หลักการเขียนนิยาย(ฉบับปรับปรุง)

ลำดับตอนที่ #24 : พล๊อตซับซ้อนเกินทำไง?

พล๊อตซับซ้อนเกินทำไง?

หลายคนคงเคยคิดว่า เห้ย! พล๊อตเรื่องแบบนี้เจ๋งจริงๆ หรือดราม่าได้ใจ แต่แล้วทำไมถึงเอามาถูลู่ถูกังไปไม่รอดเกิน 5 ตอนสักที ซ้ำร้ายกว่านั้นบางคนเขียนได้แค่ตอนเดียว ก็ขยำพล๊อตโยนลงถังทิ้งเสียแล้ว

ทั้งๆ ที่ พล๊อตเรื่องนั้น มันแจ่มจรัสในความคิดน้องๆ แท้ๆ  แต่ทว่าทำไม ทำไม ทำไมมมมม....

วันนี้พี่อัญจะมาเฉลยค่ะ ว่ามันไม่แปลกเลย เพราะการทำงานของกลไกสมองของเราเอง มันสามารถหยิบจับสิ่งต่างๆ ในห้วงคิดมาปะติดปะต่อเรื่องจนทำให้เราพอใจได้  แต่เวลาเขียนจริง มันดันปะติดปะต่อไม่ได้ดั่งสมอง ก็เลยทำให้งานล่มเจ้าค่ะ

พล๊อตเรื่องไม่ว่าจะเป็นแนวไหน ตัวละครมากน้อยแค่ไหน ก็ต้องมีการจัดลำดับเหตุการณ์ที่ดี

ลำดับเหตุการณ์ที่พูดถึงนี้ หมายถึงการจัดอันดับให้เหตุการณ์ในเรื่อง เพื่อนำจุดเริ่มต้นไปยังจุดจบ

สมมตินะ พี่สาววางโครงเรื่องไว้ว่า

มีควายสองตัว กินหญ้า หนี ขี้แตก หมาป่า ไฟไหม้ ผีดุ แยกร่าง

ซึ่งสมองน้อยๆ ของพี่สาวกำลังนึกถึงเจ้าสิ่งข้างบนที่คิดขึ้นสดๆ ประมวลผลในกมลสันดานว่า สนุกเว้ย!

แต่...

ควายสองตัว กินหญ้า หนี ขี้แตก หมาป่า ไฟไหม้ ผีดุ แยกร่าง

คะ คะ ควายสองตัว

มันจะสนุกได้ยังไง พอเอามาเขียนลงบนหน้าจอ Word แล้วก็อึ้งกับสิ่งที่ตัวเองคิด ว่าสมองของสาวน้อยน่ารัก(อ้วก~)คนนี้คิดอะไรขึ้นมาฟะเนี่ย ทั้งๆ ที่ในห้วงหนึ่งของสมองกลับแสดงผลลัพธ์ว่ามัน สนุกสุดเจ๋ง

แต่ความจริงห่วยแตกบรรลัยไส้!!!

เอาล่ะ ถึงจะห่วยแตก แต่พี่สาวขี้เกียจนึกเรื่องอื่นขึ้นใหม่เพื่อมาเป็นตัวอย่าง ก็คงต้องอาศัยความเดา เอ้ย ความชำนาญในการจัดลำดับเหตุการณ์ที่คิดขึ้นนี้ให้น่าอ่าน ให้ได้........

ลำดับเหตุการณ์แบบเข้าใจง๊ายง่าย โดยพี่สาวผู้น่า(แหก)รัก

มาดูกันนะ ก่อนอื่นมี...

ควายสองตัว

กินหญ้า

หนี

ขี้แตก

หมาป่า

ไฟไหม้

ผีดุ

แยกร่าง

ดูแล้ว งี่เง่าจริงๆ เนอะ แต่ถ้าหากพี่สาวจัดวางไว้แบบนี้

ควายสองตัว

กินหญ้า

ไฟไหม้

หนี

หมาป่า

ผีดุ

แยกร่าง

ขี้แตก

แล้วลองให้เหตุผลพอสังเขปไว้ติ๊ดๆ ตรงท้ายลองดู เพื่อความเข้าใจของสมอง

เหตุการณ์         เหตุผล

ควายสองตัว    มันเป็นเพื่อนกันเนอะ  อืม... โง่จริง

กินหญ้า           ควายก็ต้องกินหญ้า

ขี้แตก                     กินแล้วก็ต้องขี้ ถูกไหม

ไฟไหม้                ไฟไหม้ ก็ไฟไหม้ไง

หนี                     ไฟไหม้ป่า ไหม้หญ้า ควายก็ต้องหนีดิ

หมาป่า               ดั๊นไปเจอหมาป่า ฉิบหาย!

ผีดุ                        ควายตายเป็นผี หมาป่าแด๊กเข้าไป

แยกร่าง                     ผีแยกร่าง เอ๊ะ ควายสองตัว เป็นผีสองตัวเพราะมันตาย เง้อออออออ!

แต่ถ้าหากมาจัดเรียงอีกครั้ง ด้วยการไตร่ตรองและจัดวางดีๆ พล๊อตบ้าๆ แบบนี้อาจเปลี่ยนได้อีก

เหตุการณ์                    เหตุผล

แยกร่าง                        มีบางสิ่งแยกร่างออกจากกัน

ควายสองตัว                  ควายสองตัว จากการแยกร่างในครั้งนั้น จริงๆ มันมีตัวเดียวนะเอ้อ

หมาป่า                         หมาป่ามาเจอควายเข้าพอดี

ขี้แตก                           หมาป่าตกใจกับการแยกร่างของควายจนขี้แตก

ไฟไหม้                          อยู่ๆ ก็เกิดไฟไหม้ป่า

กินหญ้า                         ในขณะที่ไฟไหม้ ควายยังเจือกยืนกินหญ้าอยู่

หนี                                  กว่าจะรู้ตัวว่าไฟไหม้ป่า ควายก็ตายแล้ว

ผีดุ                                     ทั้งหมาป่า ทั้งควาย กลายเป็นผีดุเฝ้าป่า ชะเอิงเอย

ถ้าน้องๆ สังเกตจากตัวอย่างที่พี่สาวยกขึ้นมาให้ดู คงจะเข้าใจแล้วนะคะว่า การจัดลำดับเหตุการณ์จากสิ่งที่คิดในสมองสำคัญไฉน แถมยังมีผลต่อจุดเปลี่ยนเรื่องได้อีก ซึ่งมันใช้พล๊อตเดียวกันเปลี่ยนเรื่องราวได้ ถ้าเราลำดับเหตุการณ์แบบต่างกัน!!

ดังนั้น เมื่อมีพล๊อตเรื่องแล้ว ก็อย่าลืมมานั่งจัดลำดับเหตุการณ์ก่อนเขียนจริงนะคะ พี่สาวมันใจว่าช่วยได้เยอะเลย

สำหรับบทนี้ พี่สาวขอลา แม้จะสั้นไปหน่อย หลังจากห่างหายไปนาน

บอกตามตรงช่วงนี้ติดหนังชุด การ์ตูนชุด ติดทุกอย่างเลย แต่พี่สาวก็ไม่เคยงดเขียนนิยายนะ และไม่เคยเว้นการจดพล๊อตเลยแม้แต่วันเดียว

ส่วนบทต่อไป คงไม่ต้องรอนาน เพราะพี่สาวเลิกขี้เกียจแล้ว(ซีรี่ย์จบไปแล้ว เง้อ)

พบคำผิดโปรดแจ้ง  อย่าปล่อยให้คำผิดลอยนวล