คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เอ่อ นี่มัน
Chapter 5
เมื่อนายบอลลูนเดินออกจากบ้านไป ไม่นานเสียงรถก็ดังออกไปจากบ้าน สงสัยหมอนั่นจะออกไปข้างนอกจริงๆนั่นแหละ แว๊กกก! แต่นั่นมันรถของน้องสาวฉันนะย้า >///< ใครๆ ก็รู้ว่าน้องสาวฉันมันห่วงรถยิ่งกว่าอะไร ฉันมองหน้าโลตัสเพื่อแสดงความเสียใจแล้วมองไปที่หน้าเหมือนกันที่มองกน้าฉันอยู่
ภายในบ้านหลังนี้ ณ เวลานี้ วินาทีนี้ มีเพียงสามชีวิตที่อยู่ในบ้าน เพราะฉะนั่นเราจะต้องเก็บกวาดบ้านให้สะอาดเหมือนเดิม และจัดของให้เข้าที่เหมือนเดิม เมื่อก่อนเป็นยังไง ต้องฉันให้เป็นอย่างนั้น ถ้าคุณแม่มาเจอล่ะก็...
สยอง~
“นายเหมือนกัน นายจะมองหน้าพี่สาวฉันอีกนานมั้ย ฮะ--*”
โลตัสเอ่ยขึ้นพลางเดินไปลางโซฟามาไว้ที่เดิมอย่างหน่ายๆ
“ปล่าวนี่” เหมือนกันว่าพลางยกไหล “พี่สาวเธอไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด”
“โอ๊ยยย! บ้าๆๆ เอ้ย~ >O< ฝากบอกพี่ชายนายด้วยนะ ว่าถ้ากลับมาแล้วล้างรถให้ฉันด้วย”
“ฉันเกี่ยวอะไรด้วย --” เหมือนกันว่าพลางเดินไปนั่งบนโซฟาที่ยัยโลตัสลากมาเมื่อครู่ “รถเธอ เธอก็พูดเองดิ”
“ถ้านายไม่ช่วยกัน ก็ออกจากบ้านไปเลยดีกว่า”
“พูดมากน่ะยัยบ้า --”
“นายว่าน้องสาวฉันหรือไง--*”
ฉันตะคอกเสียงดังใส่หน้าของเหมือนกัน สายตาก็จับจ้องอยู่ที่ใบหน้าขาวใส ยอมไม่ได้ค่ะ ไหนๆความอดทนฉันก็ต่ำอยู่แล้ว ขอพูดหน่อยเหอะ บางทีอาจจะเข้าใจอะไรมากขึ้นกว่านี้ = =
“แล้วไงครับ คุณพี่สาว ^^”
“ลุกขึ้นมาช่วยกันทำความสะอาดเดี๋ยวนี้เลย”
ฉันว่าพลางเอื้อมือไปจับแขนของหมอนั่นอย่างถือวิสาสะดึงร่างสูงของเหมือนกันขึ้นมาอย่างทุลักทุเล หมอนั่นน่ะทั้งสูงร้อยแปดสิบกว่าได้มั้ง ทั้งตัวใหญ่ คนอย่างฉันคงไม่ได้ดึงขึ้นมาบายๆหรอก TOT
“ไม่ครับ ผมจะนั่งอยู่ตรงนี้ พี่เป็นผู้หญิงต้องหัดเป็นแม่บ้านแม่เรื่อน”
“นายก็ต้องเป็นพ่อบ้านเหมือนกัน”
“ไม่ครับ^^”
“โลตัส พี่ว่าเราทำสองคนก็ได้ เราลูกผู้หญิงความจริงก็ไม่ต้องพึ่งหรอกพวกผู้ชายงี่เง่าพวกนี้อ่ะ เชอะ”
ฉันว่าพลางมองหน้ายัยโลตัส ก่อนจะลากตัวของน้องสาวไปเอาจานที่อยู่บนโต๊ะไปล้าง เรื่องล้างจานนั้นเป็นหน้าที่ของยัยโลตัส ก่อนที่ฉันจะเดินปาดเหงื่อไปหยิบไม้กวาดที่อยู่ในตู้เก็บไม้กวาดทางข้างหลังบ้าน
เซ็งวุ้ย โลกใบนี้อาการก็ร้อนเหลือเกิน แอร์ก็เปิดไม่ได้เพราะช่วงนี้ทั่วโลกรณรงค์ใช้ไฟฟ้าอย่างประหยัด ซึ่งบ้านของฉันก็ทำตาม นโยบายเปิดแอร์ได้แค่ตอนกลางคืนเท่านั้น ตอนกลางวันเลยร้อนแบบนี้นี่แหละ - -!
ฉันเอาไม้กวาดกวาดเศษผงต่างๆออกจากบ้าน สายตาก็มองไปที่ยายเหมือนกันที่นั่งดูทีวีอย่างสบายใจเฉิบ
หนอย~
แปะ! แปะ! แปะ!
^___^
ฉันเอาด้ามไว้กวาดตีที่หลังโซฟ้าให้เกิดเสียงดังๆ เพราะว่าตอนนี้ฉันรู้สึกหมั่นไส้หมอนี่เหลือเกิน นายเหมือนกันมองหน้าฉันอย่าง งงๆ แต่ฉันทำท่าทางเป็นไม่รู้เรื่อง แต่แอบหัวเราะในใจ ช่วยไม่ได้นี่นา ก็ฉันแอบหมั่นไส้หมอนี่มาตั้งแต่เจอหน้ากันครั้งแรกแล้ว ตอนนั้นฉันน่าจะฆ่าอีตาบ้านี่ให้นายไปซะตั้งแต่แรก
ปล่อยให้มีชีวิตรอดก็เดือดร้อนฉันอีก TTOTT
คุยกันเมื่อท้ายตอน
วันนี้จบตอนแล้วค่า คืนนี้พิมไม่ไหว ~O~
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค้า
sunnyhouse .
ความคิดเห็น