ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รักครั้งแรก..(ทำไมยุ่งจัง)ตอน2
เมื่อเครื่องขึ้นได้สักพักจีฮุนก็เริ่มออกอาการ
"จางฮองฉันปวดหัวมากเลย รู้สึกอยากอ้วกมากเลย"พูดยังไม่ทันจบคำจีฮุนก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที และวิ่งผ่านยองแจแต่จีฮุนไม่รู้ ยองแจสังเกตุจากอาการก็รู้ว่าเป็นอะไร แต่เวลาผ่านไปนานหลายนาทีจีฮุนก็ยังไม่ออกจากห้องน้ำ เริ่มเป็นห่วงจึงเข้าไปดูก็เห็นจีฮุนนอนหมดแรงอยู่บนพื้นห้องน้ำ ยองแจตกใจมาก จึงอุ้มออกมาข้างนอก จางฮองเห็นก็ตกใจด้วย
"จีฮุนเป็นอะไรคะ"จางฮองถาม
"คงจะเมาเครื่องนะไม่เป็นอะไรมากหรอก เดี๋ยวไปเอายามาให้นะ"ยองแจเดินไป จางฮองรู้ได้ทันทีเลยว่ายองแจคงจะชอบจีฮุนขึ้นมาแล้ว เมื่อยองแจเอายามาให้จางฮองก็พยายามเล่าเรื่องของจีฮุนให้ยองแจฟัง
"ดูเหมือนพี่จะห่วงจีฮุนมากเลยนะ"จางฮองลองหยอดดู
"ไม่หรอก ก็ดูแลเหมือนกับทุกคนนั้นแหละ" ยองแจพูด
"ไม่เหมือนคนอื่นเลยไม่เคยรักไม่เคยห่วงจีฮุนเลย พี่อยากรู้เรื่องจีฮุนไหม"
"ทำไมต้องอยากรู้ด้วยละ ไม่เห็นอยากรู้เลย" ยองแจแกล้งทำเป็นไม่อยากรู้แต่ใจจริงอยากรู้มาก
"อีกตั้งนานกว่าเครื่องจะลง ถือว่าฆ่าเวลาไปก็แล้วกัน…พี่มีอะไรอยากถามเป็นคำถามแรกไหม" ยองแจคิดว่าไหนๆ ก็ไหนๆแล้วจึงถามไปว่า
"นิสัยของจีฮุนเป็นเด็กแก่นๆ ใช่ไหมละ"
"ผิด... จะบอกอะไรให้จีฮุนเป็นคนแข็งนอกอ่อนในหมายความว่า จีฮุนเป็นคนที่พยายามทำตัวเป็นคนเข้มแข็ง เวลามีปัญหาอะไรก็จะเป็นคนที่เข้มแข็งมากที่สุด แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งจีฮุนแอบไปร้องไห้อยู่หลังโรงเรียนโดยไม่อยากให้เพื่อนๆ เห็น จีฮุนมีเรื่องราวอะไรในชีวิตตั้งมากมาย พ่อก็ตาย มีแม่ก็เหมือนไม่มีทิ้งให้จีฮุนอยู่กับป้าใจร้ายที่เกาหลี แต่จีฮุนก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน"
ระหว่างที่จางฮองกำลังพูดอยู่นั้นคิมฮอนก็ตะโกนเรียกยองแจ
"เอาละเป็นเรื่องที่น่าเศร้า คงมีเธอเท่านั้นที่จะเป็นกำลังใจให้กับจีฮุน"ยองแจแกล้งทำเป็นพูดเล่น
"แต่หนูว่าไม่น่าจะใช่" เมื่อจางฮองพูดจบยองแจก็เดินไปหาคิมฮอน ซึ่งท่าทางของคิมฮอนกับยองแจสนิทกันมากจนจางฮองเริ่มไม่แน่ใจแล้วสิ่งที่ตนคิดมันถูกหรือเปล่า ตลอดเวลาที่อยู่บนเครื่องยองแจพยายามเดินมาดูจีฮุน และเดินมาถามจางฮองว่าจีฮุนเป็นอย่างไรบ้าง เมื่อจีฮุนเริ่มรู้สึกตัว
"ตื่นแล้วเหรอจีฮุนหลับไปตั้งนานแหนะ..."จางฮองทัก
"ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนแล้ว ฉันยังรู้สึกมึนหัวอยู่เลย" จีฮุนพูดแล้วเอามือกุมหัว
"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็หายแล้วอีกไม่นานเครื่องก็จะถึงเมืองไทยแล้ว และอีกอย่างก็มีพระเอกใจดีเอายามาให้เธอด้วยนะ"จางฮองพูดแล้วก็ชี้ไปที่
