คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : หอพัก
2
หอพัก
นะ...นี่ ฉันฟังผิดไปรึป่าว ที่นี่วันนี้ จะจัดงานรวมโรงเรียนของไวท์ฮอลล์กับดาร์กกาย โอ๊ย! ฉันล่ะอยากจะบ้าตาย เรื่องอะไรมันจะปุบปับแบบนี้ แถมเรื่องที่คริสตี้เล่าก็เป็นเรื่องจริง โอ้!ไม่นะจอร์ช โธ่!เซสกับซูสคิดจะทำอะไรเนี่ย
"เอาล่ะนักเรียนทุกคน ฉันรู้ว่ามันอาจจะปุบปุบเกินไปสำหรับเด็กปี 1 อย่างพวกเธอ แต่ก็อยากให้รู้ไว้ว่างานนี้จัดกันประจำทุกปี และหวังว่าปีนี้คงจะไม่มีปัญหาเหมือนปีที่ผ่านๆมาและจะเป็นจนตลอด 1 ปีการศึกษา"
อาจารย์ใหญ่เป็นคนเเรกที่ออกมากล่าวบทสนทนากับนักเรียนปี 1 อย่างพวกฉัน
"และเป็นที่ทราบดีว่าโรงเรียนดาร์กกายแห่งนี้เป็นโรงเรียนประจำ เรื่องเสื้อผ้าพวกเธอคงจะเตรียมมาแล้ว เรื่องหอพักเราจะมี 4 ห้องใหญ่ๆห้องแรกชื่อ ซาโร ห้องที่ 2 ชื่อ เจโร ห้องที่ 3 ชื่อ มีโร ห้องที่ 4 ชื่อ โฟโร การจะอยู่ห้องไหนเราจะวัดจากระดับความสามารถที่มีการสอบเข้า เดี๋ยวจะแจ้งให้ฟังอีกที ห้องนึงจะแบ่งออกเป็น 10 ห้องย่อยๆห้องนึงจะนอนด้วยกัน 4 คน ฉะนั้นห้องนึงจะมี 40 คน เอาล่ะเอาไว้แค่นี้ก่อน ส่วนเรื่องงานโรงเรียนจะมีจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ วันนี้ก็ขอให้นอนให้สบายล่ะกัน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที ทีนี้เอากระเป๋าเสื้อผ้าของใครของมันแล้วก็ตามอาจารย์เลเวอร์ไปนะ"
พออาจารย์ใหญ่พูดจบพวกเราทุกคนในห้องก็เริ่มทยอยออกจากห้องไปเอากระเป๋าของแต่ล่ะคนแล้วก็ตามอาจารย์เลเวอร์ไปที่หอพัก
"เอาล่ะเพื่อไม่ให้เสียเวลาครูจะประกาศรายชื่อคนที่อยู่ห้องซาโร คนแรก...."แล้วอาจารย์เลเวอร์ก็พูดไปเรื่อยๆ
สรุป แอรินได้ที่ 5 อยู่ห้องซาโร ฉันได้ที่ 11 อยู่ห้องซาโร ฟีน่าได้ที่ 15 อยู่ห้องซาโร ส่วนคนสุดท้าย คริสตี้ได้ที่ 20 เฉียดฉิวได้อยู่ห้องซาโร แต่...ไหนบอกว่ามีห้องละ 40 คนแต่ทำไมคนที่อยู่ห้องมีแค่ห้องละ 20 คนเองอ่ะ พอประกาศจบเสียงฮือฮาก็ดังสนั่น ก่อนจะหยุดลงด้วยเสียงทุบโต๊ะจากอาจารย์เลเวอร์(น่ากลัวจริงๆแฮะ)
“พวกเธอคงจะสงสัยเรื่องที่ว่าห้องบรรจุได้ 40 คนแต่ทำไมถึงอยู่แค่ 20 คนสินะ”
อาจารย์เลเวอร์พูดด้วยอาการยิ้มนิดๆ ซึ่งต่างจากเมื่อกี้อย่างสิ้นเชิง
“ค่า/ครับ”
ทุกเสียงล้วนตอบพร้อมกันกับความข้องใจที่อัดอั้นมาแสนนาน
“อีก 20 คนที่เหลือจะเป็นนักเรียนที่มาจากไวท์ฮอลล์ ทั้งนี้เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาในภายหลังพวกครูจึงประชุมว่าจะเหลือว่างไว้ก่อนจะดีกว่า”
อาจารย์อธิบายด้วยเสียงเป็นกันเองมากขึ้น ทำให้คนอื่นๆดูจะไม่ค่อยกลัวอาจารย์แล้ว
“เอาล่ะนี่ก็เย็นแล้ว แยกย้ายกันไปที่ห้องของตนเองแล้วตัดสินใจเองว่าจะนอนกับใครนะ แค่นี้แหล่ะจ๊ะ แยกย้ายได้”
“ค่า/ครับ”
“ฉันนอนกับแอริน คริสตี้ และก็ฟีน่า”
ฉันพูดคล้ายๆกับออกคำสั่ง แต่เพื่อนๆของฉันก็ทำตามข้อตกลงอย่างไม่มีข้อกังขา จากนั้นพวกเราทุกคนก็เลือกห้องลึกสุดห้องเบอร์ 5 เพราะว่ามันลมเย็นดี(ดูเหตุผลมัน)และพอได้ห้องก็จัดการกับเสื้อผ้าให้เป็นระเบียบ เพราะต้องอยู่ที่นี่กันอีกนาน..
“เสร็จแล้ว!”
เรา 4 คนพูดพร้อมกันแล้วก็พร้อมใจกันทิ้งตัวลงสู่ที่นอนอันหนานุ่มนิ่ม ก่อนจะคุยกันเรื่องไร้สาระ
“เฮ้ย! โคเรน ฟีน่า พวกแกว่าพรุ่งนี้จะมีเทวดาหล่อๆมาให้จีบมั้ยว่ะ”
คริสตี้เริ่มคำถามอันสุดปัญญาอ่อน
“ไม่!”
ฉันกับฟีน่าตอบกันแทบจะเป็นเสียงเดียว เพราะว่าเรา 2 คนไม่ค่อยสนใจเรื่องพรรค์นี้สักเท่าไหร่
“ทำไมอ่ะ?”
ยัยแอรินถาม
“น่าเบื่อ”ฉันตอบอย่างเซ็งๆ
“น่าเบื่อตรงหนาย อย่างน้อยก็จะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที”ยัยแอรินยังเถียง
“ก็พวกฉันไม่ชอบ ก็อย่าบังคับน่า...”ฟีน่าพูดด้วยอารมณ์เซ็งยิ่งกว่าฉัน
“อ่ะ! ก็ได้ไม่บังคับก็ไม่บังคับ แต่ถ้าฉัน 2 คนมีแฟนเป็นเทวดาหล่อๆ แล้วจะเสียใจ เนอะ...แอริน”
คริสตี้พูดแล้วก็หันไปพยักเพยิดกับเจ้าเพื่อนตัวป่วน แอริน ซึ่งเข้าขากันได้ดียิ่งเสียกว่าน่องไก่
“ใช่! แล้วพวกเธอจะเสียใจ”
“จ้า!” ฉันกับฟีน่าตอบพร้อมกัน
“ฮ้าว!~ ง่วงนอนแล้วอ่ะ ฉันว่าฉันไปนอนดีก่า”
คริสตี้เริ่มบทสนทนาน่าง่วงนอนเป็นคนแรกแล้วก็ไปประจำตำแหน่งของตนเองซึ่งคือที่นอน
“ฉันก็เหมือนกัน ราตรีสวัสดิ์”
แอรินเป็นรายต่อไป
“อ้าว...หลับหมดเลย รอฉันด้วย”ฉันร้องก่อนจะตามไปนอน
“ฮะๆ นอนกันไปเลย ฉันก็จะนอนแล้วเหมือนกัน”
ฟีน่าพูดพลางเดินไปปิดไฟแล้วกลับมานอน จากนั้นพวกเราทุกคนก็เข้าสู่ห้วงนิทราแห่งความฝันกันทั้งหมด...
ความคิดเห็น