คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 2 THE DAY WE MET
Chapter 2 ‘THE DAY WE MET’
Sehun Part
วันนี้เป็นวันที่สองของการมารร.. ตอนนี้ผมยืนรอชานยอลอยู่หน้ารรเป็นเวลา20นาทีแล้ว..เมื่อไหร่จะมาฟระ-*-
‘เซฮุนนา^___^’ และแล้วเสียงที่ผมรอคอยก็มาถึง..
‘รอนานมั้ยย พอดีเมื่อเช้าแวะไปส่งหญิงมาน่ะโทษทีๆ5555 ว่าแต่เราไปห้องซ้อมกันเลยเถอะ ป่านนี้คนอื่นๆคงมาถึงกันหมดและล่ะ’ ผมที่ยังไม่ทันพูดอะไรก็ถูกชานยอลฉุดไปที่ห้องซ้อมซะก่อนน
พอมาถึงห้องซ้อม ก็ได้พบคนในวงและคุณครูกับกลุ่มที่เป็นคนจีน.. บรรยากาศนี่ยิ่งกว่าวันแรกที่ผมมาซะอีกนะนี่T___T
‘อ้าว ชานยอลกันนายโอเซฮุนอะไรนั่นน่ะมานี่เร็ว จะได้ประชุมกันแล้วก็เดี๋ยวแนะนำตัวให้อีกกลุ่มเค้ารู้จักด้วย’พี่ซูโฮที่เป็นหัวหน้าวงกลุ่มผมตะโกนขึ้น
‘ไหนว่าไงซูโฮกับคริส คุยกันรู้เรื่องแล้วใช่มั้ย จะได้แนะนำตัวกัน’ คุณครูซีวอนพูดกับร่นพี่ซูโฮและผู้ชายร่างสูงหล่อคนหนึ่ง.. เค้าคนนั้นน่าจะเป็นหัวหน้าวงอีกกลุ่มนึงนะถ้าผมเดาไม่ผืด
‘ครับครู คริสเค้าบอกว่าวงเค้าอาจจะพูดเกาหลีไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่จะขอให้พววกเราช่วยสอนด้วย’
‘ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว อ่ะๆ ไหนๆก้ไหนๆแล้วมาแนะนำตัวกันเลย’ เมื่อคุณครูซีวอนพุดเสร็จ ทั้งสองวงก็มายืนหันหน้าให้กัน และเมื่อผมเงยหน้าขึ้นไปก็ได้เจอกับ ชายร่างบางตาโตน่ารักมากกก ผมเห็นแล้วถึงกับตะลึง นี่มันผู้หญิงปลอมตัวมารึเปล่าน่ะ-0-
‘อ่ะเริ่มจากฝั่งK(เกาหลี)ก่อน แล้วค่อยไปฝั่งM(จีน)’ หลังจากที่ฝั่งผมพูดเสร็จ ก็ถึงอีกฝั่งแล้ว เย้ๆอยากรู้จังว่าชายร่างบางคนนี้ชื่ออะไรนะ><
และเมื่ออีกฝั่งแนะนำตัวเสร็จผมก็รู้แล้วว่าใครเป็นใคร เริ่มจาก คริส(อู่ฟาน),เลย์(อี้ชิง) อยู่ม.5 และรุ่นผมก็มีเฉิน(จงแด),เทาและซิ่วหมิน..
และคนที่ผมอยากรู้ที่สุด ชายร่างบางคนนั้น..
‘ลู่หาน(เสี่ยว ลู่หาน)อยู่ม.5’..อ้ากกกกกกกกก ตอนนี้ผมเอาแต่เขินหน้าแดงจนเต้นผิดเต้นถูกจนซ้อมเสร็จครูซีวอนก็พุดประโยคๆหนึ่งซึ่งทำให้ผมกรี้ดม๊วกก คือ..
‘เนื่องจากนายอยู่รรเดียวกัน ชั้นเรียนใกล้เคียงกัน..’
‘ครูจึงขอให้พวกนาย อยู่กลุ่มเดียวกันสนิทกันและเป็นเพื่อนกัน และกลุ่มของพวกเธอชื่อ..’
‘EXO’ พอครูพูดจบสีหน้าทุกคนดูตกตะลึงและดูเห่อกับชื่อกลุ่มมาก จนลืมเรื่องที่ครูพูดถึงว่าต้องทำกิจกรรมต่างๆด้วยกันและเป็นเพื่อนกัน(แต่ผมว่าทุกคนคงไม่ขัดข้อง เพราดูจะสนิทกันไวมากๆ) ว่าแต่..
