ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : 70%
ในโลกที่เราอาศัยอยู่ทุกวันนี้ ทุกที่ที่มีแสงสว่างสาดส่อง สิ่งที่อยู่ตรงข้ามแสงสว่างคือความมืดที่ลึกลับ เงาสิ่งที่อยู่ในโลกเช่นเดียวกับความมืด
มีตำนานเรื่องหนึ่งที่บอกเล่าถึง "โลกที่ไร้เงา"
มีตำนานเรื่องหนึ่งที่บอกเล่าถึง "โลกที่ไร้เงา"
มีแสงอาทิตย์ที่อบอุ่น สาดส่องไปทั่วแต่ไร้ความมืดหรือเงา มีเพียงแสงอาทิตย์ ว่ากันว่าทุกคนมีเวทมนต์มีสิ่งที่ไม่มีในโลก
ปัจจุบันที่เราอาศัยอยู่ เป็นโลกที่ไร้ซึ่งความวุ่นวายมีแต่ความสงบ มีเสียงเพลงคลอเบาเบา ไปตามสายลมชวนหลงใหลไปทั่วทั้งดินแดน กลิ่นหอม
ของดอกไม้ตลบอบอวน อากาศบริสุทธิ์ ผู้คนจิตใจบริสุทธิ์ดุจดั่งเช่นเดียวกับโลกใบนี้ พึ่งพาอาศัยกัน ราวกับว่า.. นั้นคือ สรวงสวรรค์ ที่มนุษย์
ต่างใฝ่ฝันถึงถึงมัน
แต่ทว่า วันหนึ่ง ได้เกิดเหตุการณ์หนึ่งขึ้นซึ่งทุกคนไม่รู้ว่านั้นคืออะไร มันคือเงาดำมืดที่พุ่งใส่โลกที่พวกเขาอาศัยอยู่ ซึ่งนั้นก็ให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
ครั้งยิ่งใหญ่ เสียงเพลงอันไพเราะกลับกลายเป็นเสียงโหยหวน เสียงฆ่าฟันกันที่ฟังแล้วสะเทือนใจ กลิ่นหอมของดอกไม้กลายเป็นกลิ่นเหม็นเน่า
ผู้คนเปลี่ยนไปถูกความมืดครอบงำ เหลือเพียงสัญชาตญาณในการเอาตัวรอดเท่านั้น ผู้คนตกอยู่ในความมืด แต่ในความมืดก็ยังเหลือแสงสว่างอยู่
แม้เพียงนิดเดียว พวกเขาที่มีจิตใจบริสุทธิืที่ยังไม่ถูครอบงำ ต่างเฝ้ารอความหวัง อ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า หวังให้ทุกอย่างกลับเป็นเหมือนเดิม
ช่วงเวลาที่แสนโหดร้ายนั้น ดำเนินไปถึง 1 ปี และราวกับโชคชะตาตอบรับความหวังเหล่านั้น ในเช้ารุ่งขึ้นกลับมีแสงสว่างสาดส่องไปทั่วทั้งดิน
แดนทั้งที่แสงนั้นน่าจะหมดไปนานแล้วกลับมีแสงสว่างสาดส่องไปทั่วทั้งโลกแต่ทว่าความมืดนั้นก็ยังไม่หมดไป มันยังคงหลงเหลืออยู่ อยู่ภายใน
เงาดั่งทุกวันนี้ราวกับรอวันที่จะยึดโลกนี้ไปอีกครั้งหนึ่ง...
ปัจจุบันที่เราอาศัยอยู่ เป็นโลกที่ไร้ซึ่งความวุ่นวายมีแต่ความสงบ มีเสียงเพลงคลอเบาเบา ไปตามสายลมชวนหลงใหลไปทั่วทั้งดินแดน กลิ่นหอม
ของดอกไม้ตลบอบอวน อากาศบริสุทธิ์ ผู้คนจิตใจบริสุทธิ์ดุจดั่งเช่นเดียวกับโลกใบนี้ พึ่งพาอาศัยกัน ราวกับว่า.. นั้นคือ สรวงสวรรค์ ที่มนุษย์
ต่างใฝ่ฝันถึงถึงมัน
แต่ทว่า วันหนึ่ง ได้เกิดเหตุการณ์หนึ่งขึ้นซึ่งทุกคนไม่รู้ว่านั้นคืออะไร มันคือเงาดำมืดที่พุ่งใส่โลกที่พวกเขาอาศัยอยู่ ซึ่งนั้นก็ให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
ครั้งยิ่งใหญ่ เสียงเพลงอันไพเราะกลับกลายเป็นเสียงโหยหวน เสียงฆ่าฟันกันที่ฟังแล้วสะเทือนใจ กลิ่นหอมของดอกไม้กลายเป็นกลิ่นเหม็นเน่า
ผู้คนเปลี่ยนไปถูกความมืดครอบงำ เหลือเพียงสัญชาตญาณในการเอาตัวรอดเท่านั้น ผู้คนตกอยู่ในความมืด แต่ในความมืดก็ยังเหลือแสงสว่างอยู่
แม้เพียงนิดเดียว พวกเขาที่มีจิตใจบริสุทธิืที่ยังไม่ถูครอบงำ ต่างเฝ้ารอความหวัง อ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า หวังให้ทุกอย่างกลับเป็นเหมือนเดิม
ช่วงเวลาที่แสนโหดร้ายนั้น ดำเนินไปถึง 1 ปี และราวกับโชคชะตาตอบรับความหวังเหล่านั้น ในเช้ารุ่งขึ้นกลับมีแสงสว่างสาดส่องไปทั่วทั้งดิน
แดนทั้งที่แสงนั้นน่าจะหมดไปนานแล้วกลับมีแสงสว่างสาดส่องไปทั่วทั้งโลกแต่ทว่าความมืดนั้นก็ยังไม่หมดไป มันยังคงหลงเหลืออยู่ อยู่ภายใน
เงาดั่งทุกวันนี้ราวกับรอวันที่จะยึดโลกนี้ไปอีกครั้งหนึ่ง...
__________________________________________________________________________________________
ยังไม่จบน่ะค่ะบทนำเหลืออีกนิดหรืออาจเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นกว่านี้ค่ะ ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยน่ะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น