แวมไพร์ร่างซาตาน

ลำดับตอนที่ #2 : การพบเจอ

พิชญ์สินี!!! ช่วยไปรับออเดอร์ลูกค้าVIPหน่อยจร้า พนักงานบอกร่างบาง

ได้ค่ะ!! ร่างบางข่านรับ

 

ฉันลืมบอกไปฉันได้มาทำงานที่ใหม่แล้วเป็นร้านที่ออกสไตล์กึ่งผับ แต่ฉันว่ามันเป็นผับเลยละ หลังจากออกจากที่ทำงานเก่ามาทั้งๆที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะแต่ฉันก็เข้าใจผู้จัดการนะ(แม่พระป่ะละ) ฉันต้องทำงานและเรียนไปด้วยเพราะฉันอยู่กับยายสองคน ถ้าให้ถามเกี่ยวกับครอบครัว เหอะ!! ฉันก็ไม่รู้หลอกนะเพราะขนาดฉันถามยายท่านยังปลิปากเงียบไม่ยอมบอกอะไรฉันเลยและฉันก็ไม่ได้สักถามอะไรท่านอีกจนท่านเจ็บป่วยตามประส่าคนแก่และก็ได้จากไปอีกโลกหนึ่ง

 

ร้านที่ฉันมาทำใหม่เป็นร้านที่อยู่ใจกลางเมืองมีนักท่องเที่ยวราตรีมากมายหลากหลายได้มาฟังเพลงโยกย้ายตามเสียงเพลงมีทั้งนักศึกษาลูกไฮโซนักธุรกิจและที่ขาดไม่ได้นักชาวราตรีที่ชอบออกเที่ยวตามกลางคืนต้องมาที่นี้ถามว่าที่นี้ดีไหม ฉันบอกได้เลยละว่าดีกว่าร้านอื่นที่เคยเห็นมา

ด้านบนของร้าน

 

รับเครื่องดื่มอะไรดีค่ะ!! ขนาดที่ฉันรอรับออเดอร์จากลูกค้า ฉันรู้สึกถึงบรรยายกาศรอบตัวชังเงียบกริบทั้งๆที่เพลงนั้นดังกะหึ่มแต่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าชังทำให้บรรยายกาศหดหู่ไม่น่าอยู่เอาเสียเลย

 

ในที่สุดชายตรงหน้าก็ออกปากพูด

 

เอาอะไรก็ได้ที่อร่อยที่สุดในร้านนี้มา

 

ก็อร่อยหมดทุกอย่างนั้นละค่ะ จะรับอะไรดีค่ะ

 

เทอนี่รับลูกค้าได้แย่มาก!!

 

นี่นายก็นายบอกว่าเอาอะไรก็ได้ที่อร่อยที่สุด ฉันก็เลยบอกไงว่าก็อร่อยหมดทุกอย่างนั้นละ

 

หึ หึ ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไหมถึงได้ออกจากร้านเก่าจริงไหมพิชญ์สินี

 

นี่นายรู้ชื่อกับเรื่องของฉันได้ไง นายชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านเขาหรือไงคนที่บ้านไม่บอกหรอว่าหัดมีมารยาท

 

หึหึ! เทอนี่เด็กจริงๆเลยนะ

 

ฉันเอาไวน์ชาโต้ ลาฟิต

 

สั่งตั้งนานก็จบละยึกยักอยู่ได้ไม่มีเวลามาทะเลาะกับผู้ชายนิสัยเสียด้วยหลอกนะ

 

หลังร่างบางเดินพ้นไป ทอรอยด์ในร่างสูงผิวที่ออกขาวมากในใบหน้าที่เหมือนประดิษฐ์จากรูปปันงานชิ้นเอกดวงตาที่แดงกำได้มองร่างบางที่ทำให้เขามีความรู้สึกหลายอย่างในเวลาเดียวกัน

 

เช้าของวันใหม่แดดย่ามเช้าได้สอดส่องร่างบางที่นอนหลับอยู่ด้วยท่าทางที่สะบาย

 

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง ~

 

อือ!! มือเรียวของร่างบางได้ไต่ไปมาเพื่อปิดนาฬิกาคู่ใจของตัวเอง

 

ร้างบางลืมตาขึ้นมาแต่ก็ยังสะลึมสะลือเพราะยังตื่นไม่เต็มตา 

 

เห้ยย!!!! สายแล้วนิ ร่างบางวิ่งพุ่งเข้าห้องน้ำทันที

 

ทำไมนียังไม่มาอีกนะ จะได้เวลาเข้าเรียนแล้วนะจะตามไปตอนนี้ก็ไม่ได้เฮ้ออ

 

นี นี !! ทางนี้ ทางนี้ ทำไมมาสายอีกแล้วนะบอกให้ไปรับก็บอกไม่เป็น ไม่เป็นทุกครั้งเลย

 

ไม่เป็นไรหลอกมิลาน ฉันมาเองได้น่าแกน่าจะชินได้แล้วนะ

 

เห็นม่ะพูดยังไม่ทันขาดคำเลย

 

ป่ะๆเข้าเรียนกันเถอะ บ่นอยู่ได้เดี๋ยวก็แก่หลอกจะเป็นแม่ฉันอยู่ละ

 

เพี๊ยะ!!นี่แนะว่าฉันแก่หรอ 

 

โอ้ยย!! มันเจ็บนะมิลาน ร่างบางร้องพร้อมลูบแขนตัวเอง

 

นักเรียนวันนี้ครูจะสอนเกี่ยวตำนานทูตแวมไพร์และแม่มดให้นักเรียน

 

ยุคทศววษที่นานมาแล้วมีทูตเป็นทูตที่ไม่น่ากลัวและน่ากลัวอยู่ปนกันไปทูตนั้นจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครอยู่ในโลกที่มีแม่มดที่เป็นผู้วิเศษพร้อมทั้งแวมไพร์อยู่ในโลกนั้น แวมไพร์นั้นมีสายเลือดที่แตกต่างกันไปมีทั้งดีและร้ายเขาเรียกแวมไพร์นั้นว่าเลือดบริสุทธิ์และเลือดชั้นต่ำในโลกนั้นเต็มดูสิ่งมหัศจรรย์อละแล้วโลกนั้นก็ถึงอวสานเพราะมีแวมไพร์เลือดชั้นต่ำที่ชื่อว่าทรานส์นั้นต้องการที่จะครอบครองโลกใบนั้นจึงได้ฆ่าพวกทูตแม่มดและแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์จนหมดและเขาก็ได้ครอบครองโลกใบนั้นเต็มไปด้วยสิ่งโชคร้าย

 

ฉันว่านะเหมือนนิทานมากกว่าว่าปะมิลาน

 

ฉันเชื่อนะว่ามีจริงที่มีทูตแม่มดและแวมไพร์แต่คงไม่เชื่อหลอกที่ได้ครองโลกอ่าจ๊ะ

 

นั้นสินะจะเป็นไปได้ไง แต่อาจารย์เล่าก็สนุกดีนะ

ถ้าเป็นจริงคงวุ่นวายน่าดูเลยละ

งั้นฉันไปก่อนนะเจอกันวันจันทร์นะ

บายบายมิลาน

 

มิลานได้มองร่างบางของเพื่อนที่เดินออกไปด้วยสายตาที่วูวไหวด้วยเรื่องที่ปิดปังอยู่

 

ฉันขอโทษนะนี ร่างบางพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา

 

เมื่อถึงเวลาเทอนั้นฉันก็จะบอกเทอ