พี่ลู่หานคนนั้นไปไหนนะ.. ผมหาพี่เค้าจนไปเจอพี่เค้านั่งอยู่คนเดียวและไม่ค่อยจะสุงสิงกับใคร ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อที่จะเค้าไปคุยแต่แล้วก็..
‘กริ๊งงงง’เสียงออดดังขึ้นซะก่อนToT
‘เห้ยซวยแล้ว คุยกันจนเพลิน เค้าเข้าเรียนกันหมดแล้ว ทุกคนกลับตึกกัน’ เสียงพี่ซูโฮพูดอย่างเร่งรีบหลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปส่วนผมกับชานยอลก็เดินกลับห้องด้วยกันพร้อมกับ แบคฮยอน(ผมลืมบอกว่าแบคฮยอนเป็นหนึ่งในสมาชิคexo-kแต่เนื่องจากเมื่อวานที่ผมมากับชานยอลแล้วไม่เจอเค้าเพราะเค้าไม่สบายจึงไม่ได้แนะนำให้ทุกคนรู้จัก) ซิ่วหมิน เทา เฉิน ซึ่งอยู่ชั้เดียวกับผมแต่คนละห้อง..
และเมื่อถึงห้องเรียนผมกะชานยอลก็รีบหาจังหวะที่ครูเผลอเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว อิอิ*-* หลังจากนั้นชานยอลมันก็กระซิบข้างหูของผมว่า ‘เห้ย นายว่าสมาชิควงเรา(รวมๆ)ใครน่ารักสุด ??’*////* คำถามนี้ทำผมอึ้งและหน้าแดงอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าหวานและดวงตาคู่นั้นผุดขึ้นมาบนหัวของผม ผมนั่งเคลิ้มซักพักจนชานยอลตบหัวผมอย่างแรง
‘เห้ยไรอะ เจ็บน่ะเฟร้ยย’
‘เอ้าไอ้นี่ ก้ถามแล้วไม่ตอบก็นึกว่าหลับในไปแล้วเห็นนั่งเคลิ้มน้ำลายหยดเต็มหนังสือ-3- แล้วสรุปเลือกได้ยังว่าปิ๊งใครไอ้หน้าจืด’ โหห บังอาจมาว่าผมไอหน้าจืด เดี๋ยวเถอะ..
‘กะ กะ.. ก็..พี่ที่ชื่อ..สะสะ..เสี่ยวลู่หาน-///-’ พุดเสร็จหน้าผมก็กลับมาแดงเป็นมะเขือเทศ
‘แล้วนายอ่ะ ปิ๊งใครห้ะไอหูกาง’ เป็นไงล่ะ เจอผมเข้าไปทีชานยอลถึงกับทรุดกร้ากกกกกกกกกกก
‘ไอบ้าเอ้ยย’ชานยอลพูดอย่างหัวเสีย
‘ก็..ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ฉันว่าฉันชอบ..บยอน แบคฮยอน ม.4/1ที่อยู่ชั้นเดียวกับเราเนี่ยแหละ’0.0 ผมถึงกับตะลึงเลยจร้า
เมื่อคุยกันเสร็จครูก็จับได้ครูเลยให้ผมกับชานยอลยืนทั้งคาบเนื่องจากแอบคุยกัน ฮือออ ไอหูกางเอ้ยไม่น่าชวนฉันคุยเลยย
----------------------------------------------------------- พักเที่ยง -----------------------------------------------------------------------------
ผมกับชานยอลไปรอสมาชิคในวงคนอื่นๆที่อยู่ระดับชั้นเดียวกับผมลงไปกินข้าวเที่ยงพร้อมกับพวกรุ่นพี่ม.5ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีพี่ลู่หานของผมมมม คราวนี้แหละจะเป็นโอกาสดีที่ผมและพี่เค้าจะได้รู้จักกัน
แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้..
‘พี่ลู่หานล่ะฮะ??’เนื่องจากผมไม่เจอพี่ลู่หานเลยจึงเอ่ยปากถามถึง ฮือออ หมดกัน
‘ลู่หานบอกว่าเค้าไม่กินข้าวเพราะฉะนั้นให้พวกเราไปกินกันก่อนเลยแล้วเดี๋ยวไปเจอที่ห้องซ้อม’ พี่คริสที่อยู่ห้องเดียวกับพี่ลู่หานพูดขึ้น
เอาวะเดี๋ยวค่อยไปทำความรู้จักที่ห้องซ้อม..
