(EXO) ' ค ลั ง ฟิ ค แ ป ล เ ด็ ก ด า ว '

ลำดับตอนที่ #10 : (BAEKCHEN) Paperweight [I/I] ;

PAPERWEIGHT 
original story: http://baeklights.livejournal.com/7905.html
written by: baeklights
pairing: baekchen

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

โหย กูไม่อยากจะเชื่อเลย มึงให้กูโทรเข้าเบอร์มึงเพื่อที่จะต้องมานั่งฟังข้อความเสียงว๊อยซ์เมลเนี่ยนะ โคตรปัญญาอ่อนเลยว่ะ เออนี่ข้อความเสียงแรกของมึง ไอ้กาก วางละนะเพราะมึงก็นั่งอยู่ข้างๆกูเนี่ย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

รับสายสิวะ กูอยู่ข้างนอก รับสายสิ รับสายๆๆๆๆๆ รับโทรศัพท์สักทีสิวะ รับๆๆๆๆ โอเคกูรู้ว่ามันไร้ประโยชน์เพราะนี่เป็นข้อความเสียงแต่กูกำลังพยายามส่งโทรจิตให้มึง (ไม่ค่อยเวิร์คนะ) ชู่วว เงียบน่ะชานยอล เห้ยมึงมาเร็วๆหน่อย พวกเรากำลังจะไปเดทคู่สายนะเว้ย มึงต้องชอบผู้ชายคนนี้แน่ๆ...เอ่อ กูคิดว่านะ น่าจะแหละๆ ชานยอลเป็นคนหามาให้มึงอ่ะ แต่อย่าเอาเรื่องที่มันเป็นคนหามามาตั้งแง่กับเขานะ! (เฮ้!) กูมั่นใจว่า-[ติ๊ด]

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ระบบเครื่องมึงมันตัดสายกูทิ้ง! ทำตัวน่ารังเกียจเหมือนเจ้าของมันเลยว่ะ มึงอยู่ไหนวะ? จงแด มา- โอ๊ะมาพอดีเลย (มึงหล่อสัสวันนี้!) เห้ นายไปบอกมันตรงๆก็ได้ชานยอล  วันหลังก็รับสายกูบ้างนะ มีโทรศัพท์ไว้ทำไมวะเนี่ย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

มึงหายไปไหนวะเนี่ย? ไม่ค่อยเห็นหน้าเลย มึงอาจจะไม่เห็นหน้ากู แต่ตอนนี้กูกำลังทำหน้าเศร้าอยู่นะ นี่เหรอคำขอบคุณที่กูเป็นแม่สื่อให้มึงกับคริสอ่ะ...โอเค ชานยอลเป็นคนทำ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ โทรกลับด้วย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

…ชานยอลกับกูเลิกกันแล้ว… แต่ก็จบลงด้วยดีนะ..มั้งนะ ไม่รู้ดิ กูควรจะเฮิร์ทกว่านี้ โทรกลับด้วย หรือมาหากูที่บ้านหน่อย พร้อมช็อคโกแลตด้วยจะดีมาก

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ขอบคุณที่มาเยี่ยมเมื่อคืนนะ กูขอโทษเรื่องที่กูร้องไห้ฟูมฟายใส่มึง แล้วก็..เอ่อ เหวี่ยงๆ โอ๊ย แม่ม ดูเหมือนกูจะเฮิร์ทกว่าที่คิดว่ะ แล้วก็ขอโทษถ้ากูทำอะไรมากกว่าที่พูดไปเมื่อกี้นะ เพราะกูว่ากูต้องทำแน่เลย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เฮ้ คือแบบ..เอ่อ กูจะบอกว่า กูรู้ว่ามึงเป็นเพื่อนกับชานยอล แล้วเขาก็ทำงานที่เดียวกับคริส..แต่แบบมึงก็ไม่จำเป็นต้องเลือกฝ่ายเคป่ะ...คือแบบ ชานยอลก็เป็นเพื่อนสนิทมึงเหมือนกันไง กูคูลกับเรื่องนี้มาก ไม่ต้องเกรงใจกูขนาดนั้นก็ได้ ว่าแต่..ชานยอลสภาพอนาถเหมือนกูป่ะ กูขอให้มันเป็นเหมือนกันกับกู

