ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [BTS Suga&Jimin] Da'Little house. บ้านเล็กแต่มีรัก!

    ลำดับตอนที่ #2 : C H A P T E R * 2

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ค. 57





    Chapter :: 2 :: day2

                 

    Saturday Sunshine.

     

     

     

     

               

                “จีมินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”

     

     

                นั่นเสียงใครเรียกผม ไม่อาววววว ผมจะหลับต่อ นี่มันวันเสาร์นะ =..=

                "ปาร์คจีมินนนนนนนนนนน จะตื่นไม่ตื่น หาาาาา!!!!!"

                ไม่ ผมจะไม่สนใจ ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนนน

     

                "ไอ้หมูนี่ จะตื่นมั้ยยยหาาาาาาาาาาา!!"

     

                เปรี๊ยะ---

                เส้นประสาทของผมขาดผึง ผมยันตัวเองขึ้นมาโดยอัตโนมัติ กล้าดียังไงมาเรียกผมว่าหมูห้ะ!!!!

                "พี่ยุน! อยากตายยยยยยยยยยยยยยยยยหรออออออออออออออ"

                ผมตะโกนใส่หน้าคนที่บังอาจมาปลุกผมตอนเช้าวันหยุดอันน่าภิรมย์อย่างไม่เกรงกลัวว่ากลิ่นปากจะออกมาวิ่งเล่น ออกเสียงเน้นคำว่าตายมากเป็นพิเศษ -*-

                "ไม่!! นายนั่นแหละที่จะตาย นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วหาาาาาาาาา"

                พี่ยุนกิตะคอกใส่ผมบ้าง

                "เจ็ดโมงครึ่งงงงง ปลุกผมทำไมตอนนี้ ปลุกผมให้ตื่นมาดูการ์ตูนช่องเจ็ดหรือไงหา ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ >:( "

                ผมอยากจะโยนโทรศัพท์มือถือที่หยิบขึ้นมาเพื่อดูนาฬิกาเมื่อกี้ใส่หน้าพี่เขาเหลือเกิน แต่ทำได้แค่เอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงต่อไป (ก็ผมกลัวมือถือพังนี่)

     

                "จะตื่นไม่ตื่น?" พี่เขาไม่ตะโกนแล้วครับ กลายเป็นว่าสั่งเสียงเข้มแทน คิดว่าผมจะกลัวหรอ

                "ไม่" ผมคลุมโปงอยู่ ตะโกนออกไปอย่างท้าทาย

                "ไม่ตื่นใช่มั้ย"

     

                โครมมมม!!!

                พี่ยุนกิกระโดดลงมาทับผมจังๆเลย แม่จ๋า เขารุนแรงกับหนูอ้ะ ฮือออออ T^T เจ็บนะโว้ย!

                "อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เจ็บนะะะะะ"

                ผมโวยวาย โยนผ้าห่มออก แล้วลุกขึ้นไปขยี้หัวพี่เขา กล้าดียังไงมาทำผม แม่ผมยังไม่เคยใจร้ายขนาดนี้เลยนะ T^T;

                "สู้หรอ สู้หรอ \o/" พี่เขาก็ขยี้หัวผมต่อไป

                "สู้ว้อยยยยยยยยยยยยยยยย \o/" กลายเป็นสงครามขนาดย่อมไปแล้วอ่ะ ก็พี่เขามาทำผมก่อนนี่ T^T;

                "นี่ แม่เราบอกพี่มาว่าเราบ้าจี้มากเลยแหละ 55555555"

                พี่ยุนกิพูดจบก็เอามือมาจี้เอวผม

                "อ๊ากกกกกกกก 5555555555555 อว๊ากก พี่ยุน ฮ๊าาาาา ไม่ๆๆๆๆๆ หยู้ดดดดดดดดดดดดดด ฮืออออออออ อ๊ากกกกกกกกกกก ไม่ ไม่ ผม บ้าจี้ นะ อ๊ากก อ๊ากกก 55555555555555555555555555555 โอ้ยย ยะ ยะ หยุดดดดดดดด ฮืออออออออ" ผมขำจนน้ำตาไหล ผมบ้าจี้จริงๆนะ บ้าจี้มากเลยด้วยอ่ะ ฮืออ T^T

                ผมในตอนนี้ที่ลงไปกลิ้งบนเตียงอีกครั้งด้วยความบ้าจี้โดยที่มีพี่ยุนกินอนเท้าแขนมองผมอยู่บนเตียงเดียวกัน ตามองตา แล้วก็.....

