รัก3มุมของนิยามรัก3คน

ลำดับตอนที่ #4 : แอบรัก

เรื่องของคาเนชั่น ( แอบรัก )
   
   ฉันกลับมาบ้านก็ต้องมานั่งล้างจากให้แม่อีกละ น่าเบื่อสุดๆ ดูดิ คราบอะไรก็ไม่รู้เหนียวเหนอะหนะไปหมด สกปรกชะมัด แม่กินอะไรแต่ละอย่าง มันๆทั้ง มิน่าล่ะแม่เราถึงได้อ้วน 

    : กลับมาแล้วจ้า...คาเนชั่นล้างจานให้แม่หรือยัง
    : ล้างแล้วค่า หลังจากนั้นฉันเลยถามแม่ว่า วันนี้แม่ซื้ออะไรมากินอีกล่ะ อย่าบอกนะว่ากินหมูติดมันอีกแล้วอ่ะ 
   : เปล่าจ่ะ แม่ไม่ได้ซื้อหมูติดมันมา แต่แม่ซื้อทอดมันมากินจ่ะ
   โห่ มันกว่าเดิมอีกอ่ะ
   หลังจากนั้นฉันก็บอกลาแม่เพราะฉันไม่ชอบกินของมันและแม่ก็ชักชวนฉันอยู่นั่นล่ะ
  แล้วฉันก็รีบวิ่งขึ้นมาบนห้อง และปิดประตูล็อกกลอนอย่างดี

รุ่งเช้าวันต่อมาเป็นวันหยุดที่แสนวิเศษ

มันเป็นเช้าที่สุดแสนวิเศษ เพราะว่ามีคนมาเรียกฉันนั่นก็คือ วดา ซึ่งก็คือคนที่ฉันแอบรัก

( ลืมบอกไป ว่าฉันน่ะเป็นทอมนะ ) แต่ยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอก เพราะฉันเก็บความลับเก่ง ต่อให้ตายก็ไม่บอก

: มีไรเหรอดา มาเรียกเราแต่เช้าเลย
: เราจะชวนเธอไปชิมคุกกี้ที่เราทำน่ะ ไม่รู้ว่าจะอร่อยถูกปากหรือเปล่า และพี่เบนซ์ก็ฝากมาบอกว่า จะเล่นบาสด้วยกันไหม
( ลืมบอกไป ฉันเป็นนักบาสของโรงเรียนที่เก่งที่สุดในชมรมบาส และก็ ดอกเข็ม พี่เบนซ์พี่เบียร์ด้วย )  : ไปสิ เดี๋ยวฉันจะไปชิมคุกกี้ของเทอ และจะไปเล่นบาสกับพี่เทอด้วยนะ วดา 
ที่บ้านของวดา
: หืม...กลิ่นอะไรหอมๆน่ะ

: อ๋อ คุกกี้ที่ฉันทำน่ะ กลิ่นหอมใช่ไหมล่ะ เราไปกินกันเถอะกำลังร้อนๆเลย

: เออ...เราลืมชวนดอกเข็มเลย เห็นว่าอยากมาบ้านพี่เบนซ์หลายครั้งไม่ใช่เหรอ

เพราะว่าดอกเข็มน่ะเขาชอบพี่เบนซ์มาตั้งนานแล้ว วดา เทออย่าบอกใครนะ ดอกเข็มเขาห้ามไม่ให้ฉันบอก แล้วเทอก็อย่าบอกใครล่ะ
: OK
: ไหนล่ะคุกกี้ของเทอ ฉันอยากกินจังเลย
: อยู่ในเตาอบนั่นไง ลองชิมดูสิ
: อืม...อร่อยจังเลยอ่ะ ทีหลังทำมาฝากฉันบ้างสิ
: ได้สิ กี่กล่องฉันก็จะทำ เพราะเทอเป็นเพื่อนรักของฉัน
: เพื่อนเหรอ...
: มีอะไรเหรอคาเนชั่น..เมื่อกี้เทอบอกว่าอะไรนะ
: เปล่าไม่มีอะไรหรอก
: พี่เทออยู่ไหนล่ะ เห็นบอกว่าจะชวนเล่นบาสไม่ใช่หรอ
: อ๋อ อยู่ในโรงยิมของฉันเอง
: งั้นเหรอ งั้นฉันไปแล้วนะ บายจร้า