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เห็นมึงบอกว่าคริสต้องเดินทางไปเพื่อทำธุรกิจ-โอ๊ยกูไม่อยากจะเชื่อเลย แฟนมึงโคตรโตเลยว่ะ ช่างเหอะ ที่กูจะบอกคือ มึงก็ว่างไปแบชเชอเล่อร์ปาร์ตี้ (ปาร์ตี้สละโสด) ของจุนมยอนกับกูใช่ป่ะ กูไม่อยากจะเชื่อเลย ไอ้ซูโฮมันเอาจงอินเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวได้ไงวะ งานต้องล่มแน่ๆ โทรกลับด้วยมึง

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เราต้องเอาอะไรไปปาร์ตี้ป่าววะ (แบงค์หนึ่งดอลล่าหลายๆใบไง!) หุบปากหน่าไอ้ฮุน ไอ้เซฮุนมันโคตรมั่นใจเลยว่าจะมีนักระบำเปลื้องผ้าที่งาน (มึงคิดว่าไอ้ซูโฮมันจะทำหน้าไงถ้าจงอินมันจ้างมาจริงๆอ่ะ?) ให้ตาย เซฮุน มึงเงียบ-

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

งานมันเป็นปาร์ตี้ที่ใสสะอาดที่สุดที่กูเคยไปเลยว่ะ ไม่อยากจะเชื่อว่าไอ้จุนมยอนร้องไห้ ถ้ากูแต่งงานเมื่อไหร่มึงอย่าลืมจ้างนักระบำเปลื้องผ้าให้กูนะ แต่คงไม่มีวันได้แต่งอ่ะ กูเสือกเป็นเกย์ ฮ่าๆ คริสกลับมายังเนี่ย กูไปบ้านมึงได้ป่ะ โทรกลับมาบอกกูด้วย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เห้ยกูไม่อยากจะเชื่อเลยว่ะ มึงจะย้ายไปอยู่กับคริส มันแบบ...ดีอ่ะ โอ๊ยกูอิจ เอ๊ะแต่ไปก็อยู่กับคริส ก็ไม่อิจเท่าไหร่ ก๊าก เขารู้ป่ะว่ากูจะไปหามึงบ่อยๆทั้งๆที่มึงไม่ได้ชวนอ่ะ เห้ยไม่ดิ กูไม่อยากจะเดินเข้าไปเจอพวกมึงเอากันอยู่นา สงสัยกูต้องหัดเคาะประตูละ เออโทรกลับด้วย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เราต้องไปซื้อทักซิโด้สำหรับงานแต่งนะ! (ก็เหมือนกันหมดแหละ) โอ๊ยกูจิครายกับความไร้รสนิยมของไอ้คยองซูจริงๆ จงแดมึงมาให้ไวก่อนที่กูจะติดรสนิยมแย่ๆจากมัน

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ชานยอลจะไปร่วมงานแต่งนี้ด้วยว่ะ กูต้องหล่อเริ่ดและดูเหมือนว่ากูจบเรื่องระหว่างกูกับเขาแล้วจริงๆ ซึ่งกูหายแล้วจริงๆนะ แต่กูแค่ต้องการให้เขารู้…ถ้าเกิดหมอนั่นควงคนใหม่มางานล่ะ? มึงยังติดต่อชานยอลใช่ป่ะ เขาจะควงใครมาป่ะ? กูควรจะไปหาคนควงไปงานป่ะ? แต่กูอาจจะเจอคนดีๆที่งานแต่งงานก็ได้ โทรกลับด้วย งานบรรณาธิการมันจะยุ่งซะขนาดไหนฮะ ถึงกับไม่รับสายอ่ะ สำนักพิมพ์มึงตีพิมพ์แต่ละเรื่องโคตรกากเลยรู้ป่ะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เอ่อ กูจำไม่ได้ว่าเมื่อคืนกูกลับถึงบ้านได้ไง แต่กูรู้สึกเหมือนว่าต้องขอบคุณมึง..ใช่ป่ะ? อ้อ แต่กูจำได้ว่ากูอ้วกใส่รองเท้าคริสอ่ะ ท่าจะใหม่ซะด้วย ฝากบอกทีว่าขอโทษนะ ไม่ต้องโทรกลับนะ เดี๋ยวกูค่อยโทรไปหลังจากที่กูเลิกรู้สึกละอายใจกับเรื่องเมื่อคืน ฮะๆ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

จงแด...กูไม่รู้จะบอก...เอ่อ คือว่า กูจะบอกมึงบางอย่างแต่แบบ--(บอกมันเหอะน่า) อย่าโกรธนะ...เอ่อ คือพวกกูอยู่ที่...เอ่อ จงแดมึงรับสายหน่อยดิวะ กูอยากให้มึงมาอยู่ตรงนี้กูจะได้รู้ว่าจะต้อง--(โอ๊ยมึงนี่ไร้ประโยชน์จริง เอามือถือมา) จงแด นี่คยองซูนะ กูสองคนมาดูหนังกันแล้วเจอคริสอยู่กับผู้ชายอีกคน แถมสองคนนั้นยังจับมือกันอีกด้วย โทรกลับด้วย ถ้าพวกเราไม่รับสายก็คงเพราะกูกำลังหักคอมันอยู่ เคนะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

มึงคิดไรของมึงวะ กับการฝากข้อความเสียงบอกกูว่าไม่ต้องมาช่วยมึงเพราะชานยอลกำลังช่วยมึงอยู่ มึงบ้าป่ะวะ กูจะไปช่วยมึงเข้าใจป่ะ แต่กูก็ยังไม่เข้าใจทำไมเขาถึงนอกใจมึงว่ะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เฮ้ มึงโอเคแน่นะ? มึงไม่โทรกลับมาหากูเลยอ่ะ คือกู...มึงยังมีกูอยู่นะ โอเค๊?

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ขอร้องแหละ โทรกลับมาหน่อย กูอยากไปเยี่ยมมึงนะ กูไม่สนหรอกว่ามึงจะอยู่กับชานยอลจนกว่ามึงจะหาที่อยู่ใหม่ได้ แต่ให้กูไปหามึงและทำตัวเป็นเพื่อนรักที่ดีของมึงหน่อย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ถ้ามึงไม่โทรกลับกูสักที กูจะโทรหาชานยอลและขอไปหาที่บ้านเขาแล้วนะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ดีนะที่มึงยอมให้กูไปหาสักที แต่มึงดูโคตรนิ่งเลยว่ะสำหรับคนที่เพิ่งเลิกกับไอ้เวรที่นอกใจมึง สภาพกูโคตรแย่เลยตอนเลิกกับชานยอลใหม่ๆ มึงคงจำได้สินะ เดี๋ยวพรุ่งนี้กูจะไปหาพร้อมไอศครีม ชานยอลบอกจะซื้อพิซซ่ามาด้วย มึงเห็นยังพวกกูรักมึงขนาดไหน นอนพักซะนะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เอ่อ….

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

กูขอโทษ...คือ เอ่อ...มั้ง? ความจริงก็ไม่เท่าไหร่หรอก..แต่กูไม่รู้ว่าพวกเรา--คือเราไม่ได้เมาทั้งคู่ และเรา...จงแด จงแด โทรกลับด้วย โทรกลับมาหน่อยเราจะได้คุยกันเรื่อง...เอ่อ..จูบนั่น

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

และก็เรื่องที่กูรู้สึกอยากจูบมึงอีก…

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เฮ้..กูสายนิดหน่อยนะ เพิ่งถึงบ้านน่ะ เลื่อนเป็นสองทุ่มครึ่งได้ป้ะวะ? โทษที..กูรู้ว่านี่เป็นเดทแรกของเรา เดท..พูดแล้วจั๊กจี้ว่ะ ฮ่ะๆ ยังไงก็เลื่อนเป็นสองทุ่มครึ่งเนอะ? โทรกลับมาด้วย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

คืนนี้สนุกดีเนอะ ทำไมเราถึงไม่เดทกันเร็วกว่านี้นะ? เอ่อ..กูก็ไม่รู้ว่ากูโทรหามึงทำไม แค่จะบอกว่า..วันนี้กูมีความสุขมาก ราตรีสวัสดิ์นะจงแด

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เดือนครึ่งแล้วนะ. เราควรบอกชานยอลมั้ย? กูบอกคยองซูแล้วนะ..มันไม่มีปฏิกริยาอะไรเลยว่ะ ทำไมกูต้องบอกคยองซูด้วยนะ? ทำไมกูถึงคบมันไปได้นะ?

