SOUL EATER เคียวที่รักของฉัน

ลำดับตอนที่ #4 : การปะทะกันของblackstar vs dew

 

  [Tsubaki part]

  ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้องเรียนรอคาบโฮมรูมอยู่ มากะจังก็ได้เจ้ามา

สึบากิ:อ้าวอรุณสวัสดิ์จ้ะมากะ^^

มากะ:จ้ะ(- -)

สึบากิ:โซลคุงล่ะ

มากะ:นอนอยู่บ้าน

สึบากิ:อ้าว โซลคุงไม่สบายหรอจ้ะ

มากะ:เปล่าหรอก..ฉันมาก่อน...สึบากิ

    จากนั้นมากะ ก็ได้มาหาฉันใกล้ๆ

สึบากิ:มีอะไรหรอ

มากะ:คือ...เมื่อวานนี้ฉันอาระวาดใส่โซลใหญ่เลยเพราะโกรธที่กลับดึกจ้ะ

สึบากิ:แล้วไงต่อจ้ะ

มากะ:คือเรื่องมีอยู่ว่า....

        ย้อนอดีตจากตอนที่ 2 [Maka part]

มากะ:โซลไมกลับมาดึกนี่มันเที่ยงคืนแล้วนะ!!!

โซล:ดะ...ดะ..เดี๋ยวก่อน

มากะ:ไม่เดี๋ยวแล้ว

โซล:จ้ากกกกก

ตุมๆๆ โครม เพล่ง ตุมๆ

มากะ:แฮ่กๆๆ 

โซล:แอ่ก~~ 

มากะ:ฉันจะไปนอนและ

โซล:......

      ฉันไปเปิดประตูเข้าห้องนอนไป แต่มันจะมากไปไหมน้าาา ทำกับโซลขนาดนั้น(มากไปสิฟะ:โซล)

ดันไม่ได้ฟังเหตุผลของโซลด้วย ก็คนมันโมโหนหนิ

โซล:โถ่วโว้ยยย!!..อะไรฟะอุส่าซื้อเจ้านี่มาไม่ต้องหง ต้องให้มันและ ชิ!!

   เสียงของโซลตะโกนออกมานอกห้องถึงกับทำให้มากะสะดุ้งตกใจเลยทีเดียว

        กลับมาปัจจุบัน [Tsubaki part]

สึบากิ:แล้วของที่โซลซื้อมาคือ....

     มากะหยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋า

มากะ:คือหนังสือการทำอาหารที่ฉันอยากได้มากที่สุดแต่มาซื้อทีไรหมดทุกที โซลคงเห็นว่าฉันอยากได้คงต่อแถวรอซื้อ 

สึบากิ:อย่างงี้นี่เอง

มากะ:สึบากิช่วยฉันหย่อยสิ ฉันจะขอโทษโซลยังไงอะ

สึบากิ:ก็แค่...

  ตุบ

  จุจุก็มีบุคคลปริศนาถีบประตู คนนั้นคือ

มากะ:ซะ ซะ โซลคุง(พูดเบาๆ)

สึบากิ:ไงจ้ะโซลคุง 

โซล:อืม....มากะ!!

มากะ:จะ จะ จ้ะ(สยอง)

โซล:อรุณสวัสดิ์

มากะ:เอ๋..

   คิว ก๊อง กาง ก่อง~~(เสียงอ่อนเข้าชั่วโมงเรียน)

อ.แมรี่:เอาล่ะเรียนคาบโฮมรูมกันได้แล้ว

ทุกคน:ค้าาา/คร้าบบ

    ตุบ~~

แบล็คสตาร์:ท่านแบล็คสตาร์ผู้นี้มาแล้วคงถามหาฉันอยู่ล่ะสิ

ทุกคน:(ใครอยากเจอฟะ)

อ.แมรี่:เอาล่ะไปนั่งที่ได้แล้ว

แบล็คสตาร์:ไม่มีใครสั่งฉันได้ 

      ตุมๆๆ โครมม

แบล็คสตาร์:แอ่ก~~

สึบากิ:แบล็คสตาร์!!

