[Fake Mask] หน้ากากซาตาน (Yonghwa/Seohyun-YongSeo)

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 : ยงฮวาเสียหน้า

          เวลาล่วงเลยไปจนเกือบตีหนึ่ง นับเกือบชั่วโมงที่ซอฮยอนใช้เวลาไปกับการบ้าดีเดือด ลุกขึ้นเวทีไปวาดลวดลายประจักษ์ให้คนในผับได้เห็นความร้อนแรงของเธออย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย จนถึงตอนนี้ เธอคงจะรู้สึกเวียนหัวขึ้นมาเล็กน้อยบ้างแล้วจึงเดินลงมาจากฟลอร์ แต่ถึงกระนั่นเธอก็ยังคงความเชิดของเธอ ซอฮยอนเดินลงมาด้วยท่าทีที่ใครเห็นก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ สีหน้าอวดดีปนความเหนื่อยล้าปรากฏอยู่บนใบหน้าสวย

          อีกฟากหนึ่ง โต๊ะวีไอพีซึ่งอยู่ที่ชั้นสอง ชายหนุ่มหน้าตาดีสี่คนนั่งลงบนโซฟาหรูอย่างผ่อนคลาย มีเหล้าราคาแพงหลายขวดแจมอยู่บนโต๊ะ แต่หนุ่มๆก็ไม่ลืมที่จะแต่งเติมสีสันให้โต๊ะหรู ด้วยการมีสาวหน้าตาสละสวยสองคนนั่งอยู่ด้วย

          ‘’นั่นใคร’’ ยงฮวาเอ่ยขึ้นครั้งแรกหลังจากที่เงียบไปนาน ระหว่างที่พูด สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องหญิงสาวที่เพิ่งก้าวขาลงมาจากฟลอร์ด้วยท่าทางอวดดี

          ‘’คนไหนครับฮยอง มีเกือบห้าร้อยคนได้มั้ง’’ มินฮยอกตอบกลับอย่างติดตลก ก็มันจริงนี่นา ผู้หญิงข้างล่างมีเป็นเกือบห้าร้อย ไหนยังไม่นับผู้ชายอีก อัดแน่นไปหมด

          ‘’แกเห็นคนไหนเอ็กซ์สุด ก็คนนั้นแหละวะ’’ จงฮยอนหันไปพูดกับมินฮยอกหลังจากที่ดื่มไปสามแก้วรวด ‘’แกก็รู้นี่ว่าฮยองแกชอบเล็งผู้หญิงแบบไหนเป็นพิเศษ’’

          ‘’แหม ใครมันจะไปรู้วะครับ เอ็กซ์เหมือนกันหมด – แต่ถ้าให้เดานะ ใช่ผู้หญิงที่หน้าสวยๆคนนั้นที่เพิ่งเดินลงมาจากฟลอร์ป่ะ สวยสะดุดตามาก’’ มินฮยอกพูดไปตาก็พลางมองหญิงสาวอย่างกระลิ้มกระเหลี่ยจนทำให้ฮยองของเขาเองส่งสายตาดุๆมาให้

          ‘’นี่ เธอสองคนน่ะ รู้จักผู้หญิงคนนั้นมั้ย’’ ยงฮวาหันหน้าไปยังหญิงสาวสองคนที่นั่งขนาบข้างจองชิน

          ‘’คนไหนคะ – อ่า – คนนั้นเหรอคะ เคยสิคะ เธอน่ะมาที่นี่ทุกวันเลยได้มั้ง’’ 

          หญิงสาวคนแรกตอบอย่างท่าทางมั่นใจ พวกเธอคงจะเป็นสาวสวยที่ให้บริการในผับแน่ ถึงได้รู้ดีไปซะหมดแบบนี้

          หลังจากสิ้นเสียงเด็กของจองชิน ยงฮวาลุกขึ้นอย่างไว้ท่าเล็กน้อย จัดเสื้อผ้าหน้าผมอย่างดี จากนั้นเขาจึงตรงไปที่บันไดที่นำเขาลงไปยังชั้นแรกของผับ ยงฮวามองหาซอฮยอนที่เหมือนว่าเธอกำลังเดินตรงไปยังที่นั่งที่ยังว่างอยู่ท้ายผับ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้จองที่นั่งไว้ล่วงหน้า  เห็นอย่างนั้น เขาไม่รีรอรีบก้าวเท้าอย่างรวดเร็วเดินตรงไปหาเธอ

          ซอฮยอนหย่อนก้นงอนสวยลงบนเก้าอี้หรู เธอวางกระเป๋าแบรนด์ใบใหม่ลงบนโต๊ะอย่างล้าๆ ซอฮยอนนั้นไม่ใช่คนคอแข็งนัก แม้เธอจะเป็นนักปาร์ตี้ตัวยงแต่เรื่องการดื่มนั้นเธอแทบจะเซย์กู๊ดบายเลยก็ว่าได้ แต่ไม่ใช่ว่าเธอไม่ดื่มนะ เธอดื่มเก่ง เพียงแต่ต้องเป็นเครื่องดื่มเบาๆ และเห็นได้ชัดว่าเธอซัดเครื่องดื่มที่ออกฤทธิ์แรงนิดหน่อยก่อนจะขึ้นไปสนุกบนฟลอร์ เธอจึงได้เกิดอาการเวียนหัวแบบนี้

          ซอฮยอนเท้าคางอย่างเวียนหัวเล็กน้อย เธอกวาดสายตามองผู้คนรอบๆอย่างเอื่อยๆ…     และแล้ว สายตาเธอก็ไปสบกับผู้ชายคนนึง ใบหน้าเรียวตัดกับคิ้วเรียวสวยที่ไม่หนาเกินไป จมูกโด่งได้รูปกับริมฝีปากบางสีกุหลาบ เธอคิดว่าผู้ชายคนนี้น่าตาดีไม่น้อยเลย แม้เธอจะเห็นผู้ชายที่หน้าตาดีมาหลายคนแล้ว แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าเขา ‘ไม่ธรรมดา’

          แต่แล้วก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น คล้ายกับว่าผู้ชายคนนั้นกำลังเดินตรงมาหาเธอ ซอฮยอนยืดตัวตรงเล็กน้อยพร้อมกับหยิบกระเป๋าเข้าหาตัว คิ้วเรียวสวยขมวดกันยังสงสัย แต่แล้วความสงสัยก็หายไปเกือบหมดเมื่อเขาหยุดอยู่ที่โต๊ะเธอ

          ‘’ขอโทษนะครับ พอดีผมทำโทรศัพท์หายน่ะครับ ขอยืมโทรศัพท์คุณโทรหาเครื่องผมหน่อยได้มั้ยครับ’’ ยงฮวาส่งยิ้มกระชากใจมาให้เธอ ซอฮยอนมองหน้าเขาอย่างงงๆ แต่แล้ว – เธอก็ยิ้มบางๆออกมาพร้อมกับพูดว่า

          ‘’มุขเก่าไปมั้ยคะโทรศัพท์หายเนี่ย วันหลังเอามุขใหม่ที่มันเนียนกว่านี้นะคะ’’ ซอฮยอนส่งยิ้มให้ยงฮวาอย่างดูถูก นี่เขาคิดว่าคนอย่างเธอจะ ‘ง่าย’ ให้เบอร์ใครต่อใครก็ได้เหรอ ถ้าเธอเป็นแบบนั้นก็ไม่ต้องสงสัยหรอกนะ เธอคงจะมีสามีพร้อมลูกเป็นโหลได้แล้วมั้ง เพราะผู้หญิงแบบซอฮยอนไม่ได้หากันได้ง่ายๆตามตลาดนะ

          ‘’เสียดายจังนะครับ ที่โทรศัพท์ผมหายจริงๆ’’ ยงฮวานั่งลงบนเก้าอี้หรูข้างๆซอฮยอน เขาโน้มใบหน้าไปทางเธอเล็กน้อยอย่างยียวน ‘’แต่ – โทรมานะครับ’’ ยงฮวายิ้มให้เธอครั้งสุดท้ายก่อนจะยื่นกระดาษใบเล็กๆยัดลงไปในกระเป๋าแบรนด์ราคาแพงที่เธอเปิดไว้เมื่อครั้นจะหยิบของในกระเป๋า  ซอฮยอนขมวดคิ้วอย่างเหยียดๆให้ยงฮวาครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะเดินแหวกว่ายฝูงชนหายไปยังชั้นสองของผับ ซึ่งเธอมองตามไปอย่างเสียมารยาท  ยงฮวาขึ้นไปยังชั้นสองพร้อมกับมองลงมาทางซอฮยอน เขายิ้มหวานให้เธออีกครั้งก่อนจะโบกมือเล็กๆให้เธออย่างเชื่อมั่นในตัวเองว่าเธอจะต้องโทรหาเขาแน่นอน แหงล่ะ ไม่เคยมีสาวคนไหนปฏิเสธเขาได้เลยสักคน และสาวประเภทอวดดีอย่างเธอก็ติดกับเขามาหลายรายแล้วเสียด้วย

         ซอฮยอนเห็นชายหนุ่มที่เพิ่งยัดกระดาษเบอร์โทรที่แม้แต่เพื่อนของเขาก็ไม่รู้ว่าเขาไปเขียนมาตอนไหนลงบนกระเป๋าคู่สวยของเธอ แถมเขายังส่งยิ้มยียวนพร้อมโบกมือเล็กๆให้เธออีก แต่ก็นะ เขาโบกมือให้เธอขนาดนี้ มีเหรอที่คนมีสัมพันธไมตรีที่ดีมาก(เหรอ?)อย่างเธอจะไม่โบกมือตอบให้เขา

          เธอโบกมือให้เขาเบาๆ ซึ่งยงฮวาเลิ่กคิ้วขึ้นอย่างประหลาดใจเล็กน้อยที่เธอโบกมือตอบกลับมา เขายิ้มมุมปากกับชัยชนะที่เพิ่งได้รับมาสดๆร้อนๆ แต่เดี๋ยวก่อนค่ะพ่อหัวหน้าวง รอดูอะไรเด็ดๆก่อนดีกว่า

          ซอฮยอนเริ่มลดความเร็วลงขณะที่โบกมือตอบเขา เธอหยุดมือกระทันหันก่อนที่จะลดนิ้วลงทีละนิ้วจนเหลือเพียงแค่นิ้วกลางเรียวสวยที่ชูเด่นอยู่บนอากาศ ซอฮยอนกระตุกยิ้มมุมปากส่งให้เขา ซึ่งบัดนี้ หน้าเรียวยาวของยงฮวาที่เคยยิ้มรับชัยชนะอยู่เมื่อสักครู่หดลงเหลือเพียงแค่นิ้วเดียว รอยยิ้มบนใบหน้าเขาละลายหายไปเกือบหมด เหลือเพียงแต่ความแค้นเล็กๆที่แผนการของตัวเองไม่สำเร็จ แต่ก็นะ ผู้ชายแบบยงฮวาก็ต้องเจอผู้หญิงแบบซอฮยอนนี่แหละ มันถึงจะเป็น 'มวยถูกคู่'

085-364-39xx

หาคู่นอนครับ ใครเร้าใจผมที่สุดผมมีของรางวัลชิ้นใหญ่ให้ โทรมานะครับ

          ''ไงล่ะครับพ่อหัวหน้าวง ถึงกับต้องหักซิมทิ้งเลยหรือไงครับ ฮ่าๆ'' จงฮยอนเริ่มต้นบทสนทนาขึ้น 

          ยงฮวานั้นได้รับบทเรียนครั้งใหญ่จากซอฮยอนแล้วอย่างเสียมิได้ ก็เธอน่ะสิ เล่นเอาเบอร์ของเขาไปปล่อยลงเว็บหาคู่เกย์ เท่านั้นยังไม่พอนะ เธอยังโพสต์อีกด้วยว่าใครเร้าใจที่สุดเขาจะลดแลกแจกแถมของรางวัลกำนัลพิเศษให้ ให้ตายเหอะ! ผมเนี่ยนะหาคู่เกย์!?!

          ''ช่วยไม่ได้นะ กินไม่ดูตาม้าตาเรือ'' จองชินเสริมทัพอีกคนนึง ปกติเขาจะเป็นคนเงียบๆซ่อนเขี้ยว แต่เรื่องนี้ใครไม่ตลกก็บ้าแล้วล่ะ ผู้หญิงคนไหนกันนะใจเด็ดกล้าทำกับยงฮวาได้ถึงเพียงนี้ ร้อยวันพันปีเขาไม่เคยเจอใครไม่เคยเล่นตอบเขาเลยแม้แต่คนเดียว มีแต่เธอเนี่ยแหละ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะแม้แต่ชื่อเสียงเรียงนามเขาก็ไม่รู้จัก เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลยแม้แต่นิดเดียว

          ''ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยแมวดำ!'' ยงฮวากัดฟันกรอดอย่างแค้นๆ เธอบังอาจมากนะที่มาล้อเล่นกับคนอย่างเขา อันที่จริงเขาไม่ได้แค้นอะไรเธอมากมายหรอก แต่เขาแค่ไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหน 'ขัดใจ' เขาเลยแม้แต่คนเดียว ก็ให้มันรู้ไปสิว่าผู้ชายอย่างเขาจะไม่มีผู้หญิงคนไหนปรายตาหรือไม่สนใจในตัวยงฮวา หัวหน้าวงร็อคอินดี้ชื่อดัง แต่เธอน่ะ..กล้าดียังไง!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่หนึ่งผ่านไปแล้วนะคะ ไรเตอร์สัญญาว่าจะตั้งใจแต่งให้ดีที่สุด ยังไงก็อย่าลืมเม้นต์และติดตามกันในตอนต่อๆไปด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