[Fake Mask] หน้ากากซาตาน (Yonghwa/Seohyun-YongSeo)

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : ความซวย

          ในที่สุดเช้าวันเสาร์ที่แสนจะสดชื่นก็มาถึง เมฆบางๆกระจายกันไปในแต่ละทิศทาง อีกทั้งแสงอาทิตย์อ่อนๆยังคงปกคลุมทั่วเมืองอย่างไม่น่าเชื่อ แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าทั้งเมืองจะถูกละลายโดยแสงอาทิตย์ เพราะอากาศที่นี่นั้นเย็นสบาย ไม่ร้อนเกินไปและไม่หนาวเกินไป

          ผู้คนเลือกที่จะไปเดินช็อปปิ้งตามห้างสรรพสินค้าต่างๆ หรือไม่ก็เลือกไปปิคนิกที่สวนสาธารณะใกล้บ้านที่มีลักษณะร่มรื่น หรือบางคน ก็เลือกที่จะนอนกลิ้งอยู่บนเตียงขนาดคิงส์ไซต์ที่ขนาดใหญ่มากจนหลายคนสงสัยว่านอนคนเดียวจริงเหรอ แต่นั่นเป็นคำตอบที่ถูกต้อง เธอนอนคนเดียวในห้องที่ตกแต่งทรงสไตล์ยุโรปคลาสสิก โคมไฟหรูวางตั้งอยู่ข้างเตียงหรูขนาดคิงไซส์ วอลเปเปอร์สีขาวนวลตัดกับพื้นไม้ beech wood และหน้าต่างขนาดใหญ่ที่ปรากฏทัศนียภาพเบื้องหลังของบ้าน ที่นี่เป็นที่ที่ ‘ซอ จูฮยอน’ อาศัยอยู่ เธอนั้นคลั่งไคล้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นยุโรปมาก คุณพ่อของเธอจึงไม่พลาดที่จะตามใจลูกสาวคนเดียวของท่านด้วยการสร้างบ้านคลาสสิกสไตล์ยุโรปที่อยู่ท่ามกลางทัศนียภาพที่สวยงาม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าที่ดินจะแพงมหาศาลขนาดไหน แน่นอนว่ามันแพงมากแน่ๆ แต่เพื่อลูกสาวคนเดียวของท่าน คนเป็นพ่อที่มีกำลังซื้ออย่างท่านประธานซอก็คงทำให้ลูกสาวของเขาอยู่แล้วอย่างไม่ต้องสงสัย

          ซอฮยอนตื่นได้สักพักหนึ่งแล้วแต่เธอยังไม่มีความคิดที่จะลุกลงมาจากเตียง เธอเพียงแค่กลิ้งไปมาบนเตียงสองสามทีก่อนจะนอนเฉยๆและขยับเปลือกตาช้าๆคล้ายกับว่ากำลังคิดที่จะทำอะไรอยู่ แต่แล้วเธอก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ของตัวเอง

          เธอขยับตัวเล็กน้อยไปทางชั้นวางโคมไฟพร้อมกับเอื้อมหยิบโทรศัพท์ของตัวเอง เมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่เป็นใครเธอจึงกดรับทันทีอย่างไม่ลังเล

          ‘’ซอฮยอนอา! ที่รักของฉัน’’ ปลายสายพูดน้ำเสียงร่าเริง ร่าเริงมากจนซอฮยอนต้องทำเสียงจิ๊จ๊ะอย่างหมั่นไส้ส่งให้ปลายสาย

          ‘’ย่าส์ ซึงยอน ไม่ต้องมาทำเสียงอ้อนเลยนะ’’ ซอฮยอนตอบกลับอย่างรู้ทัน ก็เมื่อวานเป็นวันศุกร์ ปกติแล้วในวันศุกร์พวกเธอทั้งสองคนมีธรรมเนียมต้องไป Octagon ด้วยกัน แต่ซึงยอนดันติดธุระมาไม่ได้ จึงปล่อยให้ซอฮยอนเหงาไปคนเดียว แล้วก็ไปเจอตาบ้านั่น จริงสิ ว่าจะลืมแล้วเชียวนะ

