คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Love Diary บทที่ 4
บทที่ 4 love diary
1 อาทิตย์ต่อมา
วันนี้สินะ วันเข้าค่าย - - ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยยย นี่เวลามันเร็วมากเลยนะ...เหมือนเมื่อวาน..ฉันเพิ่งจะ จูบกับ จงอินไป เนอะ...
บ้า!!
ลบมันออกไปจากสมองเดี๋ยวนี้เลยนะ คยอง -*- จะเก็บเอามาคิดทำไม!
“เอ่า นักเรียนทุกคน ขนของขึ้นรถเสร็จแล้ว เราก็ออกเดินทางเลยนะ รีบๆหน่อย จากโซลไป พูซานนี่ ม่ใช่ไกล้ๆนะ”
ครูพูดเร่งให้นักเรียน ทุกคนเก็บของเร็วๆ แต่ว่า
ตอนนี้ฉันอยู่บนรถแล้วล่ะ - -
“อ้อๆ ครูลืมบอก นั่งกับบัดดี้เลยนะ จะได้ดูแลกัน”
กรี๊ดดด -0- น่ะ...นั่งกับบัดดี้
“โอ๊ะ....โชคชะตา ฟ้าลิขิต -3-“ - - มาจนได้.....
“ไม่ต้องมาพูดมากน่า! จะนั่งก็รีบนั่ง!”
“พูดดีๆ ไม่เป็นรึไง” จงอินพูด พร้อมนั่งลง
“ไม่!!”
“อยากโดนเหมือนตอนอาทิตย์ก่อน...ใช่มั้ย” จงอินพูดพร้อมเลื่อนหน้าเข้ามา
“ม่ะ...ไม่” ใครจะไปอยากโดนนายจูบ -*-
“งั้นก็เรียกฉันว่า พี่จงอิน”
“ไม่มีทางอ่ะ!!”
“ว่าไงนะ...”
ผลัก!
พอจงอินพูดจบ เขาก็ดันฉัน ติดกับกระจกรถ พร้อมเลื่อนใบหน้าของเขา เข้ามาใกล้ จนจมูกเราสองคน ติดกัน -////-
ฉันอยากจะแหกปากนะ เพียงแต่ว่า คนบนรถ มีตั้งเยอะ -*- บางทีก็อายเป็นนะ....
“เรียกฉันว่าพี่..”
“ไม่!” ฉันพูด พร้อมทำท่า จะดันเขาออก แต่เขาดันดักฉัน ด้วยการ ตรึงแขนฉันสองข้างไว้ ด้วยมือของเขา ฉันพยายามดิ้นสุดชีวิต แต่ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่ได้ บ้าจริงเอ้ย!!!! -*-
“เรียกฉันว่าพี่..”
“ไม่!”
“.....” จงอินไม่พูด
“เงียบทำไม....เฮ้ย!!” จังหวะที่ฉันพูด จงอินยื่นหน้าเข้ามา อย่างรวดเร็ว จนฉัน ตั้งตัวไม่ทัน ตอนนี้ ฉันได้แค่ หลับตาปี๋
ฮื้อออออ แม่จ๋า หนูโดนลวนลามมม T^T
“.. . . .”
“....” ว่าแต่....ทำไม เงียบแปลกๆนะ
“กลัวฉันจูบรึไง”
“อ๊ะ..น่ะ นายหลอกฉันนี่” เข้าใจเลยยย - - ตะกี้ จงอินไม่ได้ทำไรฉันซักกะอย่างเดียว มีแต่ฉัน ที่มโนได้อลังกาลงานสร้างมาก - -
“แสดงว่า นายอยากโดนฉันจูบ ?”
“ไอ่บ้า!”
ผลัก!
ฉันพูด พร้อมผลักจงอินออก
“อย่ามา ทำเป็นพูด ใครจะไปอยากจูบปากเน่าๆของนาย!”
“เฮ้! แต่นายได้จูบมันไปแล้วนี่ -3-“ .... ...
กร๊ากกกกกกกกกกก *[]* ไอ่บ้า ไอ่เพี้ยน ไอ่ปากปีจอ ไอ่ชิวาว่า ไอ่ปลาโลมา นี่ปากคน หรือปากน้องจินเจอร์ของแทยอนห้ะ! ทำไมถึงได้ เสีย แบบ อลังกาลงานสร้างมารตะภัย หัวใจสีชมพูขนาดนี้!!! อย่าเทียบกับจินเจอร์เลย จินเจอร์น่ารักกว่านี้อีกกก ฉันจะฟ้องแม่!!!! ฮื้ออ T^T
“เงียบ....”
“ฮึ่ย! มันคงเป็นกรรมของฉันสินะ!! -*-“ ฉันพูด พร้อมกับ หันตัวไป ทางกระจก
“โอ๋ๆ งอนเหรอๆ -3-“
“. . . .อือ” -*- บ่องตง อารมณ์ แม่ง โคตรจะเสีย !!
“หูย หน้ามุ่ย เป็นตูดไก่เลยอ่ะ” ห้ะ-0-!!
“นี่! ปากน่ะ! จะหัดอยู่เป็นสุขได้มะ?” หันกลับมาด่า -*-
“กับนาย เห็นว่า. . . จะไม่ได้ละมั้ง -3- เป็นรุ่นน้องแท้ๆ แต่กลับไม่เรียกฉันว่าพี่”
“ไม่มีใคร อยากเรียกนายว่าพี่หรอก -*-“
“เฮ้อ ช่างมันเถอะ ฉันหลับดีกว่า - -“ พูดจบ ก็ ล้มตัวลงมาหนุนตักฉัน -0-
“เฮ้ย!! ลุกมานะ!!”
“. . . .”
“นี่นาย!!!”
“. . . . .” ไม่มีสัญญาณตอบรับ จากเลขหมายที่ท่านเรียก. . .
กรรม -*- คนอะไร นอนง่ายขนาดนี้
เฮ้อ~ ช่างเถอะ - - อยากนอนก็นอนไป เหนื่อย กับการเถียงมามากพอละ -*-
30 นาทีต่อมา รถแล่นออกจากรั้วโรงเรียน
บ้าจริง รถก็ออกมาตั้งนานละ หมอนี่ ยังนอนนิ่ง อยู่ที่เดิม คือ ตักของฉัน - - บอกเลย. . .
เหน็บกินจ้า~
โอ๊ะ.... -///- ความรู้สึกนี้...มันอะไรกันนะ..
ฉันมองใบหน้าเนียนของจงอิน ที่กำลัง หลับปุ๋ย อยู่ ใบหน้าของเขาช่างเนียน อะไรแบบนี้นะ เนียนกว่าผู้หญิงซะอีก เส้นผมสีอ่อน ที่ประปราย อยู่ บริเวณหน้าผากของเขา ฉันค่อยๆ เสย ขึ้นเบาๆ เพื่อไม่ให้อีกคน รู้ตัว เวลา หลับเงียบๆแบบนี้ ก็น่ารักเหมือนกันนี่
เฮ้ย!!! นี่ฉันคิดอะไรนะ!! ไม่นะๆๆๆๆ สะบัด มันออกไปจากสมองเดี๋ยวนี้เลยนะ คยองซู -*-!! ไม่คิด ๆๆๆๆ หยุดเดี๋ยวนี้!!
เอ๊ะ...
ฉันเอาไดอารี่เล่มนั้นมาด้วยนิ เอามาอ่านดีกว่า จะได้ ลืมเรื่องนี้ -*-
พึ่บ
ฉันหยิบกระเป๋าเป้ ที่สะพายตั้งแต่อยู่ที่โรงเรียน มา แล้วหยิบ ไดอารี่ สี ชมพูพาสเทล ที่ฉันชอบ และไม่ลืมที่จะทำตามกติกา...อ่านมัน ทีละหน้า
’18 มกรา 2014’
โอ๊ะ เพิ่งจะเริ่มเขียนปีนี้ด้วยสิ...
‘วันนี้ ฉันรู้ตัวเองแล้วล่ะ ว่าฉันรักนาย คยองซู ฉันเลยเริ่มเขียนมัน ที่จริง ฉันแอบชอบนายมาตั้งนานแล้วล่ะ แต่ ฉันเพิ่งจะเริ่มเขียนมัน เพราะว่า คำว่าชอบในหัวใจฉัน...มันพัฒนาขึ้น จนกลายเป็นรัก ในที่สุดไงล่ะ’ . . . .
โห. . . .
ใครเขียนเนี่ย อยากรู้จัง ไม่บอกด้วยนะเนี้ย - - แต่ว่า ฉันก็แอบเขินนะ -////- แต่ไม่รู้ว่า ใครเป็นคนเขียนนี่ก็แปลกนะ.....
“อื้ม...” โอ๊ะ....จงอินละเมอด้วยเหรอเนี้ย. .... อะไรกัน อยู่ตั้ง ม.6 นอนอยางกะเด็กอนุบาล 2 - -
“นี่...ตื่นได้แล้ว” ฉันเรียกจงอิน พร้อมขยับขา สองสามที
“. .” แต่มันกลับไม่ได้ผล - - หลับ สนิทแหงก เช่นเดิม -*-
เฮ้ออ~ ช่างมันเถอะ....หลับบ้างดีกว่านะเรา...ฝันดีนะ จงอิน
Kai pat’s
“. . .” หลับแล้วสินะคยอง....
ผมหรี่ตามอง คยองเล็กน้อย ตอนนี้ เขาหลับแล้วล่ะ
. . . .
น่ารักเหมือนกันนี่ ฮะๆ มุมนี้ นายน่ารักจริงๆนะ นายน่าจะได้มาเห็นเอง แก้มนุ่มขาวใส ริมฝีปาก รูปหัวใจ ดวงตากลมโต ที่กำลังหลับใหล ...บ้าจริง เขาน่ารักเกินไปสำหรับผม
“... น่ารักเกินไปนะ. . .” ผมพูดจบ พร้อม จูบลงไปที่แก้มนุ่ม อย่างแผ่วเขา แก้มใส ขาวเนียน หอมหวาน ราวกับขนม ที่กำลังอบเสร็จใหม่ๆ มันช่างน่าเอามาเป็นเจ้าของ และน่าลิ้มลอง น่ารักแบบนี้ น่าเอามาเป็นเจ้าของเสียจริง....
โอ๊ะ..
ตอนนี้ คยองนอน กอด ไดอารี่ เล่มนั้นไว้......ไดอารี่ สีชมพูหวาน แบบที่เขาชอบ เจอมันแล้วสินะ คยองซู. . . .
______________________________
กรี๊ดดดดด - - มาถึงตอน 4 เริ่มยาว (มั้ง -0-)
แน่นอน ติชมกันเยอะๆๆๆๆเลยน้าาา เป็นกำลังใจให้หน่อยย T^T
ความคิดเห็น