   สึบากิวิ่งไปหาแบล็คสตาร์

     หลังเลิกเรียน

 ตอนนี้พวกเราอยู่หน้าทางเข้าโรงเรียน

ลิส:นี่ทุกคน~~

ทุกคน:ไงลิส

มากะ:มีไรหรอลิส

ลิส:นี่ไงๆๆ

    ลิสยื่นนิตยสารให้พวกเราดู ว่าแต่คนนี้นี่มัน"ดิวจัง"นี่นาทำไมมาอยู่ในนิตยสาร..หรือว่า

สึบากิ:ดิวจังเป็นดาราหรอจ้ะ

ทุกคน(ยกเว้นลิส):จิงอะ

แบล็คสตาร์:ไหนขอฉันดูหน่อย

โซล:ฉันด้วย

      แบล็คสตาร์แย่งหนังสือไปจากโซล

แบล็คสตาร์:ฉันขอก่อนพระเจ้าอย่างฉันสมควรได้อ่านก่อนเฟ้ย

โซล:ฉันก่อนดิฟะ

แบล็คสตาร์:ฉันก่อน

โซล:ฉันก่อน

มากะ:ดับเบิ้ลมากะ..ช้อป

   โป้กก

แบล็คสตาร์/โซล:แอ่ก~~

สึบากิ:แบล็คสตาร์!!

มากะ:เฮ้อ~~

สึบากิ:อ้ะ นั้นดิวจังหนิ

    ฉันพูดพลางข่วยแบล็คสตาร์ 

ดิว:ไงจ้ะทุกคน

เคน:ไฮ~~ทุกคน

ทุกคน:ไงดิว ไงเคน

แบล็คสตาร์:นี่ดิว

ดิว:หะ

แบล็คสตาร์:มาเป็นคู่ซ้อมฉันหน่อยดิ

ดิว:หะ!!!!

แบล็คสตาร์:ได้ข่าวว่าเธอเป็นศาตรามืดหนิ

ดิว:ใช่

แบล็คสตาร์:มาสู้กัน

ดิว:เอ่อ...คือ

แบล็คสตาร์:ถือว่ารับน้องใหม่นะ

เคน:เอาเหอะ ดิว

ดิว:พี่เคน..

มากะ:สู้เค้านะดิวจัง

แบล็คสตาร์:อาล่ะ สึบากิโหมดดาบนินจา

   ฟุ่ง(เสียงควัน)ฉันแปรงเป็นดาบ

ดิว:เป็นไงเป็นกัน พี่เคนโหมดดาบเงา

   ฟุ่ง เคนแปรงล่างเป็นดาบ

แบล็คสตาร์:จงลิ้มรสการโจมตีของผู้ที่เหนือกว่าพระเจ้าซะ ย้าาา

   แบล็คสตาร์พุ่งเข้าโจมตีใส่ดิว แต่ดิวหลบได้

ดิว:เจอนี่หน่อยเป็นไง

    ดิวใช้มือผลักไปที่หน้าของแบล็คสตาร์

ดิว:ชาโดว์~~แม็คค

   จุๆก็มีเงาสี่ด้านพุ่งมาทางแบล็คสตาร์

แบล็คสตาร์:ไม่ได้แอ๋มหรอก ย้าา

    แบล็คสตาร์จะดีดตัวหนีแต่...

แบล็คสตาร์:อะไรกันขยับไม่ได้..

ดิว:เสร็จล่ะ..

    เงาทั้งสี่ด้านพุ่งมาทางแบล็คสตาร์แต่กับหยุดลง

ดิว:เอาล่ะแค่นี่ก็รู้ผลและ แค่ฉันอัดเส้นประสาทให้นายขยับไม่ได้ขั่วคราว เกมก็จบ

    แปะๆๆ~~

คิด:เจ๋งดีหนิ

ดิว:ขอบใจ

คิด:แต่ยังไงก็ยังเป็นแม่มด

มากะ:นายจะแค้นใจอะไรกะแค่แม่มด ดิวมีเชื่อสายแม่มดแต่เป็นแม่มดที่เป็นฝ่ายมิตรกับเรานะ 

คิด:มิตรหรอ!!

