*Fic* เดทโนต (ไลท์แอล)

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นที่ดี(รึเปล่า)

ความเดิมจากครั้งที่แล้วไลท์ไม่โดนจับเรื่องเดทโน๊ตและสัญญาว่าจะอยู่ช่วยงานที่กรมตำรวจกับ แอล และทั้งคู่ก็พึ่งจะทะเลาะกันเล็กน้อยแอลกำลังสับสนเรื่องคิระเพราะไลท์ไปทำถ้าขอแอลเป็นเพื่อน(ง่ายๆกร้อคือตอนบทที่แอลกำลังจะโดนคิระฆ่าโดนเปลี่ยน)

ตอนนี้เป็นตอนเช้าของวันหนึ่ง

ขณะที่แอลกำลังนั่งกินขนมและดูการตูนอยู่นั่นเอง"ฮ้าวววว!!
ริวซากินายนั่งดูการ์ตูนเหมือนเด็กเลยนะ" ร่างสูงพูดแล้วยิ้มมุมปาก "แต่ยังไงผมก็แก่กว่าไลท์คุงนะครับถ้าไลท์คุงเรียกผมว่าพี่ชายก็ดีนะครับ"ร่างบางพูดจบก็เอาขนมใส่ปากอีกชิ้น ร่างสูงเดิน
เข้าไปนั่งข้างร่างบาง "ไม่มีทางซะหรอก...ซ็อกโกแล็ตเปื้อนมุมปากอีกแล้วนะบอกกี่ที่แล้วว่าใครกินระวังๆทำไงนายถึงจะจำเนี่ย" ร่างบางนั่งดูการ์ตูนต่อไปทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "- -*ให้ตายสินิสัยเหมือนเด็กจริงๆด้วย...ฉันรู้แล้วละว่าทำไงนายถึงจะจำได้" ร่างสูงหน้าที่ใบหน้าของร่างบางแล้วใช้มือทั้งสองของเขาจับใบหน้าของร่างบางให้หันมา "จะทำอะไรครับไลท์คุง" "ทำโทษนายที่ไม่ฟังฉัน"
ร่างสูงจบก็ประทับริมฝีปากไปตรงที่มีรอยเปื้อยแล้วใช้ลิ้นทำความสะอาดร่างสูงค่อยๆผละออกมาเขาสังเกตเห็นใบหน้าที่แดงฉ่าตรงหน้าเขาร่างสูงเอาจมูกของตนไปสัมผัสกับจมูกของร่างบางอย่างอ่อนโยน "อยากจูบฉันใส่ไหมละ" ร่างสูงกระซิบเบาๆที่ข้างหูของร่างบาง "....."ร่างบางก้มหน้าไว้เพื่อซ่อนความอาย "ออกไปนะครับไลท์คุง" ร่างบางพูดเสียงสั่นๆ "แต่นายก็ชอบไม่ใชรึไง" ร่างสูงพูดจบ
ก็ก้มลงไปที่คอเนียนของร่างบางเพื่อทำรอยคิส"อ๊ะ...พอได้แล้วนะไลท์...ฉันบอกให้พอ!!!"ร่างบางพูดจบก็พลักร่างสูงออกจากตัวเขาแล้ววิ่งกลับไปที่ห้องของตัวเอง "เดี๊ยวสิ!!!ขอโทษ กลับมานะ"
ร่างสูงตะโกนเรียกแต่ร่างบางก็ล็อคประตูแล้ว "ริวซากินายเกลียดฉันมากเลยหรอ" ร่างสูงพูดแล้วใช้มือลูบประตูห้องของร่างบาง "ผมกลัว...ผมกลัวว่าไลท์คุงจะคิดคนละแบบกับผม..ผมไม่อยากพูดหลอกใช้เป็นเครื่องมืออีกแล้วครับ.....ผมกลัวว่าไลท์คุง" "หยุดพูดไปเลย!!"ร่างสูงพูดตัดบทของร่างบาง"ถ้านายคิดว่าที่ฉันทำเพราะจะหลอกให้นายตายใจเป็นไปไม่ได้หรอกฉันไม่ทำแบบนั้นแน่!ตอนนี้นายคิดอะไรอยู่ละริวซากิฉันไม่เข้าใจนายเหมือนกันนะแต่ฉันคิดว่าฉัน.....ชอบนายนะ..โถ่โว้ย!!พูดออกไปจนได้นะเราอุตส่าเก็บไว้ตั้งนาน" ร่างบางเปิดประตูออกมาแล้วมองตาของร่างสูง ใบหน้าของ
