คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Love Diary บทที่ 3
บทที่ 3 love Diary
เช้าวันต่อมา ในห้องโฮมรูม วิชาเคมี..
เฮ้อ~
เบื่อๆๆๆๆ - -
ครูนี่ก็สอนอะไรไม่รู้ซ้ำๆ อยู่นั่นน่ะ ถามว่าเข้าใจที่สอนมามะ
คำตอบคือไม่ - -
โอ๊ะ...
“หืม..นี่มันอะไรอ่ะ..” ในระหว่างที่ฉันพึมพำ ฉันก็เหลือบไปเห็น สิ่งใดสิ่งหนึ่ง อยู่ในเก๊ะ ของฉัน
พึ่บ ฉันหยิบมันออกมา..
นี่มัน...ไดอารี่นี่...ของใครกันนะ..มาอยู่ในนี้ ตั้งแต่เมื่อไหร่..
เปิดอ่านซักหน่อย...คงไม่เสียมารยาทมั้ง...
‘Do Kyung soo’
นี่..นี่มัน...คืออะไรกัน...ไดอารี่เล่มนี้... ชื่อฉัน..แล้วก็รูปฉัน..
มาอยู่ในนี้ได้ไง...
พึ่บๆๆ รีบเปิดหน้าต่อไป...
‘กติกาการอ่านไดอารี่เล่มนี้..’ อะไรวะ มีกติกาด้วย - -
‘เมื่อนายเปิดอ่านมัน..ขอให้นาย..อ่านมันทีละหน้า เพราะฉันเขียนมัน..ด้วยความรัก..ขอให้นาย เข้าใจนะ...คยองซู’
ทีละหน้าเหรอ.....
ตุ่ง ตุง ตุ้งงงงงง
‘ประกาศ ขอให้..นักเรียน ชั้น ม.5 และ ม.6 ขึ้นโถงประชุมใหญ่ ในเวลานี้ค่ะ’
นี่มีอะไรอีกกกกก - - เข้าอะไรกันนักหนานะ ฮึ่ย!!
โถงประชุม
“นักเรียนทุกคนฟัง...ตอนนี้ ทางโรงเรียน จะจัดค่ายขึ้น ซึ่ง...เราต้องการนักเรียน..ห้องละ 1 คนปรึกษากัน..แล้วส่งตัวแทนมา” ค่ายบ้าบออะไรเนี่ย - - อยู่มาตั้งกี่ปี ไม่เคยเห็นจัดเลย
“ม.5/2 ส่ง คยองซูคับ (‘ ‘)/”
“เฮ้ย!!! อะไรวะอี้ชิง” กร๊ากกกกกก -*- อี้ชิงงงง
“เอาน่า -3- ยังไง คนทั้งห้องก็พร้อมส่งแกไปแต่แรกแล้วล่ะ ใช่มะทุกคน”
“ช่ายยยย” คนทั้งห้องพูดเป็นเสียงเดียวกัน... -*- ผิดใช่มะ ที่กล้าแสดงออกเกินไป ทั้งพรีเซนต์งาน เล่นละครเวที ก็ฉันๆๆๆๆๆๆ ทั้งนั้น!!! -*-
“เอาล่ะๆ” ครูปรบมือ สองสามครั้ง “นักเรียนที่เป็นตัวแทนห้องอยู่ที่นี่ก่น คนที่ ไม่เกี่ยว ไปได้ละ”
“เฮ้!!!!” เสียงนักเรียนห้องฉันเอง -*- เฮ้ออออ ปากน่ะปาก
15 นาทีต่อมา
ไม่ทันไร นักเรียนที่ไม่เกี่ยว ก็ออกไปกันหมด เหลือแค่พวกที่เป็นตัวแทน...เท่าที่ฉันกวาดตาดู เหมือนเป็นหัวหน้าห้องกันหมดนะ -*- อิตาอี้ชิงงงงงง เป็นหัวหน้าห้องยังไงนะ!!
“นายก็ไปด้วยหรอ”
“อุ่ย!! ไอ่บ้า!! ตกใจหมด -*-“ ตะกี้ จงอินเรียกฉัน พร้อมกับจี้เอวอันบอบบางของฉัน -...- อ่าว.......จงอิน อยู่..แสดงว่า
มันเป็นตัวแทนเรอะ *0*!! ไม่!!!!!!!!! ฉันไม่อยากประสาทเสียเพราะมันหรอก นะ ฮึ่ย!!!