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

มึงออกจากห้องยัง? กูไม่อยากเดินผ่านชานยอลทุกวันเพื่อไปหามึงนะ ทำไมมึงยังอยู่กับชานยอลอยู่วะ? กูคิดว่ามึงจะอยู่กับชานยลค่ชั่วคราวซะอีก นี่ก็มากกว่าปีนึงแล้วนะ ซื้อห้องของตัวเองดิวะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

โทษทีที่ไม่ได้รับสายนะ อาบน้ำอยู่น่ะ.. กูล้อเล่นนะตอนที่กูบอกให้มึงซื้อห้องของตัวเองน่ะ กูรู้ว่ามึงงบไม่พอ ห้องกูเองยังเล็กอย่างกับรูหนู บางทีเราควรซื้อห้องใหม่แล้วย้ายไปอยู่ด้วยกันนะ...เอ่อ ช่างเถอะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

หรือเราควรย้ายไปอยู่ด้วยกันจริงๆดี? ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากูพูดผ่านวอยซ์เมลแบบนี้..โทรกลับมาด้วยล่ะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

กำลังจะกลับบ้านหรือยัง? บ้าน. อืม..กูชอบนะ ฮ่าๆ เออถ้ามึงยังอยู่ที่ร้านก็ซือถุงยางมาด้วยนะ มันหมดแล้ว รับๆกลับมาล่ะ..กูทำมื้อเย็นเสร็จแล้วนะ กลับมาเร็วๆ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

สวัสดี. กูไม่รู้ว่าทำไมกูถึงทำแบบนี้..กูแค่..แค่คิดถึงเสียงมึง โทรกลับมา..ไม่สิ จงแด..ไดโปรด กลับมาบ้านเถอะนะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

บางทีเวลากูนอนพลิกไปพลิกมาบนเตียง กูก็ยังคิดว่ามึงนอนอยู่ข้างๆ มึงควรจะแค่ออกไปซื้อนมแล้วก็กลับบ้านไม่ใช่เหรอไง? กูขอโทษ กูขอโทษที่สั่งให้มึงออกไปซื้อนม กูขอโทษ.กูไม่เอาแล้วก็ได้ กลับมาเถอะนะจงแด ขอแค่มึงกลับมา..กูไม่ขออะไรอีกแล้ว ฮึก..

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

จงแด..กู..กูหายใจไม่ออก ทำไมมึงถึงทำกับกูแบบนี้..ฮึก..ทำไมมึงถึงทิ้งกูไปแบบนี้? กูจะอยู่ยังไงโดยไม่มีมึง? เราเพิ่งจะคบกันแค่หกเดือนเองนะ กูคบกับชานยอลตั้งสองปี มึงคบกับคริสตั้งสามปี สามปี! แต่กับกู..มึงให้เวลากูแค่ไม่ถึงปีเนี่ยนะ? กูไม่มีค่าพอที่มึงจะอยู่ด้วยเหรอ? จง..ฮึก..แด..

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ขอโทษ..กูขอโทษ กูไม่ควรโกรธมึงสินะ กูรู้ว่ามันไม่ใช่ความผิดมึง ก็แค่..กูไม่รู้ว่ากูจะใช้ชีวิตต่อไปได้ยังไง เรารู้จักกันมานานมากเลยนะ ความทรงจำทุกอย่างองกูมีแต่ภาพมึงเต็มไปหมด จะให้กูสร้างความทรงจำใหม่ๆกับใครถ้าไม่ใช่มึง? มันยากมากเลยนะ..ปกติเวลากูร้องไห้ก็เป็นมึงที่คอยปลอบกูตลอด..

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

จงแด...ฮึก...จงแด..

