[Fic] Alice Nine Love your kiss [Shou X Hiroto]

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    "ชั้นชื่อโคฮารุ คาซึมาสะยินดีที่ได้รู้จักนะ เราจะร่วมงานกันในฐานะสมาชิกวงAlice Nine ต่อจากนี้ให้เรียกชั้นว่าโช มาพยายามด้วยกันนะ" ชายหนุ่มแนะนำตัวกับร่างเล็กตรงหน้าอย่างเป็นมิตร

    นั่น...เป็นครั้งแรก...ที่ผมได้รู้จักกับโช และนั่น...เป็นครั้งแรก...ที่ผมได้รักใครสักคนอย่างจริงจัง...

    [วงAlice Nineที่แสนจะมีชื่อเสียงโด่งดังในญี่ปุ่น เพราะอยู่ค่ายดังอย่างPSCนั่นเอง นั่นไม่ใช่แค่เหตุผลที่พวกเขาไต่เต้ามาอยู่บนจุดสูงสุดของวงการเพลงได้ขนาดนี้ มันมาจากฝีมือของพวกเขาด้วย และแน่นอนใบหน้าอันหล่อเหลาของบรรดาสมาชิกในวงก็มีส่วนเช่นกัน]

    ผมโองาตะ ฮิโรโตะมือกีต้าร์ประจำวงAlice Nine ผมจะคอยเฝ้ามองโชตลอด ผมตกหลุมรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบ แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะบอกไป เพราะถ้าเกิดพูดไปแล้ว ผมกลัวว่าความสัมพันธ์ของเราคำว่าเพื่อนมันต้องพังทลาย และอาจจะเกิดปัญหากับวงด้วย ซึ้งตัวผมรักวงมากๆเพราะความวิตกเลยทำให้ผมไม่ได้บอกชอบโชสักที ได้แต่เก็บเอาไว้ในใจเท่านั้น

    ผมกับโชสนิทกันมาก และนั่นอาจจะมากเกินไปเพราะมันยิ่งทำให้ผมถลำลึกลงไปอีก ผมพยายามจะไม่คิดกับโชไปมากกว่านี้ แต่มันไม่สามารถหักห้ามใจได้เลย เพราะความที่เราอยู่ใกล้กันเกินไปล่ะมั้ง

    และแล้ววันที่ผมรวบรวมความกล้าบอกชอบโชไปตรงๆก็มาถึง ผมรีบวิ่งมาหาโชที่ขับรถมาที่บริษัททันทีด้วยท่าทีตื่นเต้นสุด

    "โชมาถึง...แล้ว...หรอ" เสียงตะโกนของผมเริ่มอ่อยลงทันทีขาที่วิ่งมาด้วยความกระตือรือร้นก็หยุดลง เพราะสิ่งที่ผมเห็นก็คือทาเครุวงSuGลงมาจากรถของโช แถมทาเครุถูกโชจูบอีกต่างหาก

    แทนที่ผมจะเมินมันซะและคิดว่าไม่มีอะไร ความอยากรู้อยากเห็นมันกลับมีมากกว่า ขาของผมรีบวิ่งไปซ่อนหลังรถตู้ที่จอดใกล้กับรถของโชทันที ใช่ผมกำลังแอบฟังสองคนนั้นสนทนากันอยู่

    แล้วทั้งทาเครุก็เดินจูงมือโชเข้าไปในออฟฟิศทันที

    จบง่ายๆ ความรักของผมจบลงง่ายๆโดยที่ผมยังไม่เริ่มมันเลยด้วยซ้ำ ผมอกหักทั้งๆที่ยังไม่ได้บอกรักเขาเลย โชกับทาเครุกำลังคบกันอยู่ผมไม่ต้องสงสัยเลยด้วยซ้ำ ทั้งจูบทั้งจับมือทาเครุได้รับสิ่งนั้นจากโชหมด ถึงผมจะเคยจูบกับโชแต่นั่นมันเป็นแค่แฟนเซอร์วิสธรรมดาเท่านั้น มันไม่ใช่จูบที่โชให้กับทาเครุเมื่อกี้ ผมรู้สึกอิจฉามากและเสียใจที่ตัวเองโง่รักโชมานาน โง่ที่ไม่รู้เลยว่าโชไม่ได้รักผมเลยสักนิด

    ผมเดินคอตกเข้าไปในบริษัทอย่างอ่อนกายและอ่อนใจ โทระเพื่อนรักของผมเดินมาหาพอดี

    "ปอนเดี๋ยวชั้นไปซื้อกาแฟที่หน้าตึกเอาอะไรมั้ย?" โทระถามผม

    "....." ผมไม่ยอมตอบเขาเอาแต่เงียบ สักพักผมก็เอาหน้าซบที่อกของโทระและหลั่งน้ำตาออกมาระลอกใหญ่ "ชั้นมันโง่จริงๆโทระ โง่ๆๆ ฮือๆๆ"

    "ทำไมปอนใจเย็นๆสิ" โทระค่อยๆปลอบผมอย่างอ่อนโยน ถ้าไม่ติดว่าผมชอบโชล่ะก็ผมอาจจะเลือกโทระก็ได้ เพราะเขาดีกับผมเสมอแต่ผมรู้ว่าโทระนั้นน่ะชอบซางะอยู่ความใจดีที่โทระมอบให้ผมนั้นก็แค่สิ่งที่เพื่อนรักห่วงใยกันเท่านั้น

    โทระเป็นคนเดียวในวงที่รู้ว่าผมชอบโช เพราะความไว้ใจผมจึงบอกเขาไปโดยไม้ปิดบัง และโทระยังคอยให้คำแนะนำเรื่องความรักกับผมดีมาก ถึงแม้ตอนนี้คำแนะนำนั้นจะไม่สามารถใช้ประโยชน์อะไรได้อีกแล้ว ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้โทระฟังเรื่องที่โชกับทาเครุจูบกัน

    "ชั้นควรจะตัดใจใช่มั้ยโทระ..." ผมเช็ดน้ำตาด้วยแขนเสื้อ

    "ชั้นถามก่อน...นายอยากจะตัดใจจริงๆหรือไง" โทระเอ่ยขึ้นขณะที่ยื่นกาแฟนเย็นมาให้

    "ไม่อยาก...แต่จะให้ชั้นทำยังไงในเมื่อโชไม่ได้ชอบชั้น ดูก็รู้แล้วว่าหมดหวัง"

    "นายแน่ใจหรอ? มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่นายเห็นก็ได้"

    "ชั้นไม่มีกะจิตกะใจจะหวังแล้วล่ะ" ผมน้ำตาซึมอีกครั้ง

    ผมควรจะต้องตัดใจ และหันมามุ่งมั่นกับวงและการแต่งเพลงแทน แต่ถึงผมจะพยายามลืมยังไง ผมก็ไม่สามารถทำได้สักที และยิ่งคิดกระวนกระวานระหว่างโชกับทาเครุทุกวัน