ร่างบางมีแต่คราบน้ำตา "ไลท์คุงพูดว่าอะไรนะครับ" ร่างบางเอามือทั้งสองข้างปิดใบหน้าตัวเองไว้ ร่างสูงเกาหัวตัวเอง "ฉันบอกว่าฉันชอบนายไงริวซากิ" "อุ๊ก ไลท์คุงฮึกๆ"ร่างบางโถมเข้ากอดร่างสูงจนล้มลงไปทั้งคู่ "แล้วนายคิดเหมือนฉันรึเปล่าละ" ร่างบางถาม ร่างบางไม่พูดอะไร แต่กลับหลับตาแล้วประทับริมฝีปากตนบนริมฝีปากของร่างสูง "รู้แล้ว" ร่างสูงพูดแล้วยิ้มจากนั้นร่างสูงก็จูบร่างบางอีกครั้งแต่ครั้งนี้รอยจูบช่างดูดดื่มกว่าครั้งก่อนๆร่างสูงใช้มือสอดเข้าไปใต้เสื้อของร่างบางแล้วบีบยอกถันของร่างบาง"อ๊ะ..."ร่างบางหน้าแดงมากเหมือนคนเมา(แต่อาจจะเป็นเพราะเขาเมารักละมั้ง)ร่างสูงก้มลงไปไซ้ซอกคอขาวของร่างบางร่างสูงใช้ลิ้นของตนไล้ไปตามคอนวลของร่างบาง"อือ....ทำไมอือ...มันเสียวๆละไลท์คุง"ร่างบางพูดเสียงเบาร่างสูงไม่ตอบอะไรเขาดึงเสื้อที่ปกปิดร่างกายของร่างที่บอบบางตรงหน้าเขาแล้วใช้ลิ้นของตนไล้ไปรอบยอดถันของร่างบาง"อ๊ะ..อ๊าง...."ร่างสูงถอดกางเกงของร่างบางออกช้าจนตอนนี้ร่างบางไม่มีอะไรปกปิดตัวเขาไว้เลยร่างสูงมองเห็นร่างที่ผอมบางและขาวมากเหมือนหิมะร่างบางอายสายตาของร่างสูงเลยพยายามจะคว้าเสื้อมาปิดร่างแต่ร่างสูงกลับคว้าข้อมือเขาไว้ "ไม่เป็นนายขาวดีออก^^" ร่างสูงพูดจบก็จับแก่นกายของร่างบางขึ้นมาแล้วใช้มือรูดขึ้นลงช้าๆแล้วค่อยๆเร็วขึ้นเรื่อยๆ"อ่า.....อ้า..."ร่างบางครางตามจังหวะมือของร่างสูงไม่หยุดจนในที่สุดก็มีน้ำขุ่นๆออกมาเปื้อยที่มือของร่างสูงๆกำลังชิมน้ำขุ่นๆนั้นนิ้วตัวเองแต่ร่างกลับคว้าข้อมือเขาไว้"อย่าเลยสกปรก" "ไม่หรอกหวานจะตาย"ร่างสูงพูดจบก็จัดการชิมสิ่งนั้นร่างบางหน้าแดงจัด "ไลท์คุง.//.คือว่า....ชอบฉันจริงๆหรอ"ร่างบางถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจร่างสูงลูบผมของร่างบางเบาๆ"^//^ไม่ชอบแล้วครับ"  “TToTT” “แต่รักนายมากเลยละ”