“เอาล่ะๆ ฟัง...คือ เราเอานักเรียน ม.5 กับ ม.6 มาอยู่ด้วยกัน เพราะฉะนั้น ทุกคน ต้องมีบัดดี้ โดยการจับบัดดี้นั้น ให้จับ ม.5 กับ ม.6 คู่กัน และเรามี 12 ห้อง ก็มี 12 คู่ โดยให้แต่ละคู่ เป็นห้องเดียวกัน เช่น ม.5/1 คู่กับ ม.6/1 นั่นเอง และอีก 2 วันเราจะออกเดินทางไปพูซานกัน เราจะไปกัน 1 อาทิตย์ ขอให้เตรียมตัวให้พร้อม เอาล่ะ...แยกย้ายได้”
พอครูพูดจบ ทุกคนก็เริ่มมองหาบัดดี้ รุ่นพี่ของตน ฉันอยู่ 5/2...ก็ต้องคู่กับ 6/2 สิ...
“โอ๊ะ...ฉันอยู่ 6/2 ซะด้วย -3-“ เสียใครคนนึงพูดมาจากทางด้านหลัง เสียงที่ฉันคุ้นเคยดี...
“ไอ่เพี้ยน!!!! -*-“ น่ะ....นี่ ฟ้าเล่นอะไรเนี่ย..ทำไมต้องให้ฉันมาคู่กัน!!!! TTOTT
“เหมือนว่า...เราจะต้องอยู่ด้วยกันตัง 7 วันสินะ. -3-“
“อือ...โชคร้ายเป็นบ้า!!”
“นายว่าไงนะ..อยู่กับฉันมันโชคร้ายตรงไหน”
“ทุกตรงเลยล่ะ!! เป็นไปได้นะ..ฉันยอมอุดอู้อยู่ที่ โรงเรียนดีกว่า” แต่มันก็ไม่เป็นงั้น - -
“งั้นเหรอ...ไอ่เด็กตัวแสบ” คยองพูดพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ..
“จ....จะทำอะไรน่ะ!” ฉันพูดพร้อมกันเดินถอยหลัง...แต่ว่า
ทางมันดันตันน่ะสิ!!
“รู้มั้ย..ว่าเด็กที่ไม่ยอมเรียก คนที่มีอายุเยอะกว่า ว่าพี่..ต้องโดนยังไง” เขาพูด พร้อมกับกักฉันไว้ด้วยมือของเขา
“ไม่รู้!!!!! ปล่อยนะเว้ย!!!!” ฉันพยายามดิ้น แต่ก็ดิ้นไม่หลุดอ่ะ TT หมอนั่นเล่นจับไล่ฉันไว้ไม่ให้ไปไหนเลย -*-
“เรียกฉันว่าพี่”
“ไม่!!”
“เรียกฉันว่าพี่....”
“ไม่ ไม่!!!”
“ครั้งที่3....เรียกฉันว่าพี่”
“ไม่!!! อุ๊บ *x*” .......โลกทั้งใบหยุดหมุนลงทันใด...ในวินาทีสั้นๆ ที่ เขาโน้มตัวลง..ริมฝีปากของเราสองคน ประกบกัน วินาทีนั้น ฉันทำอะไรไม่ถูก....ฉันไม่ดิ้น..ไม่พูด หรือทำอะไรทั้งนั้น ฉันรู้สึกถึง ความร้อนผ่าว จากใบหน้าของเขา..รวมถึงฉันด้วย เหมือนเลือดสูบฉีดอย่าแรง จนตอนนี้ ฉันหน้าแดง เหมือนไฟร้อน ริมฝีปากของเขา ช่างนุ่มนวล อะไรอย่างนี้
เขาเริ่มกดจูบของเขาแรงขึ้น จนตอนนี้ จากจูบที่แผ่วเบา กลายเป็นจูบที่แสนจะร้อนแรง เขาขยับริมฝีปากอย่างเชี่ยวชาญ พร้อมกับสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากของฉัน
ความหวานที่อยู่ที่ปลายลิ้นของเขา...ฉันรู้สึกถึงมัน มันช่างหอมหวาน จนฉันอยากจะลิ้มลองรสสัมผัสนี้นานๆ
ทว่า... ตอนนี้..เขาผละจูบออกที่แสนดื่มด่ำนั้นออกไป..
_____________
กรี๊ดดดดดด จูบกันแล้วววว เร็วไปไหมหว่า *- -
แต่งเอง ฟินเอง เอิ๊กๆๆๆ
เป็นยังไง ติชมเลยน้าาาาาาาาาา
1 เม้น = 88000255544648121020 กลังใจ -..-
ความคิดเห็น