คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : 2-08 Interlude 1
Chapter 2
– Turbulence in Royal
Capital
Interlude 1 เหล่าแม่ทัพปีศาจ
***เพิ่มเติมตอนพิเศษ
เป็นช่วงเวลาเล็กน้อยๆ...อันล้มเหลวของเหล่าแม่ทัพปีศาจทั้งสิบสาม
ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลัก
นี่เป็นเหตุการณ์ก่อนที่องค์หญิงฮิยูกิ, ผู้ได้รับความรักอย่างล้นพ้นจากประชากรทั้งหมดของเธอ
จะเดินทางไปยังเมืองหลวงพร้อมกับมิโคโตะ
ในช่วงหลายวันมานี้
บรรยากาศกระวนกระวายสับสนได้แพร่กระจายไปทั่วปราสาทหยกโลหิต
วันนี้หรือที่เรียกกันว่า X-day บรรยากาศตึงเครียดก็พุ่งไปถึงจุดสูงสุด
ตั้งแต่ช่วงเช้า เหล่าผู้ติตาม –โดยเฉพาะผู้ชาย–
ดูราวกับกำลังจะคลั่งและหวาดระแวงเพื่อนร่วมงาน ผู้ซึ่งมีเทพธิดาคนเดียวกัน,
ฮิยูกิ-ซามะ
ในที่สุดก็มาถึงจุดที่แม้แต่แม่ทัพปีศาจแห่งสภาโต๊ะกลมเปิดการอภิปรายด้วยภาษากายอย่างไร้ความหมาย
มิโคโตะและอุสึโฮะแห่งราชามารสวรรค์ทั้งสี่ ที่ตั้งใจจะมองดูเงียบๆ
สุดท้ายก็ทนไม่ไว้จนต้องไปร้องขอคนผู้เดียวที่สามารถยุติภัยพิบัติครั้งนี้ได้,
ผู้อยู่จุดสูงสุด, ฮิยูกิ
◆◇◆◇
พวกเขาต้องการคุยกับผม –นั่นคือสิ่งที่ผมครุ่นคิดอย่างหนักหน่วง
ขณะเดินทางไปรับฟัง ที่นั้น, แม่ทัพปีศาจทั้งสิบสามยืนเรียงรายรออยู่แล้ว
ผมรู้จักทุกคนที่คุกเข่าอยู่ดี
แต่เพราะรูปลักษณ์และขนาดที่ไม่เหมือนกับในเกม
ดังนั้นแม้ว่าผมจะเคยเห็นพวกเขาหลายครั้งแต่ความเปลี่ยนแปลงที่ราวกับฟ้าและเหว
ก็ทำให้ผมรู้สึกสับสนจนแทบบ้า
นอกจากนี้ สมาชิกของแม่ทัพปีศาจทั้งสิบสามทุกคนเป็นบอสดันเจี้ยนที่มีเลเวล
110-130 เทียบกับผู้เล่นที่เลเวลเต็มเพียง 99 แล้ว (ค่าสูงสุดนั้นจะเพิ่มขึ้นในลักษณะ 0→1→2→3 สอดคล้องกับการจุติใหม่
ในขั้นที่ 3 ผู้เล่นก็จะมีระดับเทียบได้ประมาณ 250 ดังนั้นเหล่าแม่ทัพปีศาจจึงเหมาะกับผู้เล่นกลุ่มนั้น
แต่เนื่องจากไม่มีประโยชน์ที่จะพูดถึง ณ.ที่นี้จึงขอข้ามไป) พวกเขาแข็งแกร่งกว่ามาก
สมเป็นปีศาจจริงๆ (TL: มอนเตอร์ =ปีศาจ)
โดยปกติแล้ว ผู้เล่นสามารถสู้กับมอนเตอร์ที่เลเวลเท่ากันได้
แม้เป็นแบบโซโล่ แต่สำหรับบอสแล้ว ตามทฤษฏีควรมีเลเวลสูงกว่า 20-30
เลเวลเพื่อความปลอดภัย
ดังนั้นผู้คนทั้งหลายจึงรวมตัวกัน (แน่นอนว่า
ผมก็ต้องให้คนในกิลด์ช่วยเพื่อจับพวกมัน (TL:บอสมอนทั้งหลาย) เหมือนกัน) สมมติเช่นว่า ผมกำลังโซโล่อยู่กับตัวที่อ่อนแอที่สุด
โดยใช้อุปกรณ์ที่ชั้นดีที่สุด ใช้ยามากที่สุดเท่าที่จะมากได้ คิดว่าผมต้องใช้เวลากี่ชั่วโมงกันถึงจะเอาชนะได้?
