ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    terraland-adventure of treasure hunter

    ลำดับตอนที่ #2 : terraland ep.1 จุดเริ่มต้น (1) rewrite!!!

    • อัปเดตล่าสุด 8 ก.ย. 57


    จุดเริ่มต้น

                             4 วันก่อนหน้านั้น...
        
                                           "อากาศสดใสเป็นบ้าเลย"
    เด็กหนุ่มผมเงินยืนบิดขี้เกียจอยู่หน้าบ้านหลังเล็กๆในหมู่บ้านเล็กๆอันเงียบสงบ
    ที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเมืองsemiliaในทวีปeastery  เมลท์เตรียมตัวที่จะออกไปข้างนอก ไปซื้อของที่ตลาด 
                                          "สบายดีไหม เมลท์"
    คุณลุงบ้านข้างๆของเมลท์ทักขึ้นมา
                                        "สบายดีครับคุณอัลเบอร์โต"
    เมลท์ทักตอบ

                 เมลท์เดินออกมาจากบ้านแล้วเดินตรงไปยังตลาดที่อยู่ไม่ไกลนัก
    เมลท์เดินตามทางจนใกล้ถึงตลาด เมลท์เห็นชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีดำ 
    ใส่ฮู้คลุมหัวจนไม่เห็นหน้า นั่งอยู่ริมทางเดิน เบื้องหน้ามีผ้าปูที่มีเครื่องประดับสีสันแปลกตาวางเรียงรายอยู่เต็มไปหมด
                             'พ่อค้าเร่?'
    เมลท์ค่อนข้างแปลกใจ เพราะแถวนี้ไม่ค่อยทีพ่อค้าเร่ผ่านมาซักเท่าไร
                              "สวัสดี สนใจสินค้าอะไรไหม?"
    พ่อค้าเร่ทักทายเมลท์ เมลท์เริ่มกวาดตาดูเครื่องประดับหลากชนิด บ้างเป็นสร้อย บ้างเป็นแหวน
    แต่สายตาของเมลท์ไปสดุดกับเข็มกลัดหยกรูปนกยูงสีเขียวอันหนึ่ง ซึ่งเมลท์ชอบมันเป็นพิเศษ
                      "เข็มกลัดอันนี้ราคาเท่าไรหรอครับ" เมลท์ถามพ่อค้าด้วยความหวังว่ามันจะไม่แพง
    ซักเท่าไร 
                   "5,000 เท็น*"                      *เท็นเป็นค่าเงินในterraland 1เท็น=2บาท
    ทันทีที่เมลท์ได้ยินราคาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความผิดหวัง
                   "ขอโทษด้วยครับแต่ผมคงไม่มีเงินซื้อหรอก อีกอย่างตอนนี้ผมมีหนี้ด้วย"
                           "หนี้เหรอ? เธอมีหนี้ด้วยเหรอ"
                                          "ครับ..."
    เมลท์พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เขาเป็นหนี้เพราะเขาเคยไปกู้เงินที่เพื่อที่จะมาเป็นค่าสร้างบ้าน
    แต่เงินที่เตรียมไว้สำกรับจ่ายเงินคืนกลับถูกขโมยไป
                               "ผมขอโทษจริงๆที่ซื้อไม่ได้ ขอตัวละครับ"
    พูดจบเมลท์ก็รีบเดินจากไปทันที่.......แต่ในขณะที่เมลท์กำลังเดินจากไปจนลับตา เขาไม่รู้เลยว่าที่เบื้องหลังนั้น
    บนใบหน้าของพ่อคัาเร่นั้น ได้เกิดรอยยิ้มเล็กๆอันเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก
                                    "นายเป็นหนี้.......แบบนี้ก็เข้าทางข้าละสิ...ฮึฮึ"






            
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×