` All short story of love | EXO : All x Suho :)

ลำดับตอนที่ #1 : ` SF : Love you my little BOY! - {one}

   

LOVE YOU MY LITTLE BOY!
SEHUN x SUHO
[@Mh2bana]

-----------------------------------------------------------------------------------------


- CHAPTER 1 -

    คอยดูนะ!!!!!








    คอยดูนะมึง!!!!!







    ถ้ากูเจอมึงนะอีเด็กเวร กู...กูจะ... กูจะกัดนมมึง!!! อีเซฮุนหน้าแย้!!!






   กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ *พ่นไฟ*

    โมโหมาก โคตรโมโห ไม่ไหวแล้ว ถ้าไม่ได้ปทุสร้ายร่างกายมันกูต้องตายตาค้างแน่ๆ!!!







    ปัง!!!!!

    "ไอ้เหี้ยเซฮุน!!! มึงเสนอหนังหน้ามึงออกมาเดี๋ยวนี้!!!!" ผมพุ่งตัวเข้าไปในห้องชมรมดนตรีแหกปากดังลั่นอย่างมิได้เกรงขามสิ่งใดไม่ โมโหเลือดตาแทบกระเด็น มึงนะมึง กล้ามาก!!!



    "- - มีไรซูโฮ..." นั่น!!! อีปลวกสามหาว! มึงเป็นรุ่นน้องกูนะ!! ซูโฮพ่อมึงเหรอ!! พี่-ฮะยงฮยองมึงพูดไม่เป็นเหรออีฝรัด!! โฮกกก อยากฆ่ามันให้ตายจริงๆแม่งเอ้ย!!



    "ใครสั่งใครสอนให้มึงเอากางกะ....เอ่อ..ของ!!กูมาใช้โดยไม่ขออนุญาติ!!" เรื่องเรียกสรรพนามเอาไว้ที่หลัง แต่ตอนนี้แม่งต้องเคลียร์เรื่องนี้ก่อนเลยอ่ะ กูทนไม่ได้จริงๆ มึงช่างหน้าด้านนักที่ใช้ของๆกูโดยไม่ปริปากขอสักแอะ! ปากมีไว้ทำห่าอะไร กรองน้ำรึไงไอ้ควาย!!



    คือคุณไม่ต้องสงสัยว่าของห่าเหวอะไรที่ทำให้ผมต้องมาแหกปากโวยวายกลางดงผู้ชายหล่ออันดับต้นๆของโรงเรียนในชมรมดนตรีแบบไร้การห่วงหนังหน้าตัวเองไม่... แต่ตอนนี้เริ่มห่วงแล้วแหละ ฮรึก กูพลาดแล้ว มีพี่คริสอปปร้า(?)ขรานั่งอยู่ด้วย มองกูตาค้างเลย โฮกกกกกกกก กูทำอะไรลงไป ใครสั่งใครสอนให้กูมาป่าเถื่อนต่อหน้าผู้ชายที่แอบชอบมาปีกว่ากัน! กูแม่งควายยย กะ..กูโกรธตัวเองงง TTOTT!!!



    ไม่สิ!! กูต้องโกรธอีหน้าหนูตรงหน้านี่มากกว่า!! เป็นใครใครจะทนได้!! อยู่ดีๆมีอีเปรตหยิบกางเกงในตัวโปรดของกูมาใส่!!! อีถ่อย อีก้าวราว เกิดมากูไม่เคยพบเคยเจอ ฮืออออ TT____________TT



    "...ก็ของฮุนยังไม่ได้ซัก" พ่อง!!! โอ้ยยย ถ้ามึงบอกว่าหนูแทะเป้าขาดหมดทุกตัวกูจะไม่โกรธเลย ใส่ของตัวเองซ้ำซักวันน้องมึงจะเน่าตายเหรอ!! จริงๆถ้ามึงหยิบตัวอื่นมาใส่กูจะแกล้งไม่รู้ไม่ชี้ให้ก็ได้นะ แต่มึงดันเสือกหยิบเอากางเกงในตัวเก่งที่ใส่แล้วโชคดีเจอพี่คริสอปปร้าขราระยะประชิดตลอดของกูมา... มา... โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ อีเชี่ยยยยย TT [ ] TT!!!!




    "มึงกลับห้องไปถอ..เอิ่ม..คืนเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!" จะพูดว่าถอดเดี๋ยวเขาก็รู้กันหมดว่าอะไรนำพากูมาแหกติ่งโวยวาย บางทีหน้าก็บางบ้างอะไรบ้าง ; _ ;



    "-_- ซ้อมเต้นอยู่ เห็นป่ะ? เห้ย!!" ผมฉุดแขนลากมันออกมาจากชมรมเพื่อนกลับห้องตัวเองอย่างไว เหอะ! ถึงกูจะเตี้ยแต่แรงกูควายมากนะ! *ยืดอกภาคภูมิ* แต่เมื่อกี้ไม่ลืมก้มหัวขอโทษและยิ้มให้พี่คริส พี่แกพยักหน้าน้อยๆกลับมาด้วยอ่ะ อร๊ายยยยยยยย ฟินโพดดดด >///<



    "ถอด!!" ทันทีที่ย่างกรายเข้ามาในห้อง ผมไม่รอช้าแหกปากสั่งมันให้ถอดโดยไว แปดเก้าสิบเปื้อน(?)สุดๆ โฮรับไม่ได้ กางเกงในตัวเก่งลูกรักกูมีมลทิน ฮืออออออ



    แล้วคุณก็ไม่ต้องสงสัยอีกว่าห้องอะไร ทำไมผมถึงลากมันมา มันคือห้องนอนของผมกับมันไงล่ะ เพราะโรงเรียนที่เราอยู่เป็นโรงเรียนประจำชายล้วน จริงๆถือว่าเป็นความโชคร้ายโชคบัดซบปีชงของผมก็ว่าได้ ที่อยู่ดีๆรูมเมทคนเก่าก็ลาออกไปโดยไม่บอกไม่กล่าว แถมยังได้อีเด็กเกรียนรุ่นน้องปีหนึ่งนี่มาเป็นรูมเมทคนใหม่อีก มันย้ายมาได้สามวันก็ปวดใจจะตายอยู่แล้ว กวนตีนไม่เลิก ตอนแรกคิดว่าญาติดีกันไม่ได้ก็อยู่กับเงียบๆดีกว่า แต่มาถึงขั้นนี้จะให้กูเงียบก็ต้องเอาเหล็กมาเชื่อมปากกูแล้วแหละ!!!



    "ว้ะ!! กางเกงในตัวเดียวอะไรนักหนาเนี่ย" นั่น!! ขึ้นเสียง! กล้าขึ้นเสียงกับกูอีกนะ! งานนี้มีมวยอ่ะ!!



    "กางเกงในของกูนะ!!" ผมถลึงตาใส่อย่างมันเหลืออด



    "ถอดเองดิ อยากได้ก็ถอด :)" พ่อ..มึง..กัดลิ้นตาย.....



    "ไอ้เซฮุน!!!" ผมผลักไหล่มันกระเด็นกระแทกผนังห้อง สติแตกอ่ะงานนี้!!



    "ฮุนไม่อยากถอด ซูโฮอยากได้ก็ถอดให้ฮุนสิ" กะ..กูจะกัดลิ้นตัวเองตายตามพ่อมึง!! โฮกกกกกกก อีนรกกกกกกกกกก TT______________TT



    "กูไม่ตลกด้วยนะ!!" ร้อนหน้ามาก โมโหจนแทบหน้ามืด ผมกำคอเสื้อมันแน่น โมโหมันทุกเรื่อง กวนตีน ปีนเกลียว พูดไม่ฟัง งานนี้มึงตายยยย!



    "หะ..เห้ยย!!!" ผมร้องเสียงหลง จู่ๆมันก็พลิกตัวผมชิดผนังห้องแถมโน้มหน้าเข้ามาใกล้หน้าห่างกันไม่กี่เซ็น!!! องค์อะไรลงมึง! บ้าไปแล้วเหรอ!! กะ..กู..กูหะ..หายใจไม่ออก! แง่ เรื่องแบบนี้กูไม่มีประสบการณ์ กูใสซื่อมากนะ ออกไปไกลๆกูเลย!! เชี่ยยยยยยยยย TT/TT



    "...................." แข็งทื่อไปทั้งตัว ประหนึ่งตัวเองเป็นสัตว์โลกสูญพันธุ์ที่ถูกสตาฟไว้อยู่ให้พิพิธพันธ์ ม่ายยยยยยยยยยย อีเด็กบ้า มึงจะทำอะไรกู กูกลัวนะ โฮกกกกกกกกกก *หลับตาปี๋กลั้นหายใจ*

    "ฟ่อดดดดดดด"

    อะ..อะ..อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!! หอม!! มันหอมผม!!! ไอ้..อีเหี้ยยยยยย!! ไม่นะ ไม่!! ไม่จริง!!! กูฝัน!! กูต้องฝันไปแน่ๆ!!! ฝันสิ!! กูบอกให้ฝัน!!! แง้!! TT [ ] TT!!!!



    "แก้ม..นิ่มดีจัง หอมมากด้วย ซูโฮอ่า"  ตัดเก็บไว้ดมเลยมั้ยสาดดด ฮือออ กูอยากตายยยยยยย ทุกส่วนในร่างกายของกูเกิดมาเพื่อพี่คริสอปปร้าขราแท้ๆ ไอ้ควายเซฮุนมึงบังอาจนัก!! TTTTT__________TTTTT

    "จุ๊บบบบ!"

     พะ..พ่อมึง!! หัวใจจะวายตาย เกือบไปแล้ว! ดีนะยกมือขึ้นมาปิดปากทันมันเลยจุ๊บมือไปแทน!! โฮกกกกก มึงรุกกูหนักเกินไปแล้วนะ!!


    "มะ..มะ..มึงมันเหี้ย!!!!" ผมผลักมันเต็มแรงจนกระเด็นออกไปไม่ลืมยกเท้าถีบท้องมันจนล้มไปอีกทีก่อนรีบหนีออกจากห้องอย่างไว กางเกงนงกางเกงในอารมณ์นี้ช่างแม่งไม่สนใจแล้ว!!!

    กูสนใจซิงตัวเองมากกว่า!!! TTTT___TTTT

  .

    "แบคฮยอน! ชานยอล! ใครก็ได้เปิดประตูให้กูหน่อยยยยย!" แหกปากทุบประตูห้องเพื่อนรักทั้งสองอย่างไม่อายคนอื่นที่เปิดประตูยื่นหน้าออกมาดูว่าตัวเห้อะไรมาแหกปากโวยวาย ปกติเป็นคนสำรวมนะแต่วันนี้ขอวันนึง ;__;



    "-_- สัดเตี้ย ประตูห้องกูจะทะลุแล้ว" =*= เดี๋ยวกูงับประตูหนีบหน้าแม่ง! กูไม่ได้เตี้ย! มึงอะสูงเกินไอ้ฟายชานยอล



    "ฮึ่ย! ก็มึงเปิดช้าอ่ะ!" ผมแทรกตัวเข้าห้อง ไม่รอช้ากระโดดขึ้นไปนอนกอดแบคฮยอนที่นอนเล่นไอโฟนอยู่บนเตียง ไม่อยากจะด่าไอ้ชายยอลกลับ เดี๋ยวไม่มีที่สิงสถิต อารมณ์นี้ต้องอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว ฮรึก!



    "มีไรวะ? มาวินนิ่งอ่อสาดด?" แบคฮยอนถามทั้งที่ยังตั้งหน้าตั้งตาเล่นเกม... ขอบคุณที่เจียดสติมาสนใจกู OTL



    "กูขอนอนด้วยนะ!" คือทำใจไม่ได้ถ้าต้องไปใช้ชีวิตร่วมห้องกับอีเด็กเปรตนั้นอีกครา โฮทนไม่ด้ายย



    "คืนนี้เหรอ?" ชานยอลถามพร้อมกระโจนขึ้นเตียงมาทับผม ตัวมึงเบามากจ้า หอกหัก!



    "จนกว่ากูจะทำเรื่องย้ายห้องได้อ่ะ..." สี่ปีที่เราคบกันมาตั้งแต่มัธยมต้นยันม.ปลายปีสองนี้กูขอทำตัวไม่เกรงใจพวกมึงสักครั้งแล้วกัน ;_;

    ควับ!!!!

    =___=;; ทำไมเพื่อนที่รักของกูทั้งสองต้องหันควับจนกูได้ยินเสียงกระดูกต้นคอของพวกมึงร่ำร้องมาและมองกูด้วยสายตาตื่นตกใจเว่อร์ขนาดนั้นด้วยล่ะ...



    "ห้ะ!? มึงมีปัญหาไรวะ? รูมเมทมึงเพิ่งย้ายเข้าไปสามวันเองหนิ" แบคฮยอนโยนไอโฟนทิ้งกับหัวเตียง เด้งตัวขึ้นมาถามอย่างสนอกสนใจ อีชาลยอลก็อีกคน สมแล้วที่พวกมึงได้กัน คติเดียวกันคือปัญหาชาวบ้านคือปัญหาของกู -_-



    "มัน... ห่า! เอาเป็นว่ากูอยู่กับมันไม่ได้อะ!"



    "เห้ยยย แต่ไอ้น้องรูมเมทมึงหล่อไม่ใช่เหรอวะ มึงชอบคนหล่อๆไม่ใช่เหรอ โอกาสทองนะโว้ย" ฟังเหมือนเพื่อนชานสุดรักอยากให้กูอยู่ด้วยจริงๆ =__=;



    "หล่อแต่เหี้ย กูไม่ประทับใจ!!"



    "...เหี้ยไงวะ!?" ผสานเสียงถามกันอย่างพร้อมเพรียง



    "มันกวนตีน! ปีนเกลียว! แถม แถมมันยัง...ฮรึก มันเอากางเกงในตัวเก่งที่กูเคยบอกพวกมึงไปใส่เฉยเลยอ่ะ!! โฮฮฮฮฮ TOT"



    "ห้ะ!? กะ..กางเกงในที่มึงใส่แล้วพี่คริสจะโชคร้ายมาเจอหมูแคระอย่างมึงนะเหรอ?... 555555555555555555555555555555555555555++" เลว.. พวกมึงเลวกับกูมาก แค่นี้ชีวิตกูก็ช้ำใจพออยู่แล้วนะ แง่ TT__TT


    "กร๊ากกกกกกกกกก ฮ่าๆๆ อึ่ก! ระ..เรื่องแค่นี้เองมึง โด่เอ้ย คิกๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ โอ้ยเหี้ย ฮาสาด" แค่นี้พ่องดิ!! ปัญหาระดับชาติของกูเลยนะ!!! แล้วพวกมึงจะดิ้นพล่านหัวเราะกันอีกนานมั้ย!!? โฮกฮากก กูจะบ้าตาย



    "มัน..มัน...มันลวนลามกูด้วย! กูกลัว!! กูเกลียดมัน!! ไม่รู้แหละ กูจะนอนนี่!!" ผมตวาดแว้ดก่อนปีนขึ้นไปนอนบนเตียงชั้นบน รู้ว่ายังไงมันก็นอนด้วยกันอยู่แล้ว มึงหวีทกันไปเถอะ กูจะทำตัวเป็นอากาศธาตุไม่รบกวนพวกมึงหลอก ; _ ;



    "เออๆๆ แล้วของของมึงล่ะ?" เออนั้นสิ... แล้วของกูละ ไม่ได้เอาอะไรมาซักอย่าง เอามาแต่ตัว OTL



    "พี่ชานอปปร้าขราาาาา * w *"  ผมโผล่หน้าออกไป ยิ้มหวานกระพริบตาปริบๆให้พี่โย่งเพื่อนรักอย่างรู้กัน...



    "ไม่เอา ขี้เกียจ ไว้ก่อน -_-"  อีเหี้ยโย่ง! TT^TT



    "มึงอ่......" พูดไม่ทันจบ เสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงเรียกชื่อผมก็ดังขึ้น... ใครกันหว่า?



    "คิมจุนมยอน! อยู่นี่รึป่าว?" เสียงอาจารย์คุมหอหนิ!! ดีเลย มาได้จังหวะ!



    "ครับ อยู่ครับ" ผมลงไปเปิดประตูอย่างไว ส่วนแบคฮยอนกับชานยอลนอนหันมองหน้ากันตาปริบๆก่อนจะหันมาจ้องผมที่ยืนอยู่หน้าประตู


    ทันทีที่เปิดประตูออก ตาก็เบิกกว้างเมื่อเห็นบุคคลหลังอาจารย์คุมหอ...

    ไม่นะ!! มึงตามมาหลอกหลอนกูเลยเหรอ!!!! 

    ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย TT [    ] TT!!!!!!!!

    "เธอทำร้ายร่างกายเซฮุนแล้วหนีมาใช่มั้ย!!" อาจารย์ตวาดแว้ดดุผมเสียงดัง ใบ้แดรกเลยสิกู ได้แต่อ้าปากค้าง สมองตันตึบไปหมด แต่พอเห็นรอยยิ้มขำของอีเด็กเปรตหลังอาจารย์ก็พอจะเข้าใจ ไม่สิ เข้าใจมากๆด้วย



    แม่งต้องไปตีหน้าง่อยเล่าความเท็จใส่อาจารย์แน่ๆ!! ฮรึก กูสร้างบาปอะไรไว้กัน ถึงได้เกิดมาเจอมึง อีหน้าหนูเซฮุน! TTTT_TTTT



    "ผะ..ผมป่...!!!"



    "ไม่ต้องมาแก้ตัว!! ทำแบบนี้ได้ยังไง รุ่นน้องเพิ่งเข้ามาแท้ๆ เธอนี่เหลือเกินจริงๆ กลับห้องไปดูแลน้องเดียวนี้!!"  ละ..แล้วอาจารย์จะถามผมทำไมอ่ะ มะ..ไม่ฟังกันเลยสักนิด โฮเสียใจ ฮือออ TT^TT



    "ผมไม่...!!!!"




    "ถ้าเธอไม่กลับก็ไปอยู่ที่อื่นซะ! พฤติกรรมแบบนี้หอฉันไม่ต้อนรับ!!"



    น่ะ..นรกกกกกกกกกกกกกกก!!!!! TTTT__________________________________TTTT

    .

    .

    "หึหึหึหึหึ" โอ้ย มึงจะหัวเราะโรคจิตไปไหน กูกลัวนะอีเชี่ย! แง่ อาจารย์ครับ!! กลับมาก๊อนนน อย่าเพิ่งป๊ายยยยยยยยยย



    "ขำห่าไรมึง! ละ..แล้วจะเขยิบมาทำไม!!" จากที่นั่งคุกเข่าฟังอาจารย์บ่นในห้องของตัวเองประมาณเกือบชั่วโมงได้ นางก็จากลาไปในที่สุด แต่กูก็ได้หาดีใจไม่เลย การอยู่กับมันสองคนในตอนนี้ เปรียบประหนึ่งกูโดนมีดจี้คอหอยอยู่ตลอดเวลา! เรื่องมันเศร้านัก ;;___;;



    "ต่อไปนี้ซูโฮต้องดูแลฮุน ถ้าซูโฮทำร้ายร่างกายฮุนไม่ดูเลฮุน อาจารย์จะไล่ซูโฮออกจากหอ คึคึคึ" คึพ่องงง!! ไม่ยุติธรรม!!! แล้วถ้ามึงทำร้ายกูละ! มึงจะได้รางวัลลูกโลกทองคำเหรออีหนูง่อย!! TT_TT



    "ทุ่มกว่าแล้วหนิ ไปกินข้าวแล้วขึ้นมาอาบน้ำนอนกันดีกว่า ฮ่ะๆๆ" ฮรึก หมดแรงจะเดิน แรงจะหายใจยังแทบไม่มี แม่งเอ้ยย ถ้ามีเหวอยู่แถวนี้กูจะไม่ลังเลที่จะกระโดดลงไปเลย!!



    "....................." ผมไม่ปริปากพูดสักคำ ให้เซฮุนมันจูงๆลากๆมือลงมากินข้าวที่ห้องอาหาร เห็นอีโย่งชานยอลกับไอ้ลูกหมาแบคฮยอนมองมาชี้มาที่ผมกับไอ้เซฮุนหัวเราะชอบใจอย่างสนุก มีความสุขบนความทุกข์ของเพื่อน เลววว กูแบนพวกมึง!! ฮืออออออ TT__TT

    ดะ..เดี๋ยว!!! แล้วผู้ชายสูงๆที่นั่งโต๊ะข้างหลังไอ้เพื่อนเลวสองหน่อนั้นมัน.......

    "ปล่อย! เซฮุนมึงปล่อยมือกู๊!" อ๊ากกกกกก ปล่อยเส้!! ไม่นะ จะให้พี่คริสออปร้าขราเข้าใจผิดว่ากูนอกใจ(?)ไม่ได้เชียว ใจดวงนี้ร่างกายนี้ได้ถวายใส่พานให้พี่คริสอปปร้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ไม่นะ!! พี่คริสอย่าเพิ่งมองมาที่น้องโฮ น้องโฮยังไม่พร้อม!! อีเชี่ยฮุนมึงก็ปล่อยมือกูสักทีสิ อีนรกกกกกกก!!



    "ปล่อยไม..." ไม่ ไม่ทันแล้ว ว๊ากกกกกกกกกกกกก พี่คริสแกมองมาแล้ว แถมจ้องด้วย จ้องไม่วางตาเลย โฮกกกกกกกก ไอ้ควายเซฮุนทำชีวิตกูบัดซบทุกวินาที ปกติวินาทีที่พี่คริสจ้องมานี่กูฟินขาดใจแดดิ้นเลยนะ!! TTOTT!!!!!



    "อ่าวเซฮุน! ดีกับน้องซูโฮแล้วเหรอ?" กรี๊ดดด ซูโฮอยากกรี๊ดให้หลอดเสียงแตก!! พี่เลย์สุดหล่อรู้จักชื่อกูด้วย!! เหยดดดดดด ฟินนนน o(*/////▽/////*)o



    "นั้นสิ ตอนเย็นพวกพี่ตกใจหมด ฮ่าๆ" พี่ลูหานครับ อย่ารื้อฟื้นเลย โฮเจ็บที่ใจ (T .. T)



    "เอ่อ..ผมขอโทษที่เสียมารยาทด้วยนะครับ ตอนนั้นมันโมโหจนหน้ามืดง่าา T.T" ผมโค้งตัวพร้อมกับกวาดสายตาสบตากับรุ่นพี่ทั้งหมดทั้งนั่งอยู่บนโต๊ะ แต่แอบสบตากับพี่คริสอปปร้าขรานานหน่อย ถึงหน้าพี่แกจะเหมือนอมอะไรไว้สักอย่าง แต่โฮก็รู้ว่าพี่กำลังยิ้มส่งมาให้...



     อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก ฟินสัด ตายตาหลับแล้วจ้า ~(TT/////▽//////TT)~



    "ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไรครับ สีสันชีวิต วันนี้น้องทำชมรมพี่ครื้นเครงมากเลยนะ ฮ่าๆๆๆ" ครื้นเครงกับการนินทาตัวเหี้ยที่เข้าไปแหกปากโวยวายในชมรมพวกพี่สินะ ขอบคุณครับพี่เถา... OTL



    "พี่ๆครับ ฮุนโคตรหิวเลยอ่ะ ขอตัวก่อนนะฮะ" ไปเลย กูจะนั่งคุยกับพวกพี่เขา ไปชิ่ว! - . . -



    "ตามสบายเลยๆ" พี่เลย์ว่ายิ้มๆ เพ้ออะไรเพ้อ โอ้ยย อย่างน้อยวันนี้ชีวิตกูก็ไม่ได้อาภัพจนเกินไป ขอบคุณพระเจ้าเพยะ~(?)



    "หะ..เห้ย!" ม่ายยยยยยยยย มึงจะลากกูออกมาทำไม ฟายยยยยยย โอกาสล้านแสนแปดในชีวิตกูเลยนะ!! อีเด็กนรกเซฮุนนน!! TT_TT



    "-_- แรดหว่ะ เก็บอาการหน่อยดิ" กรี๊ดดดด มันด่ากูแรดด ถึงกูจะรู้ตัว แต่แม่งจี๊ดถึงนอเลยอ่ะ โฮกกกกกกกก



    "อะไรวะ ก็คนเข้าชอบพี่คริสมาเป็นปี!" เพราะลากมาใกล้แล้วนะ ถึงได้กล้าพูด -..-;



    "- - ไม่รู้ไงพี่คริสกับพี่เถาเขาคบกันอยู่" ห้ะ!!! ไม่จริง กะ กะ กูไม่เชื่อ!! ไม่นะ!! ตอแหล ไม่จริงอ่ะ!!
TT__TT!!!



    ".......กูไม่เชื่อ....." เอ่ยเสียงแผ่วเบา ไม่จริงนะ แฟนคลับนัมเบอร์วันอย่างกูทำไมถึงไม่รู้ละ ไม่เจงง!!!



    "ไม่เชื่อก็หันไปดูพี่เขาสองคนดิ! มือจับกันอยู่ใต้โต๊ะนั่นอ่ะ เห็นป่าว?" ผมหันควับคอแทบเคล็ดมองไปที่พี่ทั้งสองตามที่ไอ้เด็กเปรตเซฮุนพูด...

    ไม่นะ!!! พี่คริสพี่เถา... ไม่จริงอ่ะ!!!! ไม่เจ๊งงงงงงง!!!! TTTT_________________TTTT

    "ในชมรมพี่แกหวีทกันจะตาย แต่อยู่ข้างนอกเขาไม่อยากหวีทเยอะเพราะกลัวแฟนคลับเสียใจ" ใครสั่งใครสอนครับพี่ ทำแบบนี้ยิ่งเสียใจสัดเลยจ้า โอ้ยยย เหี้ย!!!! กูเฮิร์ทมาก อยากร้องไห้ TT^TT



    "เซฮุน... ซูโฮขอขึ้นห้องก่อนนะ" กินไม่ลงแล้ว พี่คริสนี่รักจริงหวังให้เสียบจริงๆนะ เจอแบบนี้แล้วไม่ไหวอ่ะ โลกดับมาก *น้ำตาคลอ*



    "........อืมม อาบน้ำนอนเลยนะ เดี๋ยวตามไป" ผมพยักหน้าหงึกหงักๆก่อนจะเดินอ้อมออกจากห้องอาหาร ถ้าเดินผ่านโต๊ะพี่เขา น้ำตาแตกกลั้นไม่อยู่เป็นแน่ รู้สึกแย่หว่ะ ปวดใจหนึบๆ ขอร้องไห้ระบายหน่อยแล้วกัน TT----TT

   

   .

   



    "ซูโฮอ่า หลับยัง?" กูจะหลับลงได้ยังไงกัน! ถามควายมาก! ฮืออ นอนร้องไห้มาเกือบสองชั่วโมงแล้ว พอขึ้นมาก็เข้าไปอาบน้ำ อาบไปร้องไป เป็นนางเอกเอ็มวีเลยกู T^T สุดท้ายก็มานอนร้องไห้ต่อบนเตียงจนเซฮุนกลับมา จนมันต่อท่อปะปาในห้องน้ำ(อาบน้ำ)เสร็จกูก็ยังไม่หยุดร้อง OTL



    ".................!!!!" ผมสะดุ้งตัวทันทีที่เตียงกับหมอนหนุนหัวยวบลงและผ้าห่มถูกเลิกขึ้น แถมมีแขนยาวพาดผ่านโอบรัดลำตัวแน่น กอดกูทำขิงอะไร!! ฮรึก กูกำลังอ่อนไหว อย่าเพิ่งมายุ่งกับกูแสดดด



    "อย่าดิ้นดิ ไม่งั้นจะไม่กอดเฉยๆแล้วนะ" ....ขู่งี้มีเหรอกูจะหยุด! คิดว่ากลัวเหรอ!! กะ..กลัวก็ได้ เบะ ; _ ;



    "เลิกร้องได้แล้วหน่า น่าหงุดหงิดชะมัด!" ;;__;; คิดว่ากูอยากร้องนักเหรอ! มึงนั้นแหละผิด!! ค่อยๆบอกกูช้าๆก็ได้ ไม่ใช่มาพร้อมภาพประกอบ กูตั้งรับไม่ทัน ฮืออออ TT________TT
   


    "ชอบพี่คริสเพราะหล่อ?" มึงถามบิ้วอารมณ์กูรึป่าวฝรัด... ผมพลิกตัวหันไปจ้องตามัน โคมไฟหัวเตียงส่องแสงสลัวๆทำให้สามารถมองเห็นหน้ากันได้ชัด จ้องทั้งที่น้ำตานองหน้าเนี่ยแหละ กูสามารถ ; ^ ;



    "บ้าดิ คนหล่อเยอะแยะ แต่ที่ชอบเพราะพี่เขาเคยช่วยกูจากพวกไอ้แก๊งค์ควายธนูเหี้ยๆเกรียนๆตอนม.ปลายปีหนึ่งอ่ะ พอเทอมสองปีที่แล้วมีการเปลี่ยนผอ.พอดี คนนี้โหดเหี้ยบมากเลยไล่ไอ้พวกเหี้ยนั้นออกไปหมด" เซฮุนพยักหน้าอือออไปกับเรื่องช้าๆก่อนจะยกมือเกลี่ยน้ำตาปาดออกจากใบหน้าผมอย่างเบามือ......

    "ถ้าฮุนคอยปกป้องซูโฮ ซูโฮจะชอบฮุนมั้ย?" 

    บึ้ม!!!!!

    พะ พะ พ่อมึง!! พูดห่าอะไร! หน้ากูแทบระเบิด ร้อนไปทั้งหน้า พูดบ้าอะไรมึง สติดีปะ!!!! TT///TT



    "มะ..ไม่รู้ดิ" เริ่มร้อนขึ้นทุกที ตายอ่ะตาย มึงจะพูดตรงไปไหนกัน โฮกฮากกกกกก



    "ฮุนชอบซูโฮนะ จริงๆก็รักแล้วล่ะ" อีบ้า!! รักบ้ารักบออะไร มึงเจอกูมาแค่สามวันเองนะ!! ตลก!!



    "บ้าไปแล้ว เราเจอกันสามวันเองนะ!"



