ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 10: คำสารภาพ
วันนี้เป็นวันที่ท้องฟ้าสดใสเหมือนเดิมเช่นเคย วันนี้จะมีอะไรดีๆผ่านเข้ามามั้งนะ? ชายหนุ่มนั่งเงยหน้ามองท้องฟ้าอยู่คนเดียวพลางคิดโน้นคิดนี้ไปเรื่อยเปื่อย ดวงตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นจดจ้องไปที่ก้อนเมฆสีขาวๆ อย่างเพลิดเพลิน จนตอนนี้หมดเวลากับการนั่งดูท้องฟ้านี้ผ่านไปเท่าไรแล้ว ก็ไม่อาจทราบได้ จนมีชายหนุ่มอีกคนเข้ามาทัก...
"อิบุกิ" ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มเข้ามาทัก
"หืม? อะไรหรอ? มาทาทากิ" อิบุกิหันไปหาผู้ที่เข้ามาทัก
"นายกำลังทำอะไรอยู่น่ะ?"
"ก็แค่กำลังนั่งมองท้องฟ้า ที่สดใสในวันนี้ยังไงล่ะ"
"งั้นหรอ" มาทาทากิเว้นว่างระหว่างคำพูดไปชั่วครู่ก่อนจะพูดขึ้นมาอีก "งั้นฉันดูด้วยคน" ว่าแล้วเจ้าตัวก็เดินมานั่งข้างอิบุกิ แล้วเงยหน้ามองท้องฟ้า อยู่ด้วยกันแค่ 2 คน 2 คนเท่านั้น...
"....." ไม่มีใครพูดอะไร มีเพียงแต่เสียงสายลมที่พัดมาอย่างเบาๆ พร้อมกับความรู้สึกเย็นสบาย ทำให้ผ่อนคลายอยากมาก
ทั้ง มาทาทากิ และอิบุกิ ต่างนั่งหลับตารับความเย็นสบายจากสายลมอย่างเพลิดเพลิน 'เวลานี้ กี่โมงแล้วนะ?' 'ตอนนี้มีใครกำลังทำอะไรอยู่บ้างนะ?' คำถามเหล่านี้ ตอนนี้ไม่อาจสามารถรู้ได้เลย ทั้ง 2 คนเหมือนโดนถูกดูดไปในอีกมิตินึง มิติที่มีแต่ความสงบสุข ความสบาย สิ่งเหล่านี้ทำให้เขารู้สึกดีเป็นอย่างมาก
"อยากอยู่อย่างนี้ตลอดไปจัง..." จู่ๆ มาทาทากิก็พูดขึ้นมา
"อืม... ทำไมล่ะ" อิบุกิยังคงหลับมาตาเงยหน้าหาท้องฟ้าอยู่
"ก็... อยู่อย่างนี้มีความสุขดีไม่ใช่หรอ? อากาศเย็นสบาย บรรยากาศรอบๆเงียบสงบแบบนี้น่ะ"
"นั้นสินะ"
"อยากอยู่อย่างนี้... กับนายด้วย..." มาทาทากิลืมตาขึ้น แล้วหันไปมองอิบุกิด้วยสายตาที่อ่อนโยน สายตาที่พร้อมจะดูดกลืนใจของคนที่ได้เห็นทุกเมื่อ แล้วนั้นอิบุกิก็เป็นคนเห็น -..-
"อึก!... มาทาทากิ..." อิบุกิรีบโบกตาโพลง แล้วหันมามองมาทาทากิด้วยสายตาที่ตกใจ พร้อมกับใบหน้าที่แดงเล็กน้อย
"จริงๆนะ นายน่ะดีกับฉันมากเลย เพราะฉะนั้น ฉันอยากอยู่กับนาย... ตลอดไป..."
