ยัยหน้าใสสะกิดหัวใจนายหน้าหล่อสุดโหด

ลำดับตอนที่ #2 : นักร้องดังแห่งวงเรททิบิว(22%)

               ในที่สุดวันที่ฉันไม่อยากให้มาถึงก็มาถึง    วันที่ฉันต้องทำเวรคนเดียวT - T    ใช่ค่ะ    3    วันมาแล้วตอนนี้ยัยกานรีบใส่เกียหมาไปดูคอนเสริตของไอ้นักร้องดังบ้าอะไรนั่นน่ะแหละ   ทิ้งให้ฉันทำเวรคนเดียวจริงๆ   ไอ้เพื่อนเฮงซวย   ฉันเดินไปกวาดห้องด้วยความเซ็งสุดขีดปกติตอนนี้ต้องกลับบ้านไปเล่นเกมส์แล้วนะเนี่ยแต่ต้องมาทำเวรให้ยัยเพื่อนคนนี้ซะงั้น   เฮ้อ !ชีวิตคนสวยช่างหน้าเศร้า T - T      เอาล่ะต่อไปก็เอาขยะไปทิ้ง    ฉันเดินลงบันไดมาแล้วเอาขยะไปทิ้ง   และหูของฉันก็ได้ยินเสียงกรี๊ดของพวกชะนีทั้งหลายดังแว่วมาแต่ไกล   สงสัยจะกรี๊ดนักร้องกัน-  _  -   ช่างมันเถอะรีบทำให้เสร็จแล้วกลับบ้านดีกว่าฉันเดินขึ้นบันไดเพื่อไปทำเวรห้องต่อ   มันเหนื่อยจริงๆเลยที่ต้องทำคนเดียว   แล้วฉันก็หลับไปอย่างง่ายดายเพราะเหนื่อย

.............................

             ฉันลืมตาขึ้นมา   เย็นแล้วหรอเนี่ยป่านนี้คอนเสริตจบแล้วมั้ง   แต่ฉันลืมถูห้อง!!!   บ้าที่สุดรีบถูดีกว่าจะได้รีบกลับบ้าน   ว่าแล้วฉันก็ถูห้องจนสะอาดเหนื่อยชะมัด   ที่เหลือก็แค่เอาน้ำถูพื้นไปเททิ้งขี้เกียจเอาไปเททิ้งในห้องน้ำอ่ะ   เทมันตรงระเบียงนี่แหละคงไม่มีคนมาหรอกมั้ง  

           “ซ่า....เฮ้ย !!”ฉันเทน้ำลงไปแล้วได้ยินเสียงคนร้อง  อย่าบอกนะว่าโดนคนน่ะ !!!0.0 ตายแล้วเป็นผู้ชายด้วยหน้าตาหล่อมากเลยทีเดียว   ด้วยความตกใจฉันเลยแถมถังที่ถืออยู่ลงไปโดนหัวนายนั่นอีก  คราวนี้นายนั่นเงยขึ้นมามองตาขวาง   เสื้อเปียกแล้วก็เลือดไหลออกจากหัวด้วยพราะถังที่ฉันปล่อยลงไปให้มันโบยบินไปโดนหัวนายนั่น   ตอนนี้ฉันคงกลับบ้านไม่ได้แล้วล่ะ T - T       เพราะอาจจะต้องเจอนายนั่น    ฉันได้ยินเสียงคนวิ่งขึ้นมาเป็นนายนั่นแน่ๆเลย  ทำไงดีๆ   อ๋อ ! ใช่ ล็อกประตูดีกว่าคงเข้ามาไม่ได้หรอก   ฉันจึงรีบวิ่งไปล็อกประตูทันที   นายนั่นมาอยู่หน้าประตูแล้ว !!!

            “เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ !!”นายนั่นพูด   หน้าของนายนั่นมีเลือดไหลออกมาเป็นทางเลยง่ะ   ถ้าเปิดให้ก็โง่สิมีหวังโดนตื้บแน่ T - T    

            “เปิดเดี๋ยวนี้ !!!”ฉันยังคงนั่งนิ่งอยู่ไม่ยอมเปิดให้   หน้ากลัวชะมัดเลย   หน้านายนั่นตอนนี้เหมือนปีศาจที่ดีๆนี่เอง   ฉันนั่งปิดหูแล้วหลับตาปี๋ด้วยความกลัวอยู่ข้างๆโต๊ะคุณครู  >  -  < 

            “ตึง !!!!”ประตูที่ล็อกกลอนอยู่ถูกพังลงมาด้วยฝีมือของนายปีศาจนั่น   นายนั่นยิ้มแบบสยองแล้วกระชากคือเสื้อฉันขึ้นมา  ตอนนี้ฉันแทบจะร้องไห้แล้วเพราะนายนี่หน้ากลัวยิ่งกว่าไรดี T - T      