    "-_- ฮุนก็ไม่ได้เพ้อขนาดนั้นซะหน่อย แต่เพราะเราเคยเจอกันมาตั้งนานแล้วตั้งหาก" ห้ะ!? จริงดิ? ตอนไหน? ทำไมจำไม่ได้ บ้าา ไม่จริง!



    "งงดิๆ เราเคยเรียนมัธยมต้นที่เดียวกัน ตอนนั้นฮุนเตี้ยกว่าซูโฮ แถมใส่แว่นด้วย ซูโฮจำไม่ได้หรอก" ...เซฮุน เตี้ยกว่า ใส่แว่นด้วย? = _ =.... เหมือนจะแอบจำได้...



    "จริงเหรอ? แล้วทำไมมึงถึงรั..เอ่อ..กูล่ะ?..."



    "ก็คล้ายๆซูโฮที่ชอบพี่คริสล่ะ ตอนนั้นฮุนโดนรุ่นพี่ไถเงินแถมจะถูกรุมซ้อมด้วย แต่ฮุนเข้ามาช่วยไว้ แถมแผลที่โดนต่อยไปทีซูโฮก็จูงมือโฮไปห้องพยาบาล น่าประทับใจใช่ปะล่าา" เดี๋ยว... กะ..กูเป็นคนดีขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมกูจำได้แต่ความเลวล่ะ แกล้งเอารองเท้าเพื่อนไปซ่อนบ้าง เอาเข็มทิ่มตูดเพื่อนบ้าง ไถเงินรุ่นน้องก็เคยนะ มึงจะผิดคนรึป่าวเซฮุน OTLLL



    "เออ ลืมบอกไป ตอนนั้นแอบอ้วนอยู่เหมือนกันนะ พอจะนึกออกยัง?" เดี๋ยวนะๆ อ้วนเตี้ยแว่น... อ้วนเตี้ยแว่น... อ้วนเตี้ยแว่น.......



    "ไอ้ลูกชิ้นสี่ตา!!!!" ผมตาโตทันทีที่จำภาพวันวานในหัวได้ ภาพไอ้อ้วนตุ้ยนุ้ยใส่แว่นหนาๆกับผู้ชายหนังหน้าหล่อตรงหน้าคนนี้จะเป็นคนเดียวกันจริงๆน่ะเหรอ! ถ้าไม่ใบ้บอกให้ตายกูก็นึกไม่ออกเหอะ!

    "บิงโก!" เซฮุนยิ้มกว้างด้วยความดีใจ นัยน์ตาฉายแววมีความสุขออกมาจนล้น...

    น่ะ..น่ารักอ่ะ งื้อออออออออออออ ; ////// ;



    "จริงๆเหรอ! ทำไมเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ล่ะ! จำไม่ได้เลย" ผมยกมือขึ้นบีบแก้มเซฮุนเบาๆ ยิ้มให้บางๆแบบเอ็นดูหน่อยๆ ไอ้สามวันแรกที่มึงกวนตีนกูยังไม่ลืมเลือนไปง่ายๆหรอกนะ = =+



    "ก็อยากให้ซูโฮรัก เซฮุนรักซูโฮ! จะไม่ยอมปล่อยไปอีกแล้ว! ถ้าซูโฮไม่รักฮุน ฮุนก็จะขืนใจ!!!" 

    ห๊ะ!!!!!!!!!!!!! มึงบ้าไปแล้วเหรอออออ!!!!!!




TTT///////////////////////////TTT

    *TBC...

 เกรียนแรดตามอีกล้วยสไตล์ กิ๊บกริ๊ววววว <3
ซูโฮออนนี่แรดน้อยกลอยใจของน้องกล้วยกับเซฮุนหน้าหนูของซูโฮ(?)
กรั๊กกกกกกกกกกกกกก
ไม่จิ้นไม่โดนไม่เป็นไร อ่านแก้เครียดแล้วกันนะคะ
*ก้มกราบ*
น้องเซฮุนพี่ซูโฮ ฮุนโฮ ฮุนโฮ!!

เฮ้ เฮ้ เฮ้ !!! (บ้า - -;)

ปล. ถ้าสปาคคู่นี้แล้วฟอลมาติ่งแตกกับน้องกล้วยได้นะ @Mh2banana
ยินดีร่วมติ่งทุกเรื่องของเด็กดาว
*ยิ้มสวยซูโฮสไตล์*


ปลล.หนึ่งเม้นของท่านคือกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ของเรา *ทำตาหวาน*
------------------------------------------------------------------------------------------------------