คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เราคงต้องเป็นเเฟนกัน
เเน่นอนว่าฉันต้องคิดผิดเเน่ๆ ที่พูดไปอย่างนั้นเเต่ขอสะใจก่อนล่ะนะ เเล้วค่อยเเก้ข่าวที่หลัง"ไม่จิงใช่ไม มินโฮนังนี่มันโกหกใช่ไม"เเล้วฉันก้อทามเป็นหันไปสบตาปิ้งๆกับหมอนั่น
"ใช่ ยัยนี่เป็นผู้หญิงของฉันเทอมีปัยหารึป่าว"วะว้ายพูดงี้ก้อเขินเเย่อ่ะดิ
"กรี้ดดด มินโฮใจร้าย"พูดเสร็จยัยชะนีนั่นก้อวิ่งหนีไปเลย ฮะฮ่ะฮ่าสะใจจิงโว้ยเเละขณะที่ฉันกำลังสะใจอยู่นั้น ฉันก้อนึกขึ้นได้ว่า..."ขอบใจน่ะที่เล่นละครตบตากะฉัน งั้นฉันไปล่ะนะ"เผ่นดีกว่า"เดี๋ยว!เทอน่ะมีมือถือไม"หงึกหงักๆ"เอามานี่สิ"0?0"อยากตายเหรอรีบส่งมาสิ"เเล้วด้วยความกลัวฉันเลยส่งมือถือให้หมอนั้น"เฮ้ยๆๆนายเก็บโทรศัพท์ฉันไว่ทำไมอ่ะ"เเลวจู่ๆนายนั่น ก็ล้วงของบางอย่างในกระเป๋า เเล้วส่งให้ฉัน"เอ้า นี่มือถือฉันเทอเอาไปใช้เเทนเเล้วกัน อ่อ เเล้วคืนนี้รอรับโทรศัพท์ด้วยล่ะ ฉันจะโทรไป"หงึกหงักๆอะไรของมันว่ะจู่ๆก้อเเลกมือถือกันใช้ เเล้วให้เรารอรับโทรศัพท์อีก โอ๊ย จะบ้าตาย
หลังเลิกเรียนขณะที่ฉันกำลังจะกลับบ้าน"เดี๋ยว เเกยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น วันนี้เเกตายเเน่"ยัยชะนีเมื่อเช้านิ อะไรของมันนักหนาเนี้ย"พวกเรารุม!"ตุบผลั๊ก เพี้ยะๆๆตุบๆอั๊ก(เสียงเเอ็คเฟค)เฮ้อไม่รู้ซะเเล้วยัยพวกนี้ ฉันนักตบของโรงเรียนเชียวน่ะ อย่ามาดูถูก เเต่ฉันก้อได้เเผลมาพอสมควรอึ้ย เจ็บชิบ 
"นี่ หน้าเทอไปโดนไรมาน่ะ"เพราะนายไงล่ะไอตัวต้นเหตุ"ก้อพวกเเฟนคลับคนรักนายนะสิ ถามได้"อะอ้าวไม่ต้องทามหน้าสำนึกผิดอย่างนั้นจะได้ไหม มันน่ารักจนฉันจะละลายอยู่เเล้วน่ะ"ขอโทษนะ"
ฉันฟังผิดอะป่าวเนี้ย เเต่ฉันเป็นนางเอกนี่นะงั้น"ไม่เป็นไรหรอก ว่าเเต่นายมาทำรเเถวนี้"อ๊ากกนายอย่ามาทำเป็นอายเเถวนี้ได้ป่ะฉันจะทนไม่ไหวเเล้วนะ"คือ ฉันเห็นว่าเทอยังไม่กลับฉันเลยจะอาสาไปส่งบ้านน่ะ"มาไม้ไหนเนี้ย"พอดีฉันกลัวว่าเทอจะไปฉุดใครเค้านะ"นั้นไงว่าเเล้ว
ความคิดเห็น