"ฉัน... ก็อยากอยู่กับนายเหมือนกัน ไม่ว่าที่ไหนมีนายอยู่ ฉันก็จะอยู่ที่นั้นด้วย"
"สัญญานะ"
"อืม ฉันสัญญา" ทั้งคู่ก็ได้เกี่ยวก้อยสัญญากัน [ไรเตอร์อยากตะโกนร้องไห้ลั่นบ้านมากตอนนี้ 555+]
"อิบุกิ... ฉัน... เอ่อ.. ฉัน..." มาทาทากิเริ่มมีอาการเขินๆ อายๆ ขึ้นมา พร้อมกับหน้าแดง
"ทำไมหรอ?" อิบุกิทำหน้าลุ้นมาก กับสิ่งที่มาทาทากิกำลังจะบอก
"ฉัน... ไม่รู้ว่าจะหาคำอะไรมาพูดดี เอ่อ... คือ..."
"ถ้ายังไม่พร้อม ก็ไม่เป็นไรหรอก"
"แต่ว่า..."
"....." ไม่มีคำพูดใดๆ มีแต่เพียงรอยยิ้มที่อ่อนโยนส่งมาให้มาทาทากิ
"อืม"
"แต่ว่า... ฉันเองก็ีเรื่องที่จะสารภาพกับนายเหมือนกันนะ มาทาทากิ" อิบุกิจ้องหน้ามาทาทากิด้วยสายตาที่มุ่งมั่น ต่างคนต่างจองหน้ากันไม่เลิก ตาต่อตา ฟันต่อฟัน...
"ระ..เรื่องอะไรหรอ?"
"คือ... ฉัน... ชะ...ชอบ" อิบุกิพูดติดขัดๆ เพราะความเขินและอาย
"หืม.. ชอบ? ชอบอะไรหรอ?" มาทาทากิทำหน้าลุ้นอย่างมาก แต่ก็พอจะเดาคำตอบได้อยู่
"ฉันชอบนาย!!" อิบุกิพูดด้วยเสียงอันดัง
"....." มาทาทากิถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูก
"....." อิบุกิก็พูดอะไรไม่ออกอีกเช่นกัน
"วะ...ว่า ยังไงนะ?"
"ก็ฉันชอบนายยังไงล่ะ มาทาทากิ ฉันชอบนายมากเลยนะ" อิบุกิพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
"เรื่องนี้น่ะเหรอ ที่นายต้องการจะสารภาพกับฉัน" มาทาทากิยังมีอาการอึ้งอยู่เล็กน้อย
"ใช่ ใช่แล้วล่ะ เรื่องนี้แหละที่ฉันต้องการสารภาพกับนาย" อิบุกิจ้องตาเขมง
"อืม... ฉันเองก็ต้องสารภาพเหมือนกัน..."
"หืม?"
"ฉัน... ฉันก็... ฉันก็ชอบนายเหมือนกัน" มาทาทากิพูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็ง พร้อมกับสายตาที่มุ่งมั่น
"อืม... ถือว่า... เป็นคำสารภาพที่ดีมากเลยล่ะ" อิบุกิยิ้มอย่างมีความสุข
"อื้ม!" มาทาทากิิก็ยิ้มอย่างมีความสุข
"งั้น... เรามาคบกันเถอะ!"
"คะ...คบเลยหรอ?" มาทาทากิตาโต
"ก็ชอบว่าชอบกันแล้วก็คบเลยสิ" อิบุกิทำสีหน้าจริงจัง
"อืม... คบก็คบ" มาทาทากิอมยิ้ม กับทีท่าของอิบุกิ
"ฮิฮิ.. เราเป็นแฟนกัน"
"ใช่ เราเป็นแฟนกัน" ทั้งคุณเอาหน้าผากประสานกัน แล้วยิ้มกับหัวเราะอย่างสนุกสนานด้วยกัน
'เวลาที่แสนจะสงบสุข เวลานั้นฉันอยากมีเธอคอยเคียงข้าง ชีวิตนี้ฉันต้องการเธอจริงๆ อย่าจากไปไหนนะคนดีของฉัน ฉันและเธอ... เราจะอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าจะเกิดอุปสรรคมากมายแค่ไหน เราจะฝ่าฟันไปด้วยกัน... ฉันรักเธอ...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า... กระผมยังไม่ยอมให้มีฉากจู่จุ๊บกัน ง่ายๆ หรอกนะขอรับ
ต้องรอกันไปก่อนนะครับ
แล้วก็ ตอนนี้ถือซะว่า อัพฉลอง เทศกาลวันตรุษจีนนะขอรับ ^[]^
ซินเจียยู้อี่ ซินนี้ฮวดใช้ นะขอรับบบบบ... ^^
' Writer : King of Mystery '
"อิบุกิ" ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มเข้ามาทัก
"หืม? อะไรหรอ? มาทาทากิ" อิบุกิหันไปหาผู้ที่เข้ามาทัก
"นายกำลังทำอะไรอยู่น่ะ?"
"ก็แค่กำลังนั่งมองท้องฟ้า ที่สดใสในวันนี้ยังไงล่ะ"
"งั้นหรอ" มาทาทากิเว้นว่างระหว่างคำพูดไปชั่วครู่ก่อนจะพูดขึ้นมาอีก "งั้นฉันดูด้วยคน" ว่าแล้วเจ้าตัวก็เดินมานั่งข้างอิบุกิ แล้วเงยหน้ามองท้องฟ้า อยู่ด้วยกันแค่ 2 คน 2 คนเท่านั้น...
"....." ไม่มีใครพูดอะไร มีเพียงแต่เสียงสายลมที่พัดมาอย่างเบาๆ พร้อมกับความรู้สึกเย็นสบาย ทำให้ผ่อนคลายอยากมาก
ทั้ง มาทาทากิ และอิบุกิ ต่างนั่งหลับตารับความเย็นสบายจากสายลมอย่างเพลิดเพลิน 'เวลานี้ กี่โมงแล้วนะ?' 'ตอนนี้มีใครกำลังทำอะไรอยู่บ้างนะ?' คำถามเหล่านี้ ตอนนี้ไม่อาจสามารถรู้ได้เลย ทั้ง 2 คนเหมือนโดนถูกดูดไปในอีกมิตินึง มิติที่มีแต่ความสงบสุข ความสบาย สิ่งเหล่านี้ทำให้เขารู้สึกดีเป็นอย่างมาก
"อยากอยู่อย่างนี้ตลอดไปจัง..." จู่ๆ มาทาทากิก็พูดขึ้นมา
"อืม... ทำไมล่ะ" อิบุกิยังคงหลับมาตาเงยหน้าหาท้องฟ้าอยู่
"ก็... อยู่อย่างนี้มีความสุขดีไม่ใช่หรอ? อากาศเย็นสบาย บรรยากาศรอบๆเงียบสงบแบบนี้น่ะ"
"นั้นสินะ"
"อยากอยู่อย่างนี้... กับนายด้วย..." มาทาทากิลืมตาขึ้น แล้วหันไปมองอิบุกิด้วยสายตาที่อ่อนโยน สายตาที่พร้อมจะดูดกลืนใจของคนที่ได้เห็นทุกเมื่อ แล้วนั้นอิบุกิก็เป็นคนเห็น -..-
"อึก!... มาทาทากิ..." อิบุกิรีบโบกตาโพลง แล้วหันมามองมาทาทากิด้วยสายตาที่ตกใจ พร้อมกับใบหน้าที่แดงเล็กน้อย
"จริงๆนะ นายน่ะดีกับฉันมากเลย เพราะฉะนั้น ฉันอยากอยู่กับนาย... ตลอดไป..."
"ฉัน... ก็อยากอยู่กับนายเหมือนกัน ไม่ว่าที่ไหนมีนายอยู่ ฉันก็จะอยู่ที่นั้นด้วย"
"สัญญานะ"
"อืม ฉันสัญญา" ทั้งคู่ก็ได้เกี่ยวก้อยสัญญากัน [ไรเตอร์อยากตะโกนร้องไห้ลั่นบ้านมากตอนนี้ 555+]
"อิบุกิ... ฉัน... เอ่อ.. ฉัน..." มาทาทากิเริ่มมีอาการเขินๆ อายๆ ขึ้นมา พร้อมกับหน้าแดง
"ทำไมหรอ?" อิบุกิทำหน้าลุ้นมาก กับสิ่งที่มาทาทากิกำลังจะบอก
"ฉัน... ไม่รู้ว่าจะหาคำอะไรมาพูดดี เอ่อ... คือ..."
"ถ้ายังไม่พร้อม ก็ไม่เป็นไรหรอก"
"แต่ว่า..."
"....." ไม่มีคำพูดใดๆ มีแต่เพียงรอยยิ้มที่อ่อนโยนส่งมาให้มาทาทากิ
"อืม"
"แต่ว่า... ฉันเองก็ีเรื่องที่จะสารภาพกับนายเหมือนกันนะ มาทาทากิ" อิบุกิจ้องหน้ามาทาทากิด้วยสายตาที่มุ่งมั่น ต่างคนต่างจองหน้ากันไม่เลิก ตาต่อตา ฟันต่อฟัน...
"ระ..เรื่องอะไรหรอ?"
"คือ... ฉัน... ชะ...ชอบ" อิบุกิพูดติดขัดๆ เพราะความเขินและอาย
"หืม.. ชอบ? ชอบอะไรหรอ?" มาทาทากิทำหน้าลุ้นอย่างมาก แต่ก็พอจะเดาคำตอบได้อยู่
"ฉันชอบนาย!!" อิบุกิพูดด้วยเสียงอันดัง
"....." มาทาทากิถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูก
"....." อิบุกิก็พูดอะไรไม่ออกอีกเช่นกัน
"วะ...ว่า ยังไงนะ?"
"ก็ฉันชอบนายยังไงล่ะ มาทาทากิ ฉันชอบนายมากเลยนะ" อิบุกิพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
"เรื่องนี้น่ะเหรอ ที่นายต้องการจะสารภาพกับฉัน" มาทาทากิยังมีอาการอึ้งอยู่เล็กน้อย
"ใช่ ใช่แล้วล่ะ เรื่องนี้แหละที่ฉันต้องการสารภาพกับนาย" อิบุกิจ้องตาเขมง
"อืม... ฉันเองก็ต้องสารภาพเหมือนกัน..."
"หืม?"
"ฉัน... ฉันก็... ฉันก็ชอบนายเหมือนกัน" มาทาทากิพูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็ง พร้อมกับสายตาที่มุ่งมั่น
"อืม... ถือว่า... เป็นคำสารภาพที่ดีมากเลยล่ะ" อิบุกิยิ้มอย่างมีความสุข
"อื้ม!" มาทาทากิิก็ยิ้มอย่างมีความสุข
"งั้น... เรามาคบกันเถอะ!"
"คะ...คบเลยหรอ?" มาทาทากิตาโต
"ก็ชอบว่าชอบกันแล้วก็คบเลยสิ" อิบุกิทำสีหน้าจริงจัง
"อืม... คบก็คบ" มาทาทากิอมยิ้ม กับทีท่าของอิบุกิ
"ฮิฮิ.. เราเป็นแฟนกัน"
"ใช่ เราเป็นแฟนกัน" ทั้งคุณเอาหน้าผากประสานกัน แล้วยิ้มกับหัวเราะอย่างสนุกสนานด้วยกัน
'เวลาที่แสนจะสงบสุข เวลานั้นฉันอยากมีเธอคอยเคียงข้าง ชีวิตนี้ฉันต้องการเธอจริงๆ อย่าจากไปไหนนะคนดีของฉัน ฉันและเธอ... เราจะอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าจะเกิดอุปสรรคมากมายแค่ไหน เราจะฝ่าฟันไปด้วยกัน... ฉันรักเธอ...
อิบุกิ และ มาทาทากิ...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า... กระผมยังไม่ยอมให้มีฉากจู่จุ๊บกัน ง่ายๆ หรอกนะขอรับ
ต้องรอกันไปก่อนนะครับ
แล้วก็ ตอนนี้ถือซะว่า อัพฉลอง เทศกาลวันตรุษจีนนะขอรับ ^[]^
ซินเจียยู้อี่ ซินนี้ฮวดใช้ นะขอรับบบบบ... ^^
' Writer : King of Mystery '
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น