คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love Garden 2
ธีรดลเดินข้ามเขตรั้วกั้นสีขาว เข้ามาสู้ไร่ทอรุ้งซึ่งเป็นไร่ของเขาเอง เขาเดินไปปาดขี้ม้าออกจากหน้าไปสีหน้าหงุดหงิดหนักที่โดนคู่อริเล่นงานมาซะตัวเองหมดหล่อ แถมเนื้อตัวยังเหม็นกลิ่นขี้ม้าอีกต่างหาก
ชัย: โอ้โห คุณดลครับไปตกขี้ม้าจากไหนเนี่ย เหม็นหึ่งเลย
ชัยคนสนิทที่ยืนรอนายของตัวเองอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ รีบเดินเข้ามาหาอย่างตกใจที่เห็นธีรดลกลับมาจากไร่แสงตะวันด้วยเนื้อตัวมอมแมม
ธีรดล: ก็ยัยแพรวานั่นแหละ จะมีใครอีกล่ะ
ชัย: คุณแพรนี่ยังแสบเหมือนเดิมนะครับ ตั้งแต่เด็กๆแล้ว แกล้งคุณดลตลอด แล้วคุณดลคิดยังไปฝั่งโน้นครับทั้งๆก็รู้ว่าเข้าไปก็โดนเล่นกลับมา
ธีรดล: หยุดพูดเลยชัย ถ้าพูดเข้าข้างยัยแพรอีกนะฉันจะไล่แกออกให้ไปอยู่ไร่แม่นั่นเลย ไป กลับบ้านฉันเหม็นจะตายอยู่แล้ว
ธีรดลดมเสื้อตัวเองอย่างขยะแขยง แล้วเดินนำไปอย่างหน้าถมึงทึง
ที่บ้านแพรวา บ้านไม้สองชั้นรอบบ้านเต็มไปด้วยต้นไม้ดอกไม้นานาชนิด
แพรวา: สมน้ำหน้าไอดลมัน ป่านนี้มันคงโมโหจนตายแล้วมั้ง 5555
แพรวาพูดเมื่อนั่งลงบนโซฟารับแขก หลังจากที่ขึ้นไปอาบน้ำถูหน้าถูตัวจนหอมสะอาดเรียบร้อยแล้ว
วิโรจน์: พี่ว่าแพรทำมากเกินไปนะ
แพรวา: ทำมากเกินไปตรงไหนค่ะ เขามาว่าแพรก่อนก็ต้องโดนเอาคืน คนอย่างแพรไม่ยอมให้ใครมาว่าง่ายๆหรอกค่ะ
วิโรจน์: แต่พี่ว่า...
แพรวา: พี่ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้วค่ะ แพรว่าเราไปกินข้าวเย็นกันเถอะค่ะ แพรหิวจะแย่อยู่แล้ว
แพรวาลูบท้องตัวเองแล้วก็ทำเสียงหวานๆ
วิโรจน์: ก็ดีครับ พี่ก็หิวเหมือนกัน
แพรวา: งั้นเราไปกินข้างนอกบ้านดีกว่าค่ะ
แพรวาลุกขึ้นแล้วคล้องแขนวิโรจน์ออกไปจากบ้านขึ้นรถยนต์ขับออกไปในทันที
ที่บ้านของธีรดล หลังจากอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวเสร็จเขาก็ลงจากด้านล่างเพื่อที่จะออกไปนอกบ้านเช่นกัน
ธีรดล: ชัย ชัย
ธีรดลตะโกนเรียก ชัยก็รีบวิ่งออกมาทางด้านหลังบ้านทันที
ชัย: มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ แหมแต่งตัวหล่อขนาดนี้ กลิ่นน้ำหอมฟุ้งเชียว จะออกไปเที่ยวนอกบ้านล่ะสิ
พูดอย่างรู้ทัน
ธีรดล: ฉันไปทำธุระ แกเฝ้าบ้านให้ดีค่ำๆฉันก็กลับมาแล้ว
ชัย: ครับ เดี๋ยวผมจะดูบ้านให้เป็นอย่างดีเลยครับ
ชัยพูดอย่างประจบเจ้านายตัวเอง
ธีรดล: ออ เดี๋ยวพรุ่งนี้ ฉันจะเข้าไปในฟาร์ม นายช่วยเตรียมรถให้ฉันด้วยนะ วันนี้ฉันจะเอากระบะออกไป
รถที่เขาพูดถึงคือ รถจิ๊ปคันเก่าที่เขารักมาก พยายามทะนุถนอมมันอย่างที่สุดในการใช้รถคันนี้
ชัย: ครับผม เชิญคุณดลไปเที่ยว เอ้ย ไปทำธุระให้สบายใจเถอะครับ
ชัยหัวเราะคิกคัก แต่ธีรดลส่ายหน้าน้อยๆปนความระอาใจน้อยๆ ทั้งที่รู้ว่าธีรดลไม่เคยเที่ยวกลางคืนนอกจากจะมีธุระจริงๆ
