ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] ViViD&SuG Love Your Smile [Shin X Takeru]

    ลำดับตอนที่ #3 : บทเพลงที่ 2 : เพิ่งรู้ตัว

    • อัปเดตล่าสุด 1 ม.ค. 54




         เช้าวันใหม่ทาเครุเดินทางมาถึงบริษัทPSอีกครั้ง เพื่อมาติดต่อคุยงานเกี่ยวกับซิงเกิ้ลใหม่กัน

         "หวัดดีทาเคะ" จิยุเดินเข้ามาทักทายพร้อมกับชินเป

         "อ้าวไงเป จิยุ..." เขาทักตอบพร้อมโบกมือทักทาย

         "เป็นไงบ้าง หายคิดมากรึยัง" ชินเปถาม

         "อืมดีขึ้นแล้วล่ะ...เมื่อวานเจอชินน่ะ คุยกับหมอนั่นมาสบายใจขึ้นเยอะเลยล่ะ"

         "งั้นหรอสบายใจก็ดีแล้วล่ะ...มัตตันกับยูทรอที่ห้องประชุมแล้วล่ะ ไปกันเหอะ" ยูจิพูดชวนเขาโอบไหล่ชินเปแล้วเดินไปพร้อมๆกับทาเครุ

         ระหว่างนั้นเอง หางตาของทาเครุก็เหลือบเห็นรถหรูคันนึง มาจอดหน้าตึกของบริษัท มีชายคนนึงลงมาจากรถคือชินแห่งViViDนั่นเอง หนุ่มชินใส่แว่นกันแดดสีดำ เขาเดินไปที่นั่งคนขับซึ่งคนขับมาส่งนั้นเป็นผู้หญิงสาวแต่เหมือนอายุมากกว่าชินนิดหน่อย แถมสวยมากๆด้วย สาวคนนั้นเหมือนพูดบอกลา แล้วหอมแก้มชินหนึ่งทีก่อนจะขับรถจากไป

         ชินถอดแว่นกันแดดออกแล้วเอามาทัดเสื้อไว้เขากำลังเดินเข้ามาใจตึก ทาเครุซึ่งเห็นภาพเมื่อกี้ถึงกับตกใจ แล้วรีบวิ่งตามจิยูกับชินเปที่เดินนำไปก่อนแล้วแทน

         'ผู้หญิงเมื่อกี้...ใครกัน...แฟนชินหรอ' ท่าทางทาเครุรู้สึกเหมือนอยากรู้อยากเห็นมาก





         เมื่อเสร็จการประชุมพวกเขาก็เดินออกมาจากห้อง

         "นี่...พวกนายรู้รึปล่าว...ว่าชินมีแฟนรึยังน่ะ" ทาเครุเอ่ยถามขึ้น เพราะมันค้างคาใจเขาตั้งแต่เมื่อเช้า

         "นายถามทำไมน่ะทาเคะ?" ชินเปถาม

         "ก็ปล่าวหรอก...เพราะเมื่อเช้าชั้นเห็นเขานั่งรถมากับผู้หญิงคนนึงน่ะ"

         "นี่...ช่วงนี้นายเอาแต่พูดถึงเรื่องของชินนะทาเคะ" จิยูเริ่มสงสัยกับท่าทีที่แปลกไป

         "นั่นสิ...หรือว่านาย...ชอบชินงั้นหรอ" ยูจิพยายามแซวเล่นๆ เมื่อยั่วอารมณ์โกรธของทาเครุ

         "เอ๋?...ชั้นชอบชินงั้นหรอ!? จะว่าไปแล้วหมู่นี้ก็เอาแต่คิดถึงเรื่องของชิน แถมอยู่กับชินแล้วก็สบายใจ หมอนั่นก็เป็นคนดีคอยช่วยชั้นอีกตะหาก...เห้ย!!!...รู้สึกว่าชั้นอาจจะชอบชินแล้วอ่ะ" หนุ่มน้อยเริ่มเหงื่อตกเมื่อเขารู้สึกตัวเสียทีว่าเขานั้นน่ะกำลังมีใจให้กับผู้ชายด้วยกัน

         "ทาเครุชั้นล้อเล่น นี่...อย่าบอกนะว่านายชอบชินจริงๆน่ะ!!!"

         "ก็คงงั้นแหละ...แต่จะให้ชั้นทำไงดีล่ะ...แถมหมอนั่นก็เป็นผู้ชายที่มีแฟนแล้วอีกตะหาก"

         "นี่ทาเครุ...นายชอบเพราะเป็นเขา...หรือว่านายชอบที่เขาเป็นผู้ชายกันล่ะ?"

         "มัตตัน..." ทาเครุหันมองไปมองหน้าเพื่อนของเขา "เขาใจแล้วล่ะ...ขอบใจนะมัตตัน...นายเนี่ยเหมือนคุณแม่เลยจริงๆ" เขาวิ่งเข้าไปกอดมาซาโตะอย่างซาบซึ้ง

         "เฮ่อ~~~ทาเคะของชั้น นี่นายชอบคนอื่นแล้วหรอเนี่ย ทั้งๆที่ชั้นมองดูนายมาตลอด~~" จิยูแกล้งเล่นมุขขึ้นซึ่งทาเครุกับรับมุขเสียด้วย เขาจับมือจิยูแล้วทำตาซึ้งใส่กัน

         "จิยู"

         "ทาเครุ"

         "อะแฮ่ม!...จะเล่นกันอีกนานมั้ย" ชินเปที่เห็นทั้งสองกระดี้กระด๊าใส่กันจึงเกิดอารมณ์หงุดหงิด

         "จ้าๆขอโทษทีนะเปจัง อิอิ" เมื่อถูกคนที่อายุมากที่สุดในวงเอ็ดจิยูจึงเลิกเล่นทันที

         "แล้วนายจะทำยังไงต่อไปล่ะ...จะสารภาพรักเลยหรอ...หรือว่าจะปกปิดแบบนี้ต่อไป"

         "ชั้นกะว่า...จะหาโอกาสเหมาะแหละ...แล้วบอกไปทีเดียว ถ้าชินไม่ชอบชั้นจะได้ตัดใจ ถ้าไม่พูดเลยเอาแต่นั่งเพ้อชั้นก็ไม่เป็นอันทำงานกันพอดี"

         "คิดได้แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ...ถ้าอกหักจริงๆก็มาหาชั้นได้ทุกเมื่อนะ"

         "มัตตัน...รักที่สุดเลย" ทาเคะกระโดดกอดอีกครั้ง

         "อ่ะ!...ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ ขอคุยกับทาเครุสักแป๊บสิ" ชินเดินเข้ามาหา5หนุ่มSuG ซึ่งมาตอนที่ทาเครุกำลังสวมกอดมาซาโตะอยู่พอดี ฝ่ายเจ้าตัวก็กลัวว่าชินจะเข้าใจผิดจึงละมือออก

         "มีอะไรหรอ" ทาเครุถาม

         "คือนายทำไอ้นี่ตกไว้ตอนอยู่ในลิฟท์น่ะ" เอาหยิบเอาที่ห้อยมือถือลายดาวออกมาจากกระเป๋ากางเกง

         "ที่ห้อยมือถือของชั้นนี่นา...นายเก็บไว้ให้หรอ...ขอบใจนะ"

         "ไม่เป็นไร...เห็นว่านายชอบกินขนมน่ะชั้นรู้จักร้านนึงที่ชิบูย่าด้วยล่ะ ถ้าว่างก็ไปด้วยกันสิ ชวนคนอื่นไปด้วยก็ได้นะ" มันเป็นสัญญาณอันดีเพราะชินกำลังชวนทาเครุไปเดท

         พอชินเดินจากไป ทุกคนกรูเข้าหาทาเครุทันที

         "นี่นายมีหวังแล้วนะ...ชินชวนนายไปเดทด้วยล่ะ" ยูจิพูด

         "แต่เขาบอกให้ชวนพวกนายไปด้วยนะ...มันจะเรียกว่าเดทได้ไงเล่า..."

         "โธ่ทาเคะ...จริงๆเขาน่ะชวนแต่นายตะหากล่ะ ชินคงเขินแหละไม่กล้าชวนนายตรงๆ เลยเอาพวกเรามาอ้าง ชั้นว่านายไปกับเขาสองต่อสองเหอะ" จิยูแนะนำ

         "แล้วพวกเราจะเอาใจช่วยนะ" ชินเปตบบ่าหนุ่มน้อยเบาๆ

         "ขอบใจนะทุกคน" เขายิ้ม




         เย็นวันนั้นเองทาเครุส่งเมล์ไปหาชิน ทันทีที่เขากลับถึงบ้าน

         [ที่นายชวนวันนี้น่ะชั้นไปได้นะ แต่ไปวันไหนกี่โมงล่ะ? ^0^ จากทาเครุ]

         5นาทีผ่านไปเสียงโทรศัทพ์ของทาเคะดังขึ้น เขาหยิบมือถือออกมาดู ชินส่งเมล์กลับมาเขามา

         [พรุ่งนีเลยเป็นไง...วันหยุดพอดี^ ^ งั้นเจอกันตอนเที่ยงๆนะ ขอเบอร์นายหน่อยสิ จะได้โทรไปนัด จากชิน]

         ร่างบางยิ้มร่าแล้วกดมือถือยิกๆ

         [โอเคนี่เบอร์ชั้นนะ 00X-XXX-0X0X] (ขออนุญาตเซ็นเซอร์เบอร์)

         เขาส่งข้อความไปไม่ถึง3นาที เสียงโทรศัพท์ก็ดังอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นเสียงสายเรียกเข้า

         "สวัสดีครับ" ทาเครุทัก

         "ไงทาเครุชั้นเองชินนะ" ปลายสายตอบกลับมา

         "อืมว่าไงหรอ"

         "พรุ่งนี้เจอกันที่หน้าสถานีตอนเที่ยงนะ"

         "อื้มตกลง"

         "อ้อ!แล้วเบอร์ที่โทรมาเนี่ยของชั้นนะเม็มไว้เลยก็ได้ แค่นี้ก่อนนะบายยย"

         เหลือเชื่อมากๆ พรุ่งนี้เขาก็จะได้ออกเดทกับชินที่เขาชอบซะแล้ว ทาเครุรีบรื้อตู้เสื้อผ้าบ้านออกมาดู ทำเหมือนสาวน้อยกำลังมีความรักซะได้ เขาเอาเสื้อผ้าแต่ละตัวลองมาเทียบๆดูว่าแบบไหนจะดูดี อยู่นานสองนานจนได้ตัวที่ชอบ ทาเครุรีบอาบน้ำเข้านอนทันที เพราะกลัวตื่นสาย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×