ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทเพลงที่ 7 : โหยหา
เผี๊ยะ!!!
มาซาโตะตบเข้าหน้าเรียวงะหนึ่งฉาดใหญ่ๆ หน้าหล่อเป็นรอยช้ำสีแดงรูปมือที่แก้ม
"ทุเรศ!...ทำแบบนี้ทำไมกัน!!!"
"นายนี่คิดมากจริงๆ ก็แค่ตอบแทนไงล่ะตอบแทน"
"ถ้าจะตอบแทนก็อย่างอื่นสิ...ชั้นไม่ใช่ผู้หญิง แล้วก็ไม่ใช่คนใจง่าย ที่สำคัญชั้นไม่ได้ชอบผู้ชาย"
ยิ่งได้อะไรมายากๆ เรียวงะยิ่งชอบและรู้สึกอยากครอบครองมากกว่าเดิม มาซาโตะเดินจากไปด้วยท่าทีอามรมณ์เสียสุดๆ
[พรุ่งนี้ก็เป็นทัวร์คอนเสิร์ตของSuGแล้วชั้นคงไม่อยู่สักพักแหละนะ กว่าจะกลับมาก็คงต้องวันที่มาแสดงที่โตเกียวเลย จากทาเครุ] ชายร่างเล็กส่งอีเมล์หาชินอย่างหวังเล็กๆ
[โอเคชั้นจะไปดูให้ได้เลยกลับมาเร็วๆนะ จากชิน] ข้อความกระเด้งไปมาหากัน ส่งกันอย่างงี้เล่นBBไม่ดีกว่าหรอ?
ใช่แล้วใกล้ถึงไลฟ์ทัวร์คอนเสิร์ตของSuGซะที สิ่งที่เขาสั่งสมฝึกฝนมานานจะถึงวันที่จะต้องแสดงมันออกมาจนหมด เหล่า5หนุ่มต่างตะลอนทัวร์ไปทั่วญี่ปุ่นทุกคนทุ่มเทซ้อมและพยายามทำผลงานให้ออกมาดีที่สุด อาจจะมีบ้างครั้งที่เล่นบ้างเหนื่อยบ้างแต่โดยรวมแล้วมันกลับสนุกปลื้มปิติอย่างมาก
สุดท้ายก็มาถึงวันแสดงที่โตเกียวเสียที ทาเครุเอาแต่จ้องโทรศัทพ์ตลอดทางที่รถตู้พาพวกเขามาส่ง
"เป็นอะไรไปน่ะทาเคะเอาแต่ดูโทรศัพท์" จิยูถามด้วยความสงสัย
"รอเมล์น่ะ"
"สงสัยคงจากชินแน่เลย?" ยูจิทายถูกเสมอเขาเดาอะไรไม่เคยพลาด
"นายรู้ได้ไงเนี่ย" ทาเคะหันไปคุยด้วยความเขิน
"ชั้นถามจริงๆเถอะทาเครุ นายเอาแต่รอด้วยความหวังแบบนี้ จะสมหวังมั้ย คนอ่านเขาก็รอปาไป7ตอนแล้วนายยังไม่สารภาพรักซะที เดี๋ยวก็โดนหมาที่ไหนคาบไปหรอกนะ"
"พอจะบอกมันก็ตื่นเต้นแล้วก็กลัวๆอ่ะสิ จะให้ทำไงได้เล่า...แถมเป็นผู้ชายเหมือนกันด้วย ยูจิชั้นว่านายเอาเวลามาดูชั้นไปสารภาพรักกับสาวๆAKBเถอะ"
"ยูจิจะเข้าใจอะไรล่ะชอบผู้หญิงนี่นา" จิยูแซวเล่นๆ
"นายพูดเหมือนนายเป็นเกย์เลยนะจิยู" ยูจิหันไปค้อนใส่เพื่อนเข้าเล็กน้อย อีกฝ่ายเมื่อถูกค้อนก็ถึงกับร้อนตัวจนไม่พูดอะไรอีก
[ขอโทษนะทาเครุพอดีชั้นติดงานเลยไปดูนายแสดงไม่ได้ ชั้นขอโทษจริงๆ แล้วจะชดใช้คืนให้นะ จากชิน] พอเห็นข้อความนี้ในมือถือสีหน้าทาเครุถึงกับเปลี่ยนทันที นี่เขาเหมือนถูกลดระดับความสำคัญยังไงอย่างงั้น อยากให้มาหาแต่กลับไม่ได้พบเจอ แถมวันนี้ก็วันเกิดทาเครุอีกตะหาก ไม่มีมาแม้แต่คำอวยพร
'ชินอาจจะไม่รู้วันเกิดเราก็ได้ไม่เป็นไร' แต่มันก็อดเสียใจไม่ได้จริงนั่นแหละ ความเจ็บช้ำมันดังในหัวใจ
ไม่นานนักก็ถึงไลฟ์ของViViDเช่นกัน ทำเอาให้ทาเครุนึกถึงตอนเปิดตัวViViDครั้งแรก ถึงชินจะไม่ได้ไปดูเขาแสดงก็ใช่ว่าเขาจะไม่มาดูชินเสียหน่อย ความรู้สึกที่อยากจะเจอมันมีมากกว่าความรู้สึกน้อยใจ โหยหามากเท่าไหร่มันก็อึดอัด เอาแต่คุยเมล์หากันอย่างเดียวมันก็น่าโมโหนะเพราะแทบจะไม่ได้เจอหน้ากันเลย ยังไงวันนี้เขามีบัตรหลังเวทีก็ต้องขอเจอกับชินตรงๆให้ได้
ทาเครุมาซาโตะและชินเปมาดูคอนเสิร์ตครั้งนี้จะให้มาแบบธรรมดาได้ยังไงกัน ก็ต้องเนียนมาสิไม่งั้นคงถูกสาวๆรุมเป็นแน่แท้ แต่ถ้าจะให้เนียนก็ต้องแต่งตัวแบบสาวน้อยมา ทาเครุใส่ตัวยาวๆสวยพร้อมกางเกงเลคกิ้งที่เขาชอบ ส่วนมาซาโตะใส่กระโปรงสั้นกำลังดีถุงน่องตาข่ายกับเสื้อแขนยาวคอกว้าง ชินเปใส่เสื้อแขนกุดและเสื้อคลุมสีดำตัวนอกกางเกงขาสั้นพร้อมถุงน้องสีดำ
ไม่มีใครดูออกสักคนว่าเป็นผู้ชายปลอมตัวมา โดยเฉพาะมาซาโตะเพราะสวยที่สุดในกลุ่มแล้ว
การแสดงเริ่มขึ้นชินค่อยเปล่งเสียงร้องออกมาอย่างสุขุมนุ่มลึกเช่นเคย เสียงของชินพัฒนาขึ้นมากทาเครุถึงกับค้างไปอีกครั้ง เขาเอาแต่มองชินตาไม่กระพริบ ไม่ว่าชินจะวิ่งหรือเดินไปส่วนไหนของเวที สายตาก็เอาแต่จับจ้องไม่วาง ชินวันนี้ดูเท่เอามากๆทาเครุแทบจะละลายไปกับความเท่ของคนๆนี้ เสื้อผ้าหน้าผมยอมรับว่าคอสตูมจัดมาดีเอามากๆ
"เฮือก!!!" ทาเครุสะอึกขึ้นมาเมื่อเห็นภาพที่ไม่สมควรเข้าซะแล้ว แต่ภาพตรงหน้านี้กลับทำให้สาวๆระแวกขึ้นกรี๊ดกันเป็นแถบแบบไม่ลืมหูลืมตา มันคือภาพที่ชินประกบริมฝีปากกับอีฟมือเบสของวงนั่นเอง ถึงทาเครุจะรู้ว่านี่คือการเซอร์วิสแฟนคลับ แต่เขากลับต่อต้านอย่างมากพยายามจะหนีออกจากทีตรงนั้น
'พอที...อยากออกไปจากที่นี่ อยากไปให้ไกลๆ...' หนุ่มน้อยในชุดผู้หญิงเดินแหวกกลุ่มชนออกจากการแสดงครั้งนี้ มาซาโตะกับชินเปที่หันมาอีกทีก็ไม่เห็นทาเครุเสียแล้ว จะตามฝ่าวงสาวๆก็คงยาก 'ไม่ไหวแล้ว...หะ...หายใจไม่ออก...' ทาเครุล้มลงสลบไปทันที
หลังจบคอนเสิร์ตชินเปกับมาซาโตะตามหาทา้เครุรอบๆฮอล เขาจึงใช้บัตรผ่านหลังเวทีไปหาดูว่าอยู่มั้ย
"มีอะไรงั้นหรอ" เรโนะถามสองสาว?ที่กำลังเดินเข้ามาหา
"คือนายเห็นทาเครุมั้ยอ่ะ...?"
"ทาเครุ?...เดี๋ยวจะลองถามคนอื่นดูนะ" เรโนะหันไปหาคนอื่นๆในวง
"เอ๋...ทาเครุมาด้วยหรอ?" ชินหันไปหา
"นี่นายไม่รู้หรอ...ทาเครุไม่ได้บอกหรอ"
"ชั้นเคยส่งเมล์ไปบอกเรื่องไลฟ์ครั้งนี้น่ะ แต่ทาเครุก็ไม่ตอบกลับ ก็คิดว่าไม่ว่างมา..."
"คือตอนนี้ทาเครุหายตัวไปน่ะ โทรไปก็ไม่รับสาย เป็นไปได้ชั้นก็ไม่ได้อยากมาหรอกนะหลังเวทีเนี่ย" มาซาโตะพูดแบบอารมณ์ไม่ดีแล้วหันไปทำหน้าค้อนใส่เรียวงะ
"งั้นชั้นจะลองไปหาดูนะ" ชินรีบวิ่งออกจากหลังเวทีใส่แว่นดำปลอมตัวไปอีกตะหาก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น