ยองแจ เมื่อจีฮุนรู้ก็เขินจึงพูดแก้เขินไปว่า
"มันก็หน้าที่ของเขาที่จะต้องดูแลลูกค้า ลองไม่ดูแลซิจะแจ้งกับบริษัทว่าพนักงานทำงานไม่ดีไม่ดูแลลูกค้า ไม่แน่หมอนั้นอาจถูกไล่ออกก็ได้" ระหว่างที่จีฮุนกำลังพูดอยู่นั้นยองแจก็เดินมาอยู่ข้างหลังแล้ว
"รู้สึกว่าลูกค้าคนนี้จะหายแล้วนะ"ยองแจพูดประชด
"นาย...นายรู้ได้ไงว่าฉันหายแล้ว" จีฮุนตกใจ
"ก็ดูซิหายไม่หายก็ลุกขึ้นมานินทาคนได้แล้ว"
เมื่อเครื่องบินได้บินมาถึงเมืองไทย นักเรียนทุกคนรู้สึกตื่นเต้นกันมากยกเว้นจีฮุน ระหว่างที่จีฮุนกำลังเหม่ออยู่นั้นอาจารย์ก็เรียกจีฮุนให้มาพูดถึงเมืองไทยในฐานะที่จีฮุนก็มีเชื้อคนไทยครึ่งหนึ่ง แต่อาจารย์ก็เรียกอยู่หลายครั้งแต่จีฮุนก็ไม่ได้ยิน จนยองแจที่ยืนอยู่ใกล้เดินมาตะโกนใส่หู
"((จีฮุน ได้ยินไหม))"ยองแจตะโกนเสียงดังมาก
"โอ๊ย...เรียกดีๆไม่เป็นหรือไง" จีฮุนใช้มือกุมหูไว้แน่น
"ก็อาจารย์เรียกตั้งนานแล้ว แล้วฉันอยู่ใกล้ขนาดนี้เรียกเธอยังไม่ได้ยินเลย"
"เหรอ...ขอบคุณนะคะอาจารย์ทุกท่านที่ได้พาพวกเรานักเรียนมาเที่ยวที่เมืองไทย ในฐานะที่ฉันก็มีเชื้อไทยอยู่แต่ขอบบอกตามตรงว่าเมืองไทยฉันยังไม่เคยมาเลยสักครั้งเดียวแต่ที่พอรู้ก็คือมีสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามและอาหารที่อร่อยก็คงพูดได้เพียงเท่านี่" เมื่อจีฮุนพูดจบก็ขอตัวเข้าห้องน้ำซึ่งอาการที่จีฮุนแสดงออกมาทำให้ยองแจเป็นห่วงมาก
"จางฮองฉันปวดหัวมากเลย รู้สึกอยากอ้วกมากเลย"พูดยังไม่ทันจบคำจีฮุนก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที และวิ่งผ่านยองแจแต่จีฮุนไม่รู้ ยองแจสังเกตุจากอาการก็รู้ว่าเป็นอะไร แต่เวลาผ่านไปนานหลายนาทีจีฮุนก็ยังไม่ออกจากห้องน้ำ เริ่มเป็นห่วงจึงเข้าไปดูก็เห็นจีฮุนนอนหมดแรงอยู่บนพื้นห้องน้ำ ยองแจตกใจมาก จึงอุ้มออกมาข้างนอก จางฮองเห็นก็ตกใจด้วย
"จีฮุนเป็นอะไรคะ"จางฮองถาม
"คงจะเมาเครื่องนะไม่เป็นอะไรมากหรอก เดี๋ยวไปเอายามาให้นะ"ยองแจเดินไป จางฮองรู้ได้ทันทีเลยว่ายองแจคงจะชอบจีฮุนขึ้นมาแล้ว เมื่อยองแจเอายามาให้จางฮองก็พยายามเล่าเรื่องของจีฮุนให้ยองแจฟัง
"ดูเหมือนพี่จะห่วงจีฮุนมากเลยนะ"จางฮองลองหยอดดู
"ไม่หรอก ก็ดูแลเหมือนกับทุกคนนั้นแหละ" ยองแจพูด
"ไม่เหมือนคนอื่นเลยไม่เคยรักไม่เคยห่วงจีฮุนเลย พี่อยากรู้เรื่องจีฮุนไหม"
"ทำไมต้องอยากรู้ด้วยละ ไม่เห็นอยากรู้เลย" ยองแจแกล้งทำเป็นไม่อยากรู้แต่ใจจริงอยากรู้มาก
"อีกตั้งนานกว่าเครื่องจะลง ถือว่าฆ่าเวลาไปก็แล้วกัน…พี่มีอะไรอยากถามเป็นคำถามแรกไหม" ยองแจคิดว่าไหนๆ ก็ไหนๆแล้วจึงถามไปว่า
"นิสัยของจีฮุนเป็นเด็กแก่นๆ ใช่ไหมละ"