เอ๋... เป็นไงบ้างหรอ? ก็มาลองดูบ้างสิ! ....
แต่เมื่อถึงครึ่งทาง ผมก็จะถูกมอนเตอร์ตัวอื่นๆขัดจังหวะ แล้วผมก็จะตายอย่างแน่นอน!!
และที่เสี่ยงไปกว่านั้น คือการโจมตีพื้นที่แบบ 16x16
เป็นศัตรูที่เข้ากันไม่ดีเลย
กับรูปแบบสู้ตีแล้ววิ่ง อันบอบบางของผม, ที่ลดเลือดพวกเขาทีละนิด
--อา ถึงสุดท้ายบอสพวกนี้จะพ่ายแพ้ในการสู้แบบโซโล่, ผู้ที่ได้รับการรับรองจากแอดมินว่า
『จ้าวสงคราม』 (โดคุดันเช็นโกะ)
ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกกิลด์ของผมนั่นเอง!!
…แข็งแกร่งไปเลยชิมิล้า~ (TL: ขออนุญาตวิบัติเล็กน้อย)
ถึงพวกเขาจะบอกว่าเป็นมิตรก็เถอะ
ถ้าหากพวกเขาฟาดมือลงกลางหน้าผากทีเดียว ผมก็ไปแล้ว
อย่างจริงจัง, แม้ว่าพวกเขาเป็นเพียงบอสดันเจี้ยน
ก็ดูยิ่งใหญ่ไม่น้อยทีเดียว
ความสูงที่น้อยที่สุดคือไม่ต่ำกว่า 10 เมตร (นี่น้อยที่สุดนะ!) และที่สูงที่สุดคือ 50 เมตร
(แต่คาดว่าคงจะหดตัวเข้ามา เพราะไม่เช่นนั้นจะเข้ามาในห้องไม่ได้) แยกห่างออกมาจากฝูงมอนเตอร์
ตัวตรของพวกเขาช่างไม่ต่างไปจากกลุ่มพระเจ้าชั่วร้ายที่ปรากฏตัวเพื่อทำลายมนุษยชาติ
ขอบคุณ
ไม่สิ บางทีอาจจะเป็นแบบนั้นจริงๆก็ได้
อย่าง「Demogorgon 」สัตว์ประหลาดที่มีหัวเป็นลิงบาบูนสองหัวและมีหนวด,「Punifutaru」หมอกที่เต็มไปด้วยหนวด
หรือ「กอร์กอน」งูที่มีใบหน้าเป็นคนและมีผมสีชาด ล้วนมาจากเทวตำนานต่างๆทั่วทุกมุมโลก,
เป็นเรื่องที่ตลกไม่ออกเลย
อา ท่านคธูลูทั้งหลาย ดูเหมือนค่า SAN (Sanity; ค่าความปกติของจิตใจ) จะล้มเหลวซะแล้ว นี่ผมทำถูกต้องแล้วจริงหรอ? ผมอยากจะบ้าตายซะจริงเชียว
(TL: Demogorgon เป็นชื่อที่ใช้อ้างถึงจ้าวปีศาจหรือเทพชั้นต่ำที่มีความเกี่ยวข้องกับนรก
มีปรากฏครั้งแรกที่รัฐแห่งหนึ่งใน Thebaid ต่อมาถูกนำมาใช้เป็นตัวละครหนึ่งในเกม Dungeons & Dragons ;คนสนใจศึกษาเพิ่มเติมระวังหาผิดนะคะ
กอร์กอน หมายถึงสามสาวพี่น้องที่ถูกสาป สเธโน ยูริอาลีและเมดูซ่า
เนื่องจากเมดูซ่าถูกโพไซดอนพยายามใช้กำลังขืนใจในวิหารบูชาเทพีเอเธน่า
เอเธน่าเข้าใจว่าถูกลบหลู่จึงสาปเมดูซ่า
