[Fic Hey! Say! JUMP] Bobbery

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

INTRO...


    "โมริโมโตะห้อง B อีกแล้ว!"

    "เดือนนี้เป็นครั้งที่ 7 แล้วนะบุจจี้"

    "เมื่อไหร่จะเลิกเรียกฉันว่าบุจจี้ซะทีห๊า ฮิค!"

    "ฉันเรียกนายแบบนี้มาตั้งแต่อนุบาล 2 แล้วน๊า~"

    "แต่ว่า..."

    "จะเถียงกันอีกนานมั้ย! ฉันจะได้ออกไปรอข้างนอก!"

    เสียงเรียบๆที่เจือความหงุดหงิดของบุคคลที่ 3 ทำเอาคนสองคนที่กำลังเถียงกันอยู่ถึงกับชะงักทันที ก่อนที่บุจจี้ หรือ ยาบุ จะเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นจริงจังให้สมกับตำแหน่งประธานนักเรียน

    "แล้วสรุปเรื่องมันเป็นมายังไง"

    คนพูดเปลี่ยนสีหน้าท่าทางได้รวดเร็วจนอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆถึงกับทำปากขมุบขมิบด้วยความหมั่นไส้ ในขณะที่อีกคนที่ถูกถามก็เอาแต่เงียบไม่พูดอะไร แถมยังทำหน้าตากวนบาทาอีกต่างหาก

    "ยูยะ..."

    "รอพี่รหัสเด็กนั่นมาเล่าให้ฟังจะไม่ดีกว่าเหรอ"

    .

    .

    .

    เสียงฝีเท้าหนักๆดังขึ้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ก่อนที่ประตูไม้สักที่หนักร่วมตันของห้องสภานักเรียนจะเปิดผลั่วะออก ด้วยแรงของคนตัวเล็กๆคนนึง

    "ริวจังไม่ผิด!"

    "ชิเนน...."

    "มันต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดอย่างร้ายแรงแน่ๆ"

    "เกิดอะไรขึ้น???"

    คนสามคนในห้องมองหน้ากันไปมาอย่างไม่เข้าใจว่าร่างเล็กๆที่ปรากฏตัวพร้อมกับสมุดบัญชีเล่มใหญ่เท่าบ้านคนนี้ต้องการสื่ออะไรกันแน่

    แต่ที่แน่ๆคือ ... ไม่มีใครรู้ซักคนว่ามันเกิดอะไรขึ้น -*-

    "พวกพี่ๆชอบใส่ร้ายริวจัง!"

    เสียงเล็กๆกล่าวไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้สังเกตสีหน้าคนฟังเลยว่ามันงงกันขนาดไหน

    "ชิเน็น! เรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น"

    "ยูยังชอบใส่ร้ายริวจัง!"

    "เมื่อไหร่จะเลิกเรียกฉันแบบนี้ซะทีห๊ะ!" (ยูยะ)

    ยาบุกับฮิคารุหันมามองหน้ากันแบบไม่ได้นัดหมาย รู้สึกเหมือนเกิดเดจาวูขึ้น

    "ผมจะไปตามริวจังมา ยูยังพูดอะไรก่อนหน้านี้ลืมมันให้หมดเลยนะ คนนิสัยไม่ดี!"

    ปัง!

    ต่อว่าคนที่ยืนทำหน้าอารมณ์เสีย ก่อนที่ประตูจะถูกกระแทกปิด ทิ้งไว้เพียงคนสามคนที่ทำหน้าเหวออยู่ในห้อง อย่าตั้งตัวไม่ทันกับความไปเร็วมาเร็วของคนตัวเล็กๆ

    "...ฉันว่าฉันยังไม่ได้พูดอะไรซักอย่าง"

------------------------------------------------------------------------------------

ฟิคจั๊มพ์เรื่องแรกของเรา ช่วยติดตามด้วยนะคะ