ขอรักคุณเลขา

         “ตั้งใจทำงานด้วยค่ะ”

          “เป็นแม่มดแน่ๆ ขนาดไม่เงยหน้ามาดูยังรู้ยังเห็น” 

          “ใช่ค่ะ ก้อยเป็นแม่มด ระวังตัวให้ดีเถอะ อู้งานมากๆ จะโดนสาปให้เป็นกำแพง”

          “ทำไมต้องเป็นกำแพงครับ”

          “เพราะไม่มีมือ ไม่มีปาก ทำอะไรก็ไม่ได้นอกจากแข็งทื่อ” กันยาเงยหน้าเพื่อสบตาคนขี้สงสัยช่างถามช่างพูด

          “โห … ไม่เอานะ ห้ามสาปผมเป็นกำแพงเด็ดขาด”

          “งั้นเป็นกิ้งกือไหมคะ ขาเยอะดี”

          “ไม่เอาอีกเหมือนกัน น้องก้อยกลัวกิ้งกือนี่นา”

          “งั้นจะไม่สาปเป็นอะไรทั้งนั้นค่ะ ถ้าตั้งใจทำงานสักที ทำไมวันนี้ดูลุกลี้ลุกลนแปลกๆ ไปทำอะไรผิดมารึเปล่าคะ” กันยาหรี่ตาเพื่อสแกนหาความผิดปกติ

          เรื่องนอกลู่นอกทางตัดไปได้เลยเพราะตัวติดกันอยู่ด้วยกันวันละยี่สิบสามชั่วโมงสามสิบนาที ที่หายไปครึ่งชั่วโมงเป็นเวลาเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว