เพื่อน..คนที่นอกเหนือจาก... คนในครอบครัว..ที่เรารักกันมาตั้งแต่เกิด
เพื่อน..โผล่หัวมาตอนโต...เป็นใครไม่รู้..แล้วจู่ๆ
วันหนึ่งเราก็รักมันได้
ฉันมองความรักเพื่อน..เป็นความรักที่น่าเคารพยกย่อง
แต่ต้องเป็นเพื่อนแท้ด้วยนะ..เพื่อน..จะรักกันแบบพอดีๆ
ไม่หวง..ไม่หึง.ไม่ต้องการอะไรตอบแทน..เรารักกันสบายๆ
มีปัญหาปรึกษากัน.มีเรื่องเดือดร้อนช่วยกัน..
มีอะไรไม่สบายใจปรับทุกข์กัน
แต่ในขณะเดียวกันต่างคนต่างก็มีโลกเป็นของตัวเอง
เธอมีแฟนฉันไม่ว่า..เธอสนุกของเธอไป..
ไม่ต้องมาเจอกัน...ก็ยังห่วงกัน..ยังคิดถึงกัน
ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่เสมอ
ถ้ามั่นใจว่าเจอเพื่อนแท้แล้ว..เชื่อเถอะว่า..
ไม่ว่าเราจะห่างกันอย่างไร..เราจะคิดถึงกัน
และเราจะไม่มีวันเลิกคบกัน..เพราะเธอไปมีเพื่อนใหม่..
ต่างฝ่ายต่างมีเพื่อนใหม่.
แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้...
มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข
คนบางคนบอกว่า..คุยกับเพื่อนได้ทุกเรื่อง..
แต่คุยกับแฟน..กับพ่อแม่ได้บางเรื่อง
นี่แหละ..ที่มันเป็นความรักที่ประหลาด...แต่งดงาม
มันมีความเข้าใจ.. ไว้ใจ
..เชื่อใจ..ในจุดสมดุล
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น