          ‘’ก็เมื่อวานคุณป๊ะป๊ามีงานให้ทำน่ะสิ ไปศึกษาดูงานนิดหน่อยก็เลยไปไม่ได้ ขอโทษด้วยนะซอฮยอน’’

          ‘’จริงสิ วันนี้ฉันก็ต้องไปศึกษางานกับคุณพ่อ!’’ ซอฮยอนพูดเสียงดัง ‘’ว่าแต่โทรมาจะมาชวนฉันไปชดเชยหรือเปล่าเนี่ย’’

          ‘’ก็ใช่น่ะสิยัยบ้า!’’

          ‘’แหม ฉันก็อยากไปเหมือนกัน แต่มันสำคัญมากๆ ละอีกอย่างนะ ฉันก็เหมือนเธอเมื่อวานนั่นแหละ!’’ ซอฮยอนเหน็บซึงยอน ‘’หายกันนะ แล้วค่อยไปด้วยกันอาทิตย์หน้า’’

          ‘’แล้วเจอกันย่ะ!’’ ซึงยอนพูดจบจึงตัดสายไป เหลือแต่ซอฮยอนที่จู่ๆก็เกิดกังวัลขึ้นมาซะงั้น เธอลืมไปเลยว่าวันนี้ต้องไปบริษัทกับคุณพ่อ และเธอก็จะเริ่มทำงานจริงๆจังๆสักที หลังจากที่เรียนจบมาก็หลายปีแต่คุณพ่อกลัวว่าเธอจะลำบาก ท่านจึงบอกว่าให้เธอศึกษางานไปเรื่อยๆก่อน แต่วันนี้เธอจะต้องจริงจังมากขึ้นแล้ว แม้คุณพ่อจะบอกว่าลูกสาวคนเดียวท่านเลี้ยงได้ แต่นี่เธอไม่ต้องการเป็นยัยลูกเศรษฐีเกาะแข้งเกาะขาพ่อกินไปวันๆหรอกนะ แต่อันที่จริง ก็เป็นแบบนั้นแหละ ไม่งั้นกระเป๋าเสื้อผ้าเครื่องสำอางทั้งหมดทั้งมวลเธอจะเอาปัญญาที่ไหนไปซื้อล่ะ คิดสั้นจริงๆเลย!

          ซอฮยอนลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับเดินตรงไปยังห้องน้ำ นานนับครึ่งชั่วโมง เธอจัดการธุระของตัวเองจนเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงเดินลงไปข้างล่าง เธอค่อยๆก้าวเดินลงมาจากบันไดจนในที่สุดก็ถึงขั้นสุดท้าย พร้อมกับเสียงทักประจำ

          ‘’ลูกสาวของพ่อ ไหนวันนี้พร้อมมั้ยลูก’’ ท่านประธานคิมทักขึ้น ซอฮยอนจึงเดินไปหาท่านพร้อมกับกอดหลวมๆจากทางด้านข้าง 

          ‘’หนูพร้อมมาหลายปีแล้วค่ะคุณพ่อ มีแต่คุณพ่อนั่นแหละ ไม่พร้อมรับหนูสักที’’ ซอฮยอนแกล้งทำหน้าบึ้งที่ใครเห็นก็อดหมั่นไส้อย่างเอ็นดูไม่ได้

          ‘’แย่หน่อยนะ ที่ลูกสาวพ่อน่ะชอบทำตัวหยิ่งใส่ประชากรโลกตลอดเวลา’’ ท่านประธานซอเหน็บซอฮยอนเบาๆ ‘’หัดทำตัวน่ารักแบบที่ทำกับพ่อบ้างสิลูก’’

