ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SOUL EATER เคียวที่รักของฉัน

    ลำดับตอนที่ #6 : รับมอบหมายงาน ผีสึนามิ

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 58


     [Maka part]
     ณ ห้องเดธรูม
    ทุกคน:จริงหรอคะ/ครับ
    ยมทูต:ใช่แล้วจ้ะ ภารกิจนี้มีแต่ผู้ใช้อาวุธฝีมือระดับ2ดาวนี่แหละนะ
    คิด:แล้วเด็กคนนั้นอยู่ที่ไหนหรอครับ
    ยมทูต:ตอนนี้เครื่องติดตามของทางเราได้พบสัญญาณล่าสุดที่...
    ทุกคน:....
    ยมทูต:ที่...เดธแลนด์
    ทุกคน:หะ!!
    มากะ:เดธแลนด์เกาะที่เกิดเชื้อไวรัสแพร่ระบาดทั่วทั้งเกาะจนคนที่อาศัยโดนเชื้อไวรัสแล้วเป็น...ผีดิบนะหรอคะ
    ลิส:ผีหรอ~~ผี!!
    แพตตี้:555+ผี
    ยมทูต:ตอนนี้เรายังไม่ทราบว่าเด็กคนนั้นเป็นยังไงอยู่ จึงอยากให้พวกเธอตามหา
          ให้ไปตามหาหรอเด็กคนนั้นต้องมีอะไรอยู่อย่างแน่
    ยมทูต:เอาล่ะไม่มีอะไรและอีก3วันจะมีรถมารับพวกเธอไปส่งที่เกาะที่อยู่ใกล้ๆเดธแลนด์ เพื่อเตรียมตัว
    มากะ:แล้วดิวจังล่ะ
    เคน:เห็นมีงานอะ คงจะกลับแล้วล่ะ
    ยมทูต:ฝากบอกดิวจังด้วยนะ
    มากะ:ค่ะ
           
            3วันผ่านไป~~~ตอนเช้า
        เอาล่ะกับข้าวเสร็จและไปปลุกโซลดีกว่า
    แบล่:ไม่เอาอยากเล่นด้วย
          ฟุ่ง(เสียงแปลงร่าง)  แบล่จังแปลงร่างเป็นผู้หญิงในร่างใส่บิกินี่
    โซล:จ้ากกก...เฮือกก.แจกเลือดกำดาวอีกแล้ว
         เสียงแบล่จังไปปลุกโซลในห้องโวยวายกันใหญ่เลย
    แบล่:อ้า~~โซลคุงอย่านะ
        หือ~~เสียงแบบนี้    ฉันรีบพุ่งไปที่ห้องโซล
        ปัง!!!!
    มากะ:โซล!!
    โซล:หืมม
       อะ อะ อ้าวไม่มีอะไรหนิ
    โซล:มีอะไรหรอ
    มากะ:แล้วเสียงเมื่อกี้...
    โซล:อ๋อ..ฉันเนรเทศยัยแมวนั้นไปแล้ว
    มากะ:งั้นหรอ
    โซล:มีอะไรงั้นหรอ
    มากะ:ปะ ปะ เปล่าหนิ
    โซล:หึงหรอ~~~
        หึงหรอ? หึง หง อะไรเปล่าสะหน่อย
    มากะ:มะ มะ ไม่ใช่นะ(>////<)
    โซล:ไม่ต้องเนียนเลย แก้มแดงจุยงั้นเนี่ยนะ
    มากะ:...(>////<)
    โซล:เธอเนี่ย
         โซลเดินเข้ามาใกล้ฉัน มากขึ้น มากขึ้น
    มากะ:จะทำอะไนน่ะ
    โซล:ก็..
         โซลเอามือมาจับคางฉัน แล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ 
    โซล:ก็ทำในแบบที่คนเป็นแฟนเค้าทำกันไง
          แบบเป็นแฟนกันทำกันอย่าบอกนะว่า 
    มากะ:ไม่นะ...อุ้บ Oxo
         โซลจูบฉัน ไม่นะ ฉันฝันไปรึเปล่า นี้ฉันเสียจูบแรกให้กับโซล นี่ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับโซลนะ
    มากะ:...โซล..
        ฉันพยายามพูดกับโซลช่วงที่ถอนจูบ
    โซล:จูบเก่งดีหนิ
    มากะ:ตาบ้า...มากะช้อป!!
        โป้กกกก
    โซล:แอ่ก~~
    มากะ:ไปอาบน้ำได้และเดี๋ยวไม่ทัน
         โถ่วเอ้ยเสียจูบแรกจนได้...แต่......จูบโซลก็หวานดีนะ...เฮ้ย!!นี่เราคิดอะไรหนิ
          ปิ๊นๆ!!!
       เสียงแตรรถอย่าบอกนะว่า
    แบล็คสตาร์:เฮ้มากะ พระเจ้ามารับแล้ว
       ตายแล้วสายแล้วๆๆ
    มากะ:ขออีก10นาที 
        มัวแต่ยุ่งกับโซลจนลืมไปเลย
           
         ณ ที่เกาะแห่งหนึ่ง
    แบล็คสตาร์:ยะหู้วว ท่านแบล็คสตาร์ผู้นี้เหมาะกับที่นี้ที่สุด
    โซล:เฮ้นาย ไปเล่นบานาน่าโบ้ตกัน
    แบล็ค(ขอเขียนย่อนะ):มาเลย
          ที่นี้บรรยากาศดีจังเลย
    สึบากิ:มากะจังไปเล่นน้ำกันเถอะ
    มากะ:จ้ะ ดิวจังไปเล่นน้ำกัน
    ดิว:ขอบายคะ
    มากะ:ทำไมหรอ
    เคน:ดิวมันว่ายน้ำไม่เป็นหรอก 
    มากะ:งั้นหรอ
    แพตตี้:พี่จ้าๆ ปั้นปราสาททรายกันเถอะ
    ลิส:จ้าๆ คิดก็มาปั้นด้วนกันสิ
    คิด:ไม่หรอก ฉันจะไปดูห้องพักแถวนี้
    แบล็ค:ขับแรงๆเลยพี่
    คนขับ:จัดให้เลยน้อง
          แมนนนนน!!!(เสียงเจ็ตสกี)
    แบล็ค:ยะหู้ว~~!!!
    โซล:cool~~สุดๆ
          ฟิ้ว~~~
         บานาน่าโบสกระเด็น
    แบล็ค/โซล:จ้ากก~~
    สึบากิ:แบล็คสตาร์!!
       สึบากิที่เล่นน้ำอยู่ก็รีบวิ่งไปหาแบล็คสตาร์
         พวกนี้ยังบ้าไม่เลิก เลย
    คิด:นี่..ทุกคน!!
          ทุกคนหันมามองคิด
    ทุกคน:(ควับ) (-(-(-( - -) (- -) (- - )-)-)-)
    คิด:ฉันไปเช่าที่พักมาให้แล้ว จะไปดูเลยไหม
    ทุกคน:ไปๆ
       ลักษณะของที่พัก
               
    โซล:coolสุดๆ
    แบล็ค:พระเจ้าอย่างฉันเหมาะกับที่นี่อยู่แล้ว
       แบล็คสตาร์พูดขณะยืนบนหลังคาบ้านที่พัก
    คิด:ฉันเห็นมีที่พักที่นี่ที่เดียวที่..สมมาตรสุดๆ
    ทุกคน:(บ้าไปแล้ว)
    คิด:ฉันนอนขั้นล่างกับลิสและแพตตี้ มากะนอนกับโซล..
         นอนกับโซลหรอไม่เอาฉันจะไม่นอนกับคนขี้หื่น
    มากะ:ทำไมฉันต้องมานอนกับโซลด้วยล่ะ
    คิด:แล้วเธอจะนอนกับใคร
    มากะ:นอนกับ...กับสึบากิจังไง แล้วแบล็คสตาร์ก็ไปนอนกับโซลไง
    คิด:ก็ได้
        โซลค่อยๆเขยิบมาหาคิด
    โซล:เฮ้นาย ทำไมนายไม่ค้านฟะ ฉันจะนอนกับมากะ(กระซิบคิด)
    คิด:ทำไงได้ ไม่มีเหตุผลหนิบอกไปเดี๋ยวมากะก็รู้ดิ(กระซิบ)
    มากะ:ซุบซิบไรกัน
    โซล:ปะ ปะ เปล่าไม่มีอะไร
    ดิว:แล้วฉันล่ะ
    คิด:เธอนอนกับเคนที่ชั้นล่างข้างห้องฉัน
    ดิว:อืมม
    คิด:เอาล่ะไม่มีอะไรและแยกย้ายได้
    ทุกคน:โอ้~~
    ดิว:นี่ๆ ทุกคนไปตั้งกองไฟกัน เอาปะ
    ทุกคน:เอาๆ
    ดิว:อย่างแรกต้องหาฝืนก่อน..
    พวกผู้หญิง:(มองไปที่ผู้ชาย)(-(-(-(-( - -)------->(o_o)))
    พวกผู้ชาย:อย่าบอกนะว่า...
    พวกผู้หญิง:ไปหาฝืน(=3=)
    พวกผู้ชาย:หะ!! o_O
    ดิว:จะให้ผู้หญิงแบกฝืนรึไงยะ..ไปๆๆๆ(ไล่)
     
          หลังจากหาฝืนเสร็จ
    ดิว:เอาล่ะ
         หลังจากนั้นดิวจังก็หยิบไฟแช๊กมาจากกระเป๋า...แต่เดี๋ยวนะ"ไฟแช๊ก"หรอ
         แก๊ก~ฟู่~~(เสียงไฟ)
    ดิว:เค~ไฟติดละ
    ทุกคน:...O[]o
          ทุกคนส่งสายตาตะลึงไปที่ดิวจัง
    ดิว:ทำไมอะ?
    คิด:..เธอสูบบุหรี่หรอ
    ดิว:เปล่าจะบ้าหรอ ถามทำไมเนี่ย
    คิด:ก็เธอมีไฟแช๊กน่ะ
    ดิว:ฉันพกไว้เผื่อยามฉุกเฉินย่ะ
    ทุกคน:อ๋อ~~
    มากะ:นี่ทุกคน ดูนี่สิ
         ฉันพูดพร้อมชี้นิ้วไปทางดวงอาทิตย์
    ทุกคน:ว้าว~~สวยจังเลย
    แพตตี้:พี่จ้าา อยากปั้นปราสาททรายอีก
    ลิส:จ้ะ ไปกัน
    แพตตี้:เย้~~
    แบล็คสตาร์:นี่โซล
    โซล:หืมม
    แบล็คสตาร์:ฉันไปเจอนี่มา
           แบล็คสตาร์พูดพร้อมชูหนังสือให้ดู
    โซล:อะไร ไหนๆ..หืมมม หนังสือผีหรอ
    แบล็คสตาร์:เล่าเรื่องผีกันป่าวว
    โซล:เอาดิ มากะก็เอาด้วยสิ ดิวกับคิดและเคนก็ด้วย
            เล่าเรื่องผีหรอ...น่าสนุกดีหนิ
    มากะ/คิด:อืมๆ
    ดิว:ฉันขอบาย
    คิด:ทำไมหรอ อย่าบอกนะว่า..
    เคน:ดิวมันกลัวผีน่ะสิ
    คิด:ฉันว่าแล้ว...
    แบล็ค:เล่าเรื่องไหนดีล่ะ ผีสึนามิดีไหม
    โซล:เอาๆ
    ดิว:งั้นฉันไปนอนก่อนนะ
    มากะ:จะนอนแล้วหรอ
    ดิว:จ้ะ
    เคน:งั้นฉันอยู่ฟังผีก่อนนะ ไปที่ห้องเลยประตูไม่ได้ล็อคไว้
    ดิว:อืม
          จากนั้นดิวก็เดินไปที่ห้องพัก
             เวลาผ่านไป
           แบล็คสตาร์ยังคงเล่าต่อไป
    คิด:ห้าว~~~(=_=)
         สภาพคิดตอนนี่คือหนังตาห้อยโตงเตง คงง่วงมากเลยล่ะสิ
    คิด:ฉันไปนอนก่อนนะ
    ทุกคน:อืม
               แล้วคิดก็เดินไปที่ห้องพัก
    แบล็ค:นี่ๆ มันมีวิธีการเจอผีสึนามิด้วยนะ
    โซล:ไหนๆ.....
          โซลพูดพร้อมหยิบหนังสือดู
    โซล:เจ๋งดีหนิ...ไปลองดูดีกว่าไปป่าวมากะ
    มากะ:ไปสิ
    แบล็ค:ยะหู้วไปกันเลย
          แล้วพวกเราก็เดินกันไป....ล่าท้าผี...                  
                          ทางด้านของดิว
        [Dew part]
     เฮ้อ~~ตอนนี้ฉันนอนอยู่บนเตียงสีขาว...มันนุ่มมาก..แต่ถึงยังไงก็นอนไม่หลับ
         พรึบ~~
    ดิว:เฮ้ย!!
       จุๆไฟก็ดับลง....ไม่เอาน่าา..ฉันกลัวความมืดนะยะ
         แอ๊ด~~(เสียงเปิดประตู)
    ดิว:ใครน่ะ
         ใครเปิดประตูน่ะ โจรหรอไม่สิ....ผะ...ผะ...ผี..ผีหรอ!!
    ดิว:ไฟฉายล่ะ ไฟฉายอยู่ไหน
        อะเจอแล้วไฟฉาย
          กึก~(เสียงเปิดไฟฉาย)
        ฉันค่อยๆส่องไฟ
    คิด:แฮ่~~~
    ดิว:กรี๊ด~~อุ้บ Oxo
          เจ้าบ้าคิดมันเอามือปิดปากฉัน
    คิด:ชู่ว~~เงียบๆ
    ดิว:อล่อยอืออากอากอันไอ้แอ้ว(ปล่อยมืออกจากปากฉันได้แล้ว)
    คิด:พูดอะไร ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย
        หนอย!!! กวนประสาทนะเจ้าบ้าเจอนี่หน่อยเป็นไง
          งับ!!(กัด)
    คิด:จ้าก~~
    ดิว:ชู่ว~~เงียบๆสิ
    คิด:ยัยบ้า...โอ้ย
    ดิว:ละ ละ เลือด
    คิด:เธอกัดฉันยัยบ้า
    ดิว:ส่งมือมา
    คิด:ทำไม
    ดิว:ฉันจะรักษาให้
    คิด:...
    ดิว:ส่งมือมาเหอะน่า
    คิด:เฮ้ย!!
           ฉันกระชากมือคิด
    ดิว:ฮิวล์ลิ่ง
          พอฉันพูดจบมือของคิดก็มีแสงสีเขียวออกมาแล้วรักษา มือของคิด แผลค่อยๆสมานทีละนิดๆ...จนเป็นพื้นผิวที่เหมือนกับว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลน
    คิด:นี่เธอมีพลัง..
    ดิว:รักษาไงฉันเป็นแม่มดด้านแพทย์
    คิด:งั้นหรอ..ขอบใจนะ
    ดิว:อืมไม่เป็นไรหรอกแค่นี่..จิ๊บๆย่ะ
    คิด:งั้นฉันไปก่อนนะ....
         จากนั้นคิดก็ลุกจากเตียง แล้วเดินไปที่ประตู
    ดิว:เดี๋ยวก่อน..
    คิด:....
    ดิว:อยู่เป็นเพื่อนกับฉันก่อนดิ
    คิด:หืมม
    ดิว:ก็ฉันกลัวผีหนิย่ะ
    คิด:จริงด้วยสิ..ลืมไปเลยแฮะ
       แล้วคิดก็กลับมานั่งบนเตียงต่อ
    ดิว:...แล้วเมื่อไหร่พวกมากะจะมาล่ะ
    คิด:เห็นมากะบอกอยู่ว่าจะไปดูผีน่ะ
    ดิว:งั้นหรอ..
    คิด:ดิว
    ดิว:หืมม
    คิด:เธอเป็นดาราหรอ
    ดิว:อืม..ใช่ฉันเคยเป็น
    คิด:"เคย"หรอ
    ดิว:ใช่ฉันเป็นอดีตดาราเฉยๆ
    คิด:งั้นหรอ..
    ดิว:....
    คิด:....
         กำ...เงียบกันทั้งคู่เลยคุยอะไรดีๆ
         พรึ่บ~
        อ้า..ไฟติดแล้ว
    ดิว:เย้ไฟติดแล้ว 
    คิด:ไฟติดแล้ว..ฉันกลับห้องฉันนะ
    ดิว:เดี๋ยว
    คิด:อะไรอีกล่ะ
    ดิว:ฉะ ฉะ ฉันขอโทษนะเรื่องที่กัดนายน่ะ
    คิด:อืม ไม่เป็นไรหรอก
    ดิว:และอีกเรื่องนึง
          ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปหาคิด 
        พลั่ว~~(ต่อย)
          ฉันชกหน้าคิดอย่างจังๆ
    ดิว:ข้อหาที่หลอกฉัน
    คิด:แอ่ก~~
             
             ทางด้านมากะ[Soul part]
       ตอนนี้พวกผมออกมาตามหาผีสึนามิ
    มากะ:ไม่เห็นมีเลย
    แบล็ค:ต้องมีสิ..แต่มันกลัวฉันเลยหนีไปแล้วไง555+
    ??:กรี๊ด~~!!!
       เสียงปริศนาดังมาจากฝั่งทะเล เวลานั้นมันมืดมากมองไม่เห็นอะไรเลย
    โซล:มีคนตกอยู่ในอันตราย รีบไปเร็ว
    มากะ/แบล็ค:!?
         ทำไมมากะกับแบล็คสตาร์ทำหน้างงอย่างงั้นล่ะนี้มีคนตกอยู่ในอันตรายนะ
    มากะ:ใครตกอยู่ในอันตรายหรอโซล
    โซล:ก็เสียงคนกรี๊ดเมื่อกี้ไง
    แบล็ค:เสียงกรี๊ดที่ไหนไม่เห็นมีเลย
    มากะ:ใช่ๆ
          นี่มากะกับแบล็คสตาร์ไม่ได้ยินหรอ ไม่ได้การละรีบไปช่วยดีกว่า
    มากะ:จะไปไหนละ โซลรอด้วย
         ผมไม่ฟังใครเอาแต่จดจ่ออยู่กับเสียงปริศนา ตอนนี้ผมอยู่ตรงชายฝั่งทะเลพยายามจะว่ายน้ำตามเสียงไป..แต่คลื่นซัดแรงมากทำให้ผมลอยกลับที่เดิมตลอด
    ??:กรี๊ด~~!!!
        นั่นไงล่ะเสียงนี้อีกแล้ว..แต่มันดังกว่าเดิม..นี่เราใกล้จะถึงแล้วสินะ
    มากะ:เสียงคนกรี๊ดหนิ
    แบล็ค:มากะก็ได้ยินสินะ
        มากะกับแบล็คสตาร์ที่ตามผมมากับต้องหยุดนิ่งเพราะเสียงกรีดร้อง 
    โซล:ได้ยินแล้วสินะ ช่วยกันตามหาเร็ว
    มากะ:ซะ ซะ โซล...
        มากะเรียกผมด้วยเสียงที่แผวเบา แล้วชี้ไปที่ไปที่ทะเล ผมไม่รอช้าจึงรีบหันไป...จึงพบกับ..
    โซล:ศพหนิ
    มากะ:หยุดกรี๊ดได้แล้ว!!! พอสักที!!
          จุๆมากะก็โวยวายให้หยุดกรี๊ดแต่ผมไม่ได้ยินเสียงกรี๊ดเลย
    มากะ:หยุดเถอะ!! ฉันกลัวแล้วๆ
    โซล:มากะ!!
        ผมรีบโผ่ตัวเข้าหามากะ..แล้วจับไหล่ของเธอทั้งสองข้าง
    โซล:มากะ!! เธอเป็นไรใครทำไรเธอ!
    ??:กรี๊ด~~!!!!!
    โซล:เสียงกรี๊ดอีกแล้ว
    แบล็ค:เฮือก~~!!!
    โซล:แบล็คสตาร์!!
           แบล็คสตาร์ที่อยู่เฉยๆกับล้มลง พร้อมเลือดที่ออกจากปากเต็มไปหมด
    โซล:เกิดไรขึ้นกับแก แบล็คสตาร์!!
    ??:กรี๊ด~~กรี๊ด~~กรี๊ด!!
         คราวนี่มีเสียงกรี๊ดขึ้นอีกแต่ว่าเป็นเสียงที่มาเป็นจังหวะที่ไม่หยุดแล้วดังขึ้นเรื่อยๆ 
    มากะ:พอสักที!! ได้ไหม!!
    โซล:มากะ!!
       ผมเขย่าตัวเธอเรียกสติให้กลับมา
          [Maka part]
        ตอนนี้ฉันกลัวไปหมดเสียงกรีดร้องที่มากับศพ สภาพที่เห็นตอนนี้คือ มีศพผู้หญิงลอยขึ้นมาเหนือน้ำ5คนเรียงกัน ตอนแรกคนตรงกลางกรีดร้องก่อนต่อมาทั้งสามตัวที่เหลือก็ร้องตาม ต่อมาคนที่สี่ก็พูดแต่ว่า"ฉันไม่อยากตายๆ"หลายครั้งหลายคราว ฉันทำตัวไม่ถูกแม้แต่สัมผัสวิญญาณก็แล้วไม่พบวิญญาณเลยสักดวงหรือง่ายๆก็คือผีนั่นเอง
           [Soul part]
      มากะยังไม่หยุดพูดอยู่เลยทำไงดีล่ะ มีทางนึงหนิ   ผมสูดลมหานใจเข้าเต็มปอดแล้วก็(อย่าคิดลึกดิรู้นะคิดไรอะ)เพล่งเสียงออกไปดังๆมากที่สุด
    โซล:มากะ!!!!!
    มากะ:!?.....ซะ...โซลหรอ
    โซล:มากะ
    มากะ:โซล!!TT
        มากะโผ่วเข้ากอดผม
    มากะ:ฉันกลัวมากเลย
    โซล:ไม่ต้องกลัว ฉันอยู่นี่แล้ว
    มากะ:โซล
           มากะเรียกผมด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลก่อนที่จะเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆผม
    มากะ:ขอบคุณนะ
    โซล:อืม
        พอผมพูดจบประโยคมากะก็เอาปากมาประกบผม...เป็นจูบที่อ่อนหวานมาก..ลิ้นทีาเล่นเกี่ยวกันพันกันไป..แล้วมากะก็ถอนออก
    โซล:จูบเก่งขึ้นหนิ
    มากะ:ตาบ้า
    โซล:555+
       จากนั่นผมก็แบกแบล็คสตาร์กลับห้องพักกับมากะ จากนั่นวันรุ่งขึ้นผมก็โทรเรียกปอเต็งตึ่ง(เขียนถูกปะ)มารับศพที่นั่น ผมได้ไปถามพนักงานในโรงแรมว่าเคยเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่ พนักงานก็มาว่า..."เคยเกิดสึนามิที่นี่"
     
         โปรดติดตามตอนต่อไป
    ปล.เหตุการณ์เกิดขึ้นจริงที่กระบี่แล้วคนที่เจอเหตุการณ์ผีสึนามิคือ"ผมเอง"กับเพื่อนพ้อง
     
       
     
     
     
     
     
       
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×