มากะ:!?

คิด:ก็แค่อ้างตัวว่าเป็นมิตรเท่านั้นแหละ 

ดิว:.....

คิด:และสุดท้าย ก็ฆ่าฟันคนอื่นไปทั่ว 

มากะ:ทำไมคิดแบบนั้นน่ะ

คิด:ก็เพราะเรื่องนี้เคยเกิดขึ้นไงล่ะ 

มากะ:!?

คิด:จำเมื่อเดือนที่แล้วที่มีนักเรียนในซิบุเซ็นตายเยอะมากที่สุดได้ไหม

มากะ:จำได้สิ

คิด:แล้วจำโทมิที่เป็นแม่มดคนแรกที่ได้เข้าซิบุเซ็นได้ไหม 

มากะ:จำได้เหยื่อรายสุดท้ายที่ถูกฆ่า

คิด:นายนั่นไม่ได้ตายเพราะถูกฆาตกรฆ่าแต่ถูกท่านพ่อฆ่า

ทุกคน:!!

        ท่านยมทูตฆ่าหรอ

คิด:เพราะโทมิเป็นคนฆ่าทุกๆคน

ทุกคน:!?

โซล:นายนั่นเนี่ยนะฆ่า มันใจดีมากเลยนะ

คิด:นั้นแหละ มันทำเป็นมิตรต่อทุกคนแล้วตลบหลังฆ่าทิ้ง

ดิว:...

คิด:ด็คงจะเหมือนกับเธอ

ดิว:...

คิด:ใช่ไหมล่ะ ยัยแม่มด

ดิว:...ฮึกๆ(ร้องไห้)...ทำไม

คิด:?

ดิว:ทำไมต้องคิดอยู่เสมอว่าแม่มดไม่ดี เลว..เลวที่สุด..คนใจร้าย

มากะ:ดิวจังแต่พวกระ....

ดิว:บ้าที่สุด..

       จบประโยคนั้นดิวจังก็วิ่งหายไป

มากะ:ดะ ดะ เดี๋ยวสิดิวจัง

เคน:ดิว หนอยแก

        เคนดึงขอเสื้อคิด

เคน:แก!! ฉันจะฆ่าแก

        เคนทำท่าจะต่อยแต่ว่าโซลห้ามเอาไว้

เคน:อย่ามาห้ามฉัน

โซล:นายใจเย็นก่อนเคน

เคน:จะเย็นได้ยังไงมันทำน้องสาวฉันเสียใจ 

คิด:ทำไงได้ ฉันไม่ไว้ใจแม่มดหนิ 

มากะ:ไม่ไว้ใจแต่ก็ไม่ควรทำขนาดนั้นเลยหนิ

คิด:...

มากะ:นายมีหลักฐานอะไรจะมาหาว่าดิวจังจะฆ่าทุกคน

คิด:...ก็ฉัน..

มากะ:....

คิด:ไม่อยากให้เรื่องราวแบบนั้นเกิดขึ้นอีก...

โซล:เฮ้ คิด

คิด:...

โซล:นายกังวลสินะ เรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก นายน่ะคิดมากเกินไป

มากะ:ดิวจังน่ะไม่มีทางทำอย่างนั้นหรอก

คิด:....งั้นหรอ

สึบากิ:ไปขอโทษดิวจังเหอะคิด

คิด:..

เคน:ฉันจะยกโทษให้ก็ได้แต่นายต้องไปขอโทษดิวจังเดี๋ยวนี้

คิด:....เข้าใจแล้วล่ะ นั้นฉันไปหาดิวก่อนนะ~

    คิดก็เดินตามหาดิวจัง

   โปรดติดตามตอนต่อไป ปล.ตอนนี้คงไม่สนุกเท่าไหร่มั้งนะ ก็ขอโทษด้วยนะครับ~~