คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความหวัง
ตรีโกณ -๒
ผมดีใจจริงๆครับ ที่วันนี้ผมมีความรู้สึกว่าผมกำลังได้ใกล้ชิด พี่กั้งเข้าไปอีกนิด พี่ตองดูเป็นคนใจดีครับ ผมอุ่นใจอย่างประหลาดที่ได้รู้จักกับพี่ตองผมมีลางความรู้สึกว่าพี่ตองเป็นคนใจดีและไว้ใจได้ ตลอดขากลับ ผมเผลอคุยเรื่องที่ผมคิด ได้เห็นพี่กั้งตอนไหน แล้วเคยคุยกับพี่กั้งกี่ครั้ง ผมมีความสุขจังเลยครับ ที่วันนี้จะเป็นวันเริ่มต้นที่ผมรอคอยมาตลอด
ผมเป็นคนขี้อาย ผมรู้จักกับพี่กั้งครั้งแรกตอนเขามาขอให้เก็บลูกแบต ที่เขากับเพื่อนตีลอยมาติดบนระเบียงข้างห้องเรียนของผม
พี่เขายิ้มเป็นกันเอง จนผมแอบเอาไปดีใจและแอบปลื้มเขามากเลยครับ .....ที่ผมไม่ตกลงปลงใจจะไม่เป็นแฟนกับผู้หญิงคนไหนในโรงเรียนอย่างที่พี่ตองแซวผม ก็เพราะผมรอพี่กั้งจริงๆ ผมไม่ชอบเป็นแฟนกับใครที่ผมไม่ชอบ แต่ถ้าเป็นแค่ เอ่อ....คู่นอนแบบครั้งสองครั้งผมไม่ขัดหรอกครับ ก็แหม ผมเพิ่งเริ่มวัยหนุ่ม เป็นนักกีฬาบาส หน้าตาก็ดีพอใช้ได้ มีสาวๆมาหยิบยื่นไมตรีให้ผมไม่ว่าหรอกครับแต่ ถ้าใครมาเกาะแกะหรือเรียกร้องอะไรมากไปผม ก็จะไม่คุยด้วยอีกเลย
อย่าเพิ่งตัดสินนะครับว่าผมเป็นคนเลวอะไร ก็ในเมื่อผู้หญิงเหล่านั้นเขายินยอม หรือจะเรียกว่าเป็นฝ่ายเสนอมาก่อน ผมไม่เคยไปขอหรือจีบเค้าก่อนเลยจริงๆแต่ผมปฏิเสธใครไม่เป็นหรอกครับก็เลยสนองตอบไปบ้าง แต่ก่อนหน้านั้นก็ต้องตกลงกันให้เข้าใจ เพราะถ้ามายุ่งยากหรือคิดจะก้าวมาในชีวิตของผมแบบเต็มตัวแล้วล่ะก็ มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยดีกว่า เห็นไหมครับผมให้โอกาสเลือกแล้ว
แต่ผมว่าผมต้องรีบเคลียร์ตัวเองก่อนดีกว่า เพราะผมมีความรู้สึกว่าผมควรหยุดพฤติกรรมแบบนี้ได้แล้ว ผมอยากมีแฟนครับ แล้วคนที่ผมชอบก็มีแค่พี่กั้ง พี่กั้งจะจบแล้วผมต้องหาโอกาสสนิทโดยเร็ว พี่ตอง พี่คือความหวังของผมเลยนะเนี่ย
“ กร กรเอ๊ย เพื่อนโทรมาแนะ ผู้หญิงซะด้วยเสน่ห์แรงจริงๆนะ ลูกชายของป๋าเนี่ย”
“แหม พ่อมันยังไว้เรียนอยู่เลยนะ นี่กรเพลาๆบ้างนะเรื่องผู้หญิงมันยังไม่ถึงเวลาของเรา เรียนจบมีงานแม่จะไม่ว่าเลย คุยๆซะแล้วลงมาช่วยแม่เก็บร้าน”
“ครับ...แม่
ฮัลโหล ......อ้าวเจี๊ยบเหรอมีอะไร”
“ก็.....ต้องมีอะไรก่อนเหรอถึงโทรมาได้”
“ ก็เรากำลังยุ่งๆอยู่เจี๊ยบก็รู้บ้านเราเป็นแค่ร้านอาหารตามสั่งเล็กๆนะ จะมารวยเหมือนบ้านเจี๊ยบได้ไงที่ไม่ต้องทำงานอะไรนอกจากเรียน”
“แหม.......ก็คนเค้าคิดถึงแค่นี้มันผิดเหรอ ที่โรงเรียนก็ไม่คุยกับเจี๊ยบ เจี๊ยบคิดถึงแล้วก็อยากเจอ กร น่ะ วันนี้ กรว่างไหมหลัง ทุ่มนึงก็ได้เจอกันที่เดิมนะ
“ไม่เอา อ่ะเราไม่ว่าง”
“กร...น่ะนะ งั้น!ถ้าวันนี้ไม่ว่าง พรุ่งนี้ได้ไหมเดี๋ยวเรากลับด้วยกันนะเจี๊ยบเลี้ยงหนังเอง”
“เจี๊ยบ.....เจี๊ยบกำลังจะขออะไรมากเกินกว่าข้อตกลงของเรานะ”
“กร ..... นี่กรไม่ได้มีความรักให้เจี๊ยบบ้างเลยเหรอ หือกรต้องการอะไรบอกเจี๊ยบสิ เจี๊ยบให้ได้หมด หรือว่ากรมีใคร กร บอกมานะ”
“เฮ้ย! เจี๊ยบไม่เหมือนกับที่เราคุยกันไว้แต่แรกเลยนะ ไม่เอาแล้วกรไม่อยากจะคุยกับเจี๊ยบแล้ว กรไม่ว่างก็คือไม่ว่าง แล้วที่สำคัญนะกรไม่ชอบให้ใครมาพูดกับกรว่ากรเป็นของๆเขาแบบนี้ ถ้าเรายังอยากคุยแบบเพื่อนร่วมห้องกันได้อยู่ก็ ให้เรื่องระหว่างเราจบเถอะนะ แค่นี้นะเจี๊ยบ กร ต้องไปช่วยแม่แล้ว”
“ฮัลโหล!กร…กร… กร!!!”
หลายครั้งที่ผมจำต้องสวมบทบาทแบบนี้ไม่งั้น ผมคงสลัดพวกหล่อนไม่หลุด ไม่ได้รังเกียจหรอกนะครับ ผมบอกแล้วแต่ผมเบื่อและไม่ชอบ ผู้หญิงที่ทำตัวง่ายๆแบบนี้แล้วอยากมาเป็นเจ้าของเรา
เดี๋ยวผมขอตัวไปช่วยแม่เก็บร้านก่อนนะครับ เดี๋ยวผมจะไม่มีเวลาทำการบ้านที่พอกหางหมูมานาน
.........................................................................................................................
“ กร เกรดเทอมที่แล้วตกมาเยอะนะ ไปหาที่เรียนพิเศษเรียนไหมลูกแม่ไม่อยากให้ลูกแย่เรื่องการเรียนแบบนี้ เดี๋ยวแม่เอาเงินให้”
“ ไม่ต้องหรอกแม่ช่วงนั้นกรคงเล่นบาสมากไป กรขอโทษนะแม่ ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวกรจะขยันให้มากขึ้นเองนะครับ”
ผมเงยหน้าตอบแม่ขณะทำการบ้าน ถึงท่านจะดุด่าผมบ่อยแต่ท่านก็ห่วงผมเสมอ ท่านมักเอาขนมปังชิ้นเล็กๆกับนมอุ่นๆมาให้ผมยามค่ำๆขณะที่ผมกำลังทำการบ้านแล้วอยู่ถึงดึกแบบนี้
“ไม่ต้องห่วงแม่เรื่องเงินหรอกลูก ช่วงนี้เราเองก็มีลูกค้าประจำพอใช้ได้ เดี๋ยวลูกจะเรียนไม่ทันเพื่อนเอานะ”
“ แม่ครับ...............เอาเป็นว่ากรสัญญานะว่าจะทำเกรดเทอมนี้ให้ดีขึ้น ถ้าไม่ดีหรือกรต้องการเรียนพิเศษ กรจะบอกแม่เองแน่นอนครับ”
“จ้าลูกแล้วอย่านอนดึกมากนะนี่ก็จะสี่ทุ่มแล้ว งั้น แม่ไปนอนก่อนนะ”
“ ครับแม่ ราตรีสวัสดิ์ครับ”
เหนือสิ่งอื่นใด เหนือเรื่องของพี่กั้งผู้หญิงอีกคนที่เอาผมอยู่แล้วก็เป็นคนที่ผมจะลงให้ก็คือแม่ ครอบครัวเราลำบากมาเยอะครับกว่าจะเริ่มตั้งตัวได้แบบนี้แล้วผมก็ดันเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวผมไม่ยอมให้เรื่องอื่นมาทำผมเสียหรอกครับ
โอย....แต่ทำไปทำมา แวบเรื่อง พี่กั้งเข้ามาในหัวสมองอีกแล้ว คนอะไรน่ารักจังเลย พรุ่งนี้ฝากพี่ตองเอาดอกไม้ไปให้ดีกว่า แถวบ้านผมมีร้านดอกไม้ครับดอกกุหลาบสักดอกมันไม่แพงเท่าไหร่นี่ครับ คิดแล้วก็อ่านหนังสือไม่ได้แล้วล่ะ เดี๋ยวทำการบ้านเสร็จนอนก่อนดีกว่าเรา
..............................................................................................
ความคิดเห็น