ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Gintama : Day X Day ชีวิตเราก็เงี้ยะแหละนะ!

    ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 สายสัมพันธ์ที่ดีไม่มีทางแยกกันได้หรอกนะจะบอกให้!

    • อัปเดตล่าสุด 11 เม.ย. 60


              บางทีนะ ต่อให้ไม่ต้องเดาหลายคนก็เคย 'โกรธเคือง' เพื่อนสนิทของตัวเองจนเผลอปริปากออกไปว่า 'ฉันขอแยกจากนายตรงนี้เลยละกันนะ' หรือไม่ก็ 'อย่ามาเข้าใกล้นะ!!! เราไม่สนิทกันแล้วนี่!!!' แต่ถ้าลองนึกย้อนดูดีๆ คำเหล่านี้มักจะออกมาพร้อมกับ
    'น้ำตา' เหมือนสิ่งที่เราพูดไปนั้น กลับไม่อยากให้เป็นจริงขึ้นมายังไงอย่างนั้นแหละ

              "หืม? นี่มัน..." กินโทกิเลิกคิ้วข้างซ้ายนิดหน่อยเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขา
              สิ่งที่เหนือความคิดของเขา(แค่เขาเท่านั้นนะ!) ฟิกเกอร์ผู้ประกาศข่าว 'เคซึโนะ อานะ' กับ 'ฟิกเกอร์ไอดอลเทราคาโดะ ซือ' ที่ตอนนี้...ติดกันอย่างกับ 'สายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น' 
              "บ้าน่า....ไม่มีทาง...." กินโทกิพูดกับด้วยเองด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ก่อนที่ชินปาจิจะเข้ามาทัก
              "อรุณสวัสดิ์ครับคุณกิน...แหม วันนี้ตื่นเช้าจังนะครับ ว่าแต่กำลังดูอะไรอยู่หรอครับ?" ชินปาจิถามพลางเดินไปหากินโทกิ แต่เดินไปได้ครึ่งทาง กินโทกิก็วางฟิกเกอร์ที่พูดถึงไว้บนโต๊ะ
              ........................
              บรรยากาศเงียบไปได้สักพักก่อนจะ......
              "นี่มันอะไรกันครับคุณกิน!!!!!!!!!!!!!!!!" ชินปาจิแหกปากดังลั่น
              ก็แหงล่ะ ฟิกเกอร์ไอดอลที่ตัวเองอตส่าห์ทุ่มเงินซื้อมาสะสมอย่างยากลำบากต้องมาติกแหง็กอยู่กับฟิกเกอร์ผู้ประกาศข่าวของเจ้าบ้าน้ำตาลหน้าปลาตายอย่างท่านกินโทกิคนนี้ มีหรือที่ชินปาจิจะไม่โวยวาย
              "คุณกินใช้กาวที่ชอบเสพมาทำเรื่องพรรค์นี้ได้ไงครับ!?! แบบนี้ก็วางไว้บนชั้นวางของไม่ได้แล้วสิครับ!!"
              "ใครเสพกาวมิทราบฟระ!?! แล้วถ้าติดกันขนาดนี้คงเป็นกาวตราช้างหรอกนะ ไม่มีใครเขาเสพกาวตราช้างหรอกนะ
    จะบอกให้!!!"
              "แล้วมันมาติดกันแบบนี้ได้ไงครับเพ่! อย่างนี้ใครเห็นก็คงคิดว่าเป็นคู่ยูริแน่นอน 100%!!!"
              "คู่ยูริงั้นหรอ....?" กินโทกิพูดเสียงเบาก่อนจะหันมาพิจารณาสภาพที่เห็น
              "ก็ดีออก สร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันไว้ล่ะ"
              "มันไม่ใช่แล้วเพ่!! ไม่ใช่อย่างแรงเลยด้วย(ว้อย)!!"
              "พวกลื้ออยู่นี่เอง ช่วยอั๊วล่วยน่อ!!!!" คางุระที่จู่ๆโผล่พรวดลงมาจากหลังคาร้านร้องขึ้น เนื่องจากว่าหัวของเธอโดนสาหร่ายดองของโปรดของเธอติดเต็มหัวจนคนเห็นเข้าใจผิดคิดว่าเธอมีผมเป็นสาห่ายดองมาแต่เกิด
              "คางุระ! หรือว่า...!" กินโทกิครุ่นคิดสักพักหนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมา
              "ให้ตายสิ บอกแล้วไงว่าอย่ากินสาหร่ายดองเยอะ ดูสิ สาหร่ายขึ้นสมองแล้วเห็นมะ?"
              "อะไรของคุณครับเนี่ย!?! รีบมาประชุมเรื่องนี้กัน ณ บัดนาวเลยครับ!!!!!"
              หลังจากเหตุการณ์นอกเรื่องไปได้สักพัก กินโทกิ ชินปาจิ และคางุระ ได้มานั่งรวมอยู่ที่โต๊ะกลางห้อง ซึ่งบนโต๊ะก็มีกระดาาเอกสารต่างๆกับแผนที่หนึ่งฉบับ และแต่ละคนก็มีสมุดพกประจำตัวคนละหนึ่งเล่ม
              ชินปาจิเตรียมข้อมูลในกระดาษก่อนจะออกไปยืนหน้าโต๊ะเพื่อเริ่มบทสนทนา
              "เอาล่ะครับ ตั้งใจฟังด้วย ที่เรียกให้มารวมตัวในวันนี้ก็เพื่อประชุมในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เช่นสิ่งนี้!" ชินปาจิพูดเสร็จก็หยิบ
    ฟิกเกอร์ที่ติดกันแน่นมาให้ดูเพื่อเป็นสื่อในการประชุม
              "อย่างที่ทุกท่านเห็นนะครับ ฟิกเกอร์ผู้ประกาศข่าว 'เคซึโนะ อานะ' กับฟิกเกอร์ไอดอล 'เทราคาโดะ ซือ' มีใครจะเสนอความคิดเห็นอะไรมั้ยครับ?"
              "อั๊วๆๆๆๆ!!!" และแน่นอนว่าคนแรกที่เสนอตัวคือคางุระจังนั่นเอง
              "ครับ คางุระจัง มีอะไรจะเสนอมั้ยครับ?"
              "ฟิกเกอร์สองตัวนี้มังติกกันเหมืองจะเป็งเเฟงกันเลยน่อ!
              "โอเคครับ เราจะไม่สนใจข้อเสนอแนะนี้" ชินปาจิพูดขัดก่อนจะนำแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้นมาแปะฝาผนังพร้อมกับอธิบายต่อ
              "จากแผนที่นี้ผมจะแสดงให้เห็นว่าเราควรจะไปตรงไหนกันบ้างนะครับ"
    ณ บ้านตระกูลชิมูระ
              "ช..ชินจัง! อยู่นี่เอง ช่วยพี่ทีนะ!!!"
              "ท่านพี่ เกิดอะ...เหวอ!!!" ไม่ทันที่ชินปาจิจะพูดเสร็จก็ถูกโอทาเอะลากไปที่สวนหลังบ้าน กินโทกิกับคางุระก็รีบตามไปด้วย
              ..............................
              ตูคิดผิดเองที่ตามมาว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
              กินโทกิร้องลั่นในใจเมื่อเขาได้เห็นสภาพตรงหน้าของเขา
              เพราะภาพที่เขาได้เห็นก็คือ กอริลล่าที่ไม่ได้ใส่อะไรเลยเกาะเสาไฟฟ้าหลังบ้านของโอทาเอะพร้อมกับทำหน้าโรคจิตจนใครเห็นก็ไม่กล้าสบตา แล้วกอริลล่าตัวนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คอนโด้ อิซาโอะนั่นเอง
              "อาชินปาจิ บ้านลื้อเลี้ยงกอริลล่าล่วยหรอน่อ?"
              "สงสัยเจ้ากอริลล่าตัวนั้นมันมีสัมพันธ์ที่ดีแค่เรื่องนี้น่ะนะ ไปต่อชินเซ็นกุมิเถอะ ชินปาจิ"
              "ค...ครับ!!!!!"
    ณ ชินเซ็นกุมิ
              กินโทกิ คางุระ และชินปาจิได้มาถึงหน้าทางเข้าเป็นที่เรียบร้อย พวกเขาพยายามจะเข้าไป แต่ก็ต้องพลาดท่าซะได้
    แผละ แผละ แผละ 
              สามหน่อรับจ้างสารพัดถูกอะไรปาใส่หน้าไม่รู้เลอะเต็มหน้า แต่ถ้าคิดดูดีๆ สิ่งที่ปามาได้ก็มีแต่อันปัง(ขนมปังใส้ถั่วแดง) แล้วคนที่มีสายสัมพันธ์ที่ดีกับอันปังขนาดนี้ก็มีอยู่คนเดียว ยามาซากิ ซางารุ
              พวกกินโทกิพยายามเข้าไปได้จนสำเร็จ แต่พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเข้าไปจะอันตรายแค่ไหน เพราะพวกเขาลืมบุคคลอันตรายที่สุดแห่งชินเซ็นกุมิไปซะแล้ว
              "อ้าวๆลูกพี่ มาทำอะไรที่นี่หรอครับ?" โอคิตะเดินออกมาจากห้องพร้อมกับอุปกรณ์ของพวกซาดิสม์ แส้นั่นเอง
              "หยุดอยู่ตรงนั้งเลยน่อ! อากินจังไปหาที่อื่นลูก่องเถอะน่อ!" คางุระพูดพร้อมกับป้องกันกินโทกิกับชินปาจิเอาไว้
              กินโทกิกับชินปาจิได้แต่พยักหน้าแล้วรีบหนีออกจากชินเซ็นกุมิ แต่พวกเขาลองไปสำรวจดูรอบๆก็พบกับร่างของฮิจิคาตะ โทชิโร่ที่กำลังนอนสลบข้าง เอ่อ...กองขวดมายองเนส....
              กินโทกิกับชินปาจิทำได้แต่เมินใส่แล้วรีบออกไปให้เร็วที่สุดแล้วลองไปสำรวจที่ 'โยชิวาระ' เมืองแห่งกุลสตรียามราตรี 
              "กินโทกิ!" คนที่ปรากฏตัวออกมาคือหญิงสาวแห่งเฮียกกะ 'ซึคุโยะนั่นเอง'
              "อ้าว ซึกกี้! ช่วยกันหน่อยก็ดี.....เหวอ!!!!!!!!!!" สิ่งที่ปรากฏให้กินโทกิเห็นตรงหน้าก็คือ มีดสั้นที่ซึคุโยะใช้ ปักเต็มหลังของหล่อนไปทั่วหลังเลย
              "โทษทีนะ พอดีระหว่างราดตระเวน จู่ๆก็ปวดหลังน่ะ ที่เรียกนี่อยากให้ช่วยพยุงไปหาฮิโนวะให้ทีนะ" ซึคุโยะพูดพร้อมกับรอยยิ้มของเธอ
              "ปวดหลังที่ไหนเลือดสาดกระจายเต็มหลังแบบนี้น่ะครับ!!!!!!!!!!"
              จนแล้วจนเล่า พวกกินโทกิก็ยังหาสาเหตุของการที่หลายๆอย่างมาติดกันโดยไม่ทราบสาเหตุไม่ได้
              "ทำไงดีครับคุณกิน......"ชินปาจิพูดพร้อมกับผงกหัวลงด้วยความผิดหวัง
              เขาผิดหวังในสิ่งที่เขาตั้งใจจะทำ ทั้งที่ใส่ความตั้งใจลงไป แต่ก็หาทางทำให้สำเร็จไม่ได้ 
              แต่ในระหว่างที่เขากำลังผงกหัวด้วยความผิดหวังนั้น เขาก็รู้สึกถึงความหวังอยู่ใกล้  เขาหันตามทิศทางที่เขารับรู้ถึงความหวังที่อยู่ใกล้ๆตัวเขาเพียงแค่เอื้อม ความหวังนั้นก็คือคนที่นั่งอยู่ข้างๆเขานั่นเอง
              "อย่าผิดหวังนักสิ ชินปาจิ ฉันว่ายังไงเรื่องนี้ก็ไม่จบง่ายๆหรอกนะ" กินโทกิพูดพร้อมกับเอามือไปแตะที่บ่าของชินปาจิ
              "เท่าที่ดูแล้ว สิ่งที่เราเห็นผ่านๆมาทั้งหมด มันไม่สามารถแยกออกจากกันได้ง่ายๆหรอกนะ แต่ละอย่างน่ะ มันถูกกำหนดสำหรับพวกนั้นอยู่แล้วล่ะ เพราะสำหรับพวกนั้นมันก็คือสายสัมพันธ์อย่างหนึ่งยังไงล่ะ"
              "ก็จริงอย่างที่พูดนะครับ แต่ว่า.....แล้วฟิกเกอร์นั่นจะเอาไงกันครับ!!!!!!!!" ชินปาจิโวยวายพร้อมกับถือฟิกเกอร์ที่ติดกันเหวี่ยงไป - มา 
               กินโทกิถอนหายใจมาหน่อย ก่อนที่จะหยิบฟิกเกอร์ในมือออกมา
              "ทำอะไรน่ะครับคุณกิน!?!?"
              กินโทกิไม่พูดอะไรก่อนที่จะนำฟิกเกอร์ในมือเอาไปทิ้งในถังขยะ ก่อนที่จะพูดต่อ
              "ทิ้งสิ่งที่ทำให้รู้สึกแย่ไปซะ แล้วจงมีความสุขกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ยังไงมิตรภาพอของร้านรับจ้างก็สำคัญกว่านะ ชินปาจิ" 
              กินโทกิพูดพร้อมกับเข้าไปกอดคอกันอย่างสนิทสนม ชินปาจิก็ยิ้มออกมาก่อนจะพูดตอบไปว่า
              "นั่นสินะครับ คุณกิน"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×