          ‘’ไม่ได้หรอกค่ะ เสียชื่อหนูหมด’’ ซอฮยอนแกล้งเชิดหน้าขึ้นพร้อมกับขำออกมา

          ‘’แล้วลูกน่ะพร้อมจะเปิดเผยตัวเองแล้วหรือยังล่ะ คนเค้าจะได้รู้สักทีว่าลูกสาวพ่อสวยขนาดไหน รูปที่ลงตามหนังสือพิมพ์น่ะรูปตอนลูกอายุตั้งแต่16แล้วนะนั่น’’

          ‘’ก็ดีสิคะ คนจะได้จำหนูไม่ได้’’ ซอฮยอนเดินไปนั่งยังเก้าอี้ประจำของตัวเอง ก่อนที่คนครัวและแม่บ้านจะตักข้าวใส่จานให้ท่านประธานซอและซอฮยอนอย่างประณีต

          ‘’แล้วเรื่องตำแหน่งล่ะ ลูกอยากทำอะไร’’ ท่านประธานซอถามซอฮยอน

          ‘’หนูไม่รู้สิคะ แต่หนูมีความคิดว่าอยากเป็นผู้ช่วยคนดูแลตารางงานของศิลปินพร้อมกับคอยไปไหนมาไหนกับศิลปินน่ะค่ะ หนูอยากไปเที่ยวหลายๆที่ อ้อ ใช่สิ! คุณพ่อจำได้มั้ยคะที่หนูเคยเกือบจะได้เป็นตอนไปเรียนที่อเมริกาน่ะ ตอนนั้นหนูแทบบ้าไปเลย’’ ซอฮยอนทำหน้านึกเสียดายอย่างถึงที่สุด ก็อย่างที่บอกว่าเธอบ้าอะไรที่เกี่ยวกับยุโรปมาก แต่หลักๆเลยคือเธอชื่นชอบประเทศอเมริกาเป็นชีวิตจิตใจ เธอบ้าแฟชั่น เพลง อาหารการกิน ภูมิอากาศและลักษณะประเทศของที่นั่นเป็นอย่างมาก มากจนไม่อยากจะกลับเกาหลีเลยด้วยซ้ำ

          ‘’แต่ถ้าลูกทำที่นี่ลูกจะลาออกกลางคันไม่ได้นะซอฮยอน  กฎที่นี่เคร่งครัดมาก ถ้าลูกไม่ชอบใจลูกจะลาออกสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะ – ไหวหรือเปล่า’’ ท่านประธานซอมองซอฮยอนด้วยสายตาเป็นห่วง ใครๆก็รู้ว่าเธอน่ะไม่ค่อยจะอดทนกับเรื่องพวกนี้ เธอเป็นสาวมั่น เป็นคนหยิ่ง แล้วงานพวกนี้เป็นงานที่เธอต้องคอยดูแลตารางงานให้ศิลปินเสียด้วย

         ‘’คุณพ่อคะ ถึงหนูจะหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์แต่เรื่องพวกนี้หนูชอบมากนะคะ หนูแค่เป็นคนหน้าเหวี่ยงที่รักการทำงานแบบนี้มันผิดตรงไหน อีกอย่างเงินเดือนมันก็ดีด้วย หนูจะซื้อกระเป๋าสักสองใบด้วยเงินตัวเองในเดือนเดียวยังทำได้เลย เผื่อเงินเดือนตอนแรกสี่แสน แต่พอเป็นหนูทำปุ๊ป ก็แปดแสนเลยไงคะ’’ ซอฮยอนสาธยายความให้พ่อฟังอย่างมีหลักการ แต่ท่านประธานซออดขำไม่ได้ที่เธอต้องการจะได้เงินเดือนเพิ่ม ลูกคนนี้นี่มันยังไงกันนะ

          ‘’เจ้าลูกคนนี้นิ่ ก็ได้ – พ่อยอม’’ ท่านประธานซอพูดออกมาอย่างจำยอมในความเพ้อพกของซอฮยอน ‘’วันนี้พ่อจะพาไปดู เอ ใช่สิ รีบกินข้าวเถอะลูก เราจะรีบไปกัน พ่อมีประชุมต่อด้วย’’

