คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 1 FIRST DAY
Chapter 1 ‘FIRST DAY’
Sehun Part
..และในที่สุด วันนี้ก็มาถึง
ณ ตอนนี้ ผมก็ได้มาอยู่หน้าโรงเรียน’Saint Mercy’ซึ่งเป็นโรงเรียนชายล้วนชื่อดัง..
ความจริงผมก็ไม่ได้อยากมาอยู่โรงเรียนนี้เลยถ้าไม่ติดตรงที่ว่า
- พ่อแม่ของผมบังคับนักบังคับหนาจนผมต้องยอม
-คือผมเป็นคนที่รักในการเต้นและร้องเพลงมาก และเนื่องจากรรแห่งนี้ก็มีชื่อเสียงเรื่องพวกนี้มากกกกเลยทีเดียว
นั่งแหละคือเหตุผลที่ทำให้ผมต้องมาอยู่รรนี้ และวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก และในขณะนี้..
‘กรี้งงงงง!!’
ยังไม่ทันได้พูดอะไรเสียงกริ่งกลับดังขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ผมรีบวิ่งเข้ารรเนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกในการเรียน ผมไม่อยากไปเรียนสายหรอกนะToT(ไรเตอร์ ; แหม่..ก้เล่นสาธยายเอาซะปาไปเกือบค่อนหน้าจะไม่ให้สายได้ไงล่ะคะเน่น้อยของชั้นน)
ผมรีบวิ่งเข้ารรแต่ในขณะนั้นเอง..
‘ผลั่กก’
‘โอ้ยย’
‘ผมขอโทษครับๆ เจ็บตรงไหนรึปล่าว??’ ชายร่างสูงเสียงใหญ่พูดออกมาด้วยความเร่งรีบ
‘เอ่อ ไม่เป็นไรฮะๆ ผมเองก็ต้องขอโทษเหมือนกัน’ หลังจากที่พูดเสร็จผมหันหน้าไปมองคนที่ชนผมช้าๆก็ได้พบกับ..
ชายรูปร่างสูงใหญ่เสียงหล่อ แต่หน้าตาและผิวพรรณช่างตัดกับรูปร่างและเสียงอันหนักแน่นของเค้า ดวงตากลมโตและผิวขาวเนียนสวยซะยิ่งกว่าผิวของผู้หญิง..
‘ผมขอโทษนะครับแต่ตอนนี้ผมรีบมากๆถ้าคุณไม่เป็นไรแล้วผมขอตัวนะครับบ’ ชายร่างสูงพูดแล้วรีบเดินจากไปเมื่อเค้าหันไปมองนาฬิกา..
..เอ๊ะ นาฬิกา..
‘เห้ยซวยแล้ว สายแล้วนิหว่า!!’ และในที่สุดผมก็ไปเรียนสายจนได้TT
ตอนนี้ผมอยู่หน้าห้องเรียนที่เขียนว่า ‘ม4/5’ ในห้องเป็นระเบียบเรียบร้อยคุณครูประจำชั้นเมื่อเห็นผมยืนอยู่หน้าห้องจึงเรียกผมเข้าห้องและให้ผมแนะนำตัว.. โต๊ะนักเรียนถูกจัดให้นั่งเป็นคู่ๆ ซึ่งตอนนี้เหลือโต๊ะเพียงสองที่นั่นคือโต๊ะที่ผมต้องไปนั่ง..
‘อะ อะ เอ่ออ…. สวัสดีฮะ ผมชื่อ โอ เซฮุน ขะ ขะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ! ’ เมื่อผมแนะนำตัวเสร็จเพื่อนๆคนอื่นๆกล่าวทักทายผมเป็นอย่างดี แต่ผมนี่สิ! เอาแต่ก้มหน้าและไม่กล้าคุยกับใคร.. จริงๆผมเป็นคนเข้าหาคนอื่นไม่ค่อยเก่ง แต่ถ้าผมมีเพื่อนสนิทนี่ผมก็ไม่ได้เงียบนิ่งเหมือนหน้าผมหรอกก
‘อ้าว นายชานยอลมาก็สายมัวแต่ไปซ้อมเต้นอยู่ละสิ เหลือที่นั่งอยู่ที่เดียวแล้ว รีบไปนั่งเลย’
‘คร้าบบบบคุณครู’เอ้ะ ทำไมเสียงคุ้นๆ.. ‘อ้าวนายเป็นเด็กใหม่หรอ สวัสดีนะฉันชื่อ ปาร์คชานยอล ยินดีที่ได้รู้จักนะเซฮุน^^’ ชายร่างสูงเสียงใหญ่ที่คุ้นเหลือเกินคนนั้นหันมาพูดกับผม ผมจากที่ก้มหน้าลงอยู่ก็เงบหน้าขึ้นมาช้าๆ..
‘อ้าว!!’ ผมและชายร่างสูงได้ตะโกนพร้อมกันเนื่องจากคนที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าคือคนที่วิ่งชนผมเมื่อเช้านี่..
