ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] ViViD&SuG Love Your Smile [Shin X Takeru]

    ลำดับตอนที่ #6 : บทเพลงที่ 5 : โอซาก้าสุดระทึก

    • อัปเดตล่าสุด 11 ม.ค. 54





         พอกินเสร็จก็กลับมาที่ห้องของตัวเองเพื่อที่จะอาบน้ำ แต่เขาทำยังไงน้ำก็ไม่ไหล มาเที่ยวๆแท้ซวยอะไรอย่างงี้ เขาไปแจ้งกับพนักงาน พนักงานจึงเรียกช่างมาซ่อม แถมห้องพักที่นี่ก็เต็มหมดแล้ว ดูเหมือนทาเคะจะต้องยืมห้องเพื่อนของเขาใช้ไปก่อน ไปห้องจิยู มาซาโตะ ยูจิไม่อยู่ที่ห้องเลยสักคน คนสุดท้ายคือเปเพื่อนรัก ตอนที่ทาเครุไปหาชินเปกำลังจะออกจากห้องพอดี

         "เดี๋ยวเป!" เขาเรียก

         "มีอะไรหรอทาเคะ?" ชินเปหันไปหาตามเสียง

         "ชั้นขอยืมห้องน้ำหน่อยสิ" แล้วเขาก็อธิบายให้ฟัง ชินเปไม่ได้ถือสาอะไรเขาให้ทาเครุยืมห้องน้ำได้อย่างไม่มีปัญหา

         "นายก็อาบได้ตามใจชอบเลยนะ เดี๋ยวชั้นไปเล่นปิงปองกับจิยูก่อน"

         "โอเค แต็งกิ้วมากๆ" ทาเครุกระโดดลงอ่างอาบน้ำทันทีที่น้ำเต็ม ผิวขาวเนียนแช่น้ำแร่อย่างสบายตัว ไม่ทันไรก็มีคนมาเคาะประตูซะได้ ร่างบางห่มผ้าเช็ดตัวเล็กๆไว้ที่เอว และออกไปเปิดประตู สงสัยคงเป็นชินเปมั้ง

         "ทาเครุ!" คนที่เคาะประตูเข้ามาคือชินนั่นเอง แล้วอยู่ในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวแบบนี้ เป็นใครก็ตกใจกันบ้าง

         "ว้ากกก!ชิน!!!" คนที่ยังไม่อยากเจอตอนนี้ดันเจอซะได้ แถมสภาพแบบนี้

         "ชู่!" เงี่ยบก่อนสิทาเครุ ชินรีบพาำหนุ่มน้อยเข้าห้อง แล้วปิดปากไม่ให้อีกฝ่ายส่งเสียง

         "นายมาทำไมที่นี่...นี่ห้องของชินเปนะ!" ทาเครุถามหลังจากเอามืออีกฝ่ายออก

         "ก็ชั้นถามชินเปมาน่ะสิ เขาบอกว่านายอยู่ที่นี่...ชั้นมีเรื่องจะคุยน่ะ...เกี่ยวกับวันก่อน"

         "วันก่อนไม่มีอะไรจริงๆ ชั้นแค่ติดธุระเท่านั้นเอง"

         "แต่นายร้องไห้นี่นา..."

         "ก็บอกแล้วไงว่าฝุ่นเข้าตาน่ะ"

         "นี่ทาเครุ...ถ้านายมีเรื่องไม่สบายใจเกี่ยวกับชั้นนายก็บอกมาเถอะนะ อย่าเก็บไว้คนเดียว ชั้นยินดีรับฟังเสมอ ไม่อยากให้นายลำบากใจนะ"

         "จะ...จริงๆแล้วชั้นน่ะ...ชั้น...คิดกับ..." ร่างบางเอาแต่้พูดติดๆขัดๆตลอด แต่ก็ไม่ได้พูดออกมาซะทีเพราะได้ยินเสียงชินเปกับจิยูนอกห้อง พวกเขากำลังจะเข้ามาแล้ว

         "ชินเปกับจิยูมา!...ซ่อนก่อน!"

         "ทำไมล่ะทาเครุ?"

         "ถ้าเกิดเข้าเห็นชั้นกับนายในสภาพนี้ก็คิดกันเลยเถิดสิ" ทั้งสองคนพากันเข้าไปหลบในห้องน้ำ ชินเปกับจิยูเดินเข้ามาในห้องพอดี

         "ฮะๆ...วันนี้ชั้นตีปิงปองชนะนายแล้วนะ" ชินเปหัวเราะอย่างมีความสุข

         "ถึงปิงปองนายจะชนะ...แต่เรื่องนั้นชั้นไม่แพ้หรอกนะ!" เสียงแปลกๆดังตลอดจนทาเครุอดสงสัยไม่ได้ เขาแง้มประตูออกไปดูสองคนด้านนอก

         แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็บังเกิด ทาเครุเห็นจิยูกำลังลูบไล้ร่างกายของชินเปอยู่ แถมทั้งสองคนก็กำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม

         'นี่จิทกับเปมีความสัมพันธ์แบบนี้เองหรอเนี่ย! มิน่าล่ะช่วงนี้สองคนนั้นสนิทเป็นพิเศษเวลาเราเล่นกับจิทเปมักอารมณ์เสีีย'

         "มีอะไรหรอทาเครุ" ชินเอ่ยถามเพราะเห็นสีหน้าของร่างบางแดงระเรื่อ เขาเลยส่องบ้างแล้วก็เห็นภาพแบบเดียวกัน

         "ไม่คิดเลยว่าเปกับจิทจะชอบกัน" เขากระซิบกับชินเบาๆ

         "สงสัยพวกเราคงต้องรอสงบๆในนี้ไปก่อนล่ะ" ถึงจะพูดว่าสงบแต่มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย ทั้งเสียกระแทก เสียงครางดังเป็นระยะๆตลอด

         จิยูเอามือล้วงเข้าไปในชุดยูกาตะของชินเปอย่างช้า และเลียซอกคอขาวๆนั้นอย่างอ่อนโยน

         "จิยู...ตะ...ตรงนั้นไม่ได้...อ้ะ!" ชินเปคอยพูดห้ามแต่เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสนั้น

         "ชั้นเข้าไปแล้วนะชินเป...ในตัวนายน่ะ..."

         "อ่ะ...อืม.." ชินเปตอบง่ายๆ แต่สิ่งที่ตามมานั้นไม่ง่ายเลย เขามีสัมพันธ์ลึกซึ้งให้แก่กัน

         'โอ้ยเมื่อไหร่จะเสร็จกันซะที เสียงของสองคนนั้นทำให้ชั้นรู้สึกแปลกๆจะแย่อยู่แล้วนะ แถมต่อหน้าชินแบบนี้...'

         เหมือนชินจะรู้สึกถึงใบหน้าของทาเครุที่แดงระเรื่อไม่หยุด

         "ทาเครุ...นายอึดอัดหรอ...ไม่สบายรึปล่าว...ใส่ผ้าขนหนูตัวเดียวแบบนั้น"

         "มะ...ไม่เป็นไร"

         "อ่ะนี่...เอาไปสิ..." ร่างสูงถอดเสื้อคลุมของตัวเองออก แล้วคลุมทับร่างกายขาวนวลของทาเครุ

         "ขอบใจนะอุ่นขึ้นเยอะเลย" ทาเครุยิ้มเล็กๆอย่างดีใจ เอาซึมซาบความอบอุ่นจากร่างกายของชินผ่านเสื้อคลุมตัวนั้น

         'ความอบอุ่นของชิน บรรยากาศของชิน กลิ่นของชิน...มันชวนให้ผมหลงไหลเหลือเกิน' เขาเคลิบเคลิ้มเสียจนเกือบจะหลับ

         "สองคนนั้นเสร็จรึยังนะ" ชินแง้มประตูออกไปดูอย่างช้าๆ เขามองเห็นชินเปกับจิยูที่หลับไปแล้วบนเตียง

         ชินกับทาเครุค่อยๆย่องออกจากห้องอย่างช้าๆ เพื่อไม่ให้สองคนบนเตียงตื่น แล้วสุดท้ายก็ลี้ได้มาอย่างปลอดภัย

         "ชั้นไปส่งที่ห้องมั้ยทาเครุ?" ชายหนุ่มเอ่ยถาม

         "ไม่เป็นไรขอบใจมาก"

         "นี่...ทาเครุ..."

         "หือ?"

         "สรุปนายไม่ได้คิดมากเรื่องวันนั้นแล้วสินะ"

         "อืม...ชั้นไม่ได้คิดมากเลยนะ ไปก่อนราตรีสวัสดิ์นะ"

         "ราตรีสวัสดิ์" ชายทั้งสองแยกย้ายกันไปคนละทาง

         'อ่ะ!...ลืมคืนเสื้อให้ชินเลย' แต่มันก็ดึกมากแล้วชินคงจะนอนแล้วด้วย เขาจึงตัดสินใจคืนวันพรุ่งนี้



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×