‘นักเรียน ม.ปลายทั้งหมด เที่ยงนี้เข้าหอประชุม.. ขออภัยที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า..’ เสียงประกาศจากห้องประชาสัมพันธ์ก้ดังขึ้นซะงั้น โฮกกกกกกกกกกกกก ทำไมฟ้ากลั่นแกล้งผมอย่างเน้
ทุกคนในวงทำสีหน้าเบื่อโลกเนื่องจากไม่ได้ซ้อมแล้วยังต้องไปเข้าหอประชุมอะไรนั่น
‘อ่ะงั้นไม่เป็นไร ไว้อาทิตย์หน้าค่อยเจอกัน อย่ามาสายละทุกคน’ พี่ซูโฮพูดก่อนที่ทุกคนจะแยกย้าย
---------------------------------------------------------------- เลิกเรียน ---------------------------------------------------------------------------
‘เฮ้อออออ..’ ผมเดินกลับบ้านอย่างเศร้าสร้อยหงอยแดก..Y__Y
แต่ทว่า..
เห้ย นั่นมัน พี่ลู่หานนี่!! เดินคนเดียวซะด้วย เอาวะ เข้าไปทักซะหน่อยจะได้รู้จักกันมากขึ้น อิอิอิ
‘เอ่อ..นั่นใช่พี่ลู่หานเอ็กโซเอ็มรึปล่าวฮะ^^’(ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเป็นพี่เค้าวแค่ไม่รู้จะเริ่มทักยังไง5555)’
‘อืม..’
‘เอ่อ.. ผมชื่อเซฮุนนครับอยู่เอ็กโซเค ยินดีที่ได้รู้จักนะฮะ’
‘..’
‘เอ่อ.. ขอโทษนะฮะถ้าผม..’
‘ไปนั่งร้านนั้นกัน..’ พี่เค้าชี้ไปที่ร้านชานมไข่มุกร้านหนึ่ง ผมก็อยากไปอยู่หรอกนะถ้าไม่ติดว่าต้องรีบกลับบ้าน
‘เอ่อคือว่าผมต้อง..’
‘ฟึ่บบ’
ร่างบางร่างนั้นดึงผมไปด้วยอย่างแรง (เห็นตัวเล็กๆน่ารักๆอย่างนี้แต่แรงเยอะโคตรร) เพื่อที่จะไปนั่งกินชานมไข่มุก แต่..เดี๋ยวก่อนนะ .. ผมยังไม่ได้บอกว่าจะมานั่งด้วยเล้ยยย
‘เอาชานมไข่มุก2แก้วครับ’ร่างบางสั่งแทนผม เอาตรงๆผมไม่เคยกินเลยอ่ะเชานมไข่มุกเนี่ย
‘ค่ะ’
หลังจากนั้นประมาณ2นาทีก็มีแก้วชานมไข่มุกมาวางอยู่ตรงหน้า
‘เอ่อะคือ จริงๆผมไม่เคยกินชานมไข่มุกเลยอ่ะมันอร่อยมั้ยอ่ะพี่’
‘อร่อยสิ แต่ถ้าจะให้อร่อยยิ่งขึ้นล่ะก็..’
‘จุ๊บบบบบ’..
..
..
..
ริมฝีปากอันอ่อนนุ่มนั้นมาประกบที่ริมฝีปากของผม..เฮือกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พี่เค้าขโมยจูบแรกของผมไปปป แต่ผมก็ไม่เสียดายหรอกกก .////.
ตอนนี้ใบหน้าผมแดงเป็นแครอทแล้วเนื่องจากความเขินอาย(ไรเตอร์:แครอทมันสีส้มนะรู้สึก-0-) ผมจึงแก้ความเขินด้วยการดูดชานมไข่มูกไปรัวๆ
‘แจ้บๆ..’
‘อร่อยโคตรรรรร*0*’
‘เป็นไงล่า ฮ่าๆๆโฮะๆๆ’พี่ลู่หานพูดพลางขำไปด้วยความดีใจ
เอ้ะ.. พี่เค้าหัวเราะ..รอยยิ้มนั่นมัน.. น่ารักฝุดๆๆ*0*
หลังจากที่กินกันเสร็จพี่เค้าก้ต้องควักเงินมาจ่ายเป็นร้อยเนื่องจากผมกินจนของในร้านแทบหมด ก็มันอร่อยอ่า
‘บ้านอยู่ไหนอ่ะเรา’ พี่ลู่หานถาม อย่าบอกนะว่า..
‘อยู่แถวxxxx’ หรือว่าพี่เค้าจะ..
‘อ่อ งั้นไปคนละทางและ งั้นแยกกันตรงนี้เลยนะ’
ปัดโถ่ เซฮุนนTT
‘เอ่อโอเคครับ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะครับพี่ลู่หาน บ้ายบายยยยย^o^’
‘เช่นกันนะ โอ เซฮุน..’
เดี๋ยวนะ..
พี่เค้าเรียกชื่อผ้มมม โอ้ย แทบบ้า วันนี้นี่มันช่างประเสิรฐ
‘เซอุนนนน!!!’ แม่..-0-
‘ออกไปไหนมาทำไมกลับมาดึกดื่นเนี่ย!$@$&(&%*)__*$#..’ เห้ออ.. เนี่ยละน้า ผมถึงไม่อยากกลับบ้านช้า
‘พอดีเพื่อนเค้าพาไปเลี้ยงข้าวน่ะแม่’ จริงๆมันไม่ใช่ข้าวหรอกแต่ผมกินจนอิ่มแล้วอ่ะดิ
และเมื่อผมฟังแม่บ่นจนจบ.. ก็ปาไปกี่ทุ่มแล้ว.. ผมรีบขึ้นห้องอาบน้ำและเตรียมตัวนอนน
..ว่าแต่รอยยิ้มตอนที่พี่ลู่หานกำลังหัวเราะนี่มันช่าง..
..น่ารักเกินห้ามใจ..
‘..XOXO XOXO XOXO yeah..ซัลมอนซี อิบมัดชุน Xนึน kiss..ดงคือรังเก อานึน Oนึน hug~..’ แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น..
..
‘ปาร์ค ชานยอล’-___-
‘[เซฮุนนนนน>< เมื่อตอนเย็นฉันได้เบอร์,ที่อยู่ของแบคฮยอนมาแล้วนะเฟ่ยยย พอดีฉันไปเจอเค้าตรงหน้ารร เลยถือโอกาสไปตีสนิท]’ โอ้โหห ไอนี่..รู้จักกันได้ไม่นานก็เอาถึงขั้นที่อยู่เลยหรอฟะ
ปล.ผมลืมบอกไปว่าชานยอลมันเคยอยู่เอ็กโซมาตั้งแต่ปีที่แล้วก็จริง มันพึ่งเข้ามาอยาตอนปลายๆภาคเรียนที่สอง ซึ่งตอนนั้นแบคฮยอนก็อยู่อ่ะแหละ แต่เนื่องจากระยะเวลาที่สั้นและบวกกับความไม่กล้าทัก ความเขินอายของชานยอลตอนนั้น จึงทำให้เค้ากับแบคฮยอนไม่ได้ทำความรู้จักกันซักเท่าไหร่..
‘แล้วเค้าว่าไงบ้างล่ะ’
‘[อย่าให้พูดถึงเลย ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันกับเค้าเดินมาด้วยกัน ไม่พูดอะไรซักคำ-0- ถามคำตอบคำ แต่ก็ยังน่ารักอยู่ดีอ่ะ><’]’
‘[แล้วของนายล่ะ พี่เสี่ยว ลู่หานตอนนี้ไปกันถึงไหนแล้ว]’พูดถึงชื่อนั้นขึ้นมาก็..ใจเต้นไม่เป็นจังหวะซะแล้ว..
‘ก็..อะ อะ เอ่อ..’
‘[อะไรของนายวะ จะพูดก็พูดมาเล้ยพื่อนกันเอาไรมาก]’
‘เอ่อ.. คือ..’
‘วันนี้.. พี่เค้าจูบฉัน..’
‘[ห้ะ!!!! 0______0!]’
‘ก็อย่างที่ฉันพุดเมื่อกี้อ่ะแหละ นายฟังไม่ผิดหรอก ไว้เดี๋ยวอาทิตย์หน้าฉันจะเล่าให้ฟัง..’
..
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ทุกคนนน เค้าขอโทษนะที่มาอัพค่อนขางช้าเนื่องจากจะสอบ/ไม่ว่าง
ก็อันนี้เป้นตอนที่สองนะคะก็มีอะไรยังไงก็ติชมได้นะคะไม่ว่ากัน
แล้วก็ช่วยกันเม้นหน่อยน้า รู้ป่ะว่าคอมเม้นของรีดเดอร์ทุกคนมีความหมายและมันช่วยให้กำลังใจกับไรเตอร์มาก
ถ้ายังไงก็ช่วยเม้นกัหน่อยเห้อะขอร้องง(ถ้าเม้นนะ ขอให้สอบได้คะแนดีทุกวิชาเลยยอิอิ)
(เซฮุน : ช่วยกันเม้นหน่อยนะครับที่รักของผม.. ปุอิ้ง ปุอิ้ง*)
ความคิดเห็น