ณ ตลาดในตัวเมือง รถสองคันแล่นมาจอดพร้อมกัน โดยมีรถกระบะคั่นกลางไว้ ทั้งแพรวาวิโรจน์และธีรดลต่างลงจากรถของตัวเองซึ่งต่างคนก็ต่างไม่เห็นกัน และมุ่งหน้าเข้าไปในร้านอาหารซึ่งอยู่เยื้องกับตลาดนัดติดแอร์นั้นเอง แพรวากับวิโรจน์เดินเข้าไปในร้านได้สักพัก ธีรดลก็เดินตามเข้ามาทันทีเนื่องจากธีรดลต้องหยิบเอกสารที่หลังเบาะคนขับจึงทำให้เขาไม่ได้เข้ามาในร้านอาหารทันที
และเมื่อธีรดลเข้าไปในร้านได้สองสามก้าวหันซ้ายหันขวาเพื่อหาโต๊ะที่เขานัดเพื่อนเอาไว้ ก็เหลือบไปเห็นแพรวากับวิโรจน์ที่นั่งอยู่โต๊ะฝั่งขวาของร้านติดกระจกอยู่ แล้วทำหน้าเบื่อเซ็ง พูดออกมาลอยๆ
ธีรดล: เฮ้อ ขนาดจะมากินข้าวยังเจอผู้หญิงหน้าลิงอีกเบื่อจริงโว้ย
ธีรดลพูดเสียงดัง ราวกับจะทำให้ใครบางคนได้ยิน ซึ่งเธอก็ตอบสนองเสียงนั้นด้วย
แพรวา: หน้าลิงก็ยังดีกว่าคิงคอง นะค่ะพี่โรจน์ คิงคอง คิงคอง
เธอเน้นคำว่า “คิงคอง” ดังที่สุด ทำให้ธีรดลอารมณ์ฉุนไปเหมือนกัน ก่อนจะเดินไปหาเพื่อนที่นัดไว้ตรงโต๊ะมุมในสุดของร้าน
วิโรจน์: น้องแพรไม่น่าไปพูดอย่างนั้นเลยนะครับ
แพรวา: ไม่เห็นเป็นอะไรนี่ค่ะ มัน เอ้ย! เขามาว่าแพรหน้าลิงก่อนทำไมละค่ะ
วิโรจน์: แต่พี่ไม่เห็นว่าเขาจะเอ่ยชื่อน้องแพรเลยนะครับ
แพรวา: พี่โรจน์เข้าข้างมัน เอ้ย เข้าข้านายธีรดลเหรอค่ะ
เธอเกือบต้องแอ็บแตกอีกแล้ว
ทางด้านธีรดลก็เดินมาที่โต๊ะอย่างอารมณ์เสีย จนเพื่อนที่เขานัดมาคุยธุระถึงกับต้องทักไม่อย่างนั้นเขาคงคุยธุระไม่รู้เรื่องแน่ๆ
นพดล: เฮ้ย ไอดลแกไปอารมเสียมาจากไหนวะมาซะน่าเหมือนคิงคองเชียว
ธีรดล: นพแกอย่ามาหาเรื่องฉันนะเว้ย ฉันออกจะหล่อมาว่าฉันเหมือนคิงคองได้ไง
นพดล: คร้าบบบบ พ่อเทพบุตร หล่อมาก
ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องจริง
นพดล: ว่าเรื่องของเราดีกว่า ไหนข้อมูลสำคัญที่แกบอก ฉันอยากรู้นักว่าพวกค้ายามันจะทำอะไร
ธีรดลยื่นซองสีน้ำตาลให้นพดล เพื่อนตำรวจของที่วานให้เขาช่วยสืบคดีให้
ธีรดล: ฉันไปถามคนงานในไร่ฉัน พวกเขาบอกว่ายาปล่อยออกมาเป็นทอดๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าใครเป็นนายใหญ่ของพวกมัน
นพดล: แต่สายฉันรายงานว่ามันมาจากไร่แสงตะวัน
ธีรดลได้ยินดังนั้นสีหน้าเริ่มเครียดคิ้วหนาๆติดกัน จนเห็นได้ชัด ไม่เชื่อว่าผู้หญิงอย่างแพรวาจะเป็นคนค้ายานรกแม้ตัวเขาจะไม่ชอบขี้หน้าเธอก็ตามเถอะ
ธีรดล: ไร่แสงตะวัน
นพดล: ใช่ ไร่แสงตะวัน ไร่ของแกก็ติดกับไร่นั้นแกช่วยฉันหน่อยได้ไหมวะ ถือว่าทำเพื่อสังคม นะไอ้ดล
สายตาออดอ้อน
ธีรดล: เออ ฉันจะช่วย แต่ที่ฉันช่วยแกฉันช่วยเพราะอยากให้สังคมดีขึ้น อยากให้ยานรกหมดไปจากแผ่นดินที่ฉันอาศัยอยู่เท่านั้น
นพดล: ขอบใจมากเพื่อน สมแล้วที่แกเป็นเพื่อนตำรวจ
ธีรดลพยักหน้าให้เพื่อน แล้วดวงตาก็จ้องมองไปยังแพรวาที่นั่งอยู่ไม่ไกลที่หัวเราะคิกคักกับผู้จัดการไร่ที่ดูตุ้งติ้งๆราวกับผู้หญิง พลันก็นึกคิดในใจ
แพรวาเธอเป็นคนค้ายานรกนั้นจริงๆเหรอ?
ติดตามตอนต่อไป...
ความคิดเห็น