คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่3.หน้าที่ใหม่ที่ทำให้ใจแกว่ง....
บัเลอร์วัยราทรุนั่บนเ้าอี้เหล็ที่สวนหย่อม้าน้า วัยที่มาึ้นทำให้เามอทุอย่าไ้ลึึ้มาหว่า ึแอบหวั่นใแทนประมุอบ้านมาร์เย์ไม่ไ้ แ่ละนที่หยิ่ในศัิ์ศรี และเียริอัวเอยิ่นั วามใล้ิอาะนำพาวามผูพันมาอย่าไม่รู้ัว บวับวามรัภัีอเมรี เาเรว่าเ้านายะหวั่นไหว นไม่สามารถสลัเมรีทิ้ไ้อย่าที่ใิ ยามที่เาหมวาม้อารหล่อนแล้ว
เมรีทำวามเารพบัเลอร์ผู้เ่าอย่านอบน้อม เธอแุ่นัศึษาำลัะออไปเรียนามเวลาปิ เธอรีบเินมาพบบัเลอร์ผู้เ่าเสีย่อน ายสูวัยมอเมรีอย่าพิารา หิรหน้าไร้เียสาและำลัเบ่บาน ผิวพรรสะอาสะอ้าน ึไม่แปลในัถ้าฟรอัวร์ะนึปรารถนาหล่อน
“เมรี”
“ะ ุบัเลอร์ให้นไปามเมรี มีเรื่ออะไรหรือเปล่าะ?”
“ันอยาให้เธอเป็นนูแลห้อนอนอนายท่านน่ะ”
เมรีอยาะท้ว แ่เธอหรือะล้า “มันะีเหรอะ?”
“เป็นำสั่อนายท่าน มาามไม่ว่าอะไร” นพูเอยัรู้สึหนัใ
“ไ้่ะ” เมรีรับำ แม้อยาะปิเสธมาว่า
“ลับาเรียน็เ้าไปทำวามสะอาห้อใหุ้ท่านเสียหน่อย นายท่านเป็นนระเบียบั ห้อไม่่อยสปรเหมือนห้อนอื่นหรอ ห้ามโยย้ายสิ่อในห้อโยพลาร นายท่านหาไม่เอะโนเอ็เอาไ้”
“่ะ เมรีไปแล้วนะะเี๋ยวะสาย” เมรีบอลาเพื่อไปเรียน เธอแอบหวั่นใเล็ๆ เธอลัวว่าะเิเหุาร์แบบรั้่อน เธอรีบสลัหน้าไล่วามิฟุ้่าน เหุาร์อบบนั้นไม่มีทาเิึ้นอี รั้นั้นน่าะเป็นเพราะวามเวทนาอายหนุ่ม เาเลยเผลอัวเพราะวามสสาร
มัน็เลยเถิไปาที่ั้ใไว้แ่นั้นเอ หนุ่มหล่อเ้าเสน่ห์แบบ ฟรอัวร์ หรือะมาสนใเ็สาวแบบเธอ นาแบบในอลเลันเาสวยว่าเธอนับสิบเท่า ไหนะสาวสวยั้นสู ที่ร่ำรวยสูส่นไม่้อมาเสียเวลาับผู้หิ้อย่าอย่านเอ
บ่ายล้อย. ฤหาสน์มาร์เย์...
ฟรอัวร์ลับาที่ทำาน่อนเวลา เาอยามีเวลาส่วนัวับเมรี โยที่ไม่มีใรัวา ึแอบลับมา และย่เียบลับห้อพั ่วบ่ายอทุวัน นานส่วนให่ะพัผ่อนอยู่้านหลัฤหาสน์ เหลือแ่เบียและสาวใ้สอสามนที่้ออยูแลมาราอเา
เมรีำลัั้ใทำาน เธอรีบลับมาฤหาสน์มาร์เย์เพื่อทำหน้าที่ที่รับปาไว้ เธอะมัเม้นเ็บผ้าห่มบนที่นอน ลาลมาสะบัแรๆ เพื่อนไล่ฝุ่น และพับเ็บนเรียบร้อย บหมอนนนุ่มฟู ่อนัเรียให้เป็นระเบียบ ออแรึายผ้าปูที่นอนนึ เธอถอยหลัออมาื่นมฝีมือัวเอ
“เธอเ่เหมือนันนะเมรี แ่ห้อุฟรอัวร์นี่สวยนน่าใ เหมือนห้อเ้าายในฝันเลย” เมรีหมุนัวมอไปรอบๆ ห้อ้วยแววาื่นม เฟอร์นิเอร์ทุิ้นล้วนแ่มีราาแพนนนแบบเมรีไม่ล้าแะ ผ้าผืนน้อยในมือเ็ไปามหลัโ๊ะ ู้ นสะอาเอี่ยม ่อนะวยถัน้ำเินหายเ้าไปในห้อน้ำ เพื่อทำวามสะอาเป็นที่สุท้าย
ห้อน้ำเย็นเียบว้าว่าห้อนอนอเธอเสียอี อุปร์ใ้านถูัเ็บเป็นระเบียบ เมรีเปิน้ำใส่ถั เริ่ม้นทำานอย่าั้ใ เธอเพลินนาไม่ไ้ยินเสียเปิประูห้อ โยนที่เมรีแอบิถึ ฟรอัวร์ถอเสื้อสูทออาัว แวนไว้ที่หน้าู้ามวามเยิน เาเินไปรอบๆ ห้อเพื่อมอหานที่ทำให้ในเอไม่สบ เียนอนึเปลี๊ยะ มีใรสัทำวามสะอาแล้ว เาถอนใอย่าเสียาย และทรุนั่บนโฟาปลายเีย
เสียุัในห้อน้ำับเสียเปิน้ำัแววเ้ามาในรูหู ฟรอัวร์ระุยิ้ม้วยวามพอใ เมรีำลัทำวามสะอาห้อน้ำอยู่ เานึอะไรสนุๆ ึ้นมาไ้ ึลุึ้นยืน ถอเสื้อผ้าัวเอนเหลือแุ่ั้นใน หยิบุลุมอาบน้ำมาสวมไว้ ผูเอวไว้หลวม ๆ ่อนะเินเ้าห้อน้ำว้าหน้าาเย
เมรีเห็นปลายรอเท้าที่ใ้เินภายในบ้านอยู่รหน้า เธอไล่สายาึ้นมอ วาเบิว้าเมื่อเห็นฟรอัวร์ยืนอยู่ลาบานประู เาอยู่ในุลุมเพื่ออาบน้ำ หิสาวเผลอลืนน้ำลายลอฝืๆ รอยแยอสาบเสื้อ ทำให้เธอเห็นบาอย่า ผิวาวผ่ออนเมือหนาวโผล่พ้นผิวผ้า แ่แผอหนาหนั่นอุมไป้วยล้ามเนื้อ เธอลสายามอามรอยแยอสาบเสื้อ และพยายามหยุอยู่แ่ลอหน้าท้ออเาแ่นั้น
ฟรอัวร์ยืนเย เาปล่อยให้หิรหน้าื่นมรูปายอนเอ ายหนุ่มแสร้ระแอมัๆ นเมรีสะุ้ หล่อนเสหลบาเาเป็นพัลวัน
“ผสมน้ำให้หน่อยสิันะอาบน้ำ เหนียวัวเหลือเิน” ฟรอัวร์เปรยเสียนิ่ ทั้ที่ร่าายร้อนเหมือนถูเปลวไฟแผเผา เาโน้มัวลใล้ๆ เมรี หิสาวผะหลบ้วยวามใ ทันไ้ยินเสียหัวเราะแผ่วๆ านรหน้า เมรีรีบทำามที่เาสั่ บรรยาาศรอบัวเริ่มร้อนระอุึ้น
สาวน้อยอาภัพ ับผู้ายสูศัิ์ ทาเินที่เป็นแู่่นาน ไม่มีทาไ้พบเอัน
ความคิดเห็น