"ผิด... จะบอกอะไรให้จีฮุนเป็นคนแข็งนอกอ่อนในหมายความว่า จีฮุนเป็นคนที่พยายามทำตัวเป็นคนเข้มแข็ง เวลามีปัญหาอะไรก็จะเป็นคนที่เข้มแข็งมากที่สุด แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งจีฮุนแอบไปร้องไห้อยู่หลังโรงเรียนโดยไม่อยากให้เพื่อนๆ เห็น จีฮุนมีเรื่องราวอะไรในชีวิตตั้งมากมาย พ่อก็ตาย มีแม่ก็เหมือนไม่มีทิ้งให้จีฮุนอยู่กับป้าใจร้ายที่เกาหลี แต่จีฮุนก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน"
ระหว่างที่จางฮองกำลังพูดอยู่นั้นคิมฮอนก็ตะโกนเรียกยองแจ
"เอาละเป็นเรื่องที่น่าเศร้า คงมีเธอเท่านั้นที่จะเป็นกำลังใจให้กับจีฮุน"ยองแจแกล้งทำเป็นพูดเล่น
"แต่หนูว่าไม่น่าจะใช่" เมื่อจางฮองพูดจบยองแจก็เดินไปหาคิมฮอน ซึ่งท่าทางของคิมฮอนกับยองแจสนิทกันมากจนจางฮองเริ่มไม่แน่ใจแล้วสิ่งที่ตนคิดมันถูกหรือเปล่า ตลอดเวลาที่อยู่บนเครื่องยองแจพยายามเดินมาดูจีฮุน และเดินมาถามจางฮองว่าจีฮุนเป็นอย่างไรบ้าง เมื่อจีฮุนเริ่มรู้สึกตัว
"ตื่นแล้วเหรอจีฮุนหลับไปตั้งนานแหนะ..."จางฮองทัก
"ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนแล้ว ฉันยังรู้สึกมึนหัวอยู่เลย" จีฮุนพูดแล้วเอามือกุมหัว
"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็หายแล้วอีกไม่นานเครื่องก็จะถึงเมืองไทยแล้ว และอีกอย่างก็มีพระเอกใจดีเอายามาให้เธอด้วยนะ"จางฮองพูดแล้วก็ชี้ไปที่
ยองแจ เมื่อจีฮุนรู้ก็เขินจึงพูดแก้เขินไปว่า
"มันก็หน้าที่ของเขาที่จะต้องดูแลลูกค้า ลองไม่ดูแลซิจะแจ้งกับบริษัทว่าพนักงานทำงานไม่ดีไม่ดูแลลูกค้า ไม่แน่หมอนั้นอาจถูกไล่ออกก็ได้" ระหว่างที่จีฮุนกำลังพูดอยู่นั้นยองแจก็เดินมาอยู่ข้างหลังแล้ว
"รู้สึกว่าลูกค้าคนนี้จะหายแล้วนะ"ยองแจพูดประชด
"นาย...นายรู้ได้ไงว่าฉันหายแล้ว" จีฮุนตกใจ
"ก็ดูซิหายไม่หายก็ลุกขึ้นมานินทาคนได้แล้ว"
เมื่อเครื่องบินได้บินมาถึงเมืองไทย นักเรียนทุกคนรู้สึกตื่นเต้นกันมากยกเว้นจีฮุน ระหว่างที่จีฮุนกำลังเหม่ออยู่นั้นอาจารย์ก็เรียกจีฮุนให้มาพูดถึงเมืองไทยในฐานะที่จีฮุนก็มีเชื้อคนไทยครึ่งหนึ่ง แต่อาจารย์ก็เรียกอยู่หลายครั้งแต่จีฮุนก็ไม่ได้ยิน จนยองแจที่ยืนอยู่ใกล้เดินมาตะโกนใส่หู
"((จีฮุน ได้ยินไหม))"ยองแจตะโกนเสียงดังมาก
"โอ๊ย...เรียกดีๆไม่เป็นหรือไง" จีฮุนใช้มือกุมหูไว้แน่น
"ก็อาจารย์เรียกตั้งนานแล้ว แล้วฉันอยู่ใกล้ขนาดนี้เรียกเธอยังไม่ได้ยินเลย"
"เหรอ...ขอบคุณนะคะอาจารย์ทุกท่านที่ได้พาพวกเรานักเรียนมาเที่ยวที่เมืองไทย ในฐานะที่ฉันก็มีเชื้อไทยอยู่แต่ขอบบอกตามตรงว่าเมืองไทยฉันยังไม่เคยมาเลยสักครั้งเดียวแต่ที่พอรู้ก็คือมีสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามและอาหารที่อร่อยก็คงพูดได้เพียงเท่านี่" เมื่อจีฮุนพูดจบก็ขอตัวเข้าห้องน้ำซึ่งอาการที่จีฮุนแสดงออกมาทำให้ยองแจเป็นห่วงมาก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น