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                แปะ!

                อ๊ากกกกกกกกกกกกกก อีพี่บ้านี่มันดีดหน้าผากโพ้มมมมมมมมมมมมมมมมมม /o\

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                หืม มันไม่เรทใช่มั้ย (อย่ากดแบนเค้านะ T_T)

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                "เห้ย!! " ผมนึกถึงสภาพล่อแหลมในตอนนี้แล้วรีบกระโจนออกจากเตียงและวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

                "เอ๊อ อะไรของเขา อยู่ดีๆจะตื่นก็ตื่น 555555" ยุนกิได้แต่เกาหัวสงสัยกับพฤติกรรมแปลกประหลาดของน้องชายร่วมบ้าน

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                "หืออออออออออ กลิ่นขนมปังปิ้งนี่ หอมจัง -,,,-" ผมที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ทำจมูกฟุดฟิดหลังจากที่ได้กลิ่นอาหารเช้า ใครทำนะ? แม่หรอ?

                "รีบไปใส่เสื้อผ้าสิ มายืนล่อนจ้อนอยู่ได้ -0-" เสียงลุง(หรือป้า?)ยุนกิบ่นผมอีกแล้ว

                "ทำไมอ้ะ เขินหรอ :p 555555555555555555555555555"

                "บ้าเรอะ ใครจะไปอยากเห็นหมูน้อยของนายล่ะ รีบไปใส่เสื้อผ้าเถอะเร็ว" พี่ยุนกิพูดจบแล้วดันหลังผมให้รีบไปใส่เสื้อผ้า มือเล็กๆนั่นสัมผัสกับหยดน้ำที่เกาะพราวอยู่บนหลังผม ทำให้พี่เขารีบชักมือกลับ แล้วหน้าเขาก็แดง

     

     

     

                อะไรเนี่ย หน้าแดง? เซนส์สิทีฟไปแล้วนะพี่คนนี้

                คิดได้อย่างงั้นผมเลยแกล้งเขา ผมหันกลับไปมองหน้าเขาตรงๆ

     

     

                "ทำไม หน้าฉันมีอะไร -0-"

                "เปล่านี่ หน้าพี่แดงมากเลยนะรู้ตัวป่าว :) "

                "หน้าฉันแดงหรอ!!?!?!" พี่ยุนกิทำหน้าตกใจแล้วเอามือลูบใบหน้าตัวเอง

                "ช่ายย แดงไปถึงหูแล้วเนี่ย" ผมเอามือไปจับหูพี่เขาทั้งสองข้าง

     

     

     

                หน้าแดงกว่าเดิมอีกแฮะ

     

                สงสัยอากาศจะร้อน งั้นผมไม่แกล้งพี่เขาละ ^^~ คิคิ

     

                "เห้ออออออออออ ไปแต่งตัวดีกว่าาา หิวจุงเบย -3-" ผมผละออกจากใบหน้าขาวก่อนจะวิ่งเข้าห้องแต่งตัว

                "เด็กบ้านี่!! -..-" พี่ยุนกิตะโกนไล่หลังผมมา

     

     

     

     

                "ไหนนนนนนนน มีอะไรกินบ้างเอ่ย *--*" ผมที่ตาลุกวาวเมื่อเห็นมื้อเช้าฝีมือพี่ยุนกิ ใช้ได้เหมือนกันนี่นา

                "ขนมปังปิ้ง ไข่ดาว แฮม นม กาแฟ แล้วแต่นายจะกินเลย"

                "ทำไมพี่กินแค่ขนมปังกับกาแฟเองล่ะ พอหรอ?"

                "พี่กลัวอ้วนน่ะ"

                ฉึกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เอาอีกแล้ว คำก็อ้วน สองคำก็อ้วน T^T; พี่เขาตั้งใจจะไซโคผมให้ลดหุ่นให้ได้ใช่มั้ยเนี่ย!!!