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

กลับมา..กลับมาเถออะนะ กูจะไม่ใช้งานมึงอีกแล้ว สัญญา

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

คริสไปงานศพมึงด้วยนะ..มันร้องไห้น่าเกลียดมากเลย มึงรู้ไหม? มันบอกว่ารู้สึกผิดที่นอกใจมึง แต่ก็ดีนะ..มันทำให้กูกับมึงมีโอกาสได้รักกัน...จงแด ได้โปรด กูเหนื่อย..ฮึก

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

กูรู้ว่ากูไม่เคยบอกรักมึงเลย มึงก็ไม่เคยบอกรักกูเหมือนกัน เราเป็นคู่รักที่ไม่ได้หวานเลี่ยนเหมือนคู่อื่นๆแต่กูไม่สนหรอกนะ เพราะเราต่างก็รู้อยู่แก่ใจ มึงโอเคมั้ย? มึงโอเคกับความสัมพันธ์ของเรามั้ย? เราเป็นเพื่อนกันมานาน มึงต้องรู้สิว่ากูรักมึงขนาดไหน..กูน่าจะพูดออกไปเนอะ กูรู้ว่ามึงรู้แต่กูน่าจะพูดห้มันชัดเจน กูน่าจะพูดออกไป…

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

นี่ก็เกือบสามเดือนแล้วนะ..กูยังคิดถึงมึงอยู่เลย…

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เมียไอ้เซฮุนมันท้องแล้วนะ มึงเชื่อป้ะว่าเซฮุนมันกำลังจะเป็นพ่อคนแล้ว? มึงอยากมีลูกมั้ย? กูเห็นมึงชอบเล่นกับเด็กบ่อยๆ ขนาดลูกของอี้ชิงยังชอบมึงเลย เราน่าจะรับเลี้ยงลูกสักคนเนอะ. เอาลูกสาวนะ..เราจะได้เลี้ยงดูเธออย่างดี กูคิดถึงมึงจังเลยจงแด..

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

วันนี้แม่มึงมาหากูแหละ ท่านมาช่วยจัดของให้ก่อนจะเจอเสื้อของมึงที่กูเคยใส่ตอนอายุสิบหก กูรู้ว่ากูคบกับมึงแค่หกเดือนแต่เราอยู่ด้วยกันมานานกว่านั้น กูยังไม่กล้าจัดสัมภาระของมึงเลยจงแด ทั้งๆที่นี่ก็ผ่านมาเจ็ดเดือนแล้ว กูไม่รู้ว่ากูจะทำใจได้มั้ย..

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

วันนี้กูพยายามจัดของๆมึงแล้วนะ แต่ทุกอย่างกลิ่นเหมือนมึงไปหมด กูทำไม่ได้...กูใส่เสื้อเสวตเตอร์ลายแมวที่มึงชอบด้วยนะ จำได้มั้ย? เสื้อตัวนี้มันทำให้กูนึกถึงมึง ทำไมมันถึงยากจังนะจงแด? เวลาผ่านไป..มันควรจะง่ายขึ้นไม่ใช่เหรอ? แต่ทำไมกูถึงยังเจ็บอยู่อย่างนี้?

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ชานยอลมาหาแหละ กูเป็นคนโทรไปเอง เพราะมึงรู้จักกับชานยอลมาตั้งแต่แปดขวบ กูเลยชวนชานยอลมาช่วยกูจัดของๆมึงด้วย มันอยากได้เสวตเตอร์ลายแมวตัวนั้น กูเพิ่งรู้ว่ามันเป็นคนซื้อให้มึง กูไม่ยอมให้..เราเลยทะเลาะกันแล้วชานยอลก็ออกไป ชานยอลก็คิดถึงมึงพอๆกับที่กูคิดถึงมึงเลยนะ

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

กูให้เสวตเตอร์ลายแมวชานยอลไปแล้วนะ ชานยอลเอามันไปใส่ก่อนจะร้องไห้..

