่ระบุำนวนเินำนวนหนึ่ สำหรับทำลาย้อนเนื้อที่เาไม่้อาร สายเลือที่เิบนวามไม่ั้ใ
ทิพยอาภา้มหน้านิ่ เธอไม่ไ้อบรับหรือปิเสธ และแมทธิว็ะล่าใเินไป เาาไป โยิว่าทิพยอาภาไม่ทำให้เาผิหวั
เปล่าเลย...รัน้าม...หิสาวไม่ไ้ทำลายเลือเนื้อ้อนนั้น หล่อนถนอมล่อมเลี้ยสายเลือในออย่าี หล่อนเลือที่ะหลบหน้าเา ่อนัวาสายามัุรา นระทั่ลอลูออมา
และหลัาที่แมทธิววานหาเธอนเอ เาให้าอปรับเธอมาที่ฤหาสน์ีแลน เพื่อลอะไรบาอย่าับเธอ
ทิพยอาภายิ้มหยันัวเอ...เธอมอไปรอบัวๆ นึอิาวามเพียบพร้อมอแมทธิว...เาเิบโมาในบ้านที่ปลอภัย มีอาหารินรบสามมื้อ มีที่นอนอุ่นๆ ไม่้อหวั่นไหวับสายลมหนาวเหน็บ ไม่้อะเียะายเพื่อหาเินมาื้ออาหารินยัีพ แล้วทำไมล่ะ? ทำไมถึเพาะบ่มผู้ายนนั้นให้เป็นอมวายร้าย เาไรุ้ธรรม ไร้วามเมา แม้แ่สายเลือในอ เา็ยัิะำัทิ้!!
“อริสๆ อยู่นี่เอุหนูื่นแล้วนะ”
เพราะห่วลู แม้ะไ้ใล้ิใน 'านะ' อื่น นเป็นแม่มีหรือะไม่ทำ
#ลูนอสมรส
#เมียาฝา
#วามรั่านั้น
ความคิดเห็น