                "ตัวก็บางแค่นี้ยังจะกลัวอ้วนอะไรอีกกก -3-" ผมทำหน้ายู่แล้วยกแก้วนมขึ้นมาดื่ม

     

                "55555555555555555555555555555 ^^" อยู่ๆพี่ยุนกิก็หัวเราะจนตีนกาขึ้น (เวอร์)

                "ขำอะไรอ่ะ"

                "ขำยักษ์ 55555555555555555555555555" พี่เขามองหน้าผมแล้วก็ขำมากกว่าเดิมอีก = =;; บ้าไปแล้วเรอะ

               

                "ไม่ต้อง งง ปากนายเปื้อนแน่ะ 555555"

                "อ๊ากก ทิชชู่อยู่ไหนล่ะ" ผมตะโกนหาทิชชู่  รู้ไหมว่ากินแล้วเปื้อนนี่มันน่าอายนะ TT

                "มานี่ๆ" พี่ยุนกิคว้าทิชชู่แล้วยื่นมือมาจับหน้าผมให้เข้าไปใกล้เขา

               

                "คนอะไรกินเปื้อนเป็นเด็กเลยหา!" พี่ยุนกิอมยิ้มแล้วจัดการเช็ดแรงๆไปที่มุมปากเด็กน้อยสักสองสามที

                "อ๊าก เช็ดแรงไปนะ แสบอ่ะ T_T" ผมรีบชักหน้ากลับแล้วเอามือลูบมุมปากป้อยๆ

                "รีบกินให้เสร็จเร็วเข้า พี่ไปดูทีวีก่อนล่ะ" พี่ยุนกิพูดแล้วลุกจากโต๊ะอาหาร ไปนั่งแหมะอยู่ที่โซฟาหน้าทีวี

               

     

     

     

               

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                "มาแว้ววว~ ดูช่องอะไรอยู่เนี่ย" ผมกระโจนลงไปนั่งทับพี่ยุนกิที่นอนเท้าแขนอยู่บนโซฟา แหม จะสบายไปละพี่ครับ =_=

                "อ้อกกกกกกกกกกก" พี่ยุนตาเหลือกด้วยความจุก แหม น้ำหนักผมน้อยๆซะที่ไหนล่ะฮะ

                "หูยยยยยยย โดเรม่อนนี่นาาาา ไม่ได้ดูมาตั้งกี่ปีแล้วเนี่ย~" ผมลงไปนั่งกับพื้นแล้วเอาหัวพิงพี่ยุนกิไว้

                "ถ้าวันนี้พี่ไม่ปลุกคงจะไม่ได้ดูหรอกใช่มั้ย =_=" พี่เขาพูดแล้วเอามือลูบหัวผมไปมาเหมือนเด็ก

                "ทำไมพี่พูดเหมือนทวงบุญคุณเลยอ่ะ 555555" ผมพูดกับเขา แต่ตายังจับจ้องไปที่โดเรม่อนในทีวี

                "ใช่ หลายเรื่องแล้วนายน่ะ ทั้งปลุกตอนเช้า ทั้งอาหารเช้า -.-" พี่เขาพูดไปเรื่อยๆแล้วดึงผมของผมขึ้นมาทีละเส้นอย่างเพลินมือ หยุดเถอะครับ! ถ้าผมหัวล้านขึ้นมาจะทำยังไง!

                "พี่ต้องการอะไรฮะ =.= บอกผมมาดีๆเถอะ" ผมหันไปพูดกับเขา

                "ไม่รู้สิ :p" พี่ยุนกิพูดแล้วยักคิ้วหลิ่วตาอย่างน่าหมั่นไส้

                "-0-" ผมทำหน้าหน่ายๆแล้วหันกลับไปดูทีวีต่อ

                นี่นายสระผมหรือเปล่าเนี่ย กลิ่นนี่เน่าเชียว พี่ยุนกิทำจมูกฟุดฟิด

                สระสิ เหงื่อผมเยอะมั้งกลิ่นเลยแรงหน่อยอ่ะ 55555 ผมพูดไปตามความจริง แต่เมื่อเช้าผมไม่ได้สระแหละ อย่าไปบอกใครนะ! 55555

                เหอ เย็นนี้สระเลยนะ กลิ่นแรงมาก พี่ยุนกิพูดจบแล้วเคาะหัวผม เห็นหัวคนเป็นของเล่นหรือยังไงกันเนี่ย!