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เหมือนกูจะลืมเสียงหัวเราะของมึงไปแล้ว มึงหน้าตาเป็นยังไงนะ? กูหยิบรูปมึงขึ้นมาดูบ่อยมาก ทั้งๆที่เมื่อก่อนกูจำหน้ามึงได้ขึ้นใจ กูกลัว..กูกลัวว่ากูจะลืมมึง…

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ปีนึงแล้วนะจงแด มันยังเจ็บอยู่เลย..ชานยอลก็ยังมาหากูทุกวัน เมื่อก่อนกูกับชานยอลจะคุยเรื่องมึงตลอด แต่เดี๋ยวนี้เราคุยเรื่องอื่นกันแล้วนะ โอเคใช่มั้ย? กูยังคิดถึงมึงอยู่นะ…

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

เซฮุนได้ลูกแฝดล่ะ น่ารักมากๆเลย..มึงต้องชอบมากแน่ๆ โดยเฉพาะคนโตนะ..ขี้บ่นเหมือนมึงเปี๊ยบเลย

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด]

ชานยอลไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากูยังโทรหามึงอยู่..มึงยังเป็นคนที่กูคุยด้วยแล้วสบายใจที่สุดนะจงแด

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด ติ๊ด]

เสียงติ๊ดสองทีแล้วสินะ..แสดงว่ากล่องข้อความมึงคงใกล้เต็มแล้ว กู..กูไม่รู้ว่ากูจะหยุดคุยกับมึงยังไง มึงจะรู้ได้ไงว่ากูยังคิดถึงและรักมึงมากขนาดนี้?

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด ติ๊ด]

กูคิดถึงเสียงมึง กูคิดถึงเสียงมึงเวลามึงเร่งกู เวลามึงบ่นกู..กูชอบฟังเสียงมึงมากนะ มึงรู้ไหมว่าเวลามึงคุยกับกู มึงจะใช้เสียงอีกแบบนึง? เสียงที่อ่อนลง. มึงใช้กับกูแค่คนเดียว..กูไม่รู้ว่ามึงตั้งใจหรือไม่ แล้วเวลากูพูดกับมึงล่ะ? เสียงกูเปลี่ยนไปไหม? รอยยิ้มที่กูให้มึงมันเหมือนกับที่กูให้คนอื่นรึเปล่า?

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด ติ๊ด]

มึงฝากข้อความเสียงไว้ในเครื่องกูแหละ มันมาจากวันนั้น..กูไม่เคยรู้เลย กูเพิ่งกล่องข้อความเช็ควันนี้ กูยังไม่กล้าฟังมันเลย กูอยากได้ยินมึงพูดคำมากมาย แต่กูรู้ว่ามันคงไม่พิเศษอะไร..

 

เฮ้ นี่จงแดนะ! ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย เดี๋ยวจะมีเสียงสัญญาณ คงรู้นะว่าต้องทำไง! [ตี๊ด ติ๊ด]

จงแด--[ติ๊ด]


 

***

 

ไฮ! นี่แบคฮยอนนะ! ฉันคงกำลังยุ่งอยู่เลยไม่ได้รับสาย ยังไงก็ทิ้งข้อความไว้นะ เดี๋ยวโทรกลับ. [ติ๊ด]

เฮ้ แบคฮยอน..นี่กูเองนะ โทษที กูมีประชุมกับนักเขียนคนอื่นๆน่ะ แต่กูกำลังจะกลับบ้านแล้ว ไว้เจอกันที่บ้านนะ

...Finale...








ทอล์คกับไรท์แอน.
หายไปนานเลยสินะ ย้าก._.
คือยุ่งกับการแปลฟิคยาวแล้วก็มหาลัยด้วย
จะบอกว่าความจริงแล้วไรท์พลอยเป็นคนเลือกฟิคเรื่องนี้
นางแปลแค่ครึ่งเดียวแล้วก็ไม่ได้แปลต่อเพราะเรียนหนักมาก
(นางอยู่สถาปัตย์นะจ๊ะขอบอก)

ไรท์แอนว่างพอดีก็เลยมาสานต่อให้จนจบ หวังว่าจะชอบกันน้า..
ถ้ารีดเดอร์อยากอ่านคู่ไหนก็รีเควสมาได้ตลอดนะฮับ เดี๋ยวจะหามาแปลให้

สุดท้ายนี้..อย่าลืมเม้นให้กำลังใจไรท์หน่อยโนะ

สกรีมโปรดติดแท็ก
#คลังฟิคดด

 

ⓒ:baby