          ‘’ค่ะคุณพ่อ ทานให้อร่อยนะคะ แล้วอย่าลืมนะ ขอวงที่หล่อๆแล้วก็ทำตัวดีๆด้วย หนูไม่รู้จักวงไหนเลยคุณพ่อก็รู้’’ ซอฮยอนพูดตบท้าย ท่านประธานส่ายหัวเบาๆ  แต่หลังจากนั้นทั้งสองจึงทานข้าวกันอย่างเงียบเชียบ โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย

          เวลาเที่ยงเศษๆ ทั้งซอฮยอนและประธานซอก็มาถึงหน้าตึก S. Entertainment โดยที่ทั้งคู่ได้รับการต้อนรับอย่างดี และสีหน้าพนักงานในแต่ละตำแหน่งทุกคนยังตะลึงในความสวยของซอฮยอน ทุกคนรู้ว่าประธานซอมีลูกสาว แต่ไม่คิดว่าจะสวยขนาดนี้ แน่นอนล่ะ ทุกคนตกใจมากเมื่อท่านแนะนำว่าซอฮยอนคือลูกสาวที่ไม่เคยเปิดตัวเลย และจะมาทำงานที่นี่ในฐานะรองผู้ช่วยผู้จัดการวง ทำหน้าที่ดูแลตารางงานของศิลปินและเมื่อศิลปินมีงานอะไรก็แล้วแต่ เธอต้องอยู่ช่วยทุกอย่าง

          ‘’แล้วคุณซอฮยอนเป็นผู้ช่วยเมเนเจอร์วงอะไรหรือครับท่านประธาน’’ เลขาของท่านประธานซอถามขึ้นอย่างสงสัย ซึ่งหลายคนก็พยักหน้าอย่างใคร่รู้

          ‘’อันนี้ต้องเป็นหน้าที่ของคุณแล้วล่ะคุณคิม ช่วยนำรายชื่อวงที่ยังไม่มีรองผู้จัดการวงมาให้ผมด้วยภายในก่อนบ่ายนี้ รบกวนด้วยนะ'' ท่านประธานซอตอบคำถามให้ทุกๆคนได้เข้าใจก่อนจะมอบคำสั่งให้เลขาไปในตัวด้วย ‘’ยังไงก็ไปทำงานกันได้แล้วนะทุกคน ผมกับลูกสาวขอตัวก่อน’’

          ท่านประธานซอและซอฮยอนเดินตรงไปยังลิฟต์โดยมีเลขาคิมช่วยนำทางไปด้วย ระหว่างทางเดินไปนั้นซอฮยอนก็เหลือบไปเห็นพนักงานสองคนที่ดูเหมือนจะซุบซิบอะไรกันสักอย่างพร้อมกับมองมาทางเธออย่างไร้มารยาท แต่พอซอฮยอนมองสองคนนั้นไปตรงๆพวกหล่อนก็หลบตาเธอซะงั้น

          ‘’เอ คุณพ่อคะ’’ ซอฮยอนเรียกท่านประธานซอ โดยมีพนักงานใกล้เคียงแถวนั้นมองมาทางเธออย่างสงสัยไปด้วย

          ‘’มีอะไรหรือลูก’’ ท่านประธานซอถามเธออย่างงงๆ

          ‘’ที่นี่ปล่อยสัตว์เลี้ยงให้เข้ามาทำงานด้วยเหรอคะ เห่าเก๊งเก่ง’’ ซอฮยอนเน้นทุกคำพร้อมกับจ้องไปยังพนักงานสองคนนั้นที่ตอนนี้กลายเป็นใบ้ไปเสียแล้ว ซอฮยอนเหยียดยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะหันไปหาคุณพ่อ ซึ่งท่านก็พอจะเดาออกว่าซอฮยอนเป็นอะไร ท่านจึงส่งสายตาปรามเธอนิดๆก่อนที่ทั้งเธอและคุณพ่อพร้อมกับเลขาคิมจะขึ้นลิฟต์เพื่อไปต่อยังชั้นทำงาน

          ทั้งสามหยุดอยู่ที่ชั้นหกก่อนจะเดินตามทางไปยังห้องทำงานของท่านประธานซอ ภายในห้องนั้นหรูหราและโอ่อ่าเป็นอย่างมาก  ท่านประธานซอหยุดนั่งที่เก้าอี้ของท่านก่อนที่ซอฮยอนจะนั่งที่ฝั่งตรงข้าม เลขาคิมก็เช่นกัน

          ‘’คุณคิมพอจะรู้มั้ยว่ามีวงไหนที่ยังไม่มีรองผู้ช่วยเมเนเจอร์ ผมขอวงดังระดับเอเชียนะ’’ ท่านประธานซอเปิดประเด็นขึ้น

          ‘’ที่รู้ๆตอนนี้ค่ายเรามี black devil กับ cnblue นะครับ เหมือนว่าเมเนเจอร์ทั้งสองวงนี้จะต้องไปดูแลครอบครัว แต่ b.dv มีคนมาสมัครแล้ว แต่ถ้าคุณซอฮยอนอยากทำหน้าที่นี้ให้ b.dv ก็ได้นะครับ แล้วแต่ท่านประธาน’’ เลขาคิมอธิบายให้ทั้งประธานซอและซอฮยอนฟัง ‘’สองวงนี้ชอบวงไหนครับ’’

          ‘’คือ – ฉันไม่รู้จักเลยค่ะ ไม่ได้ติดตามมานานแล้ว แต่รับรองนะคะว่าการทำงานของฉันดีแน่นอนค่ะ ฉันเคยฝึกมาแล้ว’’ ซอฮยอนตอบเลขาคิม เป็นเรื่องจริงที่ว่าเธอไม่รู้จักวงไหนเลย เพราะเธอไม่ได้ติ่งเกาหลีเท่าไร

          ‘’cnblue เถอะคุณคิม เราไม่ควรไปตัดทางของคนที่จะมาเป็นเมเนเจอร์ให้ b.dv นะ เขาเข้ามาด้วยความสามารถของตัวเอง – ยังไงก็ – ตามนี้นะลูก’’ ท่านประธานซอหันมาพูดกับซอฮยอน ซึ่งเธอพยักหน้าเบาๆสองทีอย่างยินยอม ก็จริงอย่างที่คุณพ่อพูด ฉันไม่ควรใช้เส้นสายเพื่อเลือกงานหรือวงที่ชอบ มันไม่ใช่สิ่งที่คนดีๆเค้าทำกัน ''คุณไม่ต้องไปเสียเวลาหาวงแล้วล่ะคุณคิม เห็นได้ชัดว่าได้แล้ว'' เมื่อท่านประธานซอพูดจบ คุณคิมจึงพยักหน้ารับทราบอย่างนอบน้อม

          ‘’วันนี้หนุ่มๆเข้าบริษัทครับท่านประธาน เราแนะนำซอฮยอนให้พวกเขารู้จักเลยดีไหมครับ’’ เลขาคิมพูดเมื่อนึกขึ้นได้ว่าหนุ่มๆ cnblue เข้าบริษัท ซึ่งท่านประธานซอก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

          ‘’งั้นเชิญทางนี้ครับคุณซอฮยอน’’ เลขาคิมลุกขึ้นพร้อมกับผายมือไปที่ประตู ทั้งคู่เดินออกไปพร้อมกับกดลิฟต์ไปที่ชั้นสี่ ซึ่งเป็นห้องซ้อมของหนุ่มๆ cnblue 

          ทั้งคู่หยุดอยู่ที่หน้าประตูทางเข้า และแล้วเลขาคิมก็ผลักประตูเข้าไปยังห้องซ้อม บัดนี้ทุกคนในห้องมองบุคคลปริศนาที่เพิ่งผลักประตูเข้ามาอย่างสงสัย เหมือนพระเจ้ากำลังเล่นตลก สายตาของซอฮยอนไปปะทะกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังนั่งเหยียดขาอยู่บนโซฟาอย่างเบื่อหน่าย ซอฮยอนนั้นตาเบิกโพลง ซึ่งนั่นไม่ต่างอะไรกับเขาเช่นกัน แต่คงไม่ใช่แค่ซอฮยอนและยงฮวาเท่านั้นที่กำลังอึ้งกับภาพที่เห็นตรงหน้า หนุ่มๆทุกคนในวงมีปฏิกิริยาเดียวกันหมดคือ ‘อึ้ง!!!’

          หญิงสาวสวยดุและแซ่บอย่างซอฮยอน ณ บัดนี้ได้ก้าวย่างเข้ามาสู่ห้องซ้อมของ cnblue ซึ่งสมาชิกทุกคนนั้นต่างรู้จักเธอกันหมดแล้วเนื่องจากเธอทำพิษแสบกับยงฮวา มินฮยอกกับจงฮยอนนั้นหัวเราะขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับมองหน้ายงฮวา ที่ตอนนี้เขายังคงจับจ้องอยู่ที่เธอ และแม้แต่จองชินเองก็ยังอึ้งเล็กๆ นี่ฟ้าเล่นตลกอะไรอยู่กันแน่!

          ‘’นี่คุณซอจูฮยอน – รองเมเนเจอร์ของพวกนาย จะรับหน้าที่ดูแลตารางงานของพวกเธอ และก็จะดูแลทุกเรื่องเลยไม่ว่าจะเป็นถ่ายแบบ โฟโต้ชูด หรือแม้กระทั่งความเป็นอยู่ของพวกนาย เธอจะรับหน้าที่ตรงนี้ และขอบอกก่อนว่า คุณซอจูฮยอน เป็นลูกสาวของท่านประธาน’’ เลขาคิมอธิบายให้ทุกคนฟัง

          ‘’ยินดีต้อนรับนะครับคุณซอฮยอน ผมชเวมินกยูครับ เป็นเมเนเจอร์ของเจ้าพวกนี้’’ คุณชเวยิ้มรับซอฮยอน ซึ่งเธอโค้งให้เขาลวกๆอย่างเร่งๆ เมมเบอร์ทั้งหลายยังคงไม่พูดอะไร แต่เริ่มปรับสีหน้าได้แล้ว ซอฮยอนเองก็ไม่ค่อยยิ้มเท่าไร หน้าเธอดูอึ้งๆและอารมณ์เสียมากกว่าเดิม จากเดิมที่เธอเป็นคนหน้าไม่แสดงอารมณ์อยู่แล้ว

          นี่มันวันมหาวิปโยคอะไรกันแน่เนี่ย นี่เธอต้องมาดูแลคนที่เธอเพิ่งเอาเบอร์ของเขาไปปล่อยเว็บหาคู่เกย์มาหยกๆ แถมดูสายตาเขาสิ ชั่วร้ายที่สุด! ซอฮยอนคิดอย่างหัวเสีย เธออยากจะขอเปลี่ยนวงดูแลมากแต่ตอนนี้ตาคุณคิมก็พูดอะไรเป็นมั่นเป็นเหมาะไปอยู่คนเดียว เกิดมาไม่เคยพูดหรือไงกันนะ!

          ‘’ยินดีต้อนรับนะครับคุณซอฮยอน ดูแลวงนี้รับรองได้เลยว่า ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเราเนี่ย – ลึกซึ้งและแน่นแฟ้นมากๆแน่ครับ’’ 

          ยงฮวาเน้นทุกคำพูดทุกประโยค เขาเหยียดยิ้มให้เธอคล้ายกับรอเวลาแก้แค้นมานานแล้วยังไงอย่างนั้น

พระเจ้าคะ ได้โปรดผลักฉันลงนรกด้วยค่ะ!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบกันไปแล้วนะคะสำหรับตอนที่สอง กำลังแซ่บได้ที่เลย ยังไงก็อย่าลืมติดตามและเม้นต์ให้กำลังใจไรเตอร์ด้วยนะคะ เม้นต์ของทุกคนมีแรงให้ไรเตอร์แต่งต่อ ขอบคุณมากค่ะ