ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic รักได้ไหม...นายเพื่อนสนิท

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอน ลาก่อนเพื่อน .....

    • อัปเดตล่าสุด 7 พ.ย. 54



     
    'Gray long' Mëlődy



    ตอน ลาก่อนเพื่อน ? .....

     


    “เอาฉลองกันหน่อย ชนแก้ว !

         พี่เอผู้จัดการวงพูดขึ้นขณะสั่งให้นัทและ ซินชนแก้วเพื่อดื่มฉลองในวาระที่พวกเขาครอบรอบหนึ่งปีของการเดบิวพอดี

    “พี่เอ เมาแล้วไมคับเนี่ยดื่มไปหลายแก้วแล้วนะ”

         ร่างบางถามผู้จัดการที่ปกติไม่ค่อยทำแบบนี้ให้เห็นเท่าไหร่ เพราะมักจะคอยคุมพวกเขาไม่ไห้ทำเรื่องไม่ดีให้เสียชื่อเสียงและกระทบกับงานเสมอแต่มาวันนี้กับบอกให้พวกเขาดื่มให้เต็มที่ แล้วพี่เอก็ชิงเมาก่อนซะงั้น

    “อืม...ไม่เมา..ใครเมา ! ไม่มี !!

         พี่เอพูดขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็หลับคาแก้วไปซะแล้ว ร่างบางมองอย่างปรงๆพร้อมกับยื่นมือไปเขย่าร่างที่เมาหลับไปสองสามครั้ง

    “พี่เอ ไหวไม่เนี่ย ?

    “ท่าทางคงไม่ไหวแล้วละ เอางี้เดี๋ยวพาไปนอนห้องนัทก่อนแล้วกัน”

    “อะอืม ..”

         ทั้งสองพากันแบกร่างที่เมาหลับสนิทไม่รู้เรื่องรู้ราวไปนอนที่ห้อง แล้วร่างแกร่งก็จัดการถอดชุดที่ดูเหมือนจะมีแต่กลิ่นเหล้าออกแล้วเปลี่ยนเป็นชุดนอนของตัวเองให้กับ พี่เอ ร่างแกร่งก็ปิดประตูและเดินออกมานั่งที่ด้านนอกที่เป็นโซฟาและกองขวดเหล้าเต็มไปหมด

    “เรียบร้อยแล้วเหรอ”

         ร่างบางถามขึ้นหลังจากเห็นร่างแกร่งนั่งลงที่เรียบร้อยแล้ว

    “อืม เรียบร้อยแล้ว”

         ร่างแกร่งว่าพรางหยิบแก้วเหล้าที่ดื่มเหลือไว้ขึ้นมาดื่ม รวดเดียวหมดแก้วเลย

    “แล้วทีนี้เราจะทำไงต่อเนี่ย ? คนชวนก็หลับสบายไปเรียบร้อยแล้ว”

         ร่างบางว่าพรางยกน้ำส้มที่วางอยู่มาดื่มสองสามอึกแล้ววางที่เดิม

    “นั้นสินะ ซินไม่ดื่มเหล้านี่น่า”

    “อืม..”

    “ถ้าซินเหนื่อยก็ไปนอนก่อนได้นะ นัทจะนั่งอยู่นี้อีกสักเดี๋ยว”

    “ไม่ละ ซินว่าซินอยู่เป็นเพื่อนนัทดีกว่า”

    “อืม..งั้นตามใจ”

         ทั้งสองต่างคนต่างก็นั่งเงียบไม่พูดหรือคุยอะไรกันสักคำ ก่อให้เกิดบรรยากาศที่ดูอึดอัดเอามากๆ เขาสองคนรู้ถึงบรรยากาศดี ต่างคนต่างก็เลยดื่มๆๆๆแล้วก็ดื่มๆๆๆ ร่างบางนะไม่เท่าไหร่เพราะที่ดื่มไปก็น้ำส้มล้วนๆแต่ร่างแกร่งนี้สิ ไอ้ที่ดื่มเข้าไปนะมันเหล้าเพียวๆ นี้ก็จะหมดขวดที่สองเข้าไปแล้ว

         ร่างบางสังเกตเห็นว่าร่างแกร่งดื่มมากไปแล้วก็เลยพูดขึ้น ทำลายบรรยากาศน่าอึดอัด

    “นัท ซินว่าพอดีกว่าไหมอ่า ดื่มมากไปแล้วนะ”

         ร่างบางว่าพรางมองไปที่อีกคนที่ตอนนี้เงียบกริบ ไม่มีที่ท่าว่าจะตอบคำถามหรือว่ากระดุกกระดิกตัวเลยสักนิด หลังจากรอคำตอบอยู่นานร่างบางก็เอื้อมมือของตัวเองออกไปหวังสะกิดตัวอีกคนดูว่าได้หลับไปแล้วจริงๆอย่างที่เขาคิดรึเปล่า

    “นัท อะ !

         ก่อนที่ร่างบางจะได้เอ่ยคำใด หรือว่ากว่าจะได้คิดอะไร ความคิดความรู้สึกหัวใจ และทุกๆอย่างมันก็ได้หลุดลอยออกจากร่างชั่วขณะซะแล้ว เนื่องจากร่างแกร่งนั้นได้กระชากแขนของร่างบางเพื่อดึงร่างบางเข้ามากอด และตามมาด้วยจูบที่แสนร้อนแรง จูบที่ทำให้ร่างบางจิตล่องลอยไปไกลแบบกู่ไม่กลับ กว่าจะได้สติก็เมื่อเริ่มรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออกซะแล้ว ร่างบางพยายามผลักร่างแกร่งที่ตอนนี้ได้ถอนริมฝีปากหนาออกจากริมฝีปากบางเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยให้ร่างบางเป็นอิสระ เพราะร่างแกร่งนั้นได้กอดร่างบางไว้แน่นราวกับว่าไม่อยากให้หายไปไหน

    “นัท ปล่อยนะ นัทเมาแล้วนะ !

         ร่างบางพยายามเรียกอีกคนให้ได้สติเพราะร่างบางรู้ดีว่าอีกคนกำลังเมาและทำอะไรไปโดยไม่ได้สติ ร่างบางทั้งทุบหน้าอกแกร่งทั้งผลักจนสุดแรง แต่แรงที่มีอันน้อยนิดของเขามีหรือจะสู้ร่างแกร่งที่มีกำลังมากว่าเขาหลายเท่า











     





    เอาละคะ ตอนนี้ก็มาถึงฉากสำคัญแล้วแต่ก็เอาลงที่เด็กดีโดยตรงไม่ได้ทุกคนคงรู้กันเนอะ  
    ยังไงก็ทิ้ง Mail ของทุกคนที่อยากอ่านไว้แล้วกันนะ
    เดี๋ยว อันนาไรฟิวร์ จะทำการส่งไปให้ทาง Mail นะคะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×