โดยสาปพี่น้องอีกสองคนที่อยู่ด้วยกันขณะนั้นไปด้วย ต่อมาเมดูซ่าถูกวีรบุรษเพอร์ซีอุสตัดหัวด้วยดาบของเทพีเอเธน่า
ไม่ปรากฏจุดจบของสเธโนและยูริอาลี เนื่องจากเป็นอมตะ
คธูลู เป็นหนึ่งในสิ่งที่เรียกว่า เกรทโอลด์วัน ในงานประพันธ์ของเอช. พี. เลิฟคราฟท์ ปรากฏตัวครั้งแรกในเรื่องสั้น "เสียงเรียกของคธูลู" หรือ The Call of Cthulhu ในปี พ.ศ. 2471 ภายหลังใช้เรียกรวมผลงานของเอช. พี. เลิฟคราฟท์แนวนี้ว่า “ตำนานคธูลู” หรือ Cthulhu Mythos)
ดัวยเหตุผลทั้งหลายเหล่านั้น ทันทีที่ผมเข้าไปในห้องและนั่งลงบนบังลังก์ที่อยู่สูงกว่าระดับพื้นปกติ
ผมก็สอดส่ายสายตาหาทางออกฉุกเฉิน
ด้านหลังบังลังก์เป็นประตูขนาดมโหฬาร ที่ผมใช้เข้าและออก,
เท็นไกและโคคุโยต้องใช้สองมือในการเปิดประตูแต่ละด้าน –เมื่อผมเห็น
ก็พลันนึกถึงวลีที่ว่า『ผู้คิดหนียังต้องละทิ้งความหวัง』-- ด้วยความแข็งแกร่งทางกายภาพของผม คงไม่สามารถหนีทางนี้ไปได้
ถัดมาเป็นทางเดินทางด้านซ้ายของผม มี3 ทางที่อยู่ในวิสัยทัศน์ของผมฃ
ที่ใกล้ที่สุดใช้เวลาไม่เกิน 2 วินาทีด้วยการเดินด้วยเท้า แต่น่าเสียดายที่วันนี้ผมใส่ส้นสูง 5 cm
(TL:!!!)
มันเป็นไปไม่ได้สำหรับผมที่จะวิ่งหนีเต็มกำลังด้วยสภาพแบบนี้ จะเสียเวลาไปถอดรองเท้าก็กลัวว่าเป็นปัจจัยตัดสินความเป็นความตาย
ในกรณีนี้ คงจะดีกว่าถ้าผมฝึกวิ่งบนรองเท้าส้นสูงมาก่อน
ขณะที่ผมคิด หนึ่งในสิบสามแม่ทัพปีศาจ,
ตัวแทนผู้มีรูปลักษณ์เป็นมนุษย์ ผิวกายสีดำและเส้นผมสีขาว (มีต้นแบบจาก ยอก-โซธอท หรือ Yog-Sothoth จากตำนานคธูลู) นาม『อิคารุกะ』(Japanese grosbeak) ,ก้าวออกมาข้างหน้า
“ขอถวายเกียรติแด่ฮิยูกิ-ซามะ
นายเหนือหัวผู้มีค่าสูงเทียบประดุจสรวงสวรรค์ของเหล่าข้าทั้งหลาย พวกเรา, แม่ทัพปีศาจทั้งสิบสามเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาอยู่
ณ.ที่นี้"
(TL: Japanese grosbeak (ไม่ทราบชื่อไทย)
เป็นนกสายพันธุ์เล็กชนิดหนึ่งของญี่ปุ่น สามารถร้องเพลงได้ มีตัวออกสีเทาขาว หัว,
ปีกและหางเป็นสีดำ แต่ปากเป็นเหลือง สามารถดูรูปได้จากอากู๋)
ว่าแล้วเขาก็ทำความเคารพผม เรียงจากเท็นไก, มิโคโตะ, ตัวผม, อุสึโฮะ
และโคคุโย –มิโคโตะเปิดปาก
“เงยหน้าขึ้น เจ้าได้รับอนุญาตให้กล่าวโดยตรงต่อองค์หญิงแล้ว”
หืม….? ผมคิดว่าเป็นหน้าที่เท็นไกเสียอีก
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างวันนี้เขายืนอยู่ด้วยสีหน้ามุ่ยเป็นการใหญ่
“ถ้าเช่นนั้น ด้วยความเคารพเป็นอย่างยิ่ง ด้วยเหตุผลบางอย่าง,
พวกเราจึงต้องการยืนยันบางอย่างจากองค์หญิง กระผมจึงเป็นตัวแทนมาเพื่อถามท่านขอรับ”
สายตาของเขาเลื่อนจากผมไปทางขวา ที่เท็นไกและมิโคโตะ
“องค์หญิง, เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้จึงเกิดข่าวลือว่าพระองค์ทรงโปรดปรานบุคคลใดบุคคลหนึ่งเป็นพิเศษ
ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่ขอรับ?”
ห๊า---!! ถ้าพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเร็วๆนี้
ก็เกี่ยวกับคนที่ผมจะพาไปเมืองหลวงด้วยพรุ่งนี้สินะ
ตอนนี้, หลังจากรับคำแนะนำจากหัวหน้ากิลด์ คอนราด
ผมจึงตัดสินใจให้มิโคโตะไปด้วย ถึงผมจะบอกเธอและสี่ราชามารสวรรค์คนอื่นๆแล้ว
บางทีสมาชิกสภาโต๊ะกลมคนอื่นๆอาจจะไม่พอใจที่เห็นเหมือนผมให้ความสำคัญมิโคโตะอยู่เหนือพวกเขา
อย่างที่เห็น คราวก่อนผมก็ให้เท็นไกติดตามไปด้วย
เจ็ดสัตว์ร้ายแห่งภัยพิบัติยังไม่พอใจแล้วมาร้องเรียนอยู่เลย อืม
บางทีตอนนี้อาจจะดีกว่า
ตอนหลังที่ผมตระเวนสำรวจโบราณสถาน (ดันเจี้ยน) ที่ชายขอบของเมืองอาระ
ด้วยวันหยุดพวกเจ็ดสัตว์ร้ายแห่งภัยพิบัติ
ผมให้พวกเขาไปซ่อมแซมและปฏิรูปสถานที่ที่เสียหายจากฝีมือพวกเรา –ที่ซึ่งอุสึโฮะบ่นว่าน่าเบื่อตั้งแต่ชั้นแรก
ส่วนโคคุโยเหวี่ยงดาบครั้งเดียว ก็พังผนังจนราบ (รวมถึงไฮดรา 5 หัวด้วย) ที่ชั้น 10—
ทำให้ตอนนี้พวกเขาไม่อยู่ในปราสาท
ถ้าพวกเขาอยู่, ความโกลาหลคงบานปลายกว่านี้
ถ้าเป็นเพราะเรื่องนั้นละก็ เป็นเพราะนี้เป็นเรื่องของ『ผู้หญิง』ยังไงละ
แต่บอกตามตรง ถ้าให้ผมพูดไป ผมได้ตายแน่
“……..”
ควรทำยังไงดี? ขณะที่ผมครุ่นคิด เท็นไกก็ก้าวออกมาช่วยผมพอดี
“พวกเจ้าโง่งมกันไปหมดแล้วหรืออย่างไร! ความคิดพวกเจ้าเห็นได้ชัดเกินไปแล้ว!”
