คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 คาถาลับของเราสองคน
“มัลฟอย
นายเิน้าๆหน่อยไ้ไหม ันามไม่ทันแล้ว”
ร่าบาบ่นถึอีฝ่ายที่้าวนำนไปหลายุม
เหมือนไม่รอแ่็ไม่ไ้ทิ้ระยะห่ามามายนั
แ่สำหรับนาสั้นอย่าเา็ถือว่าเินเร็วอยู่ีนั้นแหละ
“ถ้ายัเอาแ่
เินุ่มๆเป็นเ่าลานแบบนาย เรา-”
อีฝ่ายะัฝีเท้าลทันที ทำให้แฮร์รี่ไ้โอาศไล่ามทัน
“มีอะไรหรอ
มัลฟอย นายหยุเินทำไม” แฮร์รี่เอ่ยถาม สายาสอส่อมอวามผิปิอนรหน้า
“ูนั้นสิ
พอเอร์” นิ้วเรียวูส่าี้ไปที่ลาทะเลสาบเบื้อหน้า่อนที่วาลมโะลอบมอาม
ทะเลสาบว้าให่ท่ามลาวามมืมิ มีแสไฟลอยอยู่เหนือน้ำเป็นลุ่ม้อนำนวนมา
ไฟสีส้มเหลือไหวามลื่นลม มันือไฟะเียำนวนมาถูวาบนหัวเรือไม้ลำนาพอีัว
ที่มีนัเรียนนั่ประำอยู่อย่าเรียบร้อยหมแล้ว…เี๋ยวนะ
แล้วพวเราล่ะ!
“มะ
มัลฟอย หรือว่าพวเราะ…”
“ใ่
โนทิ้ะแล้วล่ะ”
บรรยายาศรอบายลับสู่วามเียบันอีรั้
ทั้สอฝ่าย่าไม่พูอะไร เพีย้อมอลุ่ม้อนไฟที่่อยห่าออไป้าๆ
“อะ
เอายัไีล่ะ มัลฟอย ถ้าืนเป็นแบบนี้พวเราะไปโรเรียนยัไ
แฮริ็พานัเรียนนอื่นไปแล้ว ระ หรือเรา้อว่ายน้ำ้ามไป
แ่ไลนานี้ันว่ายไปไม่ถึหรอนะ อะ อันที่ริ ันว่ายน้ำไม่เป็น้วย้ำ
แล้วอีอย่า-”
“มัวพล่ามอะไรอยู่พอเอร์
ถ่าาโๆอนาย แล้วมอไปทานู้นะ”
มัลฟอยใ้สอมือับเ้าที่ลอบหน้าทรสวย่อนะหัน้อมือให้ศีรษะออีฝ่ายหันไปทาที่นล่าวถึ
เบื้อหน้าปราเรือลำเล็พร้อมไม้พายอสนิทเทียบท่าอยู่้าๆาุที่เายืนอยู่ไม่ใล้ไม่ไล
‘แล้วทำไมไม่บอันแ่แร
ปล่อยเายืนแ่ัวเอั้นาน! น่าอายะมัเลย เิมาไม่เยอายใรบ่อยนานี้มา่อนเลย!’
“ราวนี้ยืนบื้ออะไรอีล่ะ
รีบลมาไ้แล้วพอเอร์ หรือนายอยาว่ายน้ำไปริๆ” ร่าสูว่าที่เินลไปนั่ในเรือเรียบร้อยวัมือเรียนัวเล็ที่ยืนละอายใับัวเอให้รีบลมาในเรือลำเียวัน
“รู้แล้วน่า! แล้วนายพายเรือเป็นรึไเล่า!” แฮร์รี่รีบลมานั่ฝั่ร้ามพร้อมเอ่ยถาม
แ่็ยัไม่ล้าสบาับอีฝ่ายเพราะวามอายที่ยั้าาอยู่
“เราเป็นพ่อมนะพอเอร์
เรื่อพายเรือน่ะ ไม่ำเป็นหรอ” ไม่ว่าเปล่าเรโล้วมือเ้าไปในระเป๋าเสื้อแล้วหยิบ
ไม้ายสิทธ์สีเินสวยึ้นมาโบเล็น้อยพร้อมร่าาถาเบาๆ
แสสีทอประายระยิบระยับาปลายไม้ายสิทธ์ลอยไประายรอบไม้พายทั้สอ้า
่อนที่เรือะเริ่มยับเลื่อนออาฝั่แล่นไปามลื่นน้ำอย่าเป็นัหวะ
“ว้าว…” เสียหวานร้อเบาๆ้วยวามื่นเ้น
นี้นับเป็นรั้ที่สอรึเปล่าที่มีนมาร่ายาถาใหู้แบบนี้
เริ่มาเฮอร์ไมโอนี่ร่ายใส่แว่นอเาอนอยู่บนรถไฟ ่อมา็าถานี้อี หัวใวน้อยเ้นโรมรามอย่าหยุไม่ไ้
เาเอ็อยาทำไ้บ้า อยาร่ายาถาแบบนี้ไ้บ้าเหมือนัน
“ื่นเ้นอะไรพอเอร์
็แ่าถาพื้นๆ” เรโเอ่ยถามพร้อมเิหน้าูมูโ่ึ้นเล็น้อยอย่าภูมิใ
“ทั้ๆที่ยัไม่ไ้เ้าเรียนแท้ๆ
นายทำยัไน่ะ ใรสอนนายหรอ”
“อแบบนี้แ่อ่านหนัสือรอบเียวัน็ทำไ้แล้ว
อย่าบอนะว่านายไม่เยร่ายาถาอะไรเลยน่ะ พอเอร์”เรโถามอย่าประหลาใ แฮร์รี่
พอเอร์ นัไม่เยแม้แ่ะลอโบไม้ายสิทธ์เลยรึไ
“ีั
ันเอ็อยาทำไ้บ้า” ใบหน้าหวานหมอลอเล็น้อย ถ้าหาเาไม่ไ้อยู่บ้านเอร์สลีย์ั้แ่เินถึเมื่อไม่นานมานี้
หาไ้อยู่ับพ่อแม่ริๆอเาแทน เาไ้รู้เรื่อเวทย์มน์ั้นานแล้ว
แ่มันเป็นไม่ไ้หรอ ็รอบรัวอเานะ ถูพ่อมใร้ายนหนึ่…่าายหมแล้ว
“…” เรโ้อมอในหน้าหวานที่้มหน้าลท่ามลาวามมื
มีเพียแสไฟาทา ปราสาทและแสันทร์บาเบาส่อให้พอเห็นบริเวโยรอบเท่านั้น
่อนที่เรโะนึอะไรไ้บาอย่า
“พอเอร์
หยิบไม้ายสิทธ์นายออมาสิ” เรโบอพลาูไม้อนึ้นมาเ่นัน
“นายิะทำอะไรน่ะ”
นัวเล็เยหน้าถามเพื่อวามแน่ใ
“เอาน่า
หยิบึ้นมาเถอะ”
“…” แฮร์รี่ทำามแ่โยี เาหยิบไม้ายสิทธ์ที่ไ้าร้านโอลลิแวนเอร์ที่รอไแออน่อนหน้านี้ึ้นมาูในมือามเรโ
“านี้
พู‘---’แล้วโบไม้ไป้าหน้าสอที เ้าในะ”
“นี่นายะเล่นอะไรเนี่ย
เราะทำไปทำไมัน”
“เี๋ยวนาย็รู้
พู ‘---’ พร้อมันนะ” เรโล่าวาถาอีรั้ให้อีฝ่ายฟััๆ
“นายแน่ในะว่าันะทำไ้”
แฮร์รี่ถามเพื่อวามแน่ใอีรั้ เาไม่เยทำอะไรแบบนี้
เา้อไม่ทำพลาเ็า แล้วเรโ็พยัหน้าเป็นำอบว่าแฮร์รี่้อทำไ้แน่
“เอาล่ะนะ
1 2”
“ ‘---’!! ” ทั้สอล่าวร่ายาถาพร้อมัน พลาโบไม้ายสิทธ์ไป้าหน้าสอทีพร้อมๆัน
ทันในั้น มีแสสว่าวำนวนมาพุ่ออมาาปลายไม้อทั้สอ เส้นแสสีทอวนอยู่รอบเรือ
ปราร่าอสัว์ในำนานรูปร่าเหมือนสัว์เลื้อยลานสีปีและหายาวัวเล็นับสิบึ้นมาแทน
มันือมัร! มัรสีทอัวเล็ัวน้อยมามายบินอยู่รอบายอเาทั้สอพลาส่เสีย
อี๊ๆ ร้อราวับมีวามสุที่ไ้ออมาบินร่อน
“มัร!!” แฮร์รี่ร้อึ้น ใบหน้าหวานถูประับ้วยวาเป็นประายพร้อมรอมยิ้มหวาน
แ้มมลึ้นสีแสวย้วยวามีใ วามรเปล่ประาย้อมอเหล่ามัรน้อยไม่ละสายา
ผิับอีนที่้อมอสิ่สวยามเ่นัน แ่ไม่ใ่มัรหรอนะ
“ำาถานี้ไว้ีๆล่ะ
ันไม่สอนนายอีรอบหรอนะ”
“อื้อ! ันไม่ลืมแน่ นี่เป็นาถาแรอันเลย อบในะ มัลฟอย”
แฮร์รี่ส่ยิ้มหวานให้อีฝ่ายอย่าสใ ่อนะหันไปเพลิเพลินับแสสีทอัวน้อยรอบายแทน
ึั
ึั
เสียหัวใอนที่นั่นิ่อยู่เ้นไม่เป็นัหวะ
ภาพรอยยิ้มเมื่อรู่รารึลายเป็นภาพิาราวับโนาถาสาปไว้ไม่ให้มันเลือนหาย
‘ไหนว่านายใ้เวทย์มน์ไม่เป็นไ
แล้วนายสาปใันไ้ไพอเอร์’
อมเม้นให้ันหน่อยนะะ
ำลัใเป็นสิ่สำัมนารทำานน้าาาาา
ความคิดเห็น