[WINNER-minyoon] The Wind blows on top of the hill pine tree

ตอนที่ 24 : [Spoiler Alert] ตอนพิเศษ 3 พระราชาเมืองพยองจูองค์ใหม่

ตอนพิเศษ 3

พระราชาเมืองพยองจูองค์ใหม่

            คังยูเจริญชันษาครบสิบสามชันษาในปีนี้ และทรงตื่นจากบรรทมกลางดึกเพราะเสียงระฆังสิ้นมังกรที่ดังขึ้น องค์ชายหนุ่มทรงจุดโคมข้างแท่นบรรทม ก่อนจะทรงย่างพระบาทไวๆ ไปเปิดบานหน้าต่าง เพื่อให้แน่พระทัยว่าเสียงระฆังที่ดังอยู่มิใช่ฝันร้ายเลื่อนเปื้อน ความหนาวเยือกเย็นของค่ำคืน ทำให้องค์ชายคังยูทรงระลึกถึงดวงพักตร์อ่อนโยนของพระราชาเมืองพยองจูที่ทรงขอพระองค์มาเป็นพระโอรสบุญธรรมที่เมืองพยองจูแห่งนี้

                เมื่อสองวันก่อน องค์ชายมินรับสั่งอย่างกังวลพระทัยว่าพระบิดาประชวร เสวยไม่ได้ และรับสั่งว่าทรงปวดพระนาภีช่วงล่างด้านขวาอยู่ตลอดเวลา คังยูได้แต่ปลอบพระทัยองค์ชายมินไปว่า แพทย์หลวงคอยไว้ถวายการดูแลพระอาการอยู่โดยตลอด อีกไม่นานพระอาการก็น่าจะคลายลง

                ทว่าเสียงระฆังสิ้นมังกรบ่งบอกว่า แม้แต่พระราชาเมืองพยองจูที่ประทับ ณ พระตำหนักตะวันออกในเขตพระราชฐานชั้นใน แวดล้อมด้วยเหล่าข้ารับใช้ และองครักษ์ พญามัจจุราชยังจู่โจมไปจนถึงพระองค์ได้

                องค์ชายคังยูทรงเปิดประตูห้องบรรทม เรียกขันทีที่รับใช้ใกล้ชิดให้เข้ามาช่วยเปลี่ยนพระภูษา เตรียมพระองค์ให้พร้อมเสด็จเข้าวังหลวง นางข้าหลวงที่เข้ามารับใช้พร้อมกับขันทีเกล้าพระเกศาเสร็จเรียบร้อย เมื่อพ่อบ้านประจำวังหน้าเข้ามาทูลว่า มีหมายแจ้งจากวังหลวงว่าพระราชาเมืองพยองจูสวรรคตกระทันหัน ให้พระบรมวงศานุวงศ์ และขุนนางแต่งไว้ทุกข์ ไปรอเข้าถวายบังคมพระบรมศพที่ประตูขุนนางได้

                องค์ชายจากเมืองคูซันจึงเสด็จไปประทับรอเข้าเฝ้าถวายบังคมพระบรมศพ ที่ศาลาบริเวณประตูขุนนางเต็มไปด้วยพระญาติวงศ์ และขุนนางที่มารอเข้าวัง พระญาติบางองค์ทรงกรรแสงเสียงดัง บางองค์จับกลุ่มรับสั่งด้วยสีพระพักตร์เคร่งเครียด คังยูวางพระองค์เป็นเพียงขุนนางระดับกลางๆ จึงประทับรอประตูวังเปิดด้วยพระอาการสงบ

                ในพระทัยขององค์ชายหนุ่มน้อย กังวลถึงองค์ชายมินมากกว่าผู้ใด

*

            พระราชามินมีพระชนมายุเพียงสิบชันษาเมื่อสืบราชสมบัติเป็นพระราชาเมืองพยองจูต่อจากพระบิดา แต่จะต้องรอจนกว่าจะหมดงานพิธีพระบรมศพสี่สิบเก้าวัน และพิธีไว้ทุกข์อีกหนึ่งปีก่อน จึงจะมีพิธีราชาภิเษกอย่างเป็นทางการ

ในงานพิธีพระบรมศพมีพิธีต่างๆ ที่ต้องทำตลอดทั้งสี่สิบเก้าวัน พระราชาองค์ใหม่จะต้องเสด็จออกเพื่อร่วมพระราชพิธีทุกวัน คังยูต้องคอยตามเสด็จไปในพระราชพิธีโดยตลอดตามรับสั่ง และพระราชาเมืองพยองจูองค์ใหม่ยังรับสั่งให้คังยูเข้ามาประทับในเขตพระราชฐานชั้นใน ข้างห้องบรรทมตลอดงานพระราชพิธี ไม่ต้องเสด็จเข้าออกวังหน้ากับวังหลวงทุกวัน

เพราะต้องคอยตามเสด็จพระราชามินทุกวัน ตั้งแต่เช้า กระทั่งดึกดื่น บางวันก็ไม่ได้เสวยเป็นเวลา ทำให้องค์ชายคังยูทรงซูบลงโดยไม่ทันได้สังเกตพระองค์ วันหนึ่งขณะที่ร่วมเสวยพระกระยาหารเย็นกับพระราชามิน พระราชาเมืองพยองจูก็รับสั่งขึ้นเรียบๆ

“ฮยองนิมเหนื่อยเกินไปหรือไม่ในระยะนี้”

“เปล่าพะยะค่ะฝ่าบาท” คังยูรับสั่งตอบ ก่อนคีบเนื้อตุ๋นถวายให้พระราชาเมืองพยองจู “ฝ่าบาทเสวยเนื้อนี่เสียหน่อย เป็นเครื่องเสวยที่ฝ่าบาทโปรด กระหม่อมจำได้”

“ข้าว่าฮยองนิมซูบไป แก้มตอบลงมากทีเดียว”

คังยูทรงนิ่งค้าง เมื่อพระดรรชนีของพระราชาเมืองพยองจูแตะลงเบาๆ บนพระปราง องค์ชายหนุ่มสบสายพระเนตรของพระราชามิน และไม่อาจจะทรงหลบจากสายพระเนตรคมกริบ นานครู่ใหญ่ก่อนที่พระราชามินจะทรงละสายพระเนตรไปก่อน และเสวยพระกระยาหารต่ออย่างเป็นปกติ

พระหัตถ์ของคังยูสั่นน้อยๆ เมื่อก้มพระพักตร์เสวยต่อ แม้ในพระทัยรู้สึกสั่นไหวอย่างประหลาด

- ต่อในเล่ม –

Anonym’s message: มาสปอยอีกแล้ว ใครรักใครก่อนไม่รู้ แต่องค์ชายคังยูใจสั่นก่อนนะคะ 555 สำหรับรูปเล่มตอนนี้อยู่ในช่วงสุดท้ายของการตรวจพิสูจน์อักษรแล้วค่ะ อีกไม่กี่วันน่าจะมีรายละเอียดการจองรูปเล่มมาอัพเดทค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม #แผนลวงวังหน้า นะคะ