ปฏิหาริย์รักนิรันทร์กาล

บทนำ

*** โรงเรียนนาตาลีคอนเวย์ ***

     " ยูมินเธอไปหาพี่ดนัยรึยัง "
     " ยังเลยไปมุดหัวอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ " ฉันเด็กสาวผู้น่าสงสาร กำลังตามหารักแท้ที่หายไปนานถึง10ปี พี่เอค่ะยูมินต้องตามพี่ให้เจอให้ได้
     " ยูมินพี่ดนัยฝากบอกกับเธอว่า พรุ่งนี้เราต้องประชุมคณะประธานนักเรียน เรื่องกิจกรรมกีฬาสี"
     " หรอ พรุ่งนี้กี่โมงอ่ะ ได้ข่าวว่ามีรองประธานนักเรียนคนใหม่ใช่ม่ะ "
     " ก็ใช่อ่ะดิ " หรอ มีใครกล้ามาแทนที่พี่ปูเป้นะ อยากรู้จัง 
     
*** บ้านยูมิน ***
     
     เฮ้อง่วงนอนเป็นบ้าเลย พึ่งจะซ้อมดามเมเยอร์เสร็จเหนื่อยก็เหนื่อย หนักก็หนัก เซงชีวิตจังทำไมเด็กสาวน่ารักๆอย่างฉันต้องมาทรมานแบบนี้ด้วย (นางเอกหลงตัวเองเจ้าค่า ) พรุ่งนี้สินะที่ฉันจะได้เห็นรองประธานนักเรียนคนใหม่ นอนดีกว่า(นางเอกลืมอาบน้ำ)
เออใช่ ไปอาบน้ำแล้วโทรหายัยเมย์ดีกว่า ยัยเมย์เป็นเพื่อนฉันเองค่ะ (จะบอกเพื่อ)นี่ๆน้อยๆหน่อยแม่นักเขียนบ่นจัง(แหมๆ)

*** โรงเรียนนาตาลีคอนเวย์ ***
 
     " พี่มินคะ แย่แล้วๆ มีนักเรียนใหม่ทะเลาะวิวาทกับกลุ่มสี่เสี่ยวข้าวเหนียวไก่ย่างค่ะ ต่อยกันสนั่นหวั่นไหวเห็นแล้วใจละลาย"
     " *-*อ่ะ จ๊ะๆ "
     ฉันวิ่งไปที่จุดเกิดเหตุ ว้าวทำไมต่อยกันรุนแรงขนาดนั้น ตายๆๆแล้วผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างฉันจะบอกให้พวกนี้หยุดทะเลาะกันยังไง
     " อาจารย์สุ มาแล้วเผ่นเร็วสิพวกนายอยากโดนจับตัดคอแล้วเสียบประจารหน้าโรงเรียนรึไง " แม่เจ้าพื้นที่ที่เมื่อนาทีที่แล้วเต็มไปด้วยนักเรียนไม่ต่ำกว่าร้อยแต่ ณ.บัดนี้ เหลือเพียงรองเท้าข้างเดียวกับชายหนุ่ง1คน พายุทอร์นาโดพาคนอื่นหายไปรึไงกัน งง และนักเรียนที่เหลืออยู่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คงจะเป็นนักเรียนใหม่ที่จะมาเป็นประธานนนักเรียนสินะ หล่อชะมัดเลยคนบ้าอะไร ^///^
     "นี่นายเป็นอะไรมากรึป่าวเดี๋ยวเราจะพาไปห้องพยาบาลนะ "ฉันกำลังจะช่วยพยุงแต่
     " โอ๊ย นายผลักฉันทำไมเนี่ย ฉันจะช่วยนายนะ ตาบ้า"
     " ฉันไม่ต้องการ ฉันต้องการเจอยัยปลาทองเท่านั้นและมีแต่เค้าคนนั้นทั้จะสามารถช่วยฉันได้ " แล้วเค้าก็เดินจากไป ผู้ชายบ้าอะไรก็ไม่รู้คนเค้าอุตส่าห์ช่วย ดันทำร้ายน้ำใจกันได้ ใครจะไปรู้ล่ะว่ายัยปลาทองอะไรนั่นมันใครเฮ้ออออ ตาบ้าเอ้ย...-*-