เท็นไกพูด แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างแม่ทัพปีศาจทั้งสิบสามส่งสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังไปที่เขา
“---------------------------!?”
นะ-น่ากลัว…..!! สายตาที่ดูน่าสะพรึงกลัวและกระหายเลือด
กลืนกินสติของผมจนดูเหมือนจะหลุดลอยไปชั่วครู่
เมื่อสติผมกลับมาอีกครั้ง เท็นไกกับแม่ทัพปีศาจทั้งสิบสามก็ทะเลาะกันเสียงดัง
“บอกแล้วไงว่านั่นเป็นโลหิตที่เตรียมไว้เพื่อองค์หญิง!!”
“เจ้าก็เอาหน้าเช่นนั้นเป็นปกติอยู่แล้วนี่?”
“เหนือสิ่งใด, นี่เป็นเลือดที่เต็มไปด้วยพลังวิญญาณ! เจ้าหญิงต้องยินดีอยู่—“
“โกหก! เจ้าเป็นเพียงคนเดียวที่เจ้าหญิงโปรดนี่?!”
“ข้าก็บอกอยู่ไงละ ว่าไม่ใช่!”
◆◇◆◇
“…นี่พวกเขากำลังพูดถึงอะไร?”
ฟังคำถามของผมแล้วมิโคโตะก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่
“วันนี้เป็นวันที่ 14 เดือน 2 หรือ วันวาเลนไทน์ ตามปฏิทินปีศาจเจ้าค่ะ หลังจากเห็นเท็นไก-โดโน่ขนกล่องเมื่อช่วงเช้า
แม่ทัพปีศาจทั้งสิบสามและพวกผู้ชายในปราสาทก็แตกตื่นและสงสัยว่าตัวเองจะได้ช๊อกโกแลตจากองค์หญิงหรือไม่เจ้าค่ะ…”
“หึ พวกตัวผู้ที่น่าสมเพศ
เรื่องวุ่นวายวันนี้เกิดขึ้นเพราะความโง่เขลาโดยแท้”
อุสึโฮะพูดด้วยน้ำเสียงไม่ไยดี ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่ฉากวุ่นวาย
………….ห๊ะ?
วันวาเลนไทน์? ผมคิดว่าเพราะอย่างอื่นเสียอีก?!
ยิ่งไปกว่านั้น พวกนายเป็นเทพกับปีศาจไม่ใช่หรอ? ทำไมถึงมาคลั่งกับเทศกาลแลกของแบบนี้ละ? ไม่ใช่ว่ามันผิดพลาดตรงไหนสักแห่งใช่ไหม??
ผมหันไปมองกรณีพิพาทที่ขยายตัวขึ้นอย่างเร้าร้อน
ด้วยเหตุนั้น ผมจึงอาศัยความช่วยเหลือจากมิโคโตะและคนอื่นทำช๊อกโกแลตจำนวนมากและแจกจ่ายมัน
เรื่องราวทั้งหมดจึงยุติลง
….แต่ผมกลัวของขวัญตอบแทนวันไวท์เดย์ในเดือนหน้านี้จริง
End
Author Notes
แม่ทัพทั้งสิบสามเลเวลเกิน
110 ทุกคน แน่นอนว่าผู้เล่นเลเวล 99 สามารถจัดการได้ แต่ค่าความสามารถโดยพื้นฐานของแต่ละตัวก็จะแตกต่างกันออกไปเล็กน้อย
เหล่าเลเวล 110 นี้จึงถูกจัดไว้ในส่วนท้ายๆของเกม,
อาจจะเป็นการหยอกเล่น, จึงกลายเป็นฉายาอันทรงเกียรติของประเทศ
Talk: เอาของเข้าหอจ้า ไว้อีกสัก 2-3 สัปดาห์เจอกันนะ
//ยิ้ม
ความคิดเห็น