‘นายนี่เอง ว่าแหละทำไมเมื่อเช้ารู้สึกว่าหน้านายมันไม่ค่อยคุ้น ที่แท้ก็เป็นเด็กใหม่นี่เอง อ้ะครูมาและเรียนกันแล้วเดี๋นวค่อยคุย ’
‘โอเคๆ’
-------------------------------------------------------- พักเที่ยง --------------------------------------------------
‘เซฮุนนา เที่ยงนี้ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย ’
‘ได้ๆ’ ผมตอบกลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม
‘ชานยอล เมื่อเช้านายรีบไปไหนหรอ ดูท่าจะรีบมาก’
‘อ่อออออ พอดีฉันไปซ้อมเต้นมา’ เห้ยยย อะไรจะบังเอิญขนาดด อยากเต้นมั่งจังง แต่คนคงเต็มแล้วแน่ๆเลยT^T
‘อ่อออ ว่าละทำไมตอนเดินมามีคนในรรมองนายเต็มเลย สงสัยนายคงจะดังมากสินะ’
‘แหะๆก็ไม่ขนาดนั้นหรอกก ฉันเป็นแค่แร็ปเปอร์เอง..มั้ง5555555’ โหยยย ตั้งแร็ปเปอร์-.- ‘ว่าแต่นายอยากไปดูฉันซ้อมมั้ยหล่ะ เนี่ยเดี๋ยวกินข้าวเสร็จไปกันนะ’
‘ไปได้หรออออ0.0’
‘แน่นอนนนน’
และเมื่อกินข้าวเสร็จชานยอลก็พาผมไปหลังรร เค้าพาผมเข้าไปในที่ๆดูลึกลับและเป็นส่วนตัวมากก นี่ผมไปได้จริงๆหรอเนี่ยยยยTT หวังว่าเค้าคงไม่หลอกผมไปฆ่าหรือทำอะไรมิดีมิร้ายนะ ฮืออออออ
‘อ่ะ ถึงและ ห้องซ้อมเต้นของวงชั้นน’
‘แอ้ด..’แค่เสียงเปิดประตูก็ทำให่ใจของผมตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม
‘ว่าไงพี่ซู..’ ชานยอลกับชะงักเมื่อทุกคนมีสีหน้าเคร่งเครียด แต่คนที่กลัวสุดคงจะเป็นผมเนี่ยแหละYoY
‘ชานยอล..วงเราอาจจะถูกยุบ..’เสียงชายร่างเล็กน่ารักคนนึงกล่าว
-0- กรรมและ นี่มันวันอะไรของผ๊มมมมมม
‘ครูซีวอนบอกว่าวงเราต้องหาสมาชิกเพิ่มอีกหนึ่งคนเพื่อที่จะไปรวมกะทีมเต้นฝั่งเอ็ม ถ้าหาไม่ได้วงเราจะถูกยุบทิ้ง..’ ชายที่ดูเป็นผู้นำกล่าว
‘เฮือกก แล้วเราจทำไงดีอ่ะพี่TT’
‘เราก็ต้องไปหาสมาชิคเพิ่มไง ว่าแต่คนที่มากับนายนั่นใครน่ะ.. ’ ผมถึงกับสะดุ้งเมื่อสมาชิคคนนั้นพูดพลางหันมาชี้ผม
‘อ่อออ เห้ยลืมนายไปเลย นี่เพื่อนผมเองชื่อโอ เซฮุน เอ้ออออ ผมรู้และว่าจะเอาใครมาเป็สมาชิคดี’ อย่าบอกนะว่า..
‘นายโอ เซฮุนเนี่ยแหละ ก็ตอนเดินมานายบอกฉันเองนิว่านายชอบเต้นมาก โชคดีจริงๆ^^’
‘ไหนลองเต้นสิ’ ‘เอ่อ..คือว่า..’ ‘เต้นให้ฉันดู!’ ครับบ..TT
ผมเต้นไปตามจังหวะเพลงที่เขาให้มา จนเพลงจบ ..ทำไม.. ผมเต้นห่วยขนาดถึงกับต้องชะงักเลยหรอ..
‘แปะๆๆๆๆ..’เดี๋ยวนะ ทุกคนปรบมือให้ผม ได้ไงงงง
‘โอ้โหห สุดยอดอ่ะเซฮุนนo___O’ ชานยอลรีบวิ่งเข้ามาแล้วเขย่าผมแรงๆ
‘งั้น นายเซฮุน ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป ให้มาซ้อมหร้อมกับชานยอลเลยโอเคมั้ย พรุ่งนี้เดี๋ยวเราจะเรียนอาจารย์มาประชุมพร้อมหน้ากันเลย อิอิ’ชายที่ดูเป็นผู้นำที่หน้ากลัวตอนแรก ตอนนี้กลับดูใจดีมาก
เมื่อถึงเวลาเรียนช่วงบ่าย….จนเลิกเรียน ผมได้รู้จักกับคนในวงของผมทุกคน คนแรกคือพี่ซูโฮ,พี่ดีโอ และพี่ชานยอล อยู่ม5 ส่วนชานยอลและไค อายุเท่าผม แต่ยังไม่หมดนะ เพราะมีอีกวงที่เป็นฝั่งของคนจีนทั้งหมดต้องมารวมกับวงผมอีก พวกเค้าจะเป็นคนยังไงนะ ..
จบไปแล้วนะคะกับตอนแรกและเรื่องแรกในชีวิตของไรเตอร์
ยังไงก็ช่วยกันเม้นหน่อยนะคะ ถือว่าให้กำลังใจมือใหม่หัดเขียนหัดแต่งหน่อยนะ
แล้วก็อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะ ตอนแรกพี่ลู่ยังไม่ออกโรงรอให้รีดเดอร์ตื่นเต้นเล่นๆนะจ้ะ55555555
ความคิดเห็น