ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic รักได้ไหม...นายเพื่อนสนิท

    ลำดับตอนที่ #1 : อารัมกบท.....

    • อัปเดตล่าสุด 7 พ.ย. 54


    'Gray long' Mëlődy

    อารัมกบท

     

    “อ่า...ป..ปล่อย”

              ร่างแกร่งประคองร่างอ่อนล้าเพราะแรงอารมณ์ไว้แล้วโน้มหน้าลงมอบจูบอันดุดันและแสนร้อนแรงให้ ร่างอ้อนล้าทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากรองรับอารมณ์ที่แสนดุดันป่าเถื่อน.....



    ทำไม ทำไม ? มันถึงได้เป็นแบบนี้ ทำไม ?

             

    เพราะร่างกายและหัวใจที่แสนอ่อนล้าและเปราะบางทำให้ไม่สามารถขัดขืนได้เลย ทำอะไรไม่ได้นอกจากสั้นและปล่อยให้อีกฝ่ายกระทำย่ำยีร่างกายนี้ได้ตามอำเภอใจ



    “อย่า...ไม่”

             

              
    เสียงที่แปล่งออกมาช่างเบาหวิว มันไม่สามารถทำให้ร่างแกร่งที่กำลังบ้าครั่งรับรู้ได้ถึงความหวาดกลัวของอีกฝ่ายได้เลย จิตใจที่อยากส่งไปถึง ตอนนี้มันไม่สำคัญ เพราะความต้องและแรงอารมณ์ของร่างแกร่งนั้นทำให้จิตใจของร่างแกร่างไร้การควบคุมลบความผิดชอบชั่วดีและสติไปจนหมดสิ้น

             

             
    มือหนาปลดกระดุมเสื้อออกอย่างรวดเร็วจมูกอุ่นๆยังคงซุกไซ้ซอกคอขาวและขบกัด ไม่ใช่ว่าไม่ขัดขืน แต่ตอนนี้เขาอ่อนแอเกินไป เจ็บปวดมากจนเกินจะรับไหว

              

             
    ร่างแกร่งลากมือไปตามชายโครงลงสู่เบื้องร่าง มอบความเสียวซ่านที่ร้อนแรงและป่าเถื่อนให้ ร่างอ้อนล้าสั่นระริกตามแรงอารมณ์ที่เกิดขึ้นจากการกระทำของร่างแกล้ง ที่แร่งปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างอ่อนล้าโอนอ่อนต่อสัมผัสที่มอบให้ สัมผัสนี้ไร้ซึ้งความรัก ไร้ซึ้งหัวใจ เพราะมันมาจากความต้องการ          

             

             
    ร่างอ่อนล้าบิดกายไปมาเพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวดทรมานเมื่อร่างแกล้งได้มอบสัมผัสที่แสนลึกล้ำและรุนแรง ภายในกายร้อนรุ่ม ไปด้วยจังหวะแห่งปารถนาที่กำลังแผดเผาคนทั้งคู่



    “เคยรักฉันบ้างไม ?

              

             
    ถึงจะถามออกไปก็คงไม่ได้รับคำตอบหรอกเพราะร่างอ้อนล้าที่ถูกกระทำย่ำยีนั้นได้หมดสติไปเสียแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นร่างแกร่งก็ไม่ได้หยุดการกระทำที่ป่าเถื่อนนั้นลงเลย.....










     

    เอาละคะ !
    ความจริงแล้ว อันนาไรฟิวร์ ไม่ได้มีเจตนาให้เนื้อหาช่วงนี้มันเรทนะคะ T^T
    แต่ความจริงมันก็ไม่ได้เรทละนะ
    เพราะอันนาไรฟิวร์ ได้เขียนโดยใช้คำที่สุภาพมากเลยคะ
    เพราะว่าเรื่องราวของ ฟิค เรื่องนี้ออกแนวจะ ขึ่นขม
    เศร้าๆ และแสนจะเจ็บปวด
    ก็เลยต้องเรื่อมต้นเจ็บๆแบบนี้ละคะ เข้าใจใช่ไมคะ (มองหน้าทำตาอ้อนๆ)


    **เซอร์ๆๆๆๆคะ 5555
    พอดีครั้ง เต๋า คชาไม่แพ้ นัท ซิน อะนะ อิอิ



     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×