                คร้าบคุณแม่ -0- ผมพูดประชด

                ดีมากครับคุณลูก \(^^)\ ยัง ยังไม่เลิกเล่นหัวผมอีก ไหนบอกว่ากลิ่นแรงไง เดี๋ยวก็ไม่สระผมซะนี่ -3-

     

     

     

     

     

     

                "นี่ พรุ่งนี้ไปเที่ยวกัน" อยู่ดีๆคนแก่ก็เอ่ยปากชวนผม

                "ไปไหนล่ะ"

                "ไปมยองดงนี่เอง ใกล้ๆ ไปเดินซื้อของกัน ^^" พี่ยุนกิยิ้มตาหยี

                "เอาสิ ถ้างั้นวันนี้ผมต้องทำการบ้านก่อนล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไม่ว่าง" ผมทำหน้าเบื่อหน่ายเมื่อพูดคำว่าการบ้านออกมา -*-

                "เอามาทำที่โต๊ะนี่ เดี๋ยวพี่สอนเอง"

                "ฮะะะ" ผมตอบแล้ววิ่งไปยกกองการบ้านบนโต๊ะอ่านหนังสือในห้องออกมานั่งทำที่โต๊ะรับแขกโดยที่ผมนั่งกับพื้นแล้วพี่ยุนกินอนแผ่หราท่าเดิมบนโซฟา จะสบายไปแล้วนะ -*-

                "แล้วการบ้านพี่ไม่มีหรอ?"

                "มี แต่พี่ไม่ทำ รอลอกเพื่อนง่ายกว่า 5555555555555"

                "-*- เห้อออ งั้นรีบสอนการบ้านผมเถอะ"

     

     

    15นาทีผ่านไป

     

                เห้อ นี่มันการบ้านอะไรของนายเนี่ย พี่ยุนกิพูดก่อนจะคว่ำสมุดของผมลงกับโต๊ะ

                อะไรกัน นี่พี่เรียนก่อนผมไม่กี่ปีเองนะ ทำไมทำไม่ได้อ่ะ

                ตอนนั้นพี่ก็ลอกเพื่อนเหมือนตอนนี้แหละ 5555555 พี่ยุนกิยิ้มตาปิด

                แล้วมาบอกว่าจะสอนการบ้านผม ชิ -.- ผมยู่ปาก

                ก็พี่นึกว่าจะทำได้นี่ -3- พี่ยุนกิเอาคางเกยกับโต๊ะแล้วทำหน้าเหมือนเด็กเลยฮะ หึย หน้าจะใสไปไหนนะ เห็นแล้วหมั่นไส้

                เฮ้อออ ไม่ทำละ ขี้เกียจ ผมลุกออกจากโต๊ะตัวเล็กแล้วกระโจนขึ้นโซฟาก่อนจะหยิบรีโมทมาเปิดทีวีดูอย่างสบายใจ

                ดูการ์ตูนอีกแล้วหรอ ดูอย่างอื่นมั่งสิ" พี่ก้าลุกจากพื้นแล้วขึ้นมานั่งข้างผมบนโซฟา

                "ไม่ -.- จะดูการ์ตูน" ผมพูดแล้วยกมือข้างที่ถือรีโมทขึ้นสูง

                "เอารีโมทมา!!" พี่ยุนกิทำหน้าบึ้ง คิดว่าผมจะกลัวหรอ -__-

                "ไม่" ผมยังยกมือขึ้นไว้เหนือหัวอยู่เหมือนเดิม

               

                เอารีโมทมานะ อ๊ะ!!!.... พี่ยุนกิลุกขึ้นยืนบนโซฟาเพื่อที่จะให้สูงกว่ามือผม แต่แล้วพี่เขาก็เสียหลักล้มลงมา.......

     

     

     

     

     

     

     

                ตอนนี้ทุกคนคงจินตนาการถึงฉากสวีทวี้ดวิ่วที่นางเอกล้มลงมาจุ๊บพระเอกในละครหลังข่าวตอนสามทุ่มครึ่งช่องเจ็ดอยู่สินะฮะ

     

     

     

     

                ผมบอกได้เลยว่าตอนนี้มันไม่ใช่..

     

     

     

     

     

                แต่มันอาจยิ่งกว่านั้น!!!!! *กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด* (เสียงไรท์สครีมเองไม่มีอะไรก่ะ 555555555555555555555555555555)

     

     

     

     

     

     

                เพราะกี่ยุนกิแกล้มคะมำคว่ำหน้าลงมาตรงตักผมเป๊ะ!!!

     

     

     

     

                ย้ำนะว่าคว่ำหน้า หัวทิ่มลงมาเลย =_=

     

     

     

     

     

     

                อ๊ากกกกกกกก เสียงพี่ยุนกิโวยวาย (หน้าอกกระแทกหัวเข่าผมเต็มๆ ให้ทายว่าเจ็บรึเปล่า =.=)

                ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ผมก้มลงล็อคตัวเขาไว้แล้วแกล้งหัวเราะล้อเลียนพี่เขา

                อ๊ากกกก ไอ้เด็กบ้า ปล่อยนะ พี่จะลุกกกกก พี่ยุนกิดิ้นใหญ่เลยฮะ 55555

                ม่ายปล่อยหรอกก ปล่อยแย้วพี่ยุนกิก็จะมาแย่งรีโมทเก๊าอ่ะจิ ฮือฮือ T3T ผมแกล้งทำหน้าเบะเป็นเด็กๆ

                ปล่อยเถอะ พี่จะไม่แย่งรีโมทนายแล้วพี่สัญญา นะนะนะนะนะ TT พี่ยุนกินิ่งไปแล้วครับ สงสัยคงจะเหนื่อย ผมปล่อยก็ได้ -3-

     

                ฮึบบบบ!! ได้แล้ว ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่ ^_^ พี่ยุนกิใช้จังหวะที่ผมปล่อยพี่เขา เอื้อมมือมาหยิบรีโมทไปจากมือผม

                แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง พี่ยุนกิใจร้ายยยยย ผมแหกปากโวยวายเหมือนเด็ก

                ช่วยไม่ได้ อยากหลงกลพี่เองทำไม 55555555 พี่ยุนกิแลบลิ้นใส่ผมด้วยอ้ะ ฮึ่มมมมมมมมมมมม! เดี๋ยวก็จับตัดลิ้นซะหรอก!

                เชอะ จะดูอะไรก็ดูไปเลย งอนแล่ว! ผมพูดแล้วก็ลุกไปจากโซฟา

                เดี๋ยวววววววววววว จะไปไหนอ่ะ พี่ยุนกิคว้าข้อมือผมไว้

                ไปกิน -_-

                อ่อ -_- พี่ยุนกิได้คำตอบแบบห้วนๆของผมเลยปล่อยมือและหันไปสนใจทีวีต่อ

     

     

     

     

                ปาร์ค จีมิน เรื่องกิน เรื่องใหญ่ครับ!!!
     

    ช่วง ทวิตเตอร์หรรษา 55555
    ปล.นึกภาพน้องวีกับจีมินเป็นนักเรียนหญิงไว้ได้เลยนะ 555555

     

     

    Twitter @Princeseokjin : ปฐมนิเทศน์น้องม.4 เหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่เพื่อโรงเรียน ผมต้องทำ!!!
    Reply @TaeTaeTaeTaeV : @PrinceSeokjin สู้ๆนะค้าาพี่จิน
    Reply @Princeseokjin : @TaeTaeTaeTaeV ครับบบ ^^'


     

    Twitter @TaeTaeTaeTaeV : อยู่บนรถ กำลังจะไปช่วยพี่ชายรับน้องปฐมนิเทศน์ที่โรงเรียน *เซลก้า*
    Reply @ParkJiminny : @TaeTaeTaeTaeV ฉันนัดแกไว้กี่โมงหา!! รีบมาเดี๋ยวนี้เลยนะ
    Reply @TaeTaeTaeTaeV : @ParkJiminny จ้าแม่...


     

    Twitter @TaeTaeTaeTaeV : เบื้องหลังชุดสูทกับพี่ประธาน(ชมรม)สุดเท่ กรี๊ดดดดด ฉันได้ถ่ายรูปกับพี่เค้าอีกแล้ว ดีใจอ่ะแก @ParkJiminny
    Reply @ParkJiminny : @TaeTaeTaeTaeV นี่แกไปช่วยเค้าทำงานหรือไปถ่ายรูปเนี่ยฮะ!!!! 
    Reply @TaeTaeTaeTaeV : @ParkJiminny ฉันก็เห็นแกถ่ายเหมือนกันนะ....





    Twitter @ParkJiminny : แกพี่ประธานหล่อมากกกกกกกก สวหกาวฟหสกาวฟหดาฟกวสดาฟกสด @TaeTaeTaeTaeV
    Reply @TaeTaeTaeTaeV : @ParkJiminny กรี๊ดดดด หล่ออออ แต่หน้าแกฟินไปนะ 5555555555
    Reply @ParkJiminny : @TaeTaeTaeTaeV อย่าโฟกัสหน้าฉันสิ! -.-




    Twitter @TaeTaeTaeTaeV : กรี๊ดดดดดด พี่ประธานหล่อมากจริงๆค่าแกรรรรรรร @ParkJiminny
    Reply @ParkJiminny : @TaeTaeTaeTaeV โอ้ยยย นี่แกไปถ่ายตอนไหนเนี่ย ทำไมฉันไม่รู้ ฉันจะตบแก๊!!
    Reply @TaeTaeTaeTaeV : @ParkJiminny ข้ามศพพี่ม่อนรองประธานไปให้ได้ก่อนเถอะแก ฉันได้ข่าวว่าเค้ากิ๊กกันอยู่แหละ >< ทำงานด้วยกันก็เงี้ย ใกล้กันแล้วใจมันหวั่นไหววววว!! >//////<
    Reply @ParkJiminny : @TaeTaeTaeTaeV แกไปได้ยินมาแบบนั้นจริงหรอ T_T
    Reply @TaeTaeTaeTaeV : @ParkJiminny ก็ไม่รู้สินะ อิ_อิ

     


    Twitter @PrinceSeokjin : นัดกันไปเที่ยวก็มาสาย นัดกันทำงานก็มาสาย  อย่างงี้ต้องลงโทษซะละมั้ง!? @KimMonster
    Reply @KimMonster : @PrinceSeokjin ผมทำอะไรผิดครับท่านประธาน..
    Reply @PrinceSeokjin : @KimMonster ผิดหมดนั่นแหละ





    Twitter @KimMonster : เบื่อครับ เกิดมาหล่อ ทำอะไรก็ผิด --
    Reply @Princeseokjin : @KimMonster แหวะ หลงตัวเองจริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
    Reply @TaeTaeTaeTaeV : @KimMonster กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด พี่ม่อนหล่ออ่าา *//////*
    Reply @ParkJiminny : @KimMonster กรี๊ดดดด พี่รองประธาน T///////T
    Reply @Hoseok0218 : @KimMonster กรี๊ดดด วี้ดวรั้ย พี่ม่อนหล่อมากข่า ฟหสกาฟหสกาฟหดส
    Reply @YoonkiYah93 : @KimMonster กรี๊ด อร้าย พี่ม่อนหล่อจุงกะเบย อร้ายย ใจสั่นไปหมดแล้วค่าาา ฟฟฟฟฟ

    Reply @KimMonster : พวกนายไม่มีอะไรทำกันรึไง -*- @PrinceSeokjin @Hoseok0218 @YoonkiYah93





    Twitter @GodenKookie : วันนี้เพิ่งไปปฐมนิเทศน์รร.ใหม่มา เหนื่อยจุงเบยยยยยย
    คิมม่อน,จินนี่,โฮปปี้ และอีก 9,999 people Retweet it.




    Twitter @Princeseokjin : ได้ข่าวว่าน้องคนนี้เป็นเน็ตไอดอล ต้องถ่ายรูปด้วยสักหน่อย ^^ @GoldenKookie @KimMonster @Hoseok0218
    Reply @Hoseok0218 : @PrinceSeokjin โอ้ยย เด็กอะไรโคตรหล่อออออออออออออ
    Reply @KimMonster : @Hoseok0218 อย่ามาตุ๊ด
    Reply @Hoseok0218 : @KimMonster อย่ามาเก๊ก
    Reply @GoldenKookie : พี่ๆอย่าทะเลาะกันนะครับบ ;-; @Hoseok0218 @KimMonster




    Twitter @YoongiYah93 : อีกวันที่แม่ยังไม่กลับบ้าน งานรร.เหนื่อยมากกกกก ต้องมารบกับไอ่เด็กหมูจีนี่อีก เหนื่อยกว่าเป็นร้อยเท่า เฮ้อออออออ!!
    Reply @ParkJiminny : @YoonkiYah93 ป้าบ่นอะไรอ่ะ ผมเห็นนะ
    Reply @YoonkiYah93 : @ParkJiminny เฮือก...!!!





    พอละ ไรท์จะสนุกเกินไปละ 555555555555 เมนท์ด้วยน้าาาา จะได้เอากำลังใจไปปั่นต่อ ฮึบๆ!


     ใครเมนท์จะส่งน้องกุกเน็ตไอดอลไปป 
    โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  น้องกุกน่ารักแท้ล่ะะะ //เลือดหมดตัว 
    วันที่สองยังไม่จบ เดี๋ยวจะมาลงเรื่อยๆน้าา ถ้ายังมีคนอ่านอยู่ TwT

    อิอิ.


     

     





     B B
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×