            “เธอเป็นพวกแอนตี้แฟนหรอ    ทำร้ายฉันแบบนี้เธอไม่รอดแน่ !!!”นายนั่นตะโกนใส่หน้าฉัน   ฉันจะทำร้ายนายไปทำไมเล่า   ฉันไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย  แล้วแอนตี้แฟนคืออะไรฉันยังไม่รู้เลย

            “มะ...ม่ะ...ไม่ใช่นะ...ฉะ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ”ฉันพูดไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ   น้ำตาครอ   เลือดของนายนั่นหยดลงมาบนหน้าฉันหยดนึง   ฉันได้กลิ่นคราวของเลือดสดๆ   อี๋ !   ไม่ชอบเลยกลิ่นคราวนี่> -  <   นายนั่นคลายมือที่กำคอเสื้อฉันอยู่   แล้วกระตุกยิ้มแบบสยอง   แต่ก็ทำให้เขาเท่มากยิ่งขึ้น(ยังมีกะจิตกะใจสังเกต)

           “ถ้างั้นเธอก็จ่ายค่าเสียหายมา   แต่เธอคงไม่มีหรอก   เธอมาเป็น...(ทำท่าครุ่นคิด)....ผู้จัดการส่วนตัวให้ฉันได้มั๊ย”หา !! ผู้จัดการส่วนตัว   ฉันยังไม่รู้จักแม้แต่ชื่อนายเลยนะแล้วจะให้ไปเป็นเฉยๆเลยหรือไง- _  -  แล้วนายเป็นดารารึไงถึงต้องมีผู้จัดการส่วนตัว

           “ฉันยังไม่รู้จักนายเลยนะแล้วจู่ๆก็จะให้ไปเป็นผู้จัดการส่วนตัวเลยหรอ   แล้วนายเป็นใครทำไมต้องมีผู้จัดการส่วนตัว”ฉันถามนายนั่น   ตอนนี้น้ำตาของฉันได้หดหายไปแล้วเพราะมีเรื่องสำคัญกว่า  

            “เธอไม่รู้จักฉันหรอ0.0”

            “อือ- _ -”

            “ฉันชื่อสิริวัต   วริยาสกุล   ชื่อเล่นชื่อเวล   เป็นนักร้องของวงเรททิบิว”อ๋อ !  เป็นนักร้องของวงที่ยัยกานคลั่งอยู่   เฮ้ย !วงนั้นเองหรอ   ถ้ายัยกานมาเห็นมันคงกรี๊ดจนสลบไปเลยล่ะ -  _  -  ก็มันคลั่งชนิดมากถึงมากที่สุดเลยนี่  ซีดีเพลงวงนี้มันมีทุกแผ่น   ภาพวงนี้มันมีทุกรูป   เพลงของวงนี้มันร้องได้หมด  แล้วของที่เกี่ยวกับวงเรททิบิวมันมีหมดทุกอย่าง

            “เริ่มทำงาน....เอ่อ...พรุ่งนี้ตอนเที่ยงเลยแล้วกันว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอ”ตอนนี้สีหน้าของนายนั่นดูสดชื่นขึ้นเยอะเลย   ไม่หน้ายักษ์เหมือนเมื่อกี๊แล้ว 

            “ฉันชื่อพัศกา   วงศ์สุริยา   ชื่อเล่นชื่อฟาง”นายนั่นพยักเชิงตอบรับแล้วก็หยิบใบใบหนึ่งมาแล้วหยิบปากกาวาดอะไรบางอย่างแล้วส่งให้ฉันฉันมันเป็นแผนที่ไปบ้านของนายนั่นน่ะแหละ   แล้วนายนั่นก็เอาผ้าเช็ดหน้าซับเลือดที่หัวเพราะฝีมือฉันแล้วเดินออกไป    เอาล่ะกลับบ้านดีกว่าเดี๋ยวจะดึก   ว่าแล้วฉันก็เดินออกจากห้องไป   

........................

             ฉันลืมตาขึ้นเพราะนาฬิกาปลุก   นี่มันกี่โมงแล้วล่ะเนี่ย   กรี๊ด !  2   โมงเช้าเองหรอเนี่ย(แล้วจะกรี๊ดเพื่อ)แต่รีบเตรียมตัวดีกว่าจะได้มีเวลาหาบ้านของนายเวล   ฉันอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวที่แม่บ้านเตรียมไว้   ไม่ต้องสงสัยหรอกค่ะว่าพ่อกับแม่ฉันไปไหนท่านไปทำงานที่ต่างประเทศค่ะ  ตอนนี้ฉันมาอยู่ตรงซอยที่ในแผนที่เขียนไว้แล้วค่ะกว่าจะหาเจอก็ปาเข้าไป  3โมงเช้าแล้ว  เดินตรงไปแล้วก็เลี้ยวซ้าย   เลี้ยวขวา   ตรงไปเลี้ยวขวา    เลี้ยวซ้าย  ตรงไปแล้วก็หันหน้าไปมาซักสองสามทีแล้วก็ตรงไปแล้วก็หันหน้าสองสามที   ฉันอ่านข้อความในแผนที่   หันหน้าสองสามทีนี่มันอะไรกัน-  _  -