คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โองการแห่งนางผู้กุมชะตา
ทิวาาลล้อยผ่านเวสุริยาเลื่อนลับ ่วยามันทราเทวีไหวาย วเนรนวลแลวาลยัพื้นโล ึ่หวนืนสู่ารหลับใหลอันไร้สีสัน พระรผ่อนวลยับย โอษ์เรียวามแย้มยิ้มแลเอ่ยเอื้อนโอาร แ่เหล่า้าบาทราษรารีแห่อ์เทวนารี ภายในท้อพระโรศิลาวใพาราแห่วามมือนัน์
ลืมาื่นเถิ . . เหล่ารัิาลแห่้า
่วยามทิวาวันเลื่อนลับ
แสสุริยาร้าลา ือโมยามแห่เรา
เพลานี้ . . อ์เหมันนารีไ้ลืมา
่วยามนิทราาลแห่สรรพสิ่ึยาวนานนั
ยินีเถิ . . เหล่า้าบาทบริพารแห่้า
อย่าไ้รั่นร้าม ่อารยับปีปัษาทมิฬบนแผ่นหลั
โบยบินโผผินึ้นรัสรร์
โบสะบัพัสรา ให้ผืนนภาลับลาย . . สู่นิศาาลอันามแ่เรา
สิ้นระแสบัาแห่อ์ันทราเทวี เหล่าราษรารีพลันน้อมายถวายสัย์ ลี่สะบัปีปัษ์ำลับั่นิลาฬ ล่าถอยผ่านทวารศิลาโยพร้อมเพรีย
นารีเทพเยื้อรายลาศิลาอาสน์ เนรนวลสาวแลวายัผืนนภาึ่ถูอาบย้อม้วยพัสราภร์แห่วามมืั่ใหวั ในับพลันที่บาทแ้วยับึ้นอัศวะอาาู่พระทัย ลับแว่วเสียสรวลใสในโถศิลาไร้ผู้น
ร่าอรรใ้อาภร์พริ้วไสวสีเินยวผ่อนปัสสาสะ วเนรวัับ้อยัวามมืระหว่าทวารึ่เผย้า สะท้อนสบวเนรอำพันไพั่แ้วบุษราอีู่นั้นแลวามา
ะาเทพเทวารุาเยียนเยี่ยม
ไม่ทราบิอันใ หรือเพียประพาสผ่านระนั้นหรือ
ายใ้อาภร์เหลื่อมพรายมิิ เยื้อย่าผ่านทวารศิลารั้รอหยุลเบื้อหน้า พัร์าวามแหนเยยัอ์ันทราเทวี ัรยับไหวในอุ้หัถ์ถูยับย ยามโอษ์แ่ำ่ำื้นเอื้อนเอ่ยถ้อยวาาัวาน ใสเสนาะั่ท่วทำนอนับร้อยที่ถัทอาาลเวลาุั่นิรันร์
ูเอาเถิ อ์รานีแห่รัิาล
เราเพียปรารถนาเยือนเยี่ยมสหายเ่า มิไ้หรือ
อย่าระนั้นเลย หาท่านเลือเสือไสไล่ส่
เราัลับืนยัถิ่นพำนั แลพร้อมสารลับแห่าลึ่นำมา
เรือนายใ้อาภร์เหลื่อมพราวเลื่อนถอยราวับะสาบสูไป เบื้อหน้า เนราวนวลสาวึเบิว้าเอ่ยรั้ในับพลัน
โอษ์แบนพัร์าวแย้มยิ้ม วเนรอำพันไพเปล่ประายแลึ้นสบ เพียรู่รอยสรวลบันพลันเลือนหาย เพียวามเย็นเยียบไล้อาบวพัร์าม ละม้ายั่ศิลาาวรสลัแลบรร
เรียมหทัยไว้เถิ อ์รัิมีเอ๋ย
่อนศีาลเลื่อนลับ ่อนวสันัเยือนเยี่ยม
หนึ่ในราษรารี บุรรัแห่อ์เทวนารี
มันผู้นั้นัละเมิ ้อห้ามสูสุแห่พาราอันมิเยสัมผัสึ่าุรน์รัศมี
มันผู้นั้นัสาบสู าท้อพระโรศิลาั่วนินิรันร์
วเนรนวลสาวเบิ้า อัสสาสะผนึนิ่ะพระทัยวูบไหวราวสลายสู โอษ์แระเรื่อสะท้านสั่นไม่อาฝืนเอื้อนเอ่ย ถ้อยวีแห่อ์ะาเทพนั้นมิอาแปรเปลี่ยน หาฝืนรั้ให้ล้อในหัถ์าวนั้นพลิผัน สิ่ที่ามิย่อมือโทษทั์ ั่เพลิพิโรธแห่นาผูุ้มะาึ่แม้นเหล่าเทพเทวามิอาทนรับ
เหล่าราษรารี แม้เป็น้าบาทบริพารหาล้วนฟูมฟัำเนิในหัถ์นี้ ฤทัยนนนีมีหรือมิอาโศศัลย์ หาบุรรั้อำพราาไปแม้สัน
ถ้อยวนะแห่ท่านนั้น . . ะาเทพ
ือวามสัย์แท้ ระทั่เหล่าเทพเทวามิอาฝืน
ัวเรานั้นเพียันทราเทวี ย่อมมิอาืนั่อโอารอันนิรันร์
เพียท่านโปรเมา
ราษรารีผู้นั้น . . ัเป็นเ่นไร
เนรอำพันไพสะท้อนสายลรินหย ปัสสาสะถูผ่อนระบายหาใ่เหนื่อยหน่าย่อถ้อยำร้ออ หาะาที่ถูถัทอไว้มิอาผันแปรแ้ไ ไ้เพียส่สารเือนสิเหล่าเทวาผู้เรือฤทธิ์ มิให้ระทำารฝืนฝ่าเ์นิรันร์ ให้มเียวหายนะลหาแ่นเอ
โอษ์แ่ำยับเอ่ยเอื้อน วีสุท้ายแห่ะาเทพในรัินี้
รอยแย้มยิ้มปราบนพัร์นวลละออ บาทแ้วระทบลระุ้นรั้อัศวะพาหะให้พุ่ทะยานยัห้วเวหานภาลัย เศาเินยวสยายสะบัเปล่รัศมีนวลละเอียเย็นา ประุั่แสส่อนำทาแ่เหล่าสรรพสิ่ยามนิศาาล
เหนือผืนนภามืมิ วศศิปราาย . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
อย่าลืมเม้นท์้